Κυριακή, Απριλίου 27, 2008

Χωρίς εμένα





















Ξεχνάς πετώντας μακριά


ξεθωριασμένες φάτσες


γριές νεράιδες κουρασμένα ξωτικά


ζευγάρια να σαλταίρνουν απ'τις ταράτσες.


Παράδεισοι με φώτα σβησμένα ιπτάμενοι μπάτσοι πάνω απ'την πόλη


μαθαίνεις να ζεις χωρίς εμένα


μα δεν αντέχεις το κρυφό σου ζόρι.


Φωτογραφίες χορεύουν στο κενό


τις κυνηγάς και χάνεσαι στη νύχτα μυστήριες ώρες, το μπαρ αδειανό


με σκληρά ροκ εν ρολ στριφογυρνάς στην πίστα.


Μια κόλαση με πρόσωπα βαμμένα


άγγελοι χλωμοί στυγνοί μισθοφόροι

μαθαίνεις να ζεις χωρίς εμένα μα δεν αντέχεις το κρυφό σου ζόρι.


Υ.Σ Χρόνια Πολλά LooN

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι πως η ζωή χωρίς εσένα δεν έχει ενδιαφέρον συμφωνώ αλλά φροντιζεις να μας βάζεις τόσο όμορφες φωτογραφίες που δεν μπορουμε να σε ξεχάσουμε .Φιλιά πολλά

Sophia Choleva είπε...

Σήμερα μετά το αρνί εξερευνούσα τα άλλα blog του diastimata , και καθώς διάβαζα και διάβαζα μου ήρθε αυτό το τραγούδι στο μυαλό Αγγελάκας –Καρράς τι άλλο !Ο στίχος κλειδί …μα δεν αντέχεις το κρυφό σου ζόρι … όσο για τις Φώτο είναι από τα Χανιά έχω πάνω από πεντακόσιες , δεν ήξερα τι να κάνω και καθόμουν και τις έφτιαχνα λίγο …Αύριο θα πάμε εκδρομή στις Συρακούσες … Μάκια ottimista μου !

Melikratis Carribean sounds είπε...

Holla! Το έχεις εντοπίσει το κρυφό σου ζόρι? Πιστεύεις ότι έχεις βρει τρόπο να το παλέψεις η σκέφτεσαι να το αφήσεις να κάνει ότι θέλει αυτό?

υ.γ. Ωραία φωτό η "μπλέ" με το ρόπτρο. Μου άρεσε περισσότερο απ' όλες.

Sophia Choleva είπε...

Το έχω βρει το κρυφό μου ζόρι . Κάνει ότι θέλει αυτό , τον τρόπο τον ξέρω την δύναμη δεν έχω να το κάνω πράξη !Καλές είναι μωρέ οι φωτό, τώρα τελευταία μπάινω πολύ συχνά στο blog σου και ενημερώνομαι ...Τόσα χρόνια ήμουνα στον Πύργο γαμώ την τρέλα μου, τόσα βράδια στην Πάτρα και δεν έτυχε να σε γνωρίσω , δεν πειράζει !Καλά να περνάς bro

diastimata είπε...

Καλώς το ξενιτεμένο μας παιδί!

Αληθώς Ανέστη!

Να είσαι πάντα καλά!

(Και καλά λάθη να κάνουμε)...

Melikratis Carribean sounds είπε...

Thanx Sis! Και στην Πάτρα καλά είναι.
Εχει ωραίες παραλίες κι έρχεται καλοκαίρι. Οργανώσου!

Sophia Choleva είπε...

Ξενιτεμένο είμαι ακόμα,κλαψ…. Όχι άλλα λάθη !!!Στην αρχή νόμιζα κι εγώ πως ήταν λάθη, αλλά αν αυτά τα επαναλαμβάνεις διαρκώς , μάλλον είναι ο τρόπος που επιλέγεις να ζεις έστω και υποσυνείδητα ! Μακιααα…
Μωρέ θα έρθω και Πάτρα και τις απίστευτες παραλίες θα ξανά επισκεφτώ , πρώτον γιατί πρέπει να κατέβω για να παραδώσω την πτυχιακή μου και να δεύτερον γιατί το είχα κανονισμένο να κατέβω για διακοπές κάτω…Τι τόσους γνωστούς έχουμε κάτω από το αυλάκι !!!

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...