Ανοίγω την τηλεόραση, μαλακίες. Κάνω ζάπινγκ, μαλακίες . Κλείνω την τηλεόραση. Το πρώτο μου παιδικό όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ . Ήμουν μόλις 11 χρονών και το πρώτο εμπόδιο ήταν εκείνο το απαίσιο μουσταρδί μπουφάν με τις βούλες που μου είχε κάνει δώρο η συνονόματη γιαγιά μου. Ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ στα πλατό της εκπομπής Comfuzio και να δω από κοντά τον Αντώνη Παραρά .
Ήθελα να πάρω ένα κολεγιακό μπουφάν που ήταν τότε της μόδας , που να εμφανιζόμουνα με εκείνο το βουλάτο .Μετά από λίγο καιρό , απαλλάχτηκα από το απαίσιο μουσταρδί μπουφάν και απέκτησα το πολυπόθητο κολεγιακό , που μοστράρει ακόμα λερωμένο από κάποια κοτσουλιά στις παιδικές μου φωτογραφίες στο Λευκό Πύργο . Τελικά πήγα στη Θεσσαλονίκη , φορώντας το κολεγιακό μπουφάν , η εκπομπή όμως είχε σταματήσει και ο Αντώνης πριν δυο μήνες είχε κιόλας φύγει . Ένα χρόνο μετά βρέθηκα και στο Bullshit , στα Λαδάδικα χάρη στην τότε εικοσάχρονη ξαδέρφη μου που σπούδαζε στη Θεσσαλονίκη . Χάρη επίσης στην ανάπτυξη μου, μπόρεσα να περάσω τους δυο φουσκωτούς στην πόρτα του μαγαζιού και να περάσω ένα καταπληκτικό βράδυ , πίνοντας αντί για γάλα , γρεναλδίνη με σπράιτ , και βλέποντας σχεδόν όλους τους συντελεστές εκείνης της εκπομπής , εκτός του Αντώνη φυσικά ,ήδη είχα αργήσει πολύ !
Ο Αντώνης αν ζούσε σήμερα θα ήταν 40 χρονών και 8 μηνών ,αφού γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1967 και πέθανε από λευχαιμία στις 4 Φεβρουαρίου 1997 . Έντεκα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε και η ζωή συνεχίστηκε , όπως κάνει πάντα . Έντεκα ολόκληρα χρόνια , γεμάτα, κουτσουλιές , απαίσια πανωφόρια και φάτσες στην TV… Έντεκα χρόνια που κατανάλωσα , κουβάδες φραπέ με γάλα , κι όμως κανέναν παρέα μαζί σου ή έστω από τον καναπέ του σπιτιού μου βλέποντας σε στην τηλεόραση να μου χαμογελάς !
Ανοίγω την τηλεόραση, μαλακίες, κάνω ζάπινγκ με την ελπίδα, πως θα δω κάτι καλό , όχι το Comfuzio, αυτή ήταν μια ανεπανάληπτη εκπομπή, ούτε τον Αντώνη περιμένω να δω , την έκανε αυτός ,κάτι ήξερε . Περιμένω να δω κάτι ανάλογο όμως και 11 χρόνια τώρα , δεν έχω δει ακόμα τίποτα. Κλείνω την Τηλεόραση.Πάλι μαλακίες είδαμε σήμερα, και αύριο μαλακίες θα δούμε !
Το παιδικό μου όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε. Ποιος ξέρει, ίσως να είναι και το πρώτο που θα πραγματοποιηθεί μόλις κλείσω τα μάτια !
