Παρασκευή, Ιουνίου 18, 2010

Mονολογοδιάλογος


Πολλές γλυκές-γλυκές καλημέρες,τώρα που είπα γλυκές θέλω μια μπουγάτσαααα,μόλις γύρισα από το κυλικείο και την καταβροχθίζω αλλά μόλις είδα και μια φωτογραφία φίλης μου στο fb με μαγιό,μάλλον αυτή δεν έχει φάει ποτέ μπουγάτσα στη ζωή της.Mου κόπηκε η όρεξη!

Ήρθα στη δουλειά σήμερα που λέτε,κατευθείαν από το εξοχικό με την άμμο στα πόδια, τρόπος του λέγειν δηλαδή μη με πείτε και βρωμιάρα.Μ’ αρέσουν οι καλοκαιρινές μέρες στη δουλειά,μ’ αρέσουν και δε μ’ αρέσουν δηλαδή.Με το που τελειώσω θα κάνω ένα πέρασμα από το σπίτι και βουρ πάλι για το εξοχικό.

Μ ’αρέσουν γιατί οι περισσότεροι παίρνουν άδειες και δεν μας ζαλίζουν με τηλέφωνα. Γενικά η δουλειά είναι πιο χαλαρή έως εντελώς χαλαρή και για τους κακεντρεχείς που θα πούνε και πότε δουλεύατε,έχω να απαντήσω πως δουλεύαμε και παραδουλεύαμε , λέμε τώρα! Από την άλλη δε μ’ αρέσει καθόλου γιατί και αυτή η απραξία στο γραφείο χωρίς νόημα και σκοπό που πρέπει να τηρήσεις το ωράριο σου αλλά χωρίς ουσιαστικό λόγο και χωρίς να είσαι και παραγωγικός είναι μαλακία. Χίλιες φορές να ήμουνα στην παραλία και να έπινα fredoccino.

Στη δουλειά λοιπόν εν αναμονή κάποιου τηλεφωνήματος και κάποιας βλάβης που με χαρά θα λύσω,βάλτε μου δύσκολα σας παρακαλώ,μη μου λέτε χάλασε η θήκη του φραπέ και εννοείτε το cd-recorder,είπαμε έχω φαντασία αλλά όχι και τόση!

Ένα πόστ με το ζόρι από ότι καταλάβατε, γράφετε μόνο και μόνο για να παρηγορήσει την αφόρητη πλήξη μου, ένας εσωτερικός μονολογοδιάλογος!
Πάντως δεν μπορώ να πω μορφώθηκα δεόντως για το φετινό μουντιάλ,αφού είδα ότι δεν μπορώ να το αποφύγω με τίποτα, είπα να μάθω γι αυτό.Διάβασα,έψαξα,έμαθα και πλέον ξέρετε,την κατάλληλη ώρα πετάω και την κατάλληλη ατάκα και τους αφήνω όλους άφωνους !

Μπορεί να μου πείτε με αυτά ασχολείσαι ;Όταν η γενιά των 700 ευρώ μετατρέπεται σε γενιά των 500 και η κυβέρνηση με το έξυπνο νομοσχέδιο της που θέλει να μας πείσει πως οι μειωμένες αποζημιώσεις απόλυσης θα αυξήσουν τα κρατικά έσοδα.Από πού;Όχι δεν θα ασχοληθώ μου φτάνει που σήμερα το πρωί όταν ξύπνησα σκέφτηκα ότι δεν θα βγω ποτέ στη σύνταξη.Γιατί δουλειά θα έχω;Καλημέρεςς

P.S Kouvala ton projectora, mpas kai se kanw lektora!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...