Happy End!

Τελευταία μέρα και για φέτος , επιβάλλεται το happy end! Μια τέτοια χρονιά σαν το 2005 θα έπρεπε να έχει ένα συγκλονιστικό ανεπανάληπτο τέλος , κι όμως όσο συγκλονιστικό κι αν ήταν το 2005 βλέπω να ρίχνει αυλαία ήσυχα και απλά !
Αυτή η χρονιά ξεκίνησε με εμένα πάνω σε ένα τρένο με προορισμό του την Αθήνα , και μετά από λίγες ώρες ολομόναχη έπαιρνα από τους Αμπελόκηπους το μετρό για Δουκίσσης Πλακεντίας –Αεροδρόμιο κι έτσι βρέθηκα στο Ελ. Βενιζέλος . Όχι Άννα. Δεν ήμουνα εγώ για αεροπλάνα. Δεν θα έφευγα εγώ , όπως και δεν έφυγα και ποτέ , ήμουν εκεί και περίμενα τον Υιό του Θεού το μονογενή!!
Τολμώ να πω ότι μέσα στο 2005 έφαγα τρομερή αναβάθμιση , μέχρι και τη στάχτη από τα τσιγάρα μου στα τασάκια του Φουαγιέ της Λυρικής έριξα ! Αυτή η χρονιά με ερωτεύτηκε και την ερωτεύτηκα κι εγώ! Με απογείωσε , με κολάκεψε, με ταπείνωσε , με πρόδωσε, με απογοήