Σήμερα έμαθα , ότι τις μέρες που έλειπα πέθανε ο Κώστας . Ο Κώστας ήταν 40 χρονών και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του κύριου Παναγιώτη που μου νοικιάζει το σπίτι και μένει από κάτω μου . Ο Κώστας για τους πολλούς ήταν απλά μια φιγούρα ενός διανοητικά καθυστερημένου , μερικοί γελοίοι λυπόντουσαν τον Κώστα όσο ζούσε και τον κύριο Παναγιώτη που ο γιος του είχε πρόβλημα , είχα ακούσει κάποιον από την πολυκατοικία ένα απόγευμα να λέει , ότι καλύτερα να πέθαινε για να γλιτώσουνε οι γονείς του που ήταν μεγάλοι άνθρωποι … Πόσο ανόητος και μικρός μου φαίνεται ο κόσμος ώρες –ώρες … Σήμερα ήμουνα στο ασανσέρ με τον κύριο Παναγιώτη που ήταν ένα ράκος και μου είπε τι είχε γίνει . Με τον Κώστα είχαμε πιει καφέ μαζί 2-3 φορές που τον έβρισκα μόνο του σε μια καφετέρια που πήγαινα κι εγώ , ίσως να ήταν από τους λίγους που συμπαθούσα μέσα σε αυτή την πολυκατοικία. Αντίο Κώστα ….
7 σχόλια:
Έφθασα στο blog σου από ένα comment σου όπου ευχόσουν πάλι "Καλό ταξίδι".
Το post σου αυτό μου θύμισε τη ματαιότητα πολλών πραγμάτων.
Καλό ταξίδι συνονόματε...
Σωστη
όμορφα το "ανακαίνισες" το σπιτάκι σου!!!
σε διαβάζω... από περιέργεια...
"φοιτήτρια στον Πύργο"...μου φαντάζει ανέκδοτο...(έμαθες/ξέρεις πιά τα κλειστά μυαλά....)
μόνο που τον Κώστα τον ήξερα καλά... από παιδί... πριν τον αρρωστήσει η "μικροαστική" οπτική του κου Πάνου...(δεν είχε "νοητική στέρηση"... ευφυέστατος ήταν)
και η κα Χρυσούλα είναι "άγια" γυναίκα....
είμαι "εγχώριο προϊόν" και ξέρω...
φιλώ σε...
www.estap.wordpress.com
Τι μυστήρια ισοροπία υπάρχει στη ζωή μας Σοφάκι μου!!.Μόλις γύρισες από το όμορφο ταξίδι σου χαρούμενη και ευτυχισμένη! αλλά και η λύπη που ένιωσες μόλις έμαθες την απώλεια κάποιου που στμπαθούσες. Λες και πρέπει να κρατηθούν οι ισοροπίες!! Χαρηκες? Πρέπει να λυπηθείς και λίγο.
γιαυτό όπως έχω γραψει παλιότερα: Πρέπει να χαιρόμαστε και να βλέπουμε με αισιοδοξία κάθε μέρα που μας δίνεται!
http://stavraetos.blogspot.com/2006/10/any-given-day.html
Καλά το lifting μέτρησε!
Βαθυ Τζαμαικανό κόκκινο εξωτικό.
Και επιτέλους δεν βγάζουν μάτι τα τεράστια γράμματα!¨-)
Καλώς ήρθες epikoure
Τι χαμπάρια kaire μου ; Ακόμα περιμένω την ταραμοσαλάτα …
Καλώς ήρθες κι εσύ esta , εσύ σίγουρα ξέρεις πολύ περισσότερα από εμένα , πάντως σε ότι λες συμφωνώ και επαυξάνω … Αφού μεγαλώνει σιγά-σιγά η Πυργομπογκόσφαιρα , επιβάλλεται να κάνουμε μια συνάντηση ….
Α, ρε Saki ,όσο ήμουνα στην Ιταλία σε σκεφτόμουνα, μου έλειψαν τα comment μας, η επικοινωνία μαζί σου , μου κάνει καλό …
Με τιμάς πολύ μικρή μου.
Σ'ευχαριστώ πολύ.
και εσυ΄μου έλειψες
Δημοσίευση σχολίου