Κυριακή, Μαρτίου 29, 2009

Σάββατο βράδυ με Γιώργο Δαβλέρη, σκνίπα…



Παλιά μου τέχνη κόσκινο



Η σούρα φαίνεται στο μάτι



Τα δυο μεγάλα κεφάλια



Jah love’s gorilaki

Τον Γιώργο τον ξέρω από τον Ιούλιο του 1999,από τότε έχουμε χαθεί άπειρες φορές,τόσες δηλαδή όσες και ξαναβρεθήκαμε.Χθες βγήκαμε τα δυο μπακούρια και τα ήπιαμε λίγο παραπάνω.O Γιώργος δηλαδή,εγώ άντεξα γιατί και την Παρασκευή είχα γυρίσει σπίτι τελειωμένη,μετά από μια απίστευτη βραδιά με την Κατερίνα στο Graal.Ο έτερος Γιώργος Κατσαρός έμεινε σπίτι για να…και ο ξάδερφος Μιχάλης έπαιζε Playstation,η βραδιά ήταν μεγάλη.Eίχα χρόνια να ρίξω τόσο γέλιο,σήμερα έκλεισε σινεμαδάκι και μετά κάψιμο,όλα βαίνουν καλώς…

Υ.Σ Όπου Γιώργος και μάλαμα (μεγάλος μύθοςςςς)

http://nrgradio.webs.com/



http://nrgradio.webs.com/


http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/

http://www.myteipat.gr/cms/

Γιώργος Ευσταθίου και δεν συμμαζεύετε, συντονιστείτε για ένα απολαυστικό μασάζ στα αυτιά σας, το αλάνι μας, δέχεται και αφιερώσεις 24 ώρες το 24ώρο ή μάλλον όχι, κάποιες ώρες κοιμάται, τρώει, κάνει έρωτα, βγαίνει έξω, έχει μάθημα στη σχολή(και πηγαίνει το καλό που του θέλω), πολυάσχολος τύπος, μούρη σας λέω…

Ένας τρελαμένος εξ Ύδρας ορμώμενος, τελών έφηβος εν Κορυδαλλό και νυν διαμένων εν Πύργω Ηλείας που τζαμάρει διαρκώς …
Κιθαριστής φοβερός, τώρα τελευταία παίζει τον ρόλο του μπασίστα, εύχομαι με επιτυχία σε νεοσυσταθείσα μπάντα… Γιώργος Ευσταθίου και τα μαλλιά στα κάγκελα, αρκετά σε έγλειψα δώσε καμιά ώρα να κάνω εκπομπή στο nrgradio, θα σε παίζω Manu Chao

Welcome to Tijuana
Welcome to Tijuana
Tequila, sexo y marihuana
Welcome to Tijuana
Con el coyote no hay aduana

(Ααααα είναι και άπαιχτος dj και κάνει και εκπομπή 12:00-2:00 στον best 103,3, αλλά η μεγαλύτερη ιδιότητα που έχει κατακτήσει μέχρι τώρα στη ζωή του είναι άλλη, είναι γκόμενος της φίλης μου της Τάνιας, το νου σου....

Ντίρλααααα


Τρέλα, δεύτερη μέρα ντίρλα, αυτά είναι …..Hit the road Jack, με Δαβλέρη αγκαλιά δύο μέτρα παλικάρι λιάρδα να το σέρνω, πρώτα hobo , μετά φαί στα all day και μετά Αχούρι και μετά στο Audi να τρέχουμε με χίλιααααααα, δεν φοβάμαι τίποτα, η μέρα μεγαλώνει η ώρα άλλαξε, όλα πάνω μου άλλαξαν ο bill_hol πετάει για Ρώμη κι εγώ πετάω ψηλά, αγγίζω τα σύννεφά , τρέλαααα ρεεεεε, να πάνε να γαμηθούν όλα, αύριο πάμε «Σπιτάκι» και Βελίκα για τρέλες, αν ξυπνήσουμε…. Περιμένω να ανεβάσεις τις καμένες φωτό μας στο fb… Jah love’s sophie_jamaica

