Κυριακή, Μαΐου 23, 2021

Μπανάκι μανάκι!




Πρώτο μπάνιο 2021!

My brain is in pain

Χθες βράδυ στην εντροπία μετά από τόσο καιρό με τους πολύ αγαπημένους...

Έζησα τη ζωή μου σαν γνήσιος πολιτικάντης, έκανα ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που έλεγα, μόνο που δεν τα έλεγα σε άλλους, τον εαυτό μου παραμύθιαζα και ίσως να είναι τόσο απλή η απάντηση ή και να χρειάζεται χρόνια ψυχανάλυση για να τη βρω. Ποιος ξέρει; Ήθελα να προστατέψω τον εαυτό μου από τον εαυτό μου ή ήθελα απλά με μανία να τον καταστρέψω κάνοντας του ακριβώς όλα όσα απεχθανόταν με αποτέλεσμα να βιώνω έναν ανύποπτο ψυχικό πόνο. Άλυτο το μυστήριο... 

Τρίτη, Μαΐου 18, 2021

#mothersdaygift

Το δωράκι φτιαγμένο από τα χεράκια της κόρης μου για τη γιορτή της μητέρας έστω και ετεροχρονισμένα :) #mothersdaygift #motherslife #butterfly #happiness
 

Δεύτερη μέρα ανοιχτοί παιδικοί σταθμοί, ήδη άλλος άνθρωπος :)


Παρασκευή, Μαΐου 14, 2021

Για όλα φταίει η αμυγδαλή...

Λοιπόν μεταξύ μας, το είχα καταλάβει. Ήξερα πως ήμουνα πια μια άλλη. Δεν έφταιγε το εμβόλιο και οι συνωμοσίες. Δεν ήξερα να στο εξηγήσω επιστημονικά, πως για όλα έφταιγε η αμυγδαλή και το ξερό μου το κεφάλι, έβλεπα όμως ολοφάνερα τη μετάλλαξη μπροστά μου. Ήμουν μια άλλη.

Δεν είναι και λίγα αυτά που πέρασα από τα εικοσιοκτώ μέχρι και σήμερα, άσχετα αν εγώ ακάθεκτη προχωρούσα με μεγάλα βήματα. Το φευγιό του Θανάση, οι απάνθρωπες δουλειές, γάμοι, παντρειές, δύο γέννες, λαχτάρες ατελείωτες με τα πιτσιρίκια, μια πανδημία, έναν άνεργο σύζυγο για μεγάλο διάστημα και ένα πολύ δυνατό σεισμό που με αποτελείωσε και δεν έφταναν όλα αυτά, είχα ατελείωτο άγχος με εργασίες και εξεταστικές. 

Ο εγκέφαλος δεν είναι πια ο ίδιος, νομίζω πως από τη δεύτερη γέννα και μετά διαλύθηκα. Μπορεί να γέννησα πολύ γρήγορα αλλά όσο στιγμιαίος κι αν ήταν ο πόνος ήταν απερίγραπτος και οι φόβοι και οι λαχτάρες που ήρθαν από εκεί και πέρα με την πανδημία και τους εγκλεισμούς συσσωρεύτηκαν τόσο πολύ που πια ήρθα και κλάταρα. 

Φαινομενικά είναι όλα καλά. Ο σύζυγος έχει μια πολύ καλύτερη δουλειά από πριν, το δικό μου εργασιακό περιβάλλον μπορώ να το χαρακτηρίσω από τέλειο ως άψογο, τα παιδάκια μας είναι υγιή και χαρούμενα, είμαι αισίως στο τρίτο έτος και οι σπουδές οδεύουν προς το τέλος τους.
 
Όμως εγώ είμαι υγιής; Τρομάζω με το παραμικρό, αγχώνομαι υπερβολικά, είμαι μονίμως σε μια κατάσταση τσίτας και άγχους και ιδιαίτερα με τα παιδιά, τα φέρνω όλα εις πέρας και μερικές φορές με μια τρομερή αγωνία τελειότητας. Κλαίω εύκολα, έχω φόβους που βρίσκονται στον όγκο, εκτελώ καθημερινά καθήκοντα και υποχρεώσεις όμως δεν βρίσκω και δεν παίρνω καμία ευχαρίστηση από αυτά. 

