Δευτέρα, Ιουνίου 21, 2010

Κορίτσι


Ψεύτικα νύχια,πλαστικά κολλημένα με σχέδια… Ψεύτικες τρίχες κολλημένες στα μαλλιά, ψεύτικο χρώμα σκεπάζει τα μαλλιά σου, ψεύτικο ύψος σου χαρίζουν τα τριαξονικά, δωδεκάποντα σου.Βαμμένη φάτσα,στρασάκια και γκλός,σιλικονάτα βυζιά,χρυσά ακριβά ρολόγια και βραχιόλια στους καρπούς σου , πράσινα μάτια σου χαρίζουν οι φακοί επαφής σου..

Στο μικρό τσαντάκι κριμένη η χημική δίαιτα κι όταν κάτι φας πας στο wc και το ξερνάς. Να χαρείς την πλαστική ομορφιά σου,ένα φτιασιδωμένο σάβανο.Περιφέρεις τη σαπίλα σου από εδώ και από εκεί κι όσο κι αν φορέσεις από το ακριβό άρωμα σου, μυρίζεις από μακριά …Μην στενοχωριέσαι δεν είσαι μόνη, ανήκεις στην πλειοψηφία και όσες δεν σου μοιάζουν σε ζηλεύουν κιόλας είσαι το πρότυπο κοκέτας,θα’θέλαν να σου μοιάσουν.

Προσπάθησα τόσες φορές να σου μοιάσω,δεν τα κατάφερα ποτέ,τώρα που καθόμαστε δίπλα-δίπλα και κάνουμε αυτό το τσιγάρο, σε κοιτώ και νιώθω το κενό σου,είναι αφόρητο κα πληκτικό, αβάσταχτο κενό.Δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε,εγώ σου λέω δήθεν τι ωραία νύχια έχεις και μ’ αρέσουν ενώ εσύ με κοιτάς γεμάτη έκπληξη και μου λες:Ε καλοκαίρι είναι τώρα μπορείς να έχεις το μαλλί σου όπως θες,ξέρεις αυτή η δήθεν υποκριτική ευγένεια …

Εεεε κορίτσι σου αδειάσαν το μυαλό και σου γέρασαν τη σάρκα …

Κυριακή, Ιουνίου 20, 2010




Με το μαλλί κάτω όπως υποσχέθηκα, φυσικότατο,μετά από πολλές βουτιές στον Ρακοπόταμο!

photo 20/06/2010 21:45

Παρασκευή, Ιουνίου 18, 2010

Me



18/06/2010 15:49

Χρόνος


Μερικές φορές ο χρόνος δεν κάνει τη δουλειά του.Τι σόι γιατρός είναι αυτός που δεν γιατρεύει τις πληγές;
σ.χ

Mονολογοδιάλογος


Πολλές γλυκές-γλυκές καλημέρες,τώρα που είπα γλυκές θέλω μια μπουγάτσαααα,μόλις γύρισα από το κυλικείο και την καταβροχθίζω αλλά μόλις είδα και μια φωτογραφία φίλης μου στο fb με μαγιό,μάλλον αυτή δεν έχει φάει ποτέ μπουγάτσα στη ζωή της.Mου κόπηκε η όρεξη!

Ήρθα στη δουλειά σήμερα που λέτε,κατευθείαν από το εξοχικό με την άμμο στα πόδια, τρόπος του λέγειν δηλαδή μη με πείτε και βρωμιάρα.Μ’ αρέσουν οι καλοκαιρινές μέρες στη δουλειά,μ’ αρέσουν και δε μ’ αρέσουν δηλαδή.Με το που τελειώσω θα κάνω ένα πέρασμα από το σπίτι και βουρ πάλι για το εξοχικό.

