Κυριακή, Σεπτεμβρίου 20, 2009
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 14, 2009
Ψωλοχώρι
Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα,μπορεί να σπατάλησα μια ώρα στο δρόμο και στην κίνηση στο λεωφορείο και να έγινα σαρδέλα μέχρι να φτάσω στη δουλειά,μπορεί η μάπα μου να μη λέει με τίποτα να ανανεωθεί,μετά από ένα διήμερο αραλίκας,αλλά όλα τα λεφτά ήταν η φοβερή ατάκα,που άκουσα περνώντας το πρωί από τη λαϊκή αγορά της Δευτέρας …
«Εδώ οι καλές ντομάτες από το χωριό του Ψινάκη,εδώ οι καλές ντομάτες…»
Τον πλησιάζει μια γιαγιούλα και του λέει και ποιο είναι το χωριό του Ψινάκη;
«Μα,δεν ξέρεις το χωριό του Ψινάκη;Το Ψωλοχώρι κυρία μου»
Χα,χα,χα μου έφτιαξε τη μέρα για να μπορώ να τα αντέξω και σήμερα και όλη την εβδομάδα που προβλέπεται δυσοίωνη,σε αυτό το Ψωλοχώρι που λέγεται Ελλάδα..
Του σταυρού σήμερα,βοήθεια μας και καθώς διέσχιζα το δρόμο για να πάω στη στάση του λεωφορείου άκουσα κι ακόμα μια θεϊκή κουβέντα από έναν παραδίπλα πάγκο στη λαϊκή,«Καλά ρε Μήτσο, ογδόντα χρονών έφτασες,δεν βαρέθηκες ακόμα να τους χτυπάς παλαμάκια;»
Και σκέφτομαι εγώ,τι παλαμάκια και αηδίες, πάρε από παραδίπλα τις ψωλοντομάτες από το χωριό του Ψινάκη κι άρχισε να τους τις τρίβεις στη μάπα,ψωλοντομάτα και άγιος ο Θεός …
Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα να έχουμε,ώρα για δουλειά…
Υ.Σ
Αν αγαπάς κάτι, άστο ελεύθερο.
Αν επιστρέψει, θα είναι δικό σου για πάντα...
Αν δεν επιστρέψει, δεν ήταν ποτέ δικό σου....
Αλλά....
Αν κάθεται στο σαλόνι σου, χρησιμοποιεί το τηλεκοντρόλ σου, ανακατώνει τα πράγματά σου, τρώει το φαγητό σου, μιλάει στο τηλέφωνό σου, δανείζεται το αυτοκίνητό σου, παίρνει τα λεφτά σου και δε φαίνεται να συνειδητοποιεί πως το έχεις αφήσει ελεύθερο τότε... προφανώς
είτε το έχεις παντρευτεί είτε το έχεις γεννήσει!!
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 13, 2009
Adiaforos-Loon
Στη φωτό από αριστερά Loon-sophie_jamaica στο σπίτι της Πόπης (Πετροπούλου και Δραγατσανίου Πύργος Ηλείας 2005)
Αφιερωμένο
Anyone who strays too far from the majority view or the conventional wisdom is bound to be labeled “arrogant,” “a maverick,” “a Wildman,” “weird,” or even “crazy.”
Κυριακή, επιστροφή στο σπίτι, ατελείωτο σάπισμα από αυτό που παλιά έκανα σε καθημερινή βάση και τώρα μου λείπει. Χθες και προχθές με το μωρό λιώσιμο όλη μέρα με τις πιτζάμες σπίτι, γαλλικός καφές, έξω να βρέχει , χουχούλιασμα και το βράδυ έξω πάλι για καλό φαγοπότι με παρεάκι, η βραδιά βέβαια ήταν απρόβλεπτη γιατί το μωρό μου από την πολύ τη σούρα ,έβαλε φωτιά στα μαλλιά μου και κάηκε μια τούφα, αλλά κλάιν ευτυχώς έχω πολλά μαλλιά … Θα καούμε μου είχε πει, το είπε και το κάνε!
