Πέμπτη, Ιουνίου 28, 2012
Τετάρτη, Ιουνίου 27, 2012
Η μεταφυσική της απουσίας
Είναι που ακόμα επιμένω να παίρνω το αστικό και να με κάνουν οι γύρο μου γύρω στα δεκαοχτώ . Είναι που διασχίζω όλη την πόλη, τις εργατικές και το ποτάμι και στο βάθος το βουνό, για να έρθω σπίτι σου. Το περίεργο είναι πως ξέρω ότι δεν θα σε βρω αλλά η συνήθεια με φέρνει έξω από τα δυο σου ανοιχτά παράθυρα. Φωνάζω το όνομα σου και η απάντηση σιωπή και η καρέκλα στο γραφείο άδεια και στο πάρκινγκ σου το κόκκινο αμάξι να παίρνει απουσία. Κάνω μια βόλτα στη γειτονιά, κάνω αναπάντητες σε κινητό απενεργοποιημένο. Ξαναγυρίζω στη στάση περιμένοντας το εφτά.
Χτυπάω εισιτήριο ξανά. Κάθομαι στην ίδια θέση. Οι περισσότεροι μιλούν για μόρια, βάσεις και σχολές,αν και ο παππούς με το μπαστούνι απέναντι μου δε φαίνεται να πολυνιάζεται γι αυτά. Ένιωθα αφόρητη πλήξη όλη την ημέρα παρέα με τα βιβλία μου, με τον Σοσούρ και με τον Ντεριντά και οι βόλτες με το αστικό έδιωξαν για λίγο τούτη την πλήξη του παράδοξα δροσερού λαρισαϊκού απογεύματος. Στη γειτονιά οι συνομήλικες κόρες παντρεμένες άλλες και με παιδιά, του κρεοπώλη, του φούρναρη και του ψιλικατζή, στην Κύπρο, στην Γερμανία, στην Αμερική κι όλοι να εύχονται "και στα δικά σου".
Τελικά θα αλλάξω γειτονιά, στη δικιά σου ακόμα με περνούν το πολύ για δεκαεννιά . Πίσω στην καρέκλα του γραφείου καθηλωμένη. Ιστορίες της τέχνης - θεωρίες της λογοτεχνίας... Μέσα στην "μεταφυσική της παρουσίας" ξανά χωμένη, κι εσύ μου στέλνεις :) στο facebook απ' τα ξένα... Αχ και να' ξέρες κολλητέ ότι σήμερα ζητούσα τη δική σου παρουσία απεγνωσμένα :P
Μετά βλέπω τη φάτσα σου στο skype, ακούω τα νέα σου απ'την καινούργια, κρύα σου πατρίδα. Παρατηρώ το ανακουφισμένο σου πρόσωπο, το χαμόγελο που είχα χρόνια να το δω να μοστράρει στην αρχοντομουτσουνάρα σου.
Πετάγομαι ιδρωμένη, έξω ο τόπος βράζει, αύριο αρχίζω εξεταστική και στο κινητό μου εμφανίζεται το νούμερο σου να με καλεί!!! Καλά δεν έφυγες; Που να πάω ρε ούφο, έχω τόση ώρα που σε περιμένω να'ρθεις για καφέ και κοιτάζω μήπως κατέβηκες από το εφτά, με τα παράθυρα ορθάνοιχτα…
Λάρισα 27/6/2012
σ.χ
Συνέντευξη των Locomondo
στη sophie_jamaica για το Artncity
Ακόμα να διαβάσετε τη συνέντευξη που μου έδωσαν οι Locomondo για το Artncity??? Τι όχιιιιι;;; Άντε προλαβαίνετε να την διαβάσετε στα γρήγορα και να φύγετε για Μύλο 1927 :)
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ
Πέμπτη, Ιουνίου 21, 2012
Φτωχό κομπολογάκι μου
Ζαλισμένη ακόμη από τo ταξίδι άλλα ήθελα να γράψω και αλλού κατέληξα. Τώρα που το σκέφτομαι χίλιες φορές καλύτερα. Γιατί μη μου πείτε ότι είχατε όρεξη πάλι να διαβάσετε για τις εκλογές που πέρασαν και τα χίλια μύρια που τραβάμε. Φτάνει πια! Εξάλλου στην πλειοψηφία μας είμαστε τόσο μικρόψυχοι, στενόμυαλοι και λίγοι, που αυτός ο τόπος θα πάρει μπροστά αν μεταναστεύσει αυτή η φάρα των Ελλήνων και επιστρέψουν τα λαμπρά μυαλά που έφυγαν έξω. Δεν μπορούμε να κάνουμε μια ανταλλαγή πληθυσμών να σωθούμε; Θα μου πεις, θα μπορούσαμε απλά να γινόμασταν καλύτεροι άνθρωποι και να αλλάζαμε μυαλά για να πάει αυτός ο τόπος μπροστά αλλά αυτό χρειάζεται παιδεία και είπα σήμερα ότι θα γράψω για άλλα πράγματα αλλά και πάλι παρασύρθηκα.
