Επεισόδιο 3055

Κοτάζω το τεράστιο άδειο ποτήρι, πριν από λίγο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από πολύχρωμες μπάλες παγωτού , το έγλειψα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, έτσι κάνω πάντα, όσο πιο νωρίς τελειώσει η ψευδαίσθηση της απόλυτης ηδονής , τόσο καλύτερα.

Κάνω και πάλι το ίδιο λάθος, προσπαθώ να μου αποδείξω ότι μπορώ να ζήσω μια νορμάλ ζωή , από αυτές που ζείτε κάποιο από εσάς, και ναι το διασκεδάζω, είναι ωραία να είσαι φυσιολογικός. Ξέρω ότι δεν θα κρατήσει για πολύ, ξέρω πως στο τέλος θα γίνει και πάλι μάχη , αλλά είμαι μεγάλο κάθαρμα και απερίγραπτος παρτάκιας για να μην πάρω αυτό που θέλω πλανεύοντας τον κόσμο και κάνοντας δήθεν πως είμαι μια από αυτούς .

Δεν πιάνει σε όλους, είναι κάποιοι σκοτεινοί τύποι που εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος , αυτοί με μυρίζουν από μακριά και είτε μου κλείνουν το μάτι με νόημα και μου δίνουν το χέρι ή με αφήνουν να παίξω μαζί τους , κάνοντας τους ανήξερους , μέχρι να πιαστώ στην μεγάλη τους φάκα, αυτά είναι παιχνίδια μεταξύ δυνατών αντιπάλων και ναι έχω ηττηθεί 2-3 φορές, τότε κατάλαβα το πόσο τσόγλανος είμαι όταν το πλήρωσα με το ίδιο νόμισμα, αλλά χωρίς φόβο ομολογώ πως αυτό δεν με εμπόδισε να εξακολουθώ να αποπλανώ τα ανυποψίαστα θύματα μου .

Το κενό είναι απερίγραπτα βαθύ, κι ακόμα κι αν εκπληρωθώ κάποτε ολοκληρωτικά, πραγματοποιώντας όλους τους κρυφούς μου πόθους είμαι σίγουρη πως και τότε το κενό θα είναι το ίδιο χαοτικό. Επεισόδιο 3055, προσπαθώ να ζήσω μια νορμάλ κατάσταση, βιώνω αυτό που οι γήινοι λένε «μοιράζομαι», «αγαπάω», «ερωτεύομαι», είναι ωραία ψευδαίσθηση…