Δεν το έχω ρίξει στις καταχρήσεις, ίσα ίσα έχω κόψει μαχαίρι και όσες ίσως έκανα στο παρελθόν, δεν το έχω ρίξει ούτε στα ψυχοφάρμακα, ούτε στα ναρκωτικά.

Ξέρω θα μου πείτε, κάνε γιόγκα, διαλογισμό, άραξε στη φύση, φάε υγιεινά, άκου μουσική, γράψε, ονειρέψου, διάβασε, ηρέμησε κι όλα θα φτιάξουν. Μα αν μπορούσα να τα κάνω όλα αυτά δεν θα είχα φτάσει στο σημείο που είμαι σήμερα, θα ήμουν απλά καλά και θα ήμουν αυτό το υπεργαμάτο άτομο που ήμουνα κάποτε. Δεν είμαι πια και ούτε μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνη μου, οπότε ήρθε η ώρα να πάψω να με θεωρώ ατρόμητη και δυνατή και να ζητήσω βοήθεια. 

Τρίτη, Απριλίου 20, 2021

Μου λείπει...

Ο τετραπλός εσπρέσο σχεδόν διαλύει το άδειο μου στομάχι και έχω δυο επιλογές ή να χωθώ στην εργατική νομοθεσία ή να μην κάνω απολύτως τίποτα και διαλέγω το δεύτερο. 

Θα μπορούσα να είχα και μια τρίτη να τρώω κανένα λαχταριστό σάντουιτς, μα τότε μάταια πληρώνω τη διατροφολόγο.

Θα μπορούσα και μια τέταρτη να σκέφτομαι οικοδομές υπό ανέγερση και σεξ στα πεταχτά αλλά από πυλωτές, όσο θυμάμαι δηλαδή, μπα τίποτα!

Δε μου λείπει το σεξ στα γιαπιά κάτω από γέφυρες, στην ύπαιθρο, στις πυλωτές ή σε ευφάνταστα μέρη, μου λείπει ο τρόπος που ένιωθα όταν σε σκεφτόμουνα και θεωρητικά τίποτα δεν με εμποδίζει στο να σε σκεφτώ ξανά πέρα από την πραγματικότητα....

Παρασκευή, Απριλίου 16, 2021

MD Aesthetic Hall❤️

Είμαι υπερήφανη για τον αδερφό μου γιατί όταν ήμασταν μικροί κάναμε όνειρα και τα όνειρα του ήταν όταν μεγαλώσει να έχει πολλές επιχειρήσεις και τα κατάφερε! Να εδώ εγώ σε μια εξ αυτών να απολαμβάνω τις υπηρεσίες του md aesthetic hall! Με το πιο υπέροχο και καταρτισμένο προσωπικό που έχω συναντήσει ποτέ! 

Πέμπτη, Απριλίου 01, 2021

Από αύριο remote

Έβγαλα το καινούργιο μου γραφείο να το θυμάμαι όσο θα δουλεύω από το σπίτι :)
Η θέα του γραφείου :) 
Να και η ψηφιακή μου υπογραφή, χθες είχα βάλει την πρώτη μου :) 

Δεν έχω λόγια να περιγράψω το ποσό ευλογημένη νιώθω για την αλλαγή στο εργασιακό μου περιβάλλον. Οι αντιθέσεις είναι τόσες πολλές, μέρα με τη νύχτα απλά! Δόξα τον Jah, οι προσευχές μου τελικά έπιασαν τόπο!

Τετάρτη, Μαρτίου 24, 2021

Το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί!

Τη Δευτέρα επιστρέφω και επίσημα στη δουλειά. Για να το πω πιο σωστά δεν επιστρέφω βέβαια αλλά πάω για πρώτη φορά αφού μετά τη μετάταξή μου βρισκόμουν σε άδεια ανατροφής.

Σήμερα επικοινώνησα που λέτε με την καινούρια υπηρεσία για να δηλώσω ωράριο κλπ. Ο προϊστάμενος μου με ενημέρωσε ότι μου έχει σετάρει ήδη το laptop και να περάσω να το πάρω τη Δευτέρα!!!Θα δει το πρόγραμμα την Παρασκευή και θα με ενημερώσει ποιες μέρες δουλεύω remote και ποιες όχι!

