Δευτέρα, Οκτωβρίου 29, 2012
Γάτες της πιλοτής 2
Νιαουριστές ψυχούλες μου...
Επιτέλους γίναμε φίλοι με τον γκρι παιχνιδιάρη γάτο της Θεοτοκοπούλου και προχθές μου γνώρισε και τους φίλους του... Κοντεύω να τρελαθώ κάτω από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερα πανέμορφα γατιά, εδώ στις φωτογραφίες θα δείτε τα τρία από τα τέσσερα που έχω εντοπίσει εγώ! Κάθε μεσημέρι τους πηγαίνω φαγητό, παίζουμε και τα χαιδεύω. Τα βρίσκω να τριγυρνάνε είτε στη δικιά μας πιλοτή ή στην πιλοτή της διπλανής πολυκατοικίας . Είμαι πεπεισμένη πια ότι κάποιος φροντίζει αυτές τις γάτες εκτός από εμένα που τις ανακάλυψα πρόσφατα.
Δείτε δεξιά στη φωτογραφία , υπάρχει ακόμη μια μουσούδα! |
Επιτέλους γίναμε φίλοι με τον γκρι παιχνιδιάρη γάτο της Θεοτοκοπούλου και προχθές μου γνώρισε και τους φίλους του... Κοντεύω να τρελαθώ κάτω από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερα πανέμορφα γατιά, εδώ στις φωτογραφίες θα δείτε τα τρία από τα τέσσερα που έχω εντοπίσει εγώ! Κάθε μεσημέρι τους πηγαίνω φαγητό, παίζουμε και τα χαιδεύω. Τα βρίσκω να τριγυρνάνε είτε στη δικιά μας πιλοτή ή στην πιλοτή της διπλανής πολυκατοικίας . Είμαι πεπεισμένη πια ότι κάποιος φροντίζει αυτές τις γάτες εκτός από εμένα που τις ανακάλυψα πρόσφατα.
Νιαουρίνα οι άλλοι δυο είναι γάτοι |
Επικίνδυνα χρόνια
Γράφει η Σοφία Χολέβα
Δεν θα πνιγούμε απ'τη βροχή, μας έχουν πνίξει ήδη...
Καλή βροχερή μας εβδομάδα αγαπητοί αναγνώστες του ArtandCity, με αστραπές και βροντές και με πλημμύρες πολλές ξεκινάει αυτή η εβδομάδα. Λίγες μέρες ακόμη και τον φάγαμε και τον Οκτώβρη και σαν πολλά να τα τρώμε δηλαδή αμάσητα τώρα τελευταία είναι η αλήθεια. Έχουμε μαζέψει τόσες αλήθειες, που δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε.
Εντάξει παράπονο δεν πρέπει να έχετε; Έχετε; Παρέλαση είχαμε, ξυπόλητους σημαιοφόρους είχαμε, αλαλούμ και σιδερένια κιγκλιδώματα είχαμε, αστυνομικούς στους δρόμους είχαμε και πλημμύρες είχαμε και συνθήματα είχαμε και φωνές είχαμε και το χειρότερο από όλα είναι ότι και σαν πολύ φασισμό να έχουμε τώρα τελευταία και όχι μόνο κουκουλομένο που είχαμε πάντα έτσι κι αλλιώς - αλλά απροκάλυπτο πια και υπερήφανο και ψηφισμένο...
Επικίνδυνα χρόνια αγαπητοί μου, το λιγότερο επικίνδυνα ζούμε. Ξέρω ότι ήδη θα έχετε διαβάσει ή θα διαβάσετε μέσα στις επόμενες μέρες, άρθρα και γνώμες γνωστών και μη σχολιαστών της επικαιρότητας για το θέμα που προέκυψε με το αυτόφωρο του Βαξεβάνη και το δημοσίευμα του στο περιοδικό hotdoc, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ. Μην μείνετε στις αναλύσεις τους, μην τις διαβάσετε καν, καθίστε για λίγο ήρεμοι και με όση κριτική σκέψη μπορεί να διαθέτετε σκεφτείτε τι έγινε με αυτό το θέμα, σκεφτείτε τι έχει γίνει μέσα στα τελευταία 2-3 χρόνια. Τα πράγματα τελικά είναι πολύ χειρότερα από όσο η φαντασία μας μπορεί να φτάσει. Αντί να είναι υπόλογοι αυτοί που πραγματικά φταίνε – Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλος και ένα σύστημα ολόκληρο, πάνε και κυνηγάνε έναν άνθρωπο που κάνει απλά τη δουλειά του και το ίδιο δεν συνέβει μόνο με τον Βαξεβάνη αλλά και με τον καθένα από εμάς.
