Τρίτη, Ιανουαρίου 19, 2010

gleit microspray-(Η χέστρα του Γιαννάκη)

Ζωή,ένα ατέρμονο κυνηγητό,σαν το κογιότ που κυνηγάει το μπιτ-μπιτ αλλά ποτέ δεν το πιάνει,σαν το αποσμητικό της χέστρας που πάντα βάζεις καινούργιο και πάντα τελειώνει.Αλήθεια ποια η ανάγκη να βάζουμε αυτή τη μαλακία στα πλαϊνά;Τι κάνει; Διώχνει το πουρί;Δεν μυρίζουν τα σκατά;Τι στο διάολο κάνει;

Το άλλο με την ηλίθια διαφήμιση, που το παιδάκι δεν χέζει πουθενά αλλού εκτός από την χέστρα του Γιαννάκη;



Έχουν βγει και καινούργια όχι μόνο καλύπτουν την κλανίλα , την απορροφούν κιόλας κάτσε ρε φίλε πως γίνεται αυτό; Ζούμε σε θάλαμο αερίων και μας πειράζει λίγη μπόχα;

Αποσμητικό να μην μυρίζεις την υποκρισία βγήκε; Τεσπά τι λέγαμε;Ααα ναι ζωή,ένα ατέρμονο κυνηγητό σαν το λύκο που κυνηγάει τα τρία γουρουνάκια αλλά ποτέ δεν καταφέρνει να τα πιάσει.

Καθημερινότητα,μια μέρα που περιμένεις να τελειώσει να φέρει την άλλη που θα ανακαλύψεις κάτι μεγάλο,που θα βρεις τον έρωτα της ζωής σου, που θα μεγαλουργήσεις,που θα πάρεις το Πούλιτζερ,όσκαρ ή νόμπελ.Εδώ πήρε ο Ομπάμα νόμπελ ειρήνης,δεν θα πάρω εγώ;

Έρωτας,ένα κυνηγητό που έχει νόημα όταν θήτης και θήραμα κυνηγιούνται προς την ίδια κατεύθυνση.

Πάντα μου άρεσε να κυνηγάω ή να κυνηγιέμαι από ανθρώπους που φαινομενικά μπορεί να είχαμε την ίδια κατεύθυνση,αλλά στην πραγματικότητα,τεράστιο χάσμα,εγώ ανηφόρα οι άλλοι κατηφόρα,χαχαχαχα!

Είναι ωραίο,ίσως λίγο μαζοχιστικό αλλά και ερεθιστικό να έχεις κάτι που δεν θα έπρεπε να έχεις, αλλά πρόσεξε για λίγο,γιατί αν κάνεις την μαλακία και το πιάσεις για τα καλά την γάμησες.Δεν έχεις το δικαίωμα να χαντακώσεις το μέλλον κανενός,όσο κι αν καυλώνεις μαζί του,μπορείς να περάσεις από τη ζωή του,όχι όμως να την παντρευτείς.

Είναι ωραίο όταν σε ερωτευτεί ένας άνθρωπος,που είστε συνταξιδιώτες με τον ίδιο προορισμό(άσε κάτω τον ελεγκτή σου είπα!),ωραίοι και οι άλλοι που ταξιδέψατε μαζί και σε κάποιο σημείο σου είπανε ε φιλαράκο γεια χαρά, καλό ταξίδι να έχεις και κατέβηκαν στον προορισμό τους.Μην κάνεις το λάθος σε παρακαλώ να κατέβεις σε αλλουνού προορισμό, μην κάνεις το λάθος να πάρεις μαζί σου κάποιον που έπρεπε να είχε κατέβει πιο νωρίς.

Αγάπη για μένα είναι που βρήκα συνένοχο στον έρωτα μου,που βρήκα έναν τύπο που είχαμε τον ίδιο προορισμό,μπορεί και οι δυο να φτάσαμε σε εκείνο το σημείο από διαφορετικές διαδρομές,αλλά όταν συναντηθήκαμε ξέραμε και οι δυο πως πάμε Τζαμάικα.Θα μου πεις και άλλοι πάνε Τζαμάικα πώς να βρω ποιος είναι;Μην κουράζεσαι σε βρίσκει αυτός(συνήθως έχει καρδιά λιονταριού!)

Ζωή, ατέρμονο κυνηγητό, καθημερινότητα,ξύπνα-κοιμήσου,τρέξε-γαμήσου,φάε,ντύσου και πλύσου,δούλεψε, φαντάσου, αγάπησε,ερωτεύσου,μίσησε,συγχώρα και μην ξεχνάς: ΧΕΣΕ ΣΤΗΝ ΧΕΣΤΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΗ!

Έρωτας,μην ακούς κανένα,κάνε ότι θες,πηδήξου με τον ελεγκτή,την καθαρίστρια,τον οδηγό,τον κυλικειατζή,πρόσεχε μόνο μην σου γαμήσουν ή τους γαμήσεις τη ζωή τόσο ώστε να μην μπορούν να προχωρήσουν,δικαίωμα σου να μην έχεις προορισμό,δικαίωμα σου,μια ζωή να δοκιμάζεις όσους έχετε τον ίδιο προορισμό ή όχι.Έσυ αποφασίζεις.

Εγώ αποφάσισα κύριε Βούρε,πάντα ήξερα που ήθελα να πάω και υποψιαζόμουνα πως είχα βρει με ποιον θα πάω αυτό το ταξίδι,χθες μου είπε ότι υποψιαζόμαστε το ίδιο πράγμα…

Υ.Σ Το βιντεάκι είναι από την εν λόγω διαφήμιση, μόνο που είναι παρωδία της αντίστοιχης ιταλικής διαφήμισης, με τη διαφορά ότι εκεί δεν είναι η χέστρα του Γιαννάκη αλλά του Paulo

Σάββατο, Ιανουαρίου 16, 2010

Σήμερα είμ`εδώ για αύριο τι να λέμε




Βρίσκομαι στο πιο ζεστό σπίτι που με φιλοξένησε ποτέ, έξω έχει κρύο και το 2010 έχει μπει για τα καλά. Στην κουζίνα ζεσταίνω νερό για να απολαύσω σε λίγο έναν σκέτο ness και υποψιάζομαι πως ήδη το τυρί έχει λιώσει και το τοστ κολυμπάει πάνω του, πάω να δω.

Ακούω Ζερβουδάκη, έξω λυσσομανάνε οι βοριάδες και εγώ χαζεύω την κούπα Barcelona, μανία κι αυτή με τις κούπες από κάθε μέρος που είχε πάει, το έχω κι εγώ, το είχα κολλήσει από παλιά, τώρα πια εύχομαι να παίρνω πάντα δυο..
Ξύπνησα αδιάθετη κι όμως με κέφια , περιμένω το Γιάννη να γυρίσει , θυμάμαι το 3+1 που πιάσαμε στο Τζόκερ, την απίστευτη πρωτοχρονιά μας , το ξύλο που έπεσε μέσα στο μαγαζί στη γιορτή του, τις απίστευτα πολλές ταινίες που έχω δει τώρα τελευταία , τύφλα να έχει ο Κουτσογιαννόπουλος και ο Roger Eber(http://rogerebert.suntimes.com/)...

Το δέκα μπήκε και είναι το καλό, κέρδισα το φλουρί , αλλά αυτό γίνεται σχεδόν κάθε χρόνο, βέβαια τα όρια της τύχης μου περιορίζονται σε μια βασιλόπιτα, πέρυσι έγινε μια υπέρβαση εύχομαι το ίδιο και για φέτος …

Η συμβατική δουλειά μου συνεχίζει ήρεμα, ευτυχώς είμαι συμβασιούχα και ξέρω πως δεν θα κρατήσει για πάντα. Δίπλα μου σημειώσεις δυο κώδικες κι ένα βιβλίο με περιμένουν, τους ρίχνω μια ματιά, μπα όχι σήμερα , εξάλλου τα έχω βγάλει τόσες φορές , τώρα λέω να ανάψω ένα τσιγάρο.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 30, 2009

Ρεβεγιόν 2010


Πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά!

Κι όμως είμαι ακόμα στη δουλειά κι όμως μέχρι τελευταία στιγμή δουλεύω!

Λαρισαϊκή αγορά σου έρχομαι και θα σου κάνω άσχημη επιδρομή για δώρα, όσο για το που θα κάνω ρεβεγιόν;
Άγνωστο.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα είμαι σίγουρα με τον Τζόναρο που λέει και ο Χρυσόστομος…



Υ.Σ Ξάδερφε για σένα,σηκώστε όλοι τα χέρια ψηλά… Άντε γεια

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 28, 2009

Καραβάκι


Λίγες ώρες πριν βάψω το μαλλί μου ακόμα πιο σκούρο,ακόμα πιο βαθύ μαύρο,σκέφτομαι ότι δεν υπάρχουν επιτυχημένες και αποτυχημένες ζωές,μόνο σωστές και λάθος επιλογές.

Η ζωή είναι σαν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που από μικρός το στολίζεις,άλλοτε με πολύχρωμες μπάλες,άλλοτε με μονόχρωμες ή δίχρωμες,άλλοτε με μπάλες διαφορετικού μεγέθους και άλλες φορές όχι.Υπάρχουν στιγμές που κάνεις πιο ριζικές αλλαγές, αλλάζεις δέντρο, το καις,μια χρονιά δεν στολίζεις βρε αδερφέ,βάζεις φωτάκια με μουσική.