Παρασκευή, Μαρτίου 27, 2009

Coffee time with soprano Elena Gatza in Larissa









Έλενα,παιδί κι αυτό,μεγάλη ιστορία,κάποτε θα γίνει φίρμα,με έστηνε,από εδώ κι από εκεί για φωτογραφίες κι εγώ άλλο που δεν ήθελα,ψωνάρα του κερατά.Προσπαθούσε να με πείσει να πάω μαζί της Βαρκελώνη και Βαλένθια στις 20 του Απρίλη,ενώ η Μυρσίνη περιμένει να της πάω το κοκορέτσι στη Γλασκώβη,κι εγώ να έχω πρώτη φορά λεφτά στη ζωή μου και να μην ξέρω που να τα ξοδέψω.
Κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα,περιμένω απάντηση από Αθήνα για μια δουλειά,κι ακόμα ούτε φωνή, ούτε ακρόαση,μπορεί να πάει και μετά το Πάσχα,μπορεί να πάρω και τον μπούλο(πούλο)και άντε πάλι στο ψάξιμο.Η kath, οκτώ του μήνα την κάνει κι αυτή για Ισπανία με όλα τα ρεμάλια από Θεσσαλονίκη,ζηλεύω…Ο Lori,γκαταλείπει το Λονδίνο και γυρνάει Φλωρεντία άπραγος,σπούδαζε σκηνοθεσία θεάτρου,έψαχνε δουλειά Λονδίνο,κι εκεί δύσκολα τα πράγματα,καλοκαίρι θα έρθει Ελλάδα,μακάρι,γιατί έτσι είχε πει και πέρυσι κι ακόμα τον περιμένω…Του μαθαίνω ελληνικά μέσω facebook και έχουμε πλάκα,όταν τον ρώτησα αν ξέρει καμία ελληνική λέξη,έμεινα έκπληκτή όταν μου έγραψε,”zito i epanastasi”!Ποιος στα μαθαίνει αυτά τον ρώτησα και που απάντησε ο stefanos , ήμουνα σίγουρη!
Viva la revoluzione!

Πέμπτη, Μαρτίου 26, 2009

Σκοτεινά μονοπάτια…









Μια φορά και έναν καιρό…

Ξύπνησε από τον εφιάλτη και προσπαθούσε να πατήσει και πάλι στη γη,να συνηθίσει το δέρμα της,τόσα χρόνια είχε μπει σε ένα άλλο πετσί,η εναλλαγή την τρόμαξε,τόσα χρόνια κλειδωμένη σε εκείνο το απαίσιο δωμάτιο,έψαχνε να βρει εκείνον που την είχε φυλακίσει και τον βρήκε νεκρό δίπλα της.Χαρμολύπη…

Προσπάθησε να σηκωθεί,μάταια,τα πόδια της είχαν ατροφήσει.Τόσα χρόνια δεμένη σε εκείνο το απαίσιο κρεβάτι,όλα απαίσια ήταν εκεί,όλα,εκτός από εκείνον,που αν και στην αρχή της φαινότανε ο πιο σιχαμερός από όλα,στο τέλος τον αγάπησε γιατί δεν είχε και τίποτα άλλο να αγαπήσει.

Στην πορεία της ζωής της έζησε «ξεσπώντας»,και δεν αγάπησε ποτέ κανέναν πραγματικά, γιατί τριγύρω της όλα εξακολούθησαν να είναι απαίσια μα υπήρχαν τόσοι για να αγαπήσει που δεν κοίταξε κανέναν τους.Πολλοί ήταν εκείνοι που πόθησαν το κορμί,το σάπιο μυαλό της , τις αρρωστημένες ιστορίες της, άντρες, γυναίκες, αγάπησαν την εξουσία που είχε στο μυαλό τους,τη φήμη του ονόματος της,δεν ξέρω τι θαύμαζαν,ούτε εκείνη κατάλαβε ποτέ,ήξερε πώς είχε ένα μαγικό τρόπο να παγιδεύει τους ανθρώπους στην αγκαλιά της και μετά να τους πληγώνει,να τους πνίγει σαν κουνέλια,να τους τρώει.