Σας είπα έχει πολύ ψωμί το συγκεκριμένο θέμα του Βαξεβάνη και σίγουρα θα διαβάσετε αναλύσεις επί αναλύσεων στις επόμενες μέρες. Για μένα δεν έχει σημασία τόσο να πω την άποψη μου, που ως γνωστόν όλοι έχουμε από μια (σαν τις κω... δες ένα πράγμα), σημασία έχει να καταλάβετε όλοι πόσο επικίνδυνοι ήταν και είναι αυτοί που μας κυβερνάνε. Πόσο ύποπτα είναι τα χρόνια που ζούμε και να αναρωτηθείτε τι χειρότερο μπορεί να μας περιμένει και τι μπορούμε ίσως εμείς να κάνουμε ή έχουμε χρέος να κάνουμε. Προς το παρόν αγαπητοί αναγνώστες απλά συνειδητοποιείστε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μαζέψτε ακόμα μια αλήθεια αλλά σας εκλιπαρώ μην ξεχνάτε τις αλήθειες σας... Το περιστατικό με τον Βαξεβάνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή υπενθύμιση ότι ζούμε σε ύποπτους καιρούς. Μην σφάζεστε μεταξύ μας, μην γκρινιάζετε όλοι την ώρα, μην ζηλεύετε και κρίνετε τον διπλανό σας. Σκεφτείτε πάνω από όλα τι μας έφερε μέχρι εδώ και τι μπορεί να μας βγάλει από εδώ. Ζητάω πολλά;
Υσ. Η Ιστορία πλάθει τον εαυτό της με τέτοιο τρόπο, ώστε το τελικό αποτέλεσμα ξεπηδάει πάντα μέσα από τις συγκρούσεις πολλών ατομικών θελήσεων, που καθεμιά τους πάλι έγινε ό,τι είναι χάρη σε πάμπολλες ειδικές συνθήκες ζωής. Έτσι, είναι αμέτρητες οι διασταυρούμενες ενέργειες και άπειρη η σειρά των παραλληλόγραμμων δυνάμεων, μέσα από τις οποίες ξεπηδάει μια συνισταμένη – το ιστορικό γεγονός. Αλλά κι αυτό το ίδιο μπορεί πάλι να θεωρηθεί προϊόν μιας δύναμης που, κοιταγμένη στο σύνολό της, εργάζεται ασύνειδα και δίχως βούληση. Γιατί εκείνο που θέλει το κάθε άτομο εμποδίζεται από το καθένα απ’ όλα τα άλλα, και ό,τι προκύπτει είναι κάτι που δεν το θέλησε κανείς.
Friedrich Engels, Γράμμα στον J. Bloch, 21.9.1890.
πηγή: Art and City: Επικίνδυνα χρόνια. http://www.artandcity.gr/2012/10/1_29.html#ixzz2AgKCi0Ze
Σάββατο, Οκτωβρίου 27, 2012
Ρωμιός&Τζουλιέττα
Τι συμβαίνει όταν ξυπνήσουν οι ήρωες μας λίγους αιώνες αργότερα και μάλιστα σε μια πόλη που ευημερεί και ζει για τα λεφτά;
Τι θα συμβεί όταν η κρίση ξεσπά και μας αγκίζει όλους μας;;;
Η συνέχεια σε λίγο καιρό μπροστά στα μάτια σας!!!
Ρωμιός και Τζουλιέττα
H Έλενα Γκατζά "μετά φόβου" παρουσιάζει:
"Ρωμιός και Τζουλιέττα"...
