Πέμπτη, Μαΐου 17, 2012

Πικραμένοι

Κάποιος με καταράστηκε δεν εξηγείται αλλιώς εκεί που έλεγα τι όμορφα θα περνούσαμε στην παραλία... Δεν είναι μόνο ο καιρός που είναι το λιγότερο φθινοπωρινός, είναι που αρρώστησα στα καλά καθούμενα , με πυρετούς, ανελέητο βήχα, πόνο στο στήθος και την αντιβίωση στην τσέπη. Τι να πω;

Διάβασα το Γυάλινο Κόσμο και ήταν λες και ήμουνα εγώ η Λώρα,  λες και έχω παίξει κι εγώ σε αυτό το έργο και παίζω ακόμα. Πάω να συνεχίσω τις μεταφράσεις μου. Έξω ο καιρός θυμίζει Νοέμβρη, ίσως να είναι κι αυτό ένα σημάδι για το τέλος του παλιού κόσμου, γιατί πολλά δεν θα είναι από εδώ και πέρα όπως ήταν χθες. 

Τα όνειρα εξακολουθούν να τρέχουν σαν χείμαρρος όπως και το συνάχι μου, το δεύτερο θα το σταματήσω με αντιβιοτικά, τα δε πρώτα τρώνε πάντα πόρτα απ'την πραγματικότητα αλλά εξακολουθούν να τρέχουν στη δική τους διάσταση. Μπουμπουνίζει πάλι, σωστός κατακλυσμός...




4 σχόλια:

Γεωργία είπε...

Ποτό εγω κι εσύ. Πότε;

Menelaos Gkikas είπε...

άκου να σου πω καλό μου. επειδή μου αρέσει το ημερολόγιό σου νομίζω ότι ως συγγραφέας πρέπει να ξεριζώσεις καταστάσεις. γράφεις, τρώνε πόρτα από την πραγματικότητα. το τι ακριβώς έχει γίνει όμως δεν μας το λες, μεταχειρίζεσαι λακωνικά και τηλεγραφικά 2 λέξεις και όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε. υποτίθεται είσαι συγγραφέας, όταν μπορείς να αναλύσεις το πρόβλημά σου σε μία κόλα χαρτί, γιατί δεν μπορείς να το λύσεις άρα να το ξεριζώσεις? λες να έχουν όλοι το θάρρος να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους όπως στο Extremely Loud & Incredibly Close? γράψε, κι αν όχι σε μας στο μυαλό σου, στην ψυχή σου, στην καρδιά σου. από που θα γεννηθεί το όνειρο, δεν χρειάζεται μία βάση?

Sophia Choleva είπε...

Γιωργία,έλα μου ντε; Άμα κάτσω και σκεφτώ,πότε ήταν η τελευταία φορά, που ήπιαμε ή φάγαμε μαζί κάτι... Χμμμ μάλλον πρέπει να πάω πολύ πίσω στο χρονο, χεχε! 2007 αρχές;

Αγαπητέ Μενάλαε. Έχεις απόλυτο δίκαιο, το παν είναι να πεις μια ιστορία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση την είπα μισή μάλλον επειδή βαριόμουνα ή γιατί αυτή η ανάρτηση ήταν περισσότερο κάτι σαν προσωπικές σημειώσεις στο ηλεκτρονικό ημερολόγιο μου, παρά σαν μια ολοκληρωμένη ιστορία. Θέλω να γράψω πολλές τέτοιες και πιστεύω ότι είμαι κοντά στο να το κάνω ίσως και μέσα από εδώ ίσως και πάλι όχι. Καλό σου απόγευμα
σ.χ

Menelaos Gkikas είπε...

άγνωστα πρόσωπα ;)

19 χρόνια Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Κάτι ετοιμάζεται και έρχεται για τα είκοσι χρόνια!