Πεισματική εμμονή.
Ακατάληπτη δύναμη
Αιχμαλωτίζει τη ψυχή μου
Πίσω από κάθε μικρή
καθημερινή κίνηση
Εσύ.
Στα κλειδιά πίσω από την πόρτα
Στο μαξιλάρι απάνω.
Ασάλευτε, βαλσαμωμένε έρωτα.
Δεν υπάρχουν πια
Γυμνοκέφαλοι γέροντες
Να μας πουν τι «δεν» πρέπει
3 σχόλια:
τώρα κάτι είπες θα σου πω για την εμμονή με ένα παράδειγμα. πες δηλαδή ότι θέλω να γίνω ηθοποιός και πρέπει να προσέχω τις επιλογές μου, να μην συμμετέχω οπουδήποτε, πως θα με γνωρίσει ο κόσμος κλπ κλπ. και για να τα κάνω όλα αυτά έχω διαχωρίσει τον ηθοποιό από το συγγραφέα πιστεύοντας πως η υποκριτική ανεξαρτήτως υλικού θα μου αποδώσει καλύτερο μέλλον μιας και το μυαλό μου είναι στις 50 παραγωγές. ή πολεμάω την οικονομία ή όπως λες έχω την εμμονή της διάστασης...
και όπως έλεγε και ο Freud "Ο νευρωτικός έχει κολλήσει κάπου στο παρελθόν του. Ξέρουμε τώρα ότι πρόκειται για μια περίοδο του παρελθόντος του, κατά την οποία η λίμπιντο του είχε την ικανοποίηση της και ο ίδιος ήταν πραγματικά ευτυχισμένος.Στον κόσμο των νευρώσεων και των εμμονών η ψυχική πραγματικότητα είναι καθοριστική.
ναι γιατί σε υποχρεώνει να ακολουθήσεις πυραμιδικά πρότυπα
Δημοσίευση σχολίου