Adiaforos-Loon

Στη φωτό από αριστερά Loon-sophie_jamaica στο σπίτι της Πόπης (Πετροπούλου και Δραγατσανίου Πύργος Ηλείας 2005)
Αφιερωμένο
Anyone who strays too far from the majority view or the conventional wisdom is bound to be labeled “arrogant,” “a maverick,” “a Wildman,” “weird,” or even “crazy.”
Κυριακή, επιστροφή στο σπίτι, ατελείωτο σάπισμα από αυτό που παλιά έκανα σε καθημερινή βάση και τώρα μου λείπει. Χθες και προχθές με το μωρό λιώσιμο όλη μέρα με τις πιτζάμες σπίτι, γαλλικός καφές, έξω να βρέχει , χουχούλιασμα και το βράδυ έξω πάλι για καλό φαγοπότι με παρεάκι, η βραδιά βέβαια ήταν απρόβλεπτη γιατί το μωρό μου από την πολύ τη σούρα ,έβαλε φωτιά στα μαλλιά μου και κάηκε μια τούφα, αλλά κλάιν ευτυχώς έχω πολλά μαλλιά … Θα καούμε μου είχε πει, το είπε και το κάνε!

Σκέφτομαι το αύριο και δεν εννοώ το ραντεβού με τον οδοντίατρο, το γυμναστήριο και τον καφέ με την Έλενα που μου ζήτησε να τραγουδήσω στην Κάρμεν , που θα ανεβάσει το δημοτικό ωδείο Λάρισας , αλλά το τι θα κάνω στη ζωή μου γενικότερα, ξέρεις …

Το παρόν ελπιδοφόρο κατά ένα περίεργο τρόπο, παντού τριγύρω σκατά και εγώ τα μυρίζω για γιασεμιά , αλλά δεν παύει να είναι σκατά… Στη ζωή μου μέχρι τώρα έκανα ετερόκλητα επαγγέλματα , νομίζω ότι αυτό θα συμβαίνει μέχρι να τα τινάξω, αρχίζω και βάζω κάτω τα επιχειρηματικά μου σχέδια , δεν θα γίνουν άμεσα έχω και μια 18μηνη σύμβαση στο δημόσιο να τελειώσω, κάτι σαν φανταριλίκι , αλλά νομίζω ότι τα επιχειρηματικά μου όνειρα ασφυκτιούν …
Και τώρα το καλύτερο, όσο περνούν τα χρόνια αντιλαμβάνομαι με χαρά, ότι όλοι μα όλοι οι άνθρωποι που με πλησίασαν σε αυτή τη ζωή, μηδενός εξαιρουμένου , έκρυβαν μέσα τους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο απίστευτη ενέργεια για δημιουργία. Aπό το απόγευμα ακούω συνέχεια adiaforo και loon, δυο γνώριμοι από τα παλιά.Tον adiaforo δεν το έχω ζήσει τόσο καλά, τον συνάντησα κάποτε στα Χανιά, αλλά με τον loon πέρασα τέσσερα ολόκληρα χρόνια στον Πύργο κολλητιλίκια. Mαζί με τη Γιάννα, την Τάνια και τον Ανδρέα ήταν από τους καλύτερους φίλους των φοιτητικών μου χρόνων και ήταν πάντα εκεί. Πάτε κάτω στο gcast και απολαύστε τους. Εντελώς freestyle δηλαδή τραγουδάνε ότι τους έρχεται, δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο τίποτα!

adiaforos-loon-Kathws-PREPI.mp3
adiaforos-H-KATARA-TOY-LOON.mp3
adiaforos-loon-tziboykodotes.mp3
adiaforos-loon-to tetragono.mp3

Εγώ πεθαίνω για kathws-prepi ακούστε τα στο gcast στο τέλος της σελίδας

EVERYDAY LIFE

Παρασκευή στη δουλειά,πρώτη εβδομάδα στο γυμναστήριο,κάθε μέρα έξω,είτε με το μωρό είτε με παρεάκι για ποτό.. Εγώ η Σοφία Χολέβα η αγία του αραγκλαμαντάν,δηλώνω υπεύθυνα ότι έχω σαλτάρει,αλλά ζω…