Δεν έμαθε ποτέ γιατί εκείνος ο γέρικος άντρας την φυλάκισε,λίγο πριν πεθάνει ένας περαστικός της είπε,πως ο μύθος λέει,πως την φυλάκισε από την πολλή αγάπη του για εκείνη,άλλοι λένε πως δεν την φυλάκισε ποτέ,μα η αγάπη του,για εκείνη φάνταζε φυλακή. Η γυναίκα χωρίς καρδιά,η γυναίκα που δεν αγάπησε ποτέ κανέναν εκτός από τον εαυτό της φώναζαν,ενώ εκείνη άναβε τσιγάρο και άκουγε Reed…

Πεθαίνω,έτσι ψιθύρισε στον εαυτό της,πεθαίνω μόνη,όπως έζησα μόνη,όλοι κάνανε λάθος,ίσως φταίω κι εγώ,πάντα έδειχνα στους ανθρώπους το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πραγματικά ήθελα από αυτούς.Τόσοι γιατροί,τόσα φάρμακα,τόσες συνεδρίες, ψυχολόγοι και ψυχίατροι,μα δεν κατάφερα ποτέ,αυτό που όλοι εσείς μπορείτε,να μιλάτε και να σας καταλαβαίνουν.

Όχι δεν φταίνε οι άλλοι που δεν με καταλάβαιναν, μα να, όταν ήθελα σε κάποιον να πω σ’ αγαπάω, του έλεγα έλα να γαμηθούμε, όταν ήθελα να πω σε κάποιον σε έχω ανάγκη, του έλεγα βρήκα άλλον, όταν ήθελα μια αγκαλιά,έβριζα και κλωτσούσα,δεν φταίνε οι άλλοι,εγώ δεν κατάφερα ποτέ να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους και κανένας ειδικός δεν κατάφερε ποτέ να με βοηθήσει,τώρα που τελειώνω,θέλω να πω σε όλους σας,ότι αγάπησα εκείνον τον άντρα και ας έλεγα σε όλους σας ότι τον μισούσα,θέλω να σας πω ότι οι αγκαλιές μου άρεσαν πιο πολύ από το σεξ,μα το σεξ πονούσε λιγότερο,θέλω να σας πω,πως φοβόμουνα μια ζωή να ξεγυμνωθώ μπροστά σας για να μην δείτε τις ραγάδες της καρδιάς μου…

Αφιερωμένο

Τετάρτη, Μαρτίου 25, 2009

Free


Free like the river
Flowin' freely through infinity
Free to be sure of
What I am and who I need not be
Free from all worries
Worries prey on oneself's troubled mind
Freer than the clock's hands
Tickin' way the times
Freer than the meaning of free that man defines
Life running through me
Till I feel my father God has called

Me having nothin'
But possessing riches more than all
And I'm free
To be nowhere
But in every place I need to be
Freer than a sunbeam
Shinning through my soul
Free from feelin' heat or knowing bitter cold
Free from conceiving the beginning
For that's the infinite start

I'm gone - gone but still living
Life goes on without a beating heart

Free like a vision
That the mind of only you can see

Freer than a raindrop
Falling from the sky
Freer than a smile in a baby's sleepin' eyes

I'm free like a river
Flowin' freely to infinity
I'm free to be sure of what
I am and who I need not be
I'm much freer - like the meaning of the word free that
crazy man defines
Free - free like the vision that
The mind of only you are ever gonna see
Free like the river my life
Goes on and on through infinity

Ελεύθερη, τυχοδιώκτρια, όπως ήμουνα πάντα, κι ας είχα κοιμηθεί…

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...