Δευτέρα, Οκτωβρίου 12, 2009
Αναγεννησιακή Τέχνη
Κάποτε τα ονειρευόμουν και τώρα θέλω να γλυτώσω από αυτά . Δεν ξέρω αν μεγαλώνω ή αν συμβιβάζομαι ή αν παθαίνω και τα δυο αλλά συνέχεια αναθεωρώ τις αξίες μου, εκείνο που δεν αλλάζει ποτέ είναι η δίψα και η συνεχής ανάγκη για δημιουργία με οποιονδήποτε τρόπο αλλά όχι να ζω από αυτή, αυτή να ζει από εμένα! Ονειρεύομαι μια μικροαστική ζωή, ναι το ομολογώ. Μερικοί φίλοι μου δεν το πιστεύουν, καμιά φορά τρομάζω με την εικόνα που έχουν οι άλλοι για μένα, αλλά κι αυτή που είχα κι εγώ εδώ και καιρό για τον εαυτό μου. Εγώ με απομυθοποίησα πρέπει να αρχίζουν να το κάνουν και οι άλλοι.
Είναι μέρες που ρουτινιάζω μέσα στην μικροαστική ζωή που διάλεξα να ζήσω, το ομολογώ. Στο τώρα μου όλα είναι αρκετά στρογγυλά για τα μέτρα μου, όλα κυλούν ήρεμα, μέσα σε μια απόλυτη ασφάλεια, δουλειάς , αγκαλιάς, τάξης, ολοκλήρωσης και αν και όλα φαίνονται σωστά τοποθετημένα, και σταθερά, ξέρω ότι δεν είναι και τόσο, κι αυτό είναι που από τη μια με απογοητεύει και από την άλλη με γοητεύει. Τελικά δεν βολεύτηκα όσο θα’ θέλα να πιστεύω.
Πραγματικά δεν ξέρω πως θέλω να ζήσω κι ας με ρωτούνε , ποτέ δεν ήξερα, έχω την αίσθηση πως πάντα θα αναθεωρώ σύμφωνα με τις ανάγκες μου, παλιότερα φανταζόμουνα μια πιο φαμφαρώδη ζωή, με φύκια και μεταξωτές κορδέλες , σε στυλ pop art, με reggae ρυθμούς, άστατη ερωτική ζωή, με πολλά ταξίδια , ξύδια, δόξα και τα σχετικά, την έζησα κι αυτή.
Το βλέπω μέσα από τα μάτια των άλλων, αυτό πιστεύουν πως είναι η Σοφία, τουλάχιστον όσοι με ξέρουν από παλιά, ένα party animal,με λίγο κουλτοροδιάθεση, κάφρικο χιούμορ, ατελείωτο χιλιόμετρα στην πλάτη και γενικά ζωή ότι να’ναι!!!
Ναι αυτό ΗΤΑΝ η Σοφία;;;;;;; Δεν ξέρω. Να της κάνουμε μνημόσυνο;;;; Δεν ξέρω; Άλλαξαν οι ανάγκες μου, αλήθεια σας το λέω και δεν ντρέπομαι καθόλου γι αυτό, αν κρατήσεις το ότι πλέον κατανοώ πολύ καλύτερα από τότε τους reggae ρυθμούς και χορεύω σαν τζαμαϊκανή, το ότι βιώνω τη ζωή μου σαν να’ναι τέχνη ίσως όχι pop art κάτι σε πιο αναγεννησιακό μου κάνει αλλά σίγουρα όχι κάτι σε μανιερισμό.Επενδύω στην πιο σίγουρη αγκαλιά και δεν ξοδεύομαι από κουλτουριάρη σε κουλτουριάρη.Τα χιλιόμετρα είναι σίγουρα λιγότερα, αλλά πλέον με σκοπό και περισσότερο ουσιαστικά. Από την άλλη αναρωτιέμαι μήπως το όλο σκηνικό είναι απλά ένα διάλλειμα, από την έξαλλη ζωή μου και πάλι με δόξα θα τραβήξω προς την ανούσια αβέβαιη πορεία μου και την διαρκώς ανικανοποίητη πάρτη μου με σκοπό να γράφω πιο πιασάρικα πόστ και καταλήγω πως ΟΧΙ, άλλαξα σίγουρα σταθμό και τρένο, πήγα από το camping σε πεντάστερο, αλλά όχι προορισμό!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...
4 σχόλια:
Λοιπόν εδώ θα περιγράψω κάποια πράγματα που ίσως σε βάλουν σε σκέψεις. Οπως έλεγα σε ένα άλλο ημερολόγιο ακόμα και το πιο μαγευτικό παραμύθι έχει διάρκεια 3 μηνών και μετά έρχεται η λυπητερή, προδοσία. Βέβαια εγώ προσωπικά δεν θα αρνηθώ την καλοπέραση ή ένα πολύ ωραίο μαγαζί. Παρατήρησα όμως έκπληκτος πως είναι η καλύτερη αφορμή για να απομακρυνθείς. Θεωρείς πως έχεις αναζωογονηθεί τόσο πολύ που ανοίγεις πανιά και έχετε γεια βρυσούλες. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί που σε κάνουν ευτυχισμένη. Μπορείς να ζήσεις την απόλαυση αλλά δεν μπορείς να την πάρεις μαζί σου...!! Από την άλλη πλευρά το να δημιουργείς το ιδανικό της Τέχνης σε τόσο προχωρημένο στάδιο, Αναγέννηση σίγουρα δεν είναι μηχανή εσωτερικής κατανάλωσης μόνο αν πεις ότι απλά θέλεις να ακολουθήσεις κάποια πράγματα, ιδέες που κάνουν τον άνθρωπο να αισθάνεται τόσο μικρός μπροστά στην απεραντοσύνη τους και τη σπουδαιότητά τους. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεσαι άλλη Σοφία. πάνω απόλα όμως η εικόνα που αποκτούν οι άλλοι για σένα είναι πρώτα δική σου και μετά δική τους. θα είναι πολύ δύσκολο να μαγέψεις κάποιον αν δεν έχεις φθάσει μόνη σου να γράψεις μάγια, διότι πολύ απλά δεν θα το εισπράξει. ελπίζω να σε φώτισα!!