και .....
για να σας μπάσω στο θέμα του σημερινού μου άρθρου στο ArtnCity σας αφιερώνω τους παρακάτω στίχους:
η ζωή τι θα μου φέρει
στό'να χέρι το τσιγάρο
στ' άλλο χέρι το μπεγλέρι.
Για περισσότερη ιστορία εδώ
Τετάρτη, Ιουνίου 20, 2012
Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2012
Ιστορίες κάτω από ινβέρτερ
http://leahzawadzki.lilyblue.com/ |
Όσο γράφονται αυτές οι λέξεις, βρίσκομαι κάτω από ένα ινβέρτερ ενώ έξω η πόλη μυρίζει ιδρωτίλα. Προσπαθώ να φανταστώ πως θα είναι ο κόσμος από την Κυριακή και μετά. Τι μυρωδιά θα έχει άραγε; Θα μας φέρει περισσότερη ασφυξία;
Όταν η δημοκρατία αδυνατεί να φέρει τη λύση ή όταν την έχουμε ουσιαστικά καταργήσει, δεν ξέρω για ποιο λόγο μας φαίνονται παράξενα τα φαινόμενα σαν αυτά του Κασσιδιάρη. Ειδικά τώρα τη στιγμή που η ωμή βία σε όλες τις εκφάνσεις της έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μας και όταν ο μεγαλύτερος τραμπούκος έχει γίνει το ίδιο το κράτος.
Δεν ξέρω γιατί μας φαίνεται παράξενο που φέραμε τις καταστάσεις σε τέτοιο σημείο που να μην λειτουργεί πλέον η δημοκρατία και το κράτος.Όταν για χρόνια οι περισσότεροι αν όχι όλοι, ασελγούσαμε πάνω τους ασύστολα, κάνοντας σημεία και τέρατα! Μετά απλά ήρθε ένας Πάγκαλος και ρεύτηκε στη μάπα μας ένα ωραιότατο "μαζί τα φάγαμε" ήρθαν καπάκι τα μνημόνια και η ιστορία από εκεί και πέρα είναι γνωστή σε όλους μας.
Σε αυτές τις εκλογές δεν θα είμαι εδώ. Όταν αναρτηθεί η συγκεκριμένη ανάρτηση δεν θα βρίσκομαι καν στην Ελλάδα και νιώθω περίεργα που δεν θα ψηφίσω σε αυτές τις εκλογές. Είναι εύκολο να "νύπτεις τας χείρας σου" αλλά εκείνο που φοβάμαι περισσότερο είναι μήπως το παιχνίδι είναι ήδη στημένο και πως αυτές οι επαναληπτικές εκλογές δεν είναι τίποτα άλλο από μια επαναλαμβανόμενη φάρσα. Τελικά ποιος κοροιδεύει ποιον;
Τι θα βρω άραγε όταν επιστρέψω;
α) Θα είναι όλα ίδια και απαράλλαχτα
β) Θα προσπαθούν πάλι να κάνουν κυβέρνηση αλλά τζίφος
γ) Θα τα βρούνε και τα πράγματα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο
δ)Θα επιστρέψουμε στη δραχμή
ε) Δεν ξέρω, δεν απαντώ
Σίγουρα θα βρω τον ίδιο υπέροχο τόπο με τις καταγάλανες θάλασσες και τους ανθρώπους σκιές , τον ίδιο υπέροχο ήλιο αλλά ένα εκατομμύριο και ανέργους , μια δημοκρατία που θα προσπαθεί να ξαναβρεί τον ρόλο της και ζαλισμένους ψηφοφόρους που θα αναρωτιούνται ακόμα αν έκαναν καλά.Τώρα που μας ανέτρεψαν τα αυτονόητα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα πάρουμε πίσω πριν είναι αργά.
