Τρένο φεύγει — μια αγκαλιά κρατάει ολόκληρη εποχή. Αγαπήθηκαν αληθινά, χωρίς φόβο, χωρίς εγγυήσεις. Εκείνος έφυγε — άλλος κόσμος, άλλος εαυτός, αλήθεια. Εκείνη έμεινε, κρατώντας τη ζωή της σαν τετράδιο. Δυο παιδιά κοιμούνται, κι εκείνη γράφει μόνη να μην ξεχαστεί. Εκείνη δεν ακολουθεί. Στο μόνο που αυτός τα κατάφερε πιο πολύ — ήταν στα χρήματα. Καθαρή ψυχή, μα στις ρωγμές της λάμπει λίγη φωτιά. Εκείνη γελά — όσοι πέρασαν καλά δεν έμαθαν τίποτα.
Σχόλια
Συνάντησα ένα κορίτσι που έγινε αρκετά μικρή μάνα και γενικά μπήκε στα βάσανα της ζωής από νωρίς και προσπαθούσε να απολογηθεί πρώτα στον εαυτό της και μετά και σε όλους τους άλλους, γιατί «έχασε» την αθωότητα και τα νιάτα της. Προσπαθούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να πείσει πρώτα την ίδια πως δεν ήταν έτσι και όλα ήταν όπως πριν, και όμως δεν ήταν.
Είδες πως έχασε ότι είχε τώρα που στο εξήγησα;