Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006
Εφτασα
Έχεις πάει ποτέ στην Jamaica με λεωφορείο; Έχεις ονειρευτεί ποτέ με την καρδιά σου ; Έχεις πει ψέματα λέγοντας την αλήθεια ;
Εγώ τα κατάφερα !!! Σας γράφω από την Jamaica που τόσο λαχταρούσα να γνωρίσω , ναι τελικά ήταν όλα όπως τα περίμενα , είναι ωραία εδώ πολύ ωραία ! Περίμενα χρόνια να πιω αυτόν τον καφέ στο κέντρο του Kingston. Ταξίδεψα σε πολλά μέρη , μύρισα πολλές αγκαλιές , κι όλα αυτά με οδήγησαν εδώ . Ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι πίστευα , χρειαζόταν μονάχα λίγη πίστη , και να που έφτασα . Παλιά απλώς πλατσούριζα στα βαθιά , τώρα έμαθα να κολυμπάω στα ριχά , είναι πολύ πιο δύσκολο από ότι ακούγεται , μα αν τα καταφέρεις και το κάνεις έστω και μια φορά στη ζωή σου μετά όλα είναι πολύ πιο εύκολα … Στο τέλος δεν χρειάστηκε να κάνω τίποτα ,όλα ήρθαν από μόνα τους . Οι βαλίτσες γέμισαν με ένα μαγεικό τρόπο , το ταξίδι μέχρι το Κιγκστόν παιχνιδάκι , ούτε που κατάλαβα πότε έφτασα , σε όλη την διαδρομή έτρωγα σοκολάτες και στο τέλος ένιωθα τόσο ανάλαφρη , ήμουν τόσο ελεύθερη , ένιωθα σαν στο σπίτι μου , γιατί ίσως να είχα ξεχάσει πως εδώ είναι το σπίτι μου ! Θα κάτσω εδώ όσο με παίρνει , μεταξύ μας ποτέ δεν με έπαιρνε , αλλά αυτό ίσως να είναι και το καλύτερό ! Κάποια στιγμή οι βαλίτσες θα γεμίσουν ξανά , μόνο που αυτή τη φορά δεν θα είναι μονάχα αυτές γεμάτες , κάποια στιγμή μπορεί να ερωτευτώ άλλα εξωτικά , πανέμορφα μέρη μίλια μακρία από εδώ , αλλά το πρώτο όνειρο , η πρώτη κατάκτηση θα με ακολουθεί πάντα , κι όταν τα βράδια θα αγγίζομαι , ο αέρας θα έχει πάντα αυτή την γλυκιά ευωδία που πρωτό μύρισα εδώ . Χμ… Τόσες φλούδες ανανά τριγύρω , ναι είναι η πρώτη φορά που ξέρω πως νιώθει ο χορτασμένος…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...
5 σχόλια:
Να δώσεις τους χερετισμούς μου στην 56 Hope Road :-)
να σου πω κατι ως πιο μεγαλη απο σενα και επιτρψε μου λιγο πιο εμπειρη..ωραια ειναι η αθηνα οταν ερχεσαι με το λεωφορειο και ερχεται να σε παρει αλλα προσεξε μην η δικη σου τζαμαικα(αθηνα)καταληξει σε μπανανια...ειναι ωραια να αγγιζουμε το ειδωλο τον αντρα αλλα για ποσο?στην ζωη μετρανε οι στιγμες αλλα αν επενδυσεις σε αυτες θα καεις..ειναι σαν την πεταλουδιτσα που πεταει κοντα στην λαμπα...have 2 days fun...
kserei kati parapano i lolita???eisai ontos stin athina?!
Kostas
Καλημέρα Σοφάκι :)
H blogόσφαιρα αναζητά τα ίχνη της Σοφίας!
Αθήνα ή Jamaica?
Ε, και? Aφού τώρα ξέρεις πώς νιώθουν οι "χορτάτοι", δεν πα να 'σαι και στην Ουγκάντα? Αρκεί να μην χορτάσεις ποτέ! Είναι αρκετό που ΞΕΡΕΙΣ πώς νιώθουν όσοι χόρτασαν. Εσύ να έχεις πάντα μια λιγούρα για ζωή...Αν χορτάσεις, θα πέσεις για ύπνο...Και ξέρεις...Ότνα κοιμόμαστε συνήθως χάνουμε τα καλύτερα ;) χιχιχι
Καλά να περνάς!
Δημοσίευση σχολίου