Μ ’αρέσουν γιατί οι περισσότεροι παίρνουν άδειες και δεν μας ζαλίζουν με τηλέφωνα. Γενικά η δουλειά είναι πιο χαλαρή έως εντελώς χαλαρή και για τους κακεντρεχείς που θα πούνε και πότε δουλεύατε,έχω να απαντήσω πως δουλεύαμε και παραδουλεύαμε , λέμε τώρα! Από την άλλη δε μ’ αρέσει καθόλου γιατί και αυτή η απραξία στο γραφείο χωρίς νόημα και σκοπό που πρέπει να τηρήσεις το ωράριο σου αλλά χωρίς ουσιαστικό λόγο και χωρίς να είσαι και παραγωγικός είναι μαλακία. Χίλιες φορές να ήμουνα στην παραλία και να έπινα fredoccino.

Στη δουλειά λοιπόν εν αναμονή κάποιου τηλεφωνήματος και κάποιας βλάβης που με χαρά θα λύσω,βάλτε μου δύσκολα σας παρακαλώ,μη μου λέτε χάλασε η θήκη του φραπέ και εννοείτε το cd-recorder,είπαμε έχω φαντασία αλλά όχι και τόση!

Ένα πόστ με το ζόρι από ότι καταλάβατε, γράφετε μόνο και μόνο για να παρηγορήσει την αφόρητη πλήξη μου, ένας εσωτερικός μονολογοδιάλογος!
Πάντως δεν μπορώ να πω μορφώθηκα δεόντως για το φετινό μουντιάλ,αφού είδα ότι δεν μπορώ να το αποφύγω με τίποτα, είπα να μάθω γι αυτό.Διάβασα,έψαξα,έμαθα και πλέον ξέρετε,την κατάλληλη ώρα πετάω και την κατάλληλη ατάκα και τους αφήνω όλους άφωνους !

Μπορεί να μου πείτε με αυτά ασχολείσαι ;Όταν η γενιά των 700 ευρώ μετατρέπεται σε γενιά των 500 και η κυβέρνηση με το έξυπνο νομοσχέδιο της που θέλει να μας πείσει πως οι μειωμένες αποζημιώσεις απόλυσης θα αυξήσουν τα κρατικά έσοδα.Από πού;Όχι δεν θα ασχοληθώ μου φτάνει που σήμερα το πρωί όταν ξύπνησα σκέφτηκα ότι δεν θα βγω ποτέ στη σύνταξη.Γιατί δουλειά θα έχω;Καλημέρεςς

P.S Kouvala ton projectora, mpas kai se kanw lektora!

Τετάρτη, Ιουνίου 16, 2010

Ιδού



Ιδού το νέο μου κούρεμα,ξέρω ότι δεν φαίνεται τρομερή αλλαγή λόγω του ότι τα έχω μαζεμένα πάνω, αλλά έχει κοπεί πολύ πράγμα σας λέω, δεν φτάνει τον ώμο το μπροστά μαλλί,το πίσω ίσως να φτάνει! Υπόσχομαι και νέες φωτό με τα μαλλιά κάτω,όταν περάσει ο καύσωνας!

Μαλλιά



Ναι θα ασχοληθώ με τρίχες μπας και ξεχάσω τη ζέστη που εδώ και δυο εικοσιτετράωρα μας έχει τσακίσει τα νεύρα και προβλέπεται να συνεχίσει να το κάνει τουλάχιστον για τα επόμενα δύο.

Βρίσκομαι σε μεγάλο δίλλημα,πως να κόψω τα μαλλιά μου.Έτσι για αλλιώς;Α la garcon, φιλαριστά,μύτες,με φράντζα ή χωρίς;Αν και έχω πει μεγάλες κουβέντες ότι,να τώρα πάω και τα κόβω γουλί,εννιά στις δέκα φορές,ακολουθώ την πεπατημένη,τα αραιώνω λίγο, γιατί αυτά δεν είναι μαλλιά αλλά θάμνος,τα κόβω αρκετά,γιατί έτσι κι αλλιώς τα μαλλιά μου είναι σχεδόν πάντα μακριά,άντε να κόψω και φράντζα,άντε να τα φιλάρω κιόλας αλλά ποτέ δεν θα είναι πολύ πάνω από το ώμο..