Σκέφτομαι το αύριο και δεν εννοώ το ραντεβού με τον οδοντίατρο, το γυμναστήριο και τον καφέ με την Έλενα που μου ζήτησε να τραγουδήσω στην Κάρμεν , που θα ανεβάσει το δημοτικό ωδείο Λάρισας , αλλά το τι θα κάνω στη ζωή μου γενικότερα, ξέρεις …
Το παρόν ελπιδοφόρο κατά ένα περίεργο τρόπο, παντού τριγύρω σκατά και εγώ τα μυρίζω για γιασεμιά , αλλά δεν παύει να είναι σκατά… Στη ζωή μου μέχρι τώρα έκανα ετερόκλητα επαγγέλματα , νομίζω ότι αυτό θα συμβαίνει μέχρι να τα τινάξω, αρχίζω και βάζω κάτω τα επιχειρηματικά μου σχέδια , δεν θα γίνουν άμεσα έχω και μια 18μηνη σύμβαση στο δημόσιο να τελειώσω, κάτι σαν φανταριλίκι , αλλά νομίζω ότι τα επιχειρηματικά μου όνειρα ασφυκτιούν …
Και τώρα το καλύτερο, όσο περνούν τα χρόνια αντιλαμβάνομαι με χαρά, ότι όλοι μα όλοι οι άνθρωποι που με πλησίασαν σε αυτή τη ζωή, μηδενός εξαιρουμένου , έκρυβαν μέσα τους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο απίστευτη ενέργεια για δημιουργία. Aπό το απόγευμα ακούω συνέχεια adiaforo και loon, δυο γνώριμοι από τα παλιά.Tον adiaforo δεν το έχω ζήσει τόσο καλά, τον συνάντησα κάποτε στα Χανιά, αλλά με τον loon πέρασα τέσσερα ολόκληρα χρόνια στον Πύργο κολλητιλίκια. Mαζί με τη Γιάννα, την Τάνια και τον Ανδρέα ήταν από τους καλύτερους φίλους των φοιτητικών μου χρόνων και ήταν πάντα εκεί. Πάτε κάτω στο gcast και απολαύστε τους. Εντελώς freestyle δηλαδή τραγουδάνε ότι τους έρχεται, δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο τίποτα! adiaforos-loon-Kathws-PREPI.mp3
adiaforos-H-KATARA-TOY-LOON.mp3
adiaforos-loon-tziboykodotes.mp3
adiaforos-loon-to tetragono.mp3
Εγώ πεθαίνω για kathws-prepi ακούστε τα στο gcast στο τέλος της σελίδας
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 11, 2009
EVERYDAY LIFE
Παρασκευή στη δουλειά,πρώτη εβδομάδα στο γυμναστήριο,κάθε μέρα έξω,είτε με το μωρό είτε με παρεάκι για ποτό.. Εγώ η Σοφία Χολέβα η αγία του αραγκλαμαντάν,δηλώνω υπεύθυνα ότι έχω σαλτάρει,αλλά ζω…
Ευτυχώς που το απόγευμα φεύγω για μια 2ήμερη απόδραση που ελπίζω να με ξεκουράσει, γιατί πραγματικά βρίσκομαι στα όρια της υπερκόπωσης.Που να δούλευα και πουθενά αλλού που θα κουραζόμουνα κιόλας;
Σήμερα δεν έχω έρθει ακόμα σε συγγραφικό οργασμό,δεν με ενδιαφέρει να γράψω τίποτα το εντυπωσιακό ή φαμφαρώδες,ούτε να ακούσω καλά λόγια για το γράψιμο μου.Βασικά δεν με ενδιαφέρει τίποτα,το μόνο που σκέφτομαι είναι ένα τεράστιο μαλακό κρεβάτι με ένα τεράστιο πουπουλένιο μαξιλάρι,τέλεια θερμοκρασία δωματίου,ησυχία,λούτρινα αρκουδάκια στα πόδια μου και το μεγάλο μωρό δίπλα μου και ύπνο βαθύ,γαλήνιο, ήρεμο.