Ευτυχώς που το απόγευμα φεύγω για μια 2ήμερη απόδραση που ελπίζω να με ξεκουράσει, γιατί πραγματικά βρίσκομαι στα όρια της υπερκόπωσης.Που να δούλευα και πουθενά αλλού που θα κουραζόμουνα κιόλας;

Σήμερα δεν έχω έρθει ακόμα σε συγγραφικό οργασμό,δεν με ενδιαφέρει να γράψω τίποτα το εντυπωσιακό ή φαμφαρώδες,ούτε να ακούσω καλά λόγια για το γράψιμο μου.Βασικά δεν με ενδιαφέρει τίποτα,το μόνο που σκέφτομαι είναι ένα τεράστιο μαλακό κρεβάτι με ένα τεράστιο πουπουλένιο μαξιλάρι,τέλεια θερμοκρασία δωματίου,ησυχία,λούτρινα αρκουδάκια στα πόδια μου και το μεγάλο μωρό δίπλα μου και ύπνο βαθύ,γαλήνιο, ήρεμο.

Πρωινό μαζί,τσιγαράκι στη βεράντα,μασάζ,απίστευτές λιχουδιές,θα τις κάψουμε από εβδομάδα στο γυμναστήριο,χωρίς ίντερνετ και μαλακίες, μόνο αγκαλιές με αγαπημένους ανθρώπους που δεν ξέρεις ποτέ γιατί τους αγαπάς,γιατί σου χαμογελούν πάντα,γιατί ήταν πάντα ή δεν ήταν πάντα εκεί,γιατί το έχουν αποδείξει ότι αξίζει να είσαι το καλό παιδί μαζί τους…


Υ.Σ Σήμερα έχω ακόμα ένα λόγο παραπάνω να χαίρομαι,γιατί έλαβα ένα email από την καλύτερη φίλη των παιδικών μου χρόνων τη Μαρούλα που ζει στο Λονδίνο και που έχουμε χαθεί από τότε που ήμασταν σχεδόν δεκατέσσερα. Της υποσχέθηκα ότι με το που έρθει Ελλάδα θα βρεθούμε,γιατί οι παιδικοί φίλοι,οι φίλοι των πιο αγνών χρόνων, ότι μα ότι κι αν γίνει δεν ξεχνιούνται ποτέ

Υ.Σ2 Ελπίζω σήμερα να μην πέσουν τίποτα δίδυμοι πύργοι ή ότι άλλο σε δίδυμο anyway , ούτε κανένα σινούκ κλπ κλπ! Πάμε όλοι μαζί αφιερωμένο για τη σημερινή μέρα, πρέζααααα όμορφη τις πάπιες ταΐσαμε…

Marianno Fabregnes ο ορισμός του καλλιτέχνη

Σκέφτομαι τι είναι αυτό που σε κάνει καλλιτέχνη.H διαφορετική ματιά;H διαφορετική στάση ζωής;H διαφορετική σκέψη,που από εκεί και πέρα όλο αυτό το αποτυπώνεις με κάποιο τρόπο(μουσική, ζωγραφική, φωτογραφία, κλπ)και το δίνεις προς τα έξω;
Μπορεί να είναι κι αυτό ένα κομμάτι του καλλιτέχνη,η διαφορετικότητα.Διαφορετικός από ποιους;Από τη μάζα, και πραγματικά το να είσαι διαφορετικός δεν είναι καθόλου εύκολο,πόσο μάλλον να σκέφτεσαι και να την βλέπεις διαφορετικά,και διαφορετικός γεννιέσαι δεν γίνεσαι κάτι σαν τους gay ένα πράγμα…

Για να είσαι καλλιτέχνης πρέπει να ξεπεράσεις τα όρια σου;Τα όρια της κοινωνίας σου; Τα ταμπού και τα απωθημένα των γονιών σου;Για να είσαι καλλιτέχνης πρέπει να είσαι gay;Να παίρνεις ναρκωτικά;Να είσαι αλκοολικός;Νυμφομανής;Να έχεις όλες τις εξαρτήσεις του κόσμου και να έχεις βουτήξει στην αμαρτία;Όχι απαραίτητα,μπορείς να τα έχεις όλα τα παραπάνω αλλά χωρίς ταλέντο δεν γίνεται τίποτα,γιατί μπορείς να είσαι gay χωρίς να είσαι καλλιτέχνης,να παίρνεις ναρκωτικά,να είσαι αλκοολικός, νυμφομανής κλπ, τότε απλά είσαι ένα ρεμάλι,αν τα έχεις όλα αυτά και δημιουργείς κάτι, τότε είσαι καλλιτέχνης ρεμάλι…