Καλημέρα Μενέλαεεεεε, πάντα μου άρεσαν τα comment σου, κι ας τα καταλάβαινα μερικές φορές με τη δεύτερη ανάγνωση!
Εμένα το παραμύθι κράτησε πολύ περισσότερο από 3 μήνες , δεν έχω παράπονο. Όσο γι αυτό που ζω τώρα, πέρα του ότι το βιώνω πολύ περισσότερο από 3 μήνες δεν το αντιμετωπίζω σαν παραμύθι ή σαν όνειρο,είμαι εδώ ζωντανή με ορθάνοιχτα τα μάτια και είναι υπέροχο, δεν ξέρω αν έχει στο τέλος προδοσία ή μάλλον σίγουρα θα έχει, η μια φάση της ζωής μας προδίδει την άλλη για να προχωρούμε παρακάτω και για να υπάρχει εξέλιξη.
Καλοπέραση χμμμ εδώ με έπιασες, ναι είναι η λέξη παγίδα, δεν αντιλέγω, έβαλα πάνω από όλα την καλοπέραση μου χάνοντας πολλά, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Επίσης το πολύ άσχημο πρόσφατο παρελθόν μου ίσως να έδωσε και την τελειωτική καρατιά για να με ωθήσει με τα χίλια , στην σιγουριά που αποθεώνω σήμερα, ίσως ο απίστευτος φόβος και η τρομάρα μου να ήταν οι κακοί σύμβουλοι για μένα και να με έκαναν την Σοφία που είμαι σήμερα.
Όσο για την απόλαυση, για μένα σημασία έχει να την ζω όχι να την παίρνω μαζί μου, ποτέ δεν ήμουνα κτητική δεν θέλω τίποτα δικό μου, δεν θεωρώ τίποτα δικό μου, θέλω απλά να ζω και να μοιράζομαι μαζί με παρέα. Αυτό σίγουρα που δεν θα κάνει η Σοφία του σήμερα είναι άλλο, μια χαρά θα απολαμβάνει αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι η ζωή αποκτά νόημα ή αρχίζει και τελειώνει απολαμβάνοντας και μόνο.
Η Σοφία του σήμερα το παλεύει, η Σοφία του σήμερα δεν θέλει να μαγέψει κανέναν , η Σοφία του σήμερα είναι πιο σκληρή, η Σοφία του σήμερα πατάει στα δικά της πόδια, η Σοφία του σήμερα ίσως να μην μπορέσει να αφήσει ίχνη για το αύριο, δεν χρειάζομαι άλλη Σοφία, χρειάζομαι απλά να κατανοήσω κι αυτή την πλευρά του εαυτού μου, κι αυτή τη φάση μου , προσέχοντας μόνο μη με καταπιεί …
Τι πιστεύουν οι άλλοι για μένα; Αλήθεια δεν με ενδιέφερε και πολύ, γιατί σχεδόν πάντα πίστευαν πολύ καλύτερα από αυτά που πίστευα εγώ για τον εαυτό μου, πάντως έχεις δίκαιο, τελικά πάντα περνάς στους άλλους με τον τρόπο σου αυτό που θέλεις να πιστεύουν για σένα και όχι ίσως αυτό που πραγματικά είσαι!
Δεν θέλω να μαγέψω κανέναν, αλλά εύχομαι να με αξιώσει ο Jah να γράψω κάποτε μαγεία και όχι μάγια, να φτάσω στην υπέρτατη λύτρωση μου και να γράψω μια καινούργια μαγεία δικιά μου!
Σ’ ευχαριστώ που με διαβάζεις όλα αυτά τα χρόνια , σ’ευχαριστώ για τα σχόλια σου, σ’ευχαριστώ που μου χτυπάς το καμπανάκι, κι εγώ γι αυτό το έγραψα αυτό το post για να με έχω σe εγρήγορση και να δω αν οι φίλοι μου είναι εδώ για να με συνετίσουν! Να έχεις μια υπέροχη μέρα!!!!!
Καλωσήρθες στο νησί της Κίρκης! Σου εύχομαι να κάτσεις όσο ακριβώς χρειάζεσαι.
Καλημέρα Feste, να πω καλώς σας βρήκα ή εσύ την έχεις κάνει για Ιθάκη; Μετά την Κίρκη τι; Κάτω κόσμος-Σειρήνες-Σκύλλα Χάρυβδη κλπ ;Άντε να δούμε ; )
Υ.Σ Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρείς,
αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Δημοσίευση σχολίου