Ιδέα - σενάριο: Έλενα Γκατζά.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Άκυς Μητσούλης.
Μουσική επιμέλεια: Θέμης Σαμαντζής.
Κινησιολογική επιμέλεια: Φαίη Σούκου.
Video Editing: Σοφία Χολέβα.
Σκηνογραφία - Αφίσα: Δημήτρης Λαπούσης.
Κοστούμια: Ελένη Ψύρρα.
Φωτογραφία: Μαρία Γώγου.
Πρωταγωνιστουν: Έλενα Γκατζά - Δημήτρης Φωτίου
Επιμέλεια Προώθησης: Θάνος Γκουρομπίνος.
έρχεται.....ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012......
.
πηγή: Art and City: Ρωμιός και Τζουλιέττα. http://www.artandcity.gr/2012/10/11138.html#ixzz2AUGncgAI
Τι θα συμβεί όταν η κρίση ξεσπά και μας αγκίζει όλους μας;;;
Η συνέχεια σε λίγο καιρό μπροστά στα μάτια σας!!!
Ρωμιός και Τζουλιέττα
H Έλενα Γκατζά "μετά φόβου" παρουσιάζει:
"Ρωμιός και Τζουλιέττα"...
Ιδέα - σενάριο: Έλενα Γκατζά.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Άκυς Μητσούλης.
Μουσική επιμέλεια: Θέμης Σαμαντζής.
Κινησιολογική επιμέλεια: Φαίη Σούκου.
Video Editing: Σοφία Χολέβα.
Σκηνογραφία - Αφίσα: Δημήτρης Λαπούσης.
Κοστούμια: Ελένη Ψύρρα.
Φωτογραφία: Μαρία Γώγου.
Πρωταγωνιστουν: Έλενα Γκατζά - Δημήτρης Φωτίου
Επιμέλεια Προώθησης: Θάνος Γκουρομπίνος.
έρχεται.....ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012......
Δεκέμβριος 2012.
πηγή: Art and City: Ρωμιός και Τζουλιέττα. http://www.artandcity.gr/2012/10/11138.html#ixzz2AUGncgAI
Παρασκευή, Οκτωβρίου 26, 2012
Η καντίνα
Μην πιστεύεις πια στις λυγισμένες λέξεις μου
Δεν θα είμαι εκεί ούτε σήμερα, ούτε αύριο
Δε θα έρθω ποτέ έξω από την πόρτα σου
Θα μείνω εδώ στην καντίνα να φτιάχνω σάντουιτς
και να μετράω πόσες φορές άναψε το κόκκινο
και να μετράω αυτούς που πέρασαν με κόκκινο
και το βρεγμένο δρόμο και τους περαστικούς
τα αδέσποτα και τις λαδόκολλες που τύλιξα με όχι
Θα μετράω αναμονές και τους ξενύχτηδες
που στήνονται στη σειρά για ένα βρώμικο
και θα σκέφτομαι πάντα να διασχίσω
απέναντι το δρόμο αλλά να φοβάμαι
τα μεθυσμένα διερχόμενα αυτοκίνητα
και ποτέ να μην το κάνω
σ.χ
Συνεχίζεται ......
Δεν θα είμαι εκεί ούτε σήμερα, ούτε αύριο
Δε θα έρθω ποτέ έξω από την πόρτα σου
Θα μείνω εδώ στην καντίνα να φτιάχνω σάντουιτς
και να μετράω πόσες φορές άναψε το κόκκινο
και να μετράω αυτούς που πέρασαν με κόκκινο
και το βρεγμένο δρόμο και τους περαστικούς
τα αδέσποτα και τις λαδόκολλες που τύλιξα με όχι
Θα μετράω αναμονές και τους ξενύχτηδες
που στήνονται στη σειρά για ένα βρώμικο
και θα σκέφτομαι πάντα να διασχίσω
απέναντι το δρόμο αλλά να φοβάμαι
τα μεθυσμένα διερχόμενα αυτοκίνητα
και ποτέ να μην το κάνω
σ.χ
Συνεχίζεται ......
Τετάρτη, Οκτωβρίου 24, 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...