Εντάξει το ξέρω ότι συμβαίνει αυτό στις δημόσιες υπηρεσίες κανά χρόνο τώρα επίσης ξέρω ότι πάνε να το καθιερώσουν και μόνιμα και χωρίς πανδημία μέχρι και να δουλεύεις μόνο remote αν το θέλεις κι όμως παρόλα αυτά ξαφνιάστηκα, μου φάνηκε κάπως εξωπραγματικό, εγώ αλλιώς είχα συνηθίσει, στο γιαπί, στο πηλοφορί στο μυστρί, χαχαχα! 

Από τη μια χαίρομαι για αυτή την πρόοδο, δεν έφερε τελικά μόνο την απόλυτη καταστροφή αυτή η πανδημία αν και στην παρούσα φάση δεν ξέρω και κατά πόσο όντως με εξυπηρετεί να δουλεύω από το σπίτι αλλά χαλάλι... 

Τρίτη, Μαρτίου 09, 2021

Προοδευτικός...

Τον ξέρω αυτόν τον τύπο, τον έχω συναντήσει πολλές φορές, που δήθεν κόπτεται για το ξύλο του κράτους και των μπάτσων και τα απανταχού δικαιώματα των κατατρεγμένων αλλά όταν μιλάει για γυναίκες είναι της άποψης, ξύλο-γκολ και τι να την κάνεις αν δεν μαγειρεύει; Από τέτοια προοδευτικότητα μπουχτίσαμε φίλοι μου, πάτε αλλού να το παίξετε προοδευτικοί, εδώ σας πήραμε χαμπάρι. 

Πέμπτη, Μαρτίου 04, 2021

Σεισμόπληκτοι...

Παρόλη την πολυετή εμπειρία μου από σεισμογενείς περιοχές, δεν ήταν και λίγη η τετραετής θητεία στην Ηλεία, αυτό που ζήσαμε χθες και συνεχίζουμε να ζούμε μέχρι και σήμερα δεν το'χω μάτα ξαναζήσει και είναι βγαλμένο από ταινία τρόμου. 

Προφανώς το βίωσα ακόμα πιο τρομαχτικά γιατί τότε ήμουν μια μποέμισα τύπισσα γύρω στα είκοσι που το μόνο που είχα να προσέχω ήταν το τομάρι μου και θυμάμαι ατάραχη να αλλάζω πλευρό κάθε φορά που έκανε σεισμό και το εργένικο ρετιρέ μου χόρευε σάμπα.

Αυτή τη φορά πέρα ότι μιλάμε για αλλά μεγέθη και με μια βεβαιότητα ότι το σπίτι θα καταρρεύσει , για τέτοια ένταση μιλάμε, το να έχεις το ένα παιδί σου στο σχολείο και το μωρό να κοιμάται μες την κούνια δεν ήταν το ίδιο. Δεν φοβόμουν για εμένα, για τα παιδιά φοβόμουν. 

Σεισμόπληκτοι και εξόριστοι με τις φακές παρατημένες δίπλα στο μάτι, ευτυχώς πρόλαβα και το έκλεισα και τα ρούχα μέσα στο πλυντήριο, φύγαμε άρον άρον και πλέον κάνουμε Τσικνοπέμπτη με μια μόνιμη ναυτία στα παράλια με την ελπίδα να μην μας παρασύρει κανένα τσουνάμι!

Χρόνια πολλά Κυριάκο! Άλλο κακό να μην μας βρει... 

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 25, 2021

Προσυπογράφω

Θεωρώ τον Κουφοντίνα έναν σίριαλ κίλερ, έναν χασάπη που αποφάσιζε να σκοτώνει ανθρώπους ως αυτόκλητος όσο και παρανοϊκός "τιμωρός-δικαστής". Θεωρώ πληγή για την δημοκρατία το ότι υπάρχουν άνθρωποι που τον θεωρούν "αγωνιστή" ενώ είναι ενας δειλός φασίστας και εξουσιαστής φονιάς (όπως δειλοί, φασίστες και εξουσιαστές είναι όλοι οι δολοφόνοι). Θεωρώ πληγή για την ιδεολογία της αναρχίας το ότι υπάρχουν άνθρωποι (αγράμματοι και αστοιχείωτοι) που συνδέουν την δολοφονική δράση με την αναρχία: μια ιδεολογία που προτάσσει την ζωή ως πρώτιστη αξία έναντι οποιασδήποτε αρχής.

