Πράσινο μήλο!

Κρύα πράσινα , υγρά πλακάκια ! Τι ειρωνεία ;
Όταν νοίκιασα το φοιτητικό μου σπίτι το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν τα πράσινα πλακάκια στο μπάνιο , από τότε ερωτεύομαι μονάχα άντρες που έχουν πράσινα πλακάκια… Χαίρομαι που πια ξέρω γιατί τους ερωτεύομαι , που ξέρω γιατί ο ερωτάς μου έχει χρώμα πράσινο ! Χαίρομαι που με ξέρω πολύ καλύτερα από ότι νομίζεται εσείς ή εγώ καμιά φορά ! Έγραφα κάτι στα δεκαοχτώ μου , που το ξαναγράφω σήμερα και θα το ξαναγράφω μετά από τριάντα χρόνια ! Όχι δεν συμφωνώ σχεδόν με τίποτα από όσα έγραφα όταν ήμουν δεκαοχτώ , αλλά είναι μερικά πράγματα που τα έχεις από όταν γεννιέσαι , όσο πιο γρήγορα τα ανακαλύψεις τόσο το καλύτερο για τους άλλους που είναι δίπλα σου , όχι για σένα ! Χαίρομαι που ότι κατάλαβε ο πατέρας μου στα 50 του , εγώ το κατάλαβα στα 20 , παλιότερα λυπόμουνα γιατί πίστευα πως ο πατέρας μου ήταν πιο ευτυχισμένος γιατί έζησε πιο πολύ στο παραμύθι , ενώ εγώ όχι , αλλά δεν είναι εκεί το θέμα , μονάχα τα παραμύθια μας διαφέρουν και εγώ κάποτε θα απογοητευτώ , απλά ίσως για μένα να είναι λίγο πιο ανώδυνο ..
Ο χρόνος δεν μου πάει , είναι μέρες που τον κυνηγάω και μέρες που νιώθω σαν τον λύκο που θέλει να φάει τα τρία γουρουνάκια !Ναι νιώθω πολύ μαλάκας που μπαίνω σε αυτό το ατέρμονο κυνηγητό , αφού συνέχεια θα τα κυνηγάω και ποτέ δεν θα τα πιάσω τα μαλακισμένα ! Χρώμα πράσινο … Ο έρωτας μου μοιάζει σαν ένα μικρό κιτρινοπράσινο λεμόνι , είναι πάντα άγουρος , γιατί ο έρωτας δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο , γιατί ο έρωτας για μένα δεν μπορεί να έχει κανένα άλλο χρώμα εκτός από το πράσινο , το προσπάθησα μια φορά να αγαπήσω έναν τύπο με ροζ πλακάκια στο μπάνιο , μαλάκια, το λεμόνι ωρίμασε , σάπισε και το μπάνιο μύριζε σαπίλα και μούχλα ! Στα δεκαοχτώ μου ζήλευα τους συμφοιτητές μου , που ήταν μαζί, ονειρευόντουσαν μαζί , που βλέπανε τηλεόραση μαζί , που πηγαίνανε διακοπές μαζί , που κάνανε έρωτα μαζί , που θα κάνανε παιδιά μαζί , που θα βγάζανε πιστωτικές μαζί και που θα πέθαιναν χώρια ! Τότε τους ζήλευα γιατί ήξερα ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να το ζήσω αυτό το πράγμα , ναι τους ζήλευα, αλλά και το απέφευγα με κάθε τρόπο . Τώρα πια τους λυπάμαι τους συμφοιτητές μου , γιατί λυπούνται αυτοί τον εαυτό τους , γιατί καταβάθος σιχαίνονται ο ένας τον άλλο ! Εγώ το ονομάζω κιτρινοπράσινο λεμόνι , εσύ το λες τσίχλα με γεύση πράσινο μήλο , κι εκεί είναι το ωραίο να εννοείς το ίδιο πράγμα και να το περιγράφεις διαφορετικά … Δεν με νοιάζει αν συμφωνείτε ή όχι με τις μαλακίες που γράφω , δεν θέλω να συμφωνείτε έτσι κι αλλιώς !
Ω! Μια οδοντόβουρτσα , όχι αυτή δεν έχει πράσινο χρώμα , είναι κόκκινη και άσπρη , μεταξύ μας μόνο για οδοντόβουρτσες είναι αυτά τα χρώματα! Τι δεν συμφωνείτε; Χαχαχα! Χαίρομαι ! Αγάπη μου, αυτή η οδοντόβουρτσα δεν θα πάρει θέση σε κανενός το ποτηράκι , δεν θα διακοσμήσει κανενός το μπάνιο , βρε σου λέω δεν πρόκειται , δεν φταίω εγώ τώρα που ξήλωσες όλο το μπάνιο σου και το έκανες να μοιάζει σαν γραφείο του ΠΑΣΟΚ , ας είχες λίγη υπομονή να διάβαζες και παρακάτω!
Ενώ είμαι τρομερά χαρούμενη , γράφω θυμωμένα. Δεν ξέρω γιατί , ίσως γιατί ξέρω ότι τα λέω όλα αυτά σε εσάς που κάποια μέρα θα με κάψετε , γιατί πιστεύω πως το αίμα που κυλάει στις φλέβες μου είναι πράσινο , και πως είστε ικανοί να με σφάξετε για να μου αποδείξετε πως είμαι εγώ η λάθος και εσείς οι σωστοί …
Κρατάω σφιχτά την ερυθρόλευκη οδοντόβουρτσα στο χέρι . Ξέρετε ποια είναι η διαφορά μας ; Κι εσείς την κρατάτε επειδή με αυτό το πράγμα σας είπανε ότι πρέπει να πλένεται τα δόντια σας , εγώ ξέρω όμως γιατί την κρατάω , εσείς δεν ξέρετε, χάχα 1-0! Θα την έχω πάντα , για να ματώνω τα ούλα , και να τους φτύνω όλους , με αίμα , με πράσινο αίμα , να φτύσω όλα αυτά που ανέχτηκα που κατάπια . Και αλήθεια κατάπια πολλά , και το χειρότερο από όλα , ότι αυτό το πράγμα που λέγεται οδοντόβουρτσα το έχουμε για να πλένουμε τα δόντια ! Ξυπνήστε ρε, ψέματα σας είπανε , αλλού είναι το μυστικό !
Τι κάνει νιαου-νιαου, κάτω από το χώμα ;