Οι καλλιτέχνες είναι βαρετοί άνθρωποι,περίεργοι και στην καλύτερη απλά συνηθισμένοι, μου αρέσει να τους θαυμάζω ή να πίνουμε κανά ποτό μαζί,αλλά μέχρι εκεί…Οι καλλιτέχνες είναι και γαμώ τα άτομα,εκείνο που σε ξενερώνει είναι ότι συνήθως πρώτα τους γνωρίζεις μέσα από το έργο τους,αυτό θαυμάζεις,αυτό σε καυλώνει και μετά γνωρίζεις το άτομο,που έχει δυο πόδια,δυο χέρια και είναι ώρες στη ζωή του που βαριέται όπως κι εσύ ελεεινά.

Χθες βγήκα για ποτό με ένα καλλιτέχνη τον Μάριο Γιάννη-Καπουράνη, πλέον είναι γνωστός ως Marianno Fabregnés, συμμαθητές στο λύκειο. Τον Γιάννη τον ήξερα από πριν,ήξερα και το ταλέντο του,τον θαύμαζα από τότε,τώρα ακόμα περισσότερο,ο Marianno δεν με ξενερώνει,ο Marianno είναι φίλος,τον γνώρισα πρώτα σαν άτομο και μετά σαν καλλιτέχνη,ο Marianno έχει τρομερό χέρι,ο Marianno είναι το μόνο άτομο που ξέρω που έχει ανθρώπους που τρέχουν γι αυτόν,δουλεύουνε πραγματικά γι αυτόν,χωρίς εκείνος να έχει κάνει τίποτα ή μάλλον έχει ταλέεεεεεεεεεεεεεντο..Δουλεύουν γι αυτόν γιατί απλά θαυμάζουν τα έργα του,τρομερό πράγμα αυτό.
21-28 Σεπτέμβρη όλοι ψηφίζουμε στο http://www.saatchi-gallery.co.uk/ το έργο του Marianno Fabregnes http://www.saatchi-gallery.co.uk/stuart/StudentArt/ast_id/79556

Υ.Σ Και για να μην ξενερώσετε σας έχω κάτι να ανεβείτε,στην ίδια τάξη,εκτός από το Γιάννη Καπουράνη ήμουνα και με την Μαρία Καραπόκη,γνωστή πλέον ως Μαρία Καρρά, εκείνο το τμήμα αστρονομίας τελικά έχει αφήσει ιστορία(γιατί μας χώριζαν σε τμήματα όχι αλφαβητικά, αλλά σύμφωνα με το μάθημα επιλογής, και όλα τα αλάνια ήμασταν στο τμήμα Αστρονομίας) Μου το είπανε χθες για την Μαρία,ήξερα ότι τραγουδάει στα μπουζούκια,αλλά δεν ήξερα ότι είχε τέτοια εξέλιξη,την αναγνώρισα μόνο από το τατουάζ στη μέση που το είχε από το Λύκειο και της το είχε σχεδιάσει ο Γιάννης που λέγαμε, χείλια,βυζί και μάτια είναι ψεύτικα σας διαβεβαιώ γι αυτό,όμως η Μαρία αγόρασε με δικά της λεφτά σπίτι στο Πανόραμα κι εγώ μόλις εδώ και ένα χρόνο βγάζω κανά φράγκο να περνάω το μήνα!Δείτε εδώ την συνέντευξη της Μαρίας στο MAXIM πριν δυο χρόνια. http://www.maximonline.gr/girls/singers/c573,%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CE%9A%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%AC.html

Υ.Σ
Mama someday you'll be so proud of me
You'll see me hangin in a New York gallery
Someday I'm gonna drop from my left side of my brain
People are gonna ask "Is it brilliant o plain?"

