Παρασκευή, Νοεμβρίου 26, 2010

Τέλος



Δίπλωνε το κορμί και δάγκωνε τα χείλη.Το τέλος λένε σε εξουθενώνει πριν συμβεί. Προσεύχεται να’ ρθεί,να λυτρωθεί,να εξιλεωθεί.Δε λέει να φανεί,αρπάζει τη ζωή,την καταριέται.Στη λήθη ψάχνει γιατροσόφια και όλο σκάβει και θάβει και κρύβει,όλο καίει πετάει,κάνει πως ξεχνάει,μα δεν περνάει σ.χ

5 σχόλια:

IonnKorr είπε...

Είδα τέλος και νόμισα πως κλείνεις το βλογ.

Αλλά μάλλον το λες φιλοσοφικά.

Sophia Choleva είπε...

δεν μπορώ να το κλείσω και να θέλω :*

IonnKorr είπε...

Δηλαδή τι εννοείς????

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Αλήθεια τι εννοείς; Μήπως είναι εισαγωγή σε κάτι;

Sophia Choleva είπε...

Συγγνώμη αν σας απογοητεύσω αλλά δεν είναι ούτε εισαγωγή από κάτι(όχι ότι δεν μπορεί να γίνει),ούτε υπονοώ κάτι άλλο κάτω από αυτές τις λέξεις.

Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη μου να γράφω και έχω συνηθίσει αυτή την παρατεταμένη παλμική κίνηση,που οποιαδήποτε διακοπή της θα μου έφερνε πραγματική οδύνη.

Καλημέρα σας, σας φιλώ και σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας!

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...