Δεν είναι ότι δεν το έχω κάνει και a la garcon μου τα είχαν κόψει στο νηπιαγωγείο, μάλλον ψείρες θα είχα,από ότι θυμάμαι δεν μου πήγαιναν...Στα εφηβικά μου χρόνια,τα είχα κόψει σχεδόν καρέ και με κορόιδευαν ozzy osbourne,αλλά εντάξει ακόμα δεν είχα ανακαλύψει το πιστολάκι.Όντως ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι, ότι τα μαλλιά μου είναι αρκετά πυκνά και κατσαρά προς το σπαστά με όγκοοοοοοοοοο!Μαζί με εμένα ξυπνάει και η ζούγκλα…

Μετά από όλες αυτές τις τρομακτικές εμπειρίες του παρελθόντος,α να τώρα θυμήθηκα μια άλλη,μέχρι και στο λύκειο ο συμμαθητής μου ο Μάριος ο Σταγιάννης έλεγε τα μαλλιά μου σφουγγαρόπανο!Τι προσβολή!Έτσι λοιπόν δεν είναι μόνο μια δύσκολη απόφαση το κούρεμα γιατί πες άντε τα κουρεύεις και a la garcon.Πως τα μακραίνεις μετά;Η περίοδος με το μαλλί μανιτάρι είναι αηδία κι εγώ με τα κομμωτήριο μεγάλη σχέση δεν έχω και τα extension δεν τα έχω ανακαλύψει ακόμα!

Το άλλο με τα face shapes το ξέρατε; Έχω βρει απίστευτα πράγματα γύρω από αυτό το θέμα στο ίντερνετ,μιλάμε αναλύσεις ολόκληρες,έρευνες ετών,όχι αστεία.Εμένα μάλλον σε round με κατατάσσω… Ουφφφφφ...Θυμάμαι ότι όσες φορές έκοψα λίγο παραπάνω τις τρίχες μου από το συνηθισμένο έφευγα από το κομμωτήριο κλαίγοντας αλλά από την άλλη θέλω και μια αλλαγή.

Είναι σαν να πρέπει να πάρεις απόφαση ανάμεσα σε δυο πράγματα και ενώ για το ένα γνωρίζεις τα πάντα και έχεις μια πλήρη εικόνα(συνηθισμένο κούρεμα,μακριά μαλλιά)για το διαφορετικό και το καινούργιο έχεις πλήρη άγνοια (κοντό).Δεν ξέρεις πως θα είναι, δεν ξέρεις αν σου πηγαίνει,δεν το έχεις ξανακάνει,οκ έχεις πάρει μια ιδέα και μια γεύση,σου έχουν πει και πέντε πράγματα,το πρόσωπο σου έχει αλλάξει και από το νηπιαγωγείο που στο είχαν κόψει για τις ψείρες κι έτσι η προηγούμενη εμπειρία αν και υπάρχει είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ,μια καινούργια αρχή!

Μεγάλο δίλλημα,ίσως αν μπορούσα να είχα μια εικόνα για το πώς θα ήταν,ίσως αν ήξερα πως θα είναι οι καινούργιες συνθήκες,η καθημερινότητα μου μαζί με το καινούργιο μου κούρεμα.Το παλιό το ξέρω,το αγαπάω και με αγαπάει και αυτό,έχουμε πορευτεί τόσα χρόνια μαζί,με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη,δεν μπορώ να πω. Μήπως να το έκανα σταδιακά; Να άρχιζα να αποχωρίζομαι το παλιό μου κούρεμα με το να κόβω λίγο-λίγο και να παίρνω μια γεύση από το καινούργιο;

Δεν ξέρω, δεν ξέρω αλλά η ώρα πλησιάζει,κάπου εκεί γύρω στις έξι,ενώ οι περισσότεροι θα λιάζονται σε κάποια παραλία ή θα παθαίνουν θερμοπληξία στην post square που έλεγε και ένας φίλος μου,εγώ θα πρέπει να πάρω τη μεγάλη απόφαση κι εδώ που τα λέμε, μάλλον την πεπατημένη θα ακολουθήσω και πάλι μόνο και μόνο γιατί μου δίνει ασφάλεια και σιγουριά.Μακάρι να μπορούσα να δω πως θα ήταν αν επέλεγα ένα διαφορετικό κούρεμα ,μάλλον δεν θα μάθω,τουλάχιστον όχι σήμερα το απόγευμα.

