Κι αν ο χρόνος μετράει τη ζωή με τότε, τώρα και θα ,εγώ τη μετρώ με αξίες και άξιζε στα αλήθεια τον κόπο που μετά από τόσα χρόνια κάναμε μια αγκαλιά κι ας παίζανε κλαρίνα από πίσω κι ας φοβόμουν κι ας ήξερα ότι τίποτα δεν θα άλλαζε πια… Άξιζε που δώσαμε στις ψυχές μας αυτή την ανακούφιση που θα κρατήσει για πάντα…
Γράφεις επειδή το έχεις ανάγκη. Ακόμα κι αν γράφεις αστεία, εύθυμα, ανεβαστικά … υπάρχει μια ανάγκη μέσα σου που σε σπρώχνει προς τα εκεί. Ήσουν ο πιο φτωχός/ άσχημος/ παρεξηγημένος/ μόνος/ αποτυχημένος/ δαρμένος στο σχολείο; Δεν επικοινωνούσες με το περιβάλλον σου; Δε σε καταλάβαιναν οι γονείς σου; Έχεις την τάση να κλείνεσαι σε φανταστικούς κόσμους και να χαζεύεις τα ντουβάρια με τις ώρες; Ήσουν ερωτευμένος/ η με άτομο που σε είχε στο κλάσιμο επί χρόνια; Τότε μπορεί να αισθάνεσαι διακαώς την ανάγκη να γράψεις. (Και μεταξύ μας, αν δεν το κάνεις, δεν θα είσαι και η ψυχή της παρέας ακριβώς…)
Θα πεις, εκατομμύρια άνθρωποι περνάνε τέτοια και χειρότερα αλλά δεν γίνονται συγγραφείς. Ναι, αλλά όσοι γίνονται τελικά συγγραφείς έχουν περάσει εκατομμύρια τέτοια και χειρότερα. Έχουν κάτι μέσα τους που είναι κενό, για λόγους που μόνον πολυετής ψυχανάλυση μπορεί να εξηγήσει(εγώ ξέρω το κενό μου!), έχουν μια τρύπα, ένα αδειανό σημείο στο βάθος της ψυχής τους, μια αδηφάγο ανάγκη επικοινωνίας που δεν τους αφήνει να κλείσουν μάτι. Γράφουν πιστεύοντας ότι θα γεμίσει η τρύπα ή γράφουν επειδή αυτό τους προσφέρει ανακούφιση. Γράφουν επειδή το γράψιμο είναι μεγάλη ικανοποίηση, στα όρια της ευτυχίας, και μόνον όταν γράφεις συστηματικά μπορείς να το καταλάβεις αυτό. Γράφουν επειδή έτσι μόνον βγάζουν άκρη με τη ζωή, με τους άλλους, με οτιδήποτε. Γράφουν επειδή αν σταματήσουν θα πάνε κατευθείαν στο Δαφνί. Τέλος γράφουν επειδή είναι η μόνη λύση. Μανίνα Ζουμπουλάκη «Πώς να γράψεις» IntroBooks
Χειμώνας ,απ’ τα συρτάρια ξεμύτισαν τα χειμωνιάτικα μου ρούχα.Πλέω μέσα τους.Μόνο ένας ανάποδος άνθρωπος ξεκινάει δίαιτα λίγο πριν το πανωφόρι κρύψει τα πάντα.Το πρώτο κρύο με κάνει και ανατριχιάζω πριν βάλω τις πιτζάμες μου το βράδυ.Οκτώβρης.
Δεν έχω υπάρξει πιο αδύνατη στην ενήλικη ζωή μου και για να σας πω τον πόνο μου,δε λέει μια η ζωή χωρίς αλκοόλ,με παξιμάδια και γιαούρτια!Μπορεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ήμουνα μέσα στην κατάχρηση και να είχα το πολύ τέσσερα-πέντε κιλά παραπάνω,αλλά ζούσα τη ζωή και δοκίμαζα τα πάντα και έτσι γεμάτη από εικόνες, γεύσεις,ταξίδια,μυρωδιές και συναισθήματα,μπορούσα να γράψω,μπορούσα να έχω τον χαρακτήρα που έχω. Δεν μπορείς να δώσεις,όταν δεν δίνεις πρώτα στον εαυτό σου αυτό που θέλει!
Χειμώνας και έρχονται ώρες που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου,νιώθω πως όσο μεγαλώνω τόσο μεγαλώνει και ένας φόβος μέσα μου,που δεν περιγράφεται.Κάποτε ταξίδευα μόνη μου για το Άμστερνταμ,τώρα φοβάμαι να πάω μέχρι τη Φλώρινα κι όμως θα πάω!
Τώρα πάω για ύπνο από τις δώδεκα αν δεν με έχει πάρει νωρίτερα ο ύπνος στον καναπέ μαζί σου με ανοιχτή τηλεόραση και το αερόθερμο ακόμα να καίει!Τώρα πια προτιμώ να βλέπω τα τρυφερά σου μάτια κάτω από το πάπλωμα όταν ξυπνώ και να πίνουμε μαζί καφέ γαλλικό με γεύση καραμέλα και να μυρίζουν πάντα έτσι οι χειμωνιάτικες Κυριακές μου.
Κάποτε ήμουνα πιο άγρια και οι άνθρωποι που συνάντησα με έκαναν ακόμα πιο σκληρή. Αγριόγατα που τις Κυριακές ξυπνούσε αργά το απόγευμα και το σπίτι μύριζε ξερατά από το προηγούμενο βράδυ.Έτρωγα σίγουρα κάτι «βρόμικο» και μέσα στις καταχρήσεις μέχρι τα μεσάνυχτα είχα μπει σε ένα τρένο χωρίς καν να το πολύ σκεφτώ.
Χειμώνιασε,με αγάπησαν,μαλάκωσα και επιτέλους αδυνάτισα! "Κανένας μεγάλος συγγραφέας δεν έζησε μια τέλεια, ευτυχισμένη ζωή.Τέτοιες ζωές είναι προνόμια των κακών συγγραφέων." Oscar Wilde
Απεχθάνομαι τα στερεότυπα,απεχθάνομαι τους κατά τα άλλα συμπαθέστατους φίλους μου, ειδικότερα τους συνομήλικους ή μικρότερους από μένα ,που ανήκουν ή ψηφίζουν ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα ακόμα,για να είμαι πιο σωστή,που ψηφίζουν ακόμα όλα τα κόμματα που είναι μέσα στη βουλή!
Απεχθάνομαι όσους το παίζουν κάτι,έξυπνοι ,ψαγμένοι,μάγκες ή αλήτες!Απεχθάνομαι μερικές φορές μέχρι και τον ίδιο μου τον εαυτό για την εικόνα που προβάλω προς τα έξω και καταλήγω στο συμπέρασμα πως κανείς δεν μπορεί να με μάθει αν δεν με ζήσει από κοντά μην σου πω αν δεν ζήσει στο ίδιο σπίτι με μένα!