Υ.Σ Καλή ψήφο σε όλους και μην ξεχνάτε πως αν ήμασταν περισσότερο πολιτισμένοι πολλά από αυτά δεν θα είχαν συμβεί!
Τρίτη, Ιουνίου 12, 2012
Ώρα για αιώρα
Ρακοπόταμος 9-6-2012- Τα μπάνια του λαού |
Κι αν δεν είσαι και από τους τυχερούς που διαθέτουν ένα κατάλυμα, ότι κι αν είναι αυτό βρε αδερφέ, βίλα, γκαρσονιέρα, τροχόσπιτο, αυθαίρετο ή σκηνή στα Λαρισαϊκά παράλια, τότε την έβαψες! Ναι αγαπητέ αναγνώστη από την πρωτεύουσα έχει και ο νομός Λάρισας θάλασσα και για να με πιστέψεις κοίτα εδώ !
Βέβαια κάτι υπάρχει και για σένα. Κατέβηκες καθόλου Αλκαζάρ αυτές τις μέρες; Πήγες μια τσάρκα προς ποτάμι μεριά; Αν όχι κακώς ! Ξεκίνησε στις 9 Ιουνίου το Φεστιβάλ Πηνείου και κρατάει μέχρι τις 17. Πήγες για μια βραδινή μπύρα απέναντι από το αρχαίο θέατρο ή πάνω στο Φρούριο; Μπήκες στο Artncity, για να ενημερωθείς για όλα τα πολιτιστικά δρώμενα στην πόλη; (και όταν λέω πολιτιστικά δρώμενα δεν εννοώ ποιος θα τραγουδήσει αύριο στο Starz) Όχι; Τι κάνεις τότε; Λιώνεις μπροστά στην τηλεόραση; Αν βλέπεις EURO σε συγχωρώ...
Τι έρχονται και πάλι εκλογές ; Πάρε τότε και ένα τραγουδάκι που έγραψα για την περίσταση
Ντάλα ήλιο
Καλοκαίρι ντάλα ήλιο
Σαγιονάρα και μαγιό
Δε θα μείνω άλλο στην πόλη
Στα παράλια εξορμώ
Βάζω μπρος τη μηχανή μου
Με ντεπόζιτο μισό
Και μαζί με το μωρό μου
Βάζουμε αντηλιακό
Το'χα όμως δα ξεχάσει
Πίνοντας φραπέ γλυκό
Πως θα πρέπει μπρος στην κάλπη
Πάλι να ξανασταθώ
Να ψηφίσω να τους βγάλω
Ή να πέσω να πνιγώ;
Την πετσέτα μου αρπάζω
Κι αραχτός στην αμμουδιά
'Ισως βρω τρόπο ν'αλλάξω
Ή πατρίδα ή μυαλά
σ.χ
Σαγιονάρα και μαγιό
Δε θα μείνω άλλο στην πόλη
Στα παράλια εξορμώ
Βάζω μπρος τη μηχανή μου
Με ντεπόζιτο μισό
Και μαζί με το μωρό μου
Βάζουμε αντηλιακό
Το'χα όμως δα ξεχάσει
Πίνοντας φραπέ γλυκό
Πως θα πρέπει μπρος στην κάλπη
Πάλι να ξανασταθώ
Να ψηφίσω να τους βγάλω
Ή να πέσω να πνιγώ;
Την πετσέτα μου αρπάζω
Κι αραχτός στην αμμουδιά
'Ισως βρω τρόπο ν'αλλάξω
Ή πατρίδα ή μυαλά
σ.χ
Υ.Σ Για να μαθαίνεις και λίγα Λαρισαικά Καταπιόνα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...