Δευτέρα, Ιουνίου 14, 2010

Ελπίδα

«Εγώ η ίδια συνήθως δε/ζητώ ούτε και παίρνω τίποτα/ απ' όσα φορτικά επιμένει / να δίνει η ελπίδα/ εκτός αν μου δώσει κανένα κλειδί/ τότε ναι, ταπεινώνομαι/ χωρίς ντροπή το αρπάζω/ ό, τι κλειδί και να' ναι αυτό/ και άλλης πόρτας, ξένης να 'ναι/ το αρπάζω/ παρά να μείνω έξω». («Από την ελπίδα ΙΙΙ», Κ.Δημουλά)

Kαύσωνας


Εντάξει έχει ζέστη,ναι από τις 8 που βγήκα από το σπίτι άρχισα να νιώθω τι θα επακολουθήσει,θα καούμε… Εντάξει στη δουλειά έχουμε το κλιματιστικό πάντα σε θερμοκρασίες κατάψυξης,τι κι αν πάω και μονίμος το ανεβάζω,άσε που με χτυπάει και κατακούτελα,και να πάω σε άλλο γραφείο δεν μπορώ,όλα πιασμένα είναι …

Πφφφφ

Φεύγω από τη δουλειά και μετά με πιάνει αυτός ο τρομερός πονοκέφαλος,από την αλλαγή θερμοκρασίας και μετά το μυαλό μου χάνεται στο πσκ που πέρασε,στα ατελείωτα φαγοπότια,στο κρησφύγετο μας,στο ξύσιμο,στο ότι μέσα στη ζέστα είπαμε το νερό νεράκι.

Έλεγα πάντα ότι είμαι καλοκαιρινός τύπος αλλά με την προϋπόθεση ότι βρίσκομαι σε μια παραλία κάτω από σκιά και πίνω χυμούς ανανά και κάνω βουτιές στη θάλασσα,αν είναι να είμαι μέσα στην καρακαμπίλα,μέρα μεσημέρι όταν σχολάω από τη δουλειά με άπνοια,τότε μισώ το καλοκαίρι!

Σχέδια για το μέλλον(τελικά μερικές φορές είναι τρομακτικά τα επόμενα βήματα ειδικά αν δεν τα έχεις ξανακάνει… Δεν πρέπει να είναι δύσκολα,μια βαθιά ανάσα και μακροβούτι στα βαθιά),σχέδια για τις καλοκαιρινές διακοπές,σχέδια για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές,σχέδια για το σκ που έρχεται και θα’μαι μόνη σαν το λεμόνι,άντε Γιώργο ετοιμάσου,και τίποτα να μη γίνει και κανένα από τα σχέδια να μην πραγματοποιηθεί,θα κάνουμε άλλα…

Υπομονή καύσωνας είναι θα περάσει…

Υ.Σ Ααααα εδώ και καιρό με παίρνει κάποιος με απόκρυψη,δεν σηκώνω τηλέφωνα με απόκρυψη ποτέ.Σε τράπεζες δεν χρωστάω και γενικά σε κανέναν για να με κυνηγάνε, οπότε δεν ξέρω ποιος είναι και ούτε με ενδιαφέρει,αν καίγονται ας πάρουνε με αριθμό

Κυριακή, Ιουνίου 13, 2010

Λάκκος

Σκαλίζεις και σκαλίζεις και σκαλίζεις …

Μετά με τσεκουρώνεις και με ρίχνεις μέσα..

Που να φανταζόμουνα ότι ετοίμαζες τον λάκκο μου;

Δεν πειράζει ξεκουράστηκα,

Είναι ωραία να κάνεις παρέα στα σκουλήκια

Και τώρα πάλι εδώ …

Φτυαρίζεις-φτυαρίζεις-φτυαρίζεις,

Θες να με ξεθάψεις να δεις αν έλιωσα,

Άντε τράβα παραπέρα να παίξεις με τα κουβαδάκια σου αγόρι μου

σ.χ