But as long as I don't know
how to hang a w...arhol
I'll keep sketching birds
that are all I've heard of
verys simple and true
Like you know you do-do
And if you like em yeah
But if you don't it's not bad
Cause I don't really


«Soul patrol» Το έργο του Marianno που θα πρέπει να ψηφίσουμε 21-28 Σεπτεμβρίου

Marianno Fabregnes
Painter
www.fabregnes.com
marianno.fabregnes@yahoo.gr

THINK OTHERWISE ''Σκεπτομαι διαφορετικα''

Διοργανωτής: OTHERWISE_project
Είδος: Πάρτυ - Ξέφρενη νύχτα
Δίκτυο: Παγκόσμιες
Τιμή: 4 EURO
Έναρξη: Παρασκευή, 2 Οκτωβρίου 2009 στις 11:00 μ.μ.
Λήξη: Σάββατο, 3 Οκτωβρίου 2009 στις 9:00 π.μ.
Τοποθεσία: VALAORITOU 18 (7TH FLOOR)
Πόλη: Thessaloníki, Greece
Τηλέφωνο: 00306937442221 begin_of_the_skype_highlighting              00306937442221      end_of_the_skype_highlighting
Email: otherwise_project@yahoo.gr

ΠεριγραφήCHRYS CHRISTODOULOU & CHLOE PISSA / PRESENTING CH2
IMG/FIVE/EIGHT/ PRESENTING SOME ART
MR.DORI / PRESENTING HARDCORE

Δύο παλιοί γνώριμοι χτυπούνε ξανά Χρύσανθος Χριστοδούλου και Χλόη Πίσσα , θα προσπαθήσω να βρίσκομαι εκεί πάση θυσία, για να ξεχάσω να ψηφίσω την Κυριακή! Καλή επιτυχία… Είδες τι παιδιά βγάζει η Λάρισα??


CHLOE PISSA


CHRYS CHRISTODOULOU

Γιατί είμαι fit

Μπαίνω στο γυμναστήριο με χαμόγελο, κάνω την εγγραφή για ένα μήνα, το βρίσκω απόλυτα λογικό για έναν άνθρωπο που δεν έχει καμία σχέση με το άθλημα και γενικά με οποιοδήποτε άθλημα Ολυμπιακό ή μη, εκτός από το τάβλι και το σεξ, το πρώτο κιόλας το έχω κόψει εντελώς, όπου να’ ναι θα κόψω και το δεύτερο με τους ρυθμούς που τρέχω και δεν εννοώ στο διάδρομο του γυμναστηρίου!

Τώρα είμαι στη δουλειά, έχω πεθάνει από το κρύο, και από το πιάσιμο παντού, κι όσο θυμάμαι την χθεσινή ερώτηση της γυμνάστριας «Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες γυμναστική Σοφία;» Ίσως στην προηγούμενη ζωή, ήθελα να της απαντήσω

Ο χώρος αν και καινούργιος σχεδόν γνώριμος, δηλαδή όπως κάθε γυμναστήριο , όπως και σε αυτό που πήγαινα πριν κάτι χρονάκια από τον Ιούνιο του 2007 δηλαδή.

Το να πας γυμναστήριο με τον γκόμενο σου, δεν είναι τόσο καλή ιδέα, ειδικά αν δεν έχει περάσει πρώτα τα τεστ:
1.Με γνώρισε με μαγιό στην παραλία και μου την έπεσε εκεί, άρα έβλεπε τι έπαιρνε, ουδέν λάθος αναγνωρίζετε μετά, χεχεχε
2.Έχουμε ξυπνήσει μαζί πάνω από 100 φορές
3. Με έχει δει με κατσαρά μαλλιά μετά από μπάνιο στη θάλασσα και χωρίς πιστολάκι
4. Με έχει ανεχτεί με περίοδο, μου έχει φέρει θερμόμετρο ενώ ήμουνα άρρωστη, έχω ξεράσει σε λεκάνη στα πόδια του.
5.Με έχει δει με καυλόσπυρο και του άρεσα, έχει ξυπνήσει και με έχει δει με ανοιχτό το στόμα να μου τρέχουν τα σάλια και πάλι με λέει ομορφιά μου και θεά....

Αν έχετε περάσει τα παραπάνω στάδια, δεν είναι και τίποτα να τρέχετε στους διπλανούς διαδρόμους, να σας βλέπει να λιώνετε στον ιδρώτα, καλύτερα βέβαια αυτό να συμβαίνει όταν βρίσκεστε από πάνω του.

