Παρασκευή, Δεκεμβρίου 12, 2008
3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ
Στις 13 Νοεμβρίου 2008 το blog μου έγινε 3χρονών και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό!!! Αν και έγραψα τότε post, με τόσα σκατά που συνέβαιναν δεν ήταν κατάλληλος καιρός για party!!! Για όσους αναρωτιέστε, δουλεύω ακόμα στην εφημερίδα, από το σπίτι μου βέβαια, κάνω κυρίως συνεντεύξεις 5 μέρες την εβδομάδα, παίρνω κάτι ψίχουλα, ψάχνω σοβαρά για δουλειά και μετακόμιση, αφού μετά από ένα χρόνο σχεδόν συμβίωση με τους δικούς μου και πάλι, έχω φρικάρει. Το news&views, τελικά έγινε jump.gr και να θυμάστε πάντα ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Κι ενώ τελειώνουν τα ψωμιά μου στην αναλογική δημοσιογραφία, θα ήθελα να πω σε όσους ανησύχησαν ότι ο πατέρας μου ζει και βασιλεύει είναι μια χαρά και το post “Αλήτες” ήταν απλά μια αναδημοσίευση από άλλο blog .
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 11, 2008
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΣΣΣΣ
Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;
Στην ερώτηση πως βλέπεις το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο, εγώ πάντα αναρωτιόμουνα... - Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;
Δεν αναρωτήθηκα από την άλλη, ούτε λεπτό, για την κατανάλωση των ληγμένων δακρυγόνων ακόμη και στη Λάρισα. Δεν αναρωτήθηκα ούτε στιγμή, γιατί; Το ήξερα καιρό τώρα, απλά δεν ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε. Δεν έχει σημασία αν αυτό το κάτι είναι προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο, αρκεί που κάτι άλλαξε έστω και για λίγο. Ναι για πολύ λίγο, γιατί όταν ο Κούγιας αρχίζει και αναρωτιέται ξανά, τότε αμέσως προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα ότι όσες τράπεζες κι αν καούν, οι Κούγιες υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρχουν. Κάποιοι λένε πως δεν υπάρχει λόγος γι αυτό το ξέσπασμα, κι όμως υπάρχουν περισσότεροι από έναν, δεν θα τους γράψω για πολλοστή φορά,(http://scholeva.blogspot.com/2007/11/blog-post_06.html)όσοι δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν είναι άξιοι της μοίρας τους. Αννννν υπήρχε Όσκαρ μαλακίας ο Κούγιας θα το έπαιρνε !
Υ.Σ Το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου απονέμεται στον Ειδικό Φρουρό !
Η φωτό είναι του Δημήτρη δες http://stoxasths-photo.blogspot.com/
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Preacherman, don't tell me,
Heaven is under the earth.I know you don't know
What life is really worth.
It's not all that glitters is gold;'Alf the story has never been told:
So now you see the light, eh!
Stand up for your rights. Come on!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Most people think,
Great God will come from the skies,
Take away everything
And make everybody feel high.
But if you know what life is worth,
You will look for yours on earth:
And now you see the light,
You stand up for your rights. Jah!
Get up, stand up! (Jah, Jah!)
Stand up for your rights! (Oh-hoo!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Don't give up the fight! (Life is your right!)
Get up, stand up! (So we can't give up the fight!)
Stand up for your rights! (Lord, Lord!)
Get up, stand up! (Keep on struggling on!)
Don't give up the fight! (Yeah!)
We sick an' tired of-a your ism-skism game -
Dyin' 'n' goin' to heaven in-a Jesus' name, Lord.
We know when we understand:
Almighty God is a living man.You can fool some people sometimes,
But you can't fool all the people all the time.
So now we see the light (What you gonna do?),
We gonna stand up for our rights! (Yeah, yeah, yeah!)
So you better:
Get up, stand up! (In the morning! Git it up!)
Stand up for your rights! (Stand up for our rights!)
Get up, stand up!
Don't give up the fight! (Don't give it up, don't give it up!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Stand up for your rights! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Don't give up the fight! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Stand up for your rights!
Get up, stand up!
Don't give up the fight!
Δευτέρα, Δεκεμβρίου 08, 2008
Perfect Day
Oooo! Τι υπέροχη κατάντια….Οοοο! Τι εκτόνωση … Οοοο! Τι θλίψη… Είπα να πέσω στα ναρκωτικά πως αλλιώς να τα αντέξεις όλα αυτά, αλλά θα κάνω κάτι καλύτερο… Μετά από τόσα χρόνια παρέα με την σπασμένη , κομματιασμένη μου κιθάρα, ήρθε η ώρα να πάρω μια καινούργια, δεν μου φτάνει το γράψιμο πια, δεν μπορεί να περιγράψει τίποτα.
Σάββατο, Δεκεμβρίου 06, 2008
Πάρε με μαζί σου
Το καλύτερο γράμμα που μου έγραψα ποτέ, το έβαλα χθες το βράδυ στην κωλότσεπη, έκλεισα την πόρτα, βγήκα έξω και σφύριζα αδιάφορα στο πεζοδρόμιο. Έβγαλα το χαρτί και το έκανα σαΐτα, είπα να την πετάξω ψηλά να φτάσει ως τα αστέρια και τότε με μιας, την τσαλάκωσα μέσα στην παλάμη, την έκανα κουβάρι και την πέταξα στα σκουπίδια! Ήταν τέλεια, άρχισα να γελάω στη μέση της πλατείας, ήταν υπέροχα!!!Ανακούφιση, επιτέλους κατάφερα να τα διώξω από πάνω μου, είναι βαρύ φορτίο, να κουβαλάς τόσους κρυφούς πόθους, είναι βάναυσό να σε ματώνουν κάθε μέρα. Χάρηκα όταν απαλλάχτηκα από αυτό που πάντα πίστευα για προορισμό μου, ίσως να μην είμαι τόσο δυνατή όσο νόμιζα, ίσως να είμαι πιο μικρή από τα όνειρα μου. Ανακούφιση, τώρα πια χωρίς όνειρα η ζωή είναι πιο ελαφριά, πιο μονότονη , δεν θα βασανίζομαι πια κάθε μέρα για όλα αυτά που θα μπορούσα να κάνω και δεν έκανα…. Τραγικό, αλλά είναι τέτοια η ανακούφιση…. Έτρεξα, άναψα τσιγάρο, λαχάνιασα και σε είδα να με περιμένεις, κοίταξα για λίγο πίσω, σκέφτηκα να πάω να βγάλω τα όνειρα μου από τα σκουπίδια , μα δίστασα, προχώρησα μπροστά , άνοιξα την πόρτα, μπήκα στο αυτοκίνητο , έβαλες μπροστά και φύγαμε γρήγορα … Ίσως κάποτε τα ξεθάψω από τα σκουπίδια, ίσως κάποτε πετάξω ως τα αστέρια …
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...