Ήθελα να πάρω ένα κολεγιακό μπουφάν που ήταν τότε της μόδας , που να εμφανιζόμουνα με εκείνο το βουλάτο .Μετά από λίγο καιρό , απαλλάχτηκα από το απαίσιο μουσταρδί μπουφάν και απέκτησα το πολυπόθητο κολεγιακό , που μοστράρει ακόμα λερωμένο από κάποια κοτσουλιά στις παιδικές μου φωτογραφίες στο Λευκό Πύργο . Τελικά πήγα στη Θεσσαλονίκη , φορώντας το κολεγιακό μπουφάν , η εκπομπή όμως είχε σταματήσει και ο Αντώνης πριν δυο μήνες είχε κιόλας φύγει . Ένα χρόνο μετά βρέθηκα και στο Bullshit , στα Λαδάδικα χάρη στην τότε εικοσάχρονη ξαδέρφη μου που σπούδαζε στη Θεσσαλονίκη . Χάρη επίσης στην ανάπτυξη μου, μπόρεσα να περάσω τους δυο φουσκωτούς στην πόρτα του μαγαζιού και να περάσω ένα καταπληκτικό βράδυ , πίνοντας αντί για γάλα , γρεναλδίνη με σπράιτ , και βλέποντας σχεδόν όλους τους συντελεστές εκείνης της εκπομπής , εκτός του Αντώνη φυσικά ,ήδη είχα αργήσει πολύ !
Ο Αντώνης αν ζούσε σήμερα θα ήταν 40 χρονών και 8 μηνών ,αφού γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1967 και πέθανε από λευχαιμία στις 4 Φεβρουαρίου 1997 . Έντεκα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε και η ζωή συνεχίστηκε , όπως κάνει πάντα . Έντεκα ολόκληρα χρόνια , γεμάτα, κουτσουλιές , απαίσια πανωφόρια και φάτσες στην TV… Έντεκα χρόνια που κατανάλωσα , κουβάδες φραπέ με γάλα , κι όμως κανέναν παρέα μαζί σου ή έστω από τον καναπέ του σπιτιού μου βλέποντας σε στην τηλεόραση να μου χαμογελάς !
Ανοίγω την τηλεόραση, μαλακίες, κάνω ζάπινγκ με την ελπίδα, πως θα δω κάτι καλό , όχι το Comfuzio, αυτή ήταν μια ανεπανάληπτη εκπομπή, ούτε τον Αντώνη περιμένω να δω , την έκανε αυτός ,κάτι ήξερε . Περιμένω να δω κάτι ανάλογο όμως και 11 χρόνια τώρα , δεν έχω δει ακόμα τίποτα. Κλείνω την Τηλεόραση.Πάλι μαλακίες είδαμε σήμερα, και αύριο μαλακίες θα δούμε !
Το παιδικό μου όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε. Ποιος ξέρει, ίσως να είναι και το πρώτο που θα πραγματοποιηθεί μόλις κλείσω τα μάτια !
8 σχόλια:
τι μου θύμισες...
Αντώνη Μας Άφησες Νωρίς. Θυμάσαι;
Εγώ πάλι δεν έχω να θυμηθώ τίποτα, γιατί δεν ξέχασα ποτέ…
Ετσι είναι Σοφία μου
Οι παιδικές ανεκπλήρωτες επιθυμίες, τα όνειρα που δεν έγιναν και άλλα που έγιναν, μέσα μας είναι , και κανείς δεν μπορεί να μας τα πάρει έτσι όπως βρίσκονται βαριά κλειδομανταλωμένα στους ανείπωτους κήπους του σεινηδησιακού μας παραδείσου!!
Νασαι καλά που μας τον θυμισες!!
Για τις μουσικοθεραπείες σου να σου θυμίσω το alter ego μου
www.musicotherapist.blogspot.com
χωρίς πολλά λόγια επιλεγμένο υλικό με σημασία για μένα και ίσως για κάποιους άλλους σαν και σένα, απλά μπαίνεις και κατεβάζεις.
Γιά περισσότερο μπλα μπλα περί του υλικού στον Σταυραετό στο section "music"
φλκ
Που χάθηκες Σακουλίνε μου ;Καλά έχω ανάγκη από μουσικοθεραπείες , αλκοθεραπείες και άλλα πολλά, αλλά δεν είναι της παρούσης …Ο Αντώνης για μένα σημαίνει πολλά και κυρίως ας μην ξεχνάμε ότι ήταν αυτός που με μύησε στη reggae!Για να ρίξω μια ματιά !
ti mas thimises re patrida
http://scholeva.blogspot.com/2010/02/13.html
http://scholeva.blogspot.com/2010/02/13.html
Δημοσίευση σχολίου