Θυμήσου να ζήσεις

Πάντα μου έλεγαν,πως πρέπει να μάθω και να χάνω,κι εγώ έμαθα, ξέχασαν να μου πουν τι πρέπει να κάνω όταν η χασούρα γίνεται συνήθεια. Μερικοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν «μεγάλοι», ήταν απλά πολύ άτυχοι, δεν θέλω να γίνω μεγάλη, μονάχα «μικρή» και ευτυχισμένη όπως τώρα, θέλω αυτό το τώρα να το ζήσω για πάντα.

Αυτός είναι ο μεγαλύτερος μου φόβος , μήπως και δεν μπορέσω να ζήσω μια «φυσιολογική»ζωή, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι φοβήθηκα να ζήσω, γι ‘αυτό και μέχρι τώρα, δεν έζησα μια «φυσιολογική» ζωή, γιατί δεν φοβήθηκα να κάνω λάθος. Βλέπω τους αποστειρωμένους φίλους μου, τη γενιά που φτιάξανε οι μπαμπάδες μας: «Να μην κάνει λάθος το παιδί,να μην πάρει λάθος δρόμο, να τα κάνει όλα με μια κωλογαμημένη σειρά με τα λεφτά του μπαμπά.» Η ζωή όμως δεν περιμένει, τώρα ο έρωτας, τώρα το διδακτορικό, τώρα το παιδί,τώρα ο χωρισμός…. Μια δυστυχισμένη γενιά, που δεν το ξέρει ακόμα , μια γενιά που ξέχασε να ζήσει, που φοβήθηκε να ζήσει, που φοβήθηκε να κάνει λάθος και πήρε όλη τη ζωή της λάθος…

Κι εγώ στέκομαι γεμάτη ενοχές γιατί ζω, γιατί χαμογελάω, γιατί είμαι ευτυχισμένη γιατί έγινα πάλι αφελής , γιατί αφέθηκα και πίστεψα και νιώθω ενοχές για τους φίλους που δεν ζούνε , νιώθω ενοχές που δεν τρώω τα λεφτά του μπαμπά μου, της μαμάς, του γέρου γκόμενου που ταΐζει τις περισσότερες φίλες μου μεταξύ μας και τους φίλους μου, ναι αμέ…. Νιώθω ενοχές που δουλεύω και δεν κάνω ακόμα παπαρό φιλοσοφικές συζητήσεις πίσω από την σιγουριά της φοιτητικής ιδιότητας.

Αλήθεια σας λέω με κάνουν και νιώθω ενοχές, που έχω άλλες προτεραιότητες από εκείνους κι ας ξέρω καταβάθος ότι ο δικός μου μπαμπάς, θα μπορούσε να με ζει για τώρα και για πάντα αλλά δεν θέλω να με ζει εκείνος, ούτε κανείς άλλος…

Μην κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου και μην φοβηθείς τη ζωή, στα λέω για να τα ακούσω κι εγώ που τρέμω στην ιδέα , ότι θα έρθει η στιγμή που θα χάσω την πληρότητα και τη ζεστασιά που νιώθω ετούτη τη στιγμή μέσα στην ψυχή, την τρυφερότητα των δακτύλων του, ναι γιατί τι περίμενες, μια ζωή ήμουνα σκλάβα των συναισθημάτων μου. Μη φοβηθείς να ζήσεις όπως γουστάρεις εσύ, άσε τους άλλους, εκείνοι υπάρχουν απλά για να μας την σπάνε… Ε ψιτ, μην ξεχάσεις να ζήσεις.