Έτσι κι εγώ χθες αφού πέρασα όλα τα παραπάνω τεστ, αποφάσισα να ακολουθήσω το Γιάννη στο γυμναστήριο που πήγαινε, τα δυο πεταχτά φιλάκια από όργανο σε όργανο ήταν αρκετά ώστε ο αρσενικός να περιχαρακώσει τα σύνορα του και να πει επππ, αυτή είναι δικιά μου αλλά και να κάνει την γυμνάστρια να μας δουλεύει ψιλό γαζί, και τον γυμναστή να μου την πέφτει ασύστολα. Βέβαια νομίζω πως αυτή είναι γραμμή πολλών γυμναστηρίων, δηλαδή βάζουμε έναν ωραίο γκόμενο να την πέφτει στις καημένες για να ξανάρχονται και να νιώθουν και λίγο γυναίκες!

Ναι θα ξαναπάω και σήμερα και όσο αντέξω, και δεν θα νιώθω καθόλου άσχημα, ούτε με τους σφίχτερμαν , ούτε με τις γυμνασμένες γκομενίτσες, εγώ θα πάω εκεί δίπλα στις γεροξεκουτιασμένες πενηντάρες και θα το παίζω fit και θα βλέπω και λίγο το μωρό μου, που με αυτά και με αυτά καταντήσαμε να βλεπόμαστε στο γυμναστήριο ή να βρισκόμαστε κοιμισμένοι!

Όπως και να το κάνεις όμως ο άνθρωπος δεν αλλάζει, μετά το γυμναστήριο και ένα καλό μπάνιο βγήκαμε στο hobo για αναζήτηση λίγου φτηνού αλκοόλ…

Σήμερα, όπως κάθε μέρα στο πόδι από τις 7 , να πίνω φραπέ να έχει πάει ήδη 9:30 και να μην μπορώ να ξυπνήσω …

Υ.Σ Σε λίγους μήνες έρχονται στο blog, ημίγυμνες φωτογραφίες μου, με το γυμνασμένο μου κορμί, χαχα, έτσι τα λέω αυτά μπας και έχουμε κανένα κλικ παραπάνω!

Abroad

Είναι υπέροχο να ταξιδεύεις , να μπορείς να ταξιδεύεις με το νου, με τρένα, με αεροπλάνα, από μικρή φανταζόμουνα μια τέτοια ζωή κι άλλα ονειρευόμουνα που μερικά από αυτά δεν τα κατάφερα ακόμα ή τα παράτησα…

Θαύμαζα τους ταξιδιώτες μοναχικούς και μη, τους αποθέωνα με ανοιχτό το στόμα, μέχρι που ήρθε και η σειρά μου να το ζήσω και να τους απομυθοποιήσω… Δεν ξέρω, στην αρχή ίσως να είναι ο φόβος για το άγνωστο , μετά από την πρώτη εμπειρία καταλαβαίνεις , το ότι να περπατάς μόνος στην πέμπτη λεωφόρο είναι το ίδιο με το να περπατάς στην Αλεξάνδρας, κλαιν….

Τώρα με τη δουλειά , αν και παίρνω ψίχουλα βάζω λεφτά στην άκρη και είμαι πιο έτοιμη από ποτέ να γυρίσω όλο τον κόσμο, εδώ πήγαινα ταξίδια πριν χωρίς δεκάρα δεν θα πάω τώρα; Βέβαια το ότι θέλω να γυρίσω όλο τον κόσμο, δεν σημαίνει ότι θέλω να ζήσω και για πάντα ή έστω για λίγο στο εξωτερικό.

Λένε πως μόνο οι άξιοι και οι έξυπνοι , φεύγουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό και πως η αχρηστίλα μένει Ελλάδα, δεν θα διαφωνήσω, αυτό γίνεται βέβαια κυρίως στον επιστημονικό τομέα , που υπέρλαμπρά μυαλά χαντακώνονται στην Ελλάδα μέσα στην αναξιοκρατία και στην μιζέρια που μας διακατέχει ,που κυλάει στις φλέβες μας και έχει ποτίσει τα μυαλά μας.