Αυτός είναι ο λόγος που μια δημοκρατία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήσει τον δολοφόνο Κουφοντίνα να πεθάνει. Για να αποδείξει (και να διδάξει) πως η ζωή (εν προκειμένω: ακόμη και η ζωή ενός δολοφόνου) είναι η πρώτιστη αξία. Ακόμη κι αν εκβιάζει ο Κουφοντίνας (δεν είμαι σε θέση να ελέγξω την δικονομική/ποινική βάση του αιτήματός του), μια δημοκρατία πρέπει να δεχτεί τον εκβιασμό. Γιατί μια δημοκρατία που υποχωρεί στον εκβιασμό του Κουφοντίνα επειδή προτάσσει πάντοτε την ζωή είναι καλύτερη από μια δημοκρατία που εκφυλίζεται καθώς σκέφτεται και λειτουργεί σαν κι αυτόν.
Θανάσης Τριαρίδης 

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 01, 2021

Τρίτη, Ιανουαρίου 26, 2021

λόγω της ημέρας

Ο εργασιακός εκφοβισμός υπάρχει και μπορεί να μην περιμένεις από το αφεντικό ή την προϊσταμένη σου να σου φερθούν όπως η μαμά σου αλλά από αυτό μέχρι το να σου φέρονται σαν σκουπίδι υπάρχει τεράστια διαφορά. Αρκετά ανεχτήκαμε....

I'm So Tired (Remastered 2009)

Σάββατο, Ιανουαρίου 16, 2021

Το αίμα νερό δε γίνεται...

Δεν ήξερα αλήθεια, δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Είχα να σε δω δεκαπενταέτια και βάλε. Το μυαλό μου αδυνατεί να σχηματίσει τη μορφή σου, σε θυμάμαι σε μια μακρινή Ανάσταση που κάναμε στο χωριό, πιτσιρίκι ακόμα να κρατάς μια αναμμένη λαμπάδα που φώτιζε το ξανθό πρόσωπο σου. 

Είχαν πει πως πήγες στα καράβια, τώρα πια δεν πιστεύω τίποτα. Ο μπαμπάς ρωτούσε συνέχεια για εσένα χρόνια τώρα και επειδή δεν έπαιρνε λογικές απαντήσεις, είχε υποψιαστεί ότι ίσως κάτι συνέβαινε αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί τι. 

Μένατε σε άλλη πόλη και δεν είχαμε επαφές. Την άλλη οικογένεια την βλέπαμε τα καλοκαίρια αραιά και που, εσύ πάλι πουθενά. Σε κάθε σήμαντικο γεγονός όλοι εκεί εσύ ήσουν απών, μα ήσουν στα καράβια ήταν η δικαιολογία. Μπορεί να'ταν και αλήθεια. Ποιος ξέρει πια, τι ήταν αλήθεια και τι ψέμα; Μερικά χρόνια πριν μας είχαν πει πως είχες ξεμπαρκάρει.Πως ήταν δύσκολη η ζωή στα καράβια και δεν άντεχες. Λες και στη στεριά αντέχετε η ζωή. 

Μέχρι που διαβάσαμε πως πήδηξες από το μπαλκόνι, πως σε βρήκανε περαστικοί. Πως διαλύθηκες σε χίλια κομμάτια όπως ήταν διαλυμένη χρόνια η ψυχή σου. Θα ζήσεις, πως άγνωστο. 

Λυπάμαι βαθειά και ειλικρινά που μέχρι κι αυτό το έμαθα από το ίντερνετ, που τόσο χρόνια είχα πλήρη άγνοια. Όλη η σκέψη μου μαζί σου γιατί όπως και να το κάνεις το αίμα νερό δεν γίνεται... 

Let it snow...

Avanti maestro 

Παρασκευή, Ιανουαρίου 15, 2021

📓📒📖

Τουλάχιστον δεν πάει τόσο γαμήσι χαμένο... 

