Κυριακή, Ιουνίου 13, 2010

Λάκκος

Σκαλίζεις και σκαλίζεις και σκαλίζεις …

Μετά με τσεκουρώνεις και με ρίχνεις μέσα..

Που να φανταζόμουνα ότι ετοίμαζες τον λάκκο μου;

Δεν πειράζει ξεκουράστηκα,

Είναι ωραία να κάνεις παρέα στα σκουλήκια

Και τώρα πάλι εδώ …

Φτυαρίζεις-φτυαρίζεις-φτυαρίζεις,

Θες να με ξεθάψεις να δεις αν έλιωσα,

Άντε τράβα παραπέρα να παίξεις με τα κουβαδάκια σου αγόρι μου

σ.χ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...