Επίσης το να προκόψω και να κάνω λεφτά , με το να γίνω γκασταρμπάιτερ στη Γερμανία, να πλένω πιάτα και να ανοίξω ελληνικό εστιατόριο και να έρθω στην Ελλάδα στο χωριό μου να γεράσω είναι μια ιδέα που πέθανε από το 70 και που δεν με εξιτάρει είναι η αλήθεια. Προτιμώ να μείνω στην Ελλάδα να γίνω λατζιέρισα να μαζέψω λεφτά και για την Τζαμάικα και να σας διηγηθώ κι αυτή μου την εμπειρία, αλλά μένοντας Ελλάδα, εγώ το μόνο που ξέρω να κάνω καλά ή μάλλον λάθος, το μόνο που μ’αρέσει να κάνω, είναι να παρατηρώ και να αφουγκράζομαι αυτό τον τόπο και τους ανθρώπους του, να γράφω γι αυτόν , να τον περιγράφω έχοντας τις μυρωδιές του στα ρουθούνια μου και τα χρώματα του στα μάτια μου, κι αυτό δεν μπορώ να το κάνω ζώντας στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ ή στο Βερολίνο, τότε θα σας μιλάω απλά για τη ζωή εκεί.

Είμαι σίγουρη βέβαια πως η ανάγκη για γράψιμο τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο είναι μερικές φορές τόσο μεγάλη που είναι ανεξάρτητη τόπου και χρόνου. Κάποιοι φίλοι μου αναρωτιόντουσαν παλιά, που βρισκόμουνα στον Πύργο Ηλείας, πως και είχα τέτοια έμπνευση, εκεί, με μηδέν ερεθίσματα και αν μπορούσα εκεί τι θα έκανα αν ζούσα σε κάποιον άλλο τόπο , π.χ Νέα Υόρκη , σημασία λοιπόν έχει να ζήσεις και να αφουγκράζεσαι να βιώνεις και να αποτυπώνεις όλα όσα μπορεί να σου προσφέρει ένας τόπος , και πιστέψτε με όπου κι αν βρίσκεστε στον πλανήτη έχετε κάτι να πάρετε, έχει κάτι να σας δώσει ο τόπος που ζείτε αρκεί να το αντιληφθείτε , αρκεί να σωπάσετε για λίγο και να τον ακούσετε…

Θα γυρίσω όλο τον κόσμο και θα γράψω γι αυτόν, θα γνωρίσω ανθρώπους κάθε φυλής και κάθε χρώματος , κάθε κουλτρούρας και κάθε ρίζας , μα ότι κι αν κάνω δεν θα αποτινάξω με τίποτα , τη γεύση του παστίτσιου της μαμάς μου, τους δρόμους και τις πλατείες της Λάρισας που μεγάλωσα , γιατί όπως λέει και ο Πανούσης ,είμαι μια ελληνοπούλα , κρυφό τζαμαϊκανή !

Καλή σου νύχτα

Για σένα αφιερωμένο ,που σήμερα γιορτάζουμε και δεν είσαι εδώ, για σένα που είναι Σαββατόβραδο και κοιμόμαστε χώρια… Περιμένω να ξημερώσει Κυριακή πρωί, Κυριακή πρωί…Καλή σου νύχτα και να μ’αγαπάς …


Με μάτια σπασμένα θλιμμένου παιδιού
Στέκεις εκεί στο κατώφλι του νου
Και οι αναμνήσεις που κρύβω βαθιά
Δεν ξέρω αν είναι κάτι που έχω
Ή κάτι που έχασα πια...

Καλή σου νύχτα
και να μ' αγαπάς...

Ό,τι θυμάσαι, λένε μέσα σου ζει
Ζει και τρυπάει σαν βελόνα πικρή
Πικρή σαν το γέλιο μεθυσμένου τρελού
Κάποιου πρεζάκια αρχαγγέλου
Στο βράχο του Λυκαβηττού

Καλή σου νύχτα
και να μ' αγαπάς...

Τι ώρα πήγε ποιος έχει φωτιά
Μίλα μου, είναι η σιωπή πιο βαριά
Πιο βαριά κι απ' τα φώτα
Πιο βαριά κι απ' τους καπνούς
Κι ένα κουρέλι τραγούδησε το τελευταίο του μπλουζ

Καλή σου νύχτα
και να μ' αγαπάς...


Υ.Σ Λένε πως ο έρωτας σε κάνει ηλίθιο, εγώ θέλω να χαζέψω εντελώς …


Υ.Σ2 Ααααααα και χρόνια πολλά στον ξάδερφο Χρυσόστομο που βρίσκεται στην ξενιτιά