Σχεδόν μας αγγίζουνε

Ζόμπι,
εκτοπλάσματα – άνθρωποι
ζόμπι, ζόμπι
οι νεκροί μου συγκάτοικοι
που μ’ έχουν κτίσει
σε μια πόλη απάνθρωπη, σκοτεινή
ζόμπι, ζόμπι
που τη ζωή μας ορίζουνε
που μας κυκλώνουν και που σχεδόν μας αγγίζουνε
στη χώρα των ζόμπι
κάνε κάτι να μείνουμε ζωντανοί

Τετάρτη, Ιανουαρίου 13, 2021

choose life

Μεγάλωσα σε μια εποχή που όλοι ζούσαν παραπάνω από τις δυνατότητες τους, εμείς πάλι σαν οικογένεια κάναμε ακριβώς το αντίθετο, το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα και ειδικά στην περίοδο της κρίσης, το πόση πραγματικά διαφορά υπήρχε που πριν δεν φαινόταν.

Αυτό τελικά μου έμεινε σαν νοοτροπία. Δεν μπορώ να πω ότι ποτέ μου έλειψε τίποτα γιατί πάντοτε είχα τα πάντα αλλά ενώ οι δυνατότητες μου ήταν για πολύ παραπάνω σε όλα τα επίπεδα εγώ πάντα αρκούμουνα στα λίγα και δεν εννοώ μόνο στο οικονομικό κομμάτι από εκεί ξεκίνησε αλλά αυτό περνάει σε όλους τους τομείς της ζωής, γίνεται στάση ζωής. 

Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας, δεν ξέρω κατά πόσο μου έκανε καλό τελικά, γιατί είναι ωραία να είσαι αυτάρκης και ολιγαρκής αλλά με το σεμνά και ταπεινά δεν έφτασε κάνεις πουθενά. Συνειδητοποιώ πια ότι αναμφισβήτητα θα μπορούσα να είχα κάνει μακράν καλύτερες επιλογές στη ζωή μου γιατί απλά μπορούσα αλλά τελικά δεν τις έκανα. Οι αποφάσεις από την άλλη ήταν όλες δικές μου και είχα το ελεύθερο της βούλησης και αν με ρωτάτε δεν ξέρω με ποιο ακριβώς κριτήριο τις επέλεξα μάλλον με το σεμνά και ταπεινά. 

Αυτή η νοοτροπία δεν αλλάζει με ακολουθεί ακόμα, δεν υπήρξα ούτε αρκετά ψώνιο, ούτε αρκετά ματαιόδοξη, δεν με ένοιαξε ιδιαίτερα η ιδιοκτησία και τα υλικά αγαθά, ίσως επειδή τα είχα αλλά γενικά δεν αρκεί να τα έχεις σε αυτή τη ζωή, τα λεφτά, το πνεύμα, την καλλιέργεια, την οξυδέρκεια, την ταχύτητα, την ομορφιά, πρέπει και να τα δείχνεις σε μια κοινωνία που σε μετράει μόνο από όσα φαίνονται,πρέπει και να ξέρεις που και πως να τα πουλάς αλλά δεν με θεώρησα προϊόν κι αυτό ίσως να'ταν λάθος. 

Κυριακή, Ιανουαρίου 10, 2021

Μέρες

Σου έχει τύχει ποτέ να φιλήσεις άβγαλτο κορίτσι σε μαγευτική νύχτα; Σαν την επίμονη ανάμνηση αυτής της πράξης ύστερα από χρόνια, όταν ο άνθρωπος έχει δει πολλά και γυρίζει σιγά σιγά από το πικρό ταξίδι που λέγεται έρωτας· όταν έμαθε πια πως η αγάπη δεν είναι φεγγάρι μήτε επιφωνήματα —παρά μόνο για τους γάτους— αλλά σιωπή, ασήκωτη σιωπή κάποτε, και βράχος που τον βαράει καταμεσήμερα ο ήλιος.

Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Β΄, Εκδόσεις Ίκαρος - Ikaros Publishing

Παρασκευή, Ιανουαρίου 08, 2021

Άντε ξανά μανά εξεταστική!

Επειδή η εξεταστική περίοδος ξεκίνησε, επειδή μέχρι και 5 του μήνα παρέδιδα και τις τελευταίες εργασίες, επειδή τα έχω παίξει στην κυριολεξία και δεν ξέρω τι μου γίνεται. Τα χρειάζομαι έστω και αυτά τα ενθαρρυντικά σχόλια τα δύσκολα βράδια όπως αυτό που πλακώνομαι στο διάβασμα με τενοντίτιδα και με μια εξουθενωτική μέρα που έχει προηγηθεί με τα πιτσιρίκια. 

Παρασκευή, Ιανουαρίου 01, 2021