Πρωινό μαζί,τσιγαράκι στη βεράντα,μασάζ,απίστευτές λιχουδιές,θα τις κάψουμε από εβδομάδα στο γυμναστήριο,χωρίς ίντερνετ και μαλακίες, μόνο αγκαλιές με αγαπημένους ανθρώπους που δεν ξέρεις ποτέ γιατί τους αγαπάς,γιατί σου χαμογελούν πάντα,γιατί ήταν πάντα ή δεν ήταν πάντα εκεί,γιατί το έχουν αποδείξει ότι αξίζει να είσαι το καλό παιδί μαζί τους…
Υ.Σ Σήμερα έχω ακόμα ένα λόγο παραπάνω να χαίρομαι,γιατί έλαβα ένα email από την καλύτερη φίλη των παιδικών μου χρόνων τη Μαρούλα που ζει στο Λονδίνο και που έχουμε χαθεί από τότε που ήμασταν σχεδόν δεκατέσσερα. Της υποσχέθηκα ότι με το που έρθει Ελλάδα θα βρεθούμε,γιατί οι παιδικοί φίλοι,οι φίλοι των πιο αγνών χρόνων, ότι μα ότι κι αν γίνει δεν ξεχνιούνται ποτέ
Υ.Σ2 Ελπίζω σήμερα να μην πέσουν τίποτα δίδυμοι πύργοι ή ότι άλλο σε δίδυμο anyway , ούτε κανένα σινούκ κλπ κλπ! Πάμε όλοι μαζί αφιερωμένο για τη σημερινή μέρα, πρέζααααα όμορφη τις πάπιες ταΐσαμε…
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 10, 2009
Marianno Fabregnes ο ορισμός του καλλιτέχνη
Σκέφτομαι τι είναι αυτό που σε κάνει καλλιτέχνη.H διαφορετική ματιά;H διαφορετική στάση ζωής;H διαφορετική σκέψη,που από εκεί και πέρα όλο αυτό το αποτυπώνεις με κάποιο τρόπο(μουσική, ζωγραφική, φωτογραφία, κλπ)και το δίνεις προς τα έξω;
Μπορεί να είναι κι αυτό ένα κομμάτι του καλλιτέχνη,η διαφορετικότητα.Διαφορετικός από ποιους;Από τη μάζα, και πραγματικά το να είσαι διαφορετικός δεν είναι καθόλου εύκολο,πόσο μάλλον να σκέφτεσαι και να την βλέπεις διαφορετικά,και διαφορετικός γεννιέσαι δεν γίνεσαι κάτι σαν τους gay ένα πράγμα…
Για να είσαι καλλιτέχνης πρέπει να ξεπεράσεις τα όρια σου;Τα όρια της κοινωνίας σου; Τα ταμπού και τα απωθημένα των γονιών σου;Για να είσαι καλλιτέχνης πρέπει να είσαι gay;Να παίρνεις ναρκωτικά;Να είσαι αλκοολικός;Νυμφομανής;Να έχεις όλες τις εξαρτήσεις του κόσμου και να έχεις βουτήξει στην αμαρτία;Όχι απαραίτητα,μπορείς να τα έχεις όλα τα παραπάνω αλλά χωρίς ταλέντο δεν γίνεται τίποτα,γιατί μπορείς να είσαι gay χωρίς να είσαι καλλιτέχνης,να παίρνεις ναρκωτικά,να είσαι αλκοολικός, νυμφομανής κλπ, τότε απλά είσαι ένα ρεμάλι,αν τα έχεις όλα αυτά και δημιουργείς κάτι, τότε είσαι καλλιτέχνης ρεμάλι…
Οι καλλιτέχνες είναι βαρετοί άνθρωποι,περίεργοι και στην καλύτερη απλά συνηθισμένοι, μου αρέσει να τους θαυμάζω ή να πίνουμε κανά ποτό μαζί,αλλά μέχρι εκεί…Οι καλλιτέχνες είναι και γαμώ τα άτομα,εκείνο που σε ξενερώνει είναι ότι συνήθως πρώτα τους γνωρίζεις μέσα από το έργο τους,αυτό θαυμάζεις,αυτό σε καυλώνει και μετά γνωρίζεις το άτομο,που έχει δυο πόδια,δυο χέρια και είναι ώρες στη ζωή του που βαριέται όπως κι εσύ ελεεινά.
Χθες βγήκα για ποτό με ένα καλλιτέχνη τον Μάριο Γιάννη-Καπουράνη, πλέον είναι γνωστός ως Marianno Fabregnés, συμμαθητές στο λύκειο. Τον Γιάννη τον ήξερα από πριν,ήξερα και το ταλέντο του,τον θαύμαζα από τότε,τώρα ακόμα περισσότερο,ο Marianno δεν με ξενερώνει,ο Marianno είναι φίλος,τον γνώρισα πρώτα σαν άτομο και μετά σαν καλλιτέχνη,ο Marianno έχει τρομερό χέρι,ο Marianno είναι το μόνο άτομο που ξέρω που έχει ανθρώπους που τρέχουν γι αυτόν,δουλεύουνε πραγματικά γι αυτόν,χωρίς εκείνος να έχει κάνει τίποτα ή μάλλον έχει ταλέεεεεεεεεεεεεεντο..Δουλεύουν γι αυτόν γιατί απλά θαυμάζουν τα έργα του,τρομερό πράγμα αυτό.
21-28 Σεπτέμβρη όλοι ψηφίζουμε στο http://www.saatchi-gallery.co.uk/ το έργο του Marianno Fabregnes http://www.saatchi-gallery.co.uk/stuart/StudentArt/ast_id/79556
Υ.Σ Και για να μην ξενερώσετε σας έχω κάτι να ανεβείτε,στην ίδια τάξη,εκτός από το Γιάννη Καπουράνη ήμουνα και με την Μαρία Καραπόκη,γνωστή πλέον ως Μαρία Καρρά, εκείνο το τμήμα αστρονομίας τελικά έχει αφήσει ιστορία(γιατί μας χώριζαν σε τμήματα όχι αλφαβητικά, αλλά σύμφωνα με το μάθημα επιλογής, και όλα τα αλάνια ήμασταν στο τμήμα Αστρονομίας) Μου το είπανε χθες για την Μαρία,ήξερα ότι τραγουδάει στα μπουζούκια,αλλά δεν ήξερα ότι είχε τέτοια εξέλιξη,την αναγνώρισα μόνο από το τατουάζ στη μέση που το είχε από το Λύκειο και της το είχε σχεδιάσει ο Γιάννης που λέγαμε, χείλια,βυζί και μάτια είναι ψεύτικα σας διαβεβαιώ γι αυτό,όμως η Μαρία αγόρασε με δικά της λεφτά σπίτι στο Πανόραμα κι εγώ μόλις εδώ και ένα χρόνο βγάζω κανά φράγκο να περνάω το μήνα!Δείτε εδώ την συνέντευξη της Μαρίας στο MAXIM πριν δυο χρόνια. http://www.maximonline.gr/girls/singers/c573,%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CE%9A%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%AC.html
Υ.Σ
Mama someday you'll be so proud of me
You'll see me hangin in a New York gallery
Someday I'm gonna drop from my left side of my brain
People are gonna ask "Is it brilliant o plain?"
But as long as I don't know
how to hang a w...arhol
I'll keep sketching birds
that are all I've heard of
verys simple and true
Like you know you do-do
And if you like em yeah
But if you don't it's not bad
Cause I don't really
«Soul patrol» Το έργο του Marianno που θα πρέπει να ψηφίσουμε 21-28 Σεπτεμβρίου
Marianno Fabregnes
Painter
www.fabregnes.com
marianno.fabregnes@yahoo.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