Συνήθως κάθε χρόνο λες πως το καινούργιο σου δέντρο είναι καλύτερο από το περσινό, άδικη σύγκριση αλλά έτσι γίνεται,άλλες φορές πάλι βρίσκεις ένα στολισμό δέντρου και λες ωπα εδώ είμαστε,έτσι θα στολίζω το δέντρο μου για πάντα και όντως μπορείς να το κρατήσεις για πάντα μπορεί και να αλλάζεις που και που. Έτσι είναι και οι επιλογές , από το τι χρώμα μπλούζας θα φοράς, μέχρι το τι θα φας,τι δουλειά θα κάνεις και με ποιον άνθρωπο θα επιλέξεις ή όχι να ζήσεις τη ζωή σου,όλες οι μικρές-μικρές επιλογές και αποφάσεις δημιουργούν τον τρόπο που διαλέγεις να ζήσεις και δημιουργούν «δημιουργικές» ή «χαμένες» ζωές.

Δεν γεννήθηκε κανείς να ξέρει τη ζωή,ούτε βγήκε κανένα manual ευτυχισμένης ζωής, εξάλλου για τον καθένας μας θα χρειαζότανε ένα διαφορετικό. Νομίζω ότι το μονοπάτι που σε οδηγεί στην ευτυχισμένη ζωή,είναι αυτό των λάθος δρόμων και των αποτυχημένων επιλογών, συντρόφου, σπουδών, επαγγελματικής ιδιότητας.Μην γκρινιάζετε επειδή εσάς η μοίρα σας χτυπάει αλύπητα,κάτι ξέρει,και στο κάτω –κάτω είπαμε, δεν ξέρατε, δεν ρωτήσατε , δεν σας άρεσε. Τότε γιατί δεν φεύγετε; Βάλτε φωτιά στο δέντρο, αλλάξτε μπάλες , με απλά λόγια γυρίστε σελίδα , κάντε άλλη επιλογή. Μετά από πολλές κιτς και άχαρες μπλούζες που φόρεσες στη ζωή σου, επιτέλους βρήκες μια να σου αρέσει, όχι επειδή έτυχε, έκατσε και είσαι αναγκασμένος να την φοράς γιατί κάποιοι στο επέβαλαν σαν στολή, αλλά γιατί γουστάρεις την φοράς και χαίρεσαι , την προσέχεις, την φροντίζεις και την πλένεις στους 30 βαθμούς να μην γαριάσει .

Δεν γουστάρω να βλέπω ανθρώπους να λένε δεν γουστάρω και να μένουν (το έχω κάνει κι εγώ στο παρελθόν) δεν μπορείς να λες έχουν δει εμένα τα μάτια μου, ουυυυυυ, σκατά και σκατά και να μένεις στα σκατά ή σου αρέσουν τα σκατά και είναι ο τρόπος που διάλεξες να ζήσεις και είσαι και ευτυχισμένος αλλιώς μη λες παπαρίες σε εμένα, δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να ζήσεις κοίτα γύρω σου.

Γίνε μοναχή, μπαλαρίνα, θεούσα ή τραγουδίστρια , μείνε ανύπαντρη , γίνε μεγιστάνας, παντρέψου κάποιον που αγαπάς ή κάποιον από συμφέρον, μείνε μόνος σου ή κάνε φίλους, μπες σε μια γυάλα να μην σε φτάνει και να μην σε πληγώνει τίποτα , κάνε παιδιά , κάνε στείρωση , κυνήγα το νόμπελ , γίνε εθνικός σταρ ή Ελένη Μενεγάκη(όταν ήταν στα πάνω της) , αν θες πάρτα και ένα –ένα με τη σειρά και διάλεγε ποιο σου ταιριάζει καλύτερα , μείνε όπου νιώθεις καλά , μπορεί να νομίζεις πως αυτός είναι ο δρόμος σου και να μείνεις και για πολύ καιρό, για χρόνια, αλλά αν κάποτε πάψεις να νιώθεις καλά ίσως να είχες την ψευδαίσθηση ότι ήταν αυτός ο δρόμος σου, τότε άλλαξε δρόμο και ψάξου, ποτέ δεν τελειώνει ,εξάλλου η ζωή δεν είναι μονόδρομος, μην αναθεματίζεις που γέρασες και δεν βρήκες το λιμάνι σου, ίσως να έζησες καλύτερη ζωή από αυτόν που το βρήκε νωρίς, θυμήσου τις αποτυχημένες σου προσπάθειες πάντα με χαμόγελο, θυμήσου πόσα δέντρα άλλαξες , φαντάζεσαι να είχες για πάντα το ίδιο, ίσως τελικά να ήταν και μονότονο, εγώ πάντως άλλαξα προορισμό, έβαλα μπουρλότο στο δέντρο , γύρισα στην παράδοση μπήκα στο καραβάκι μου και φεύγω με το Γιάννη για Τζαμάικα και μην την είδατε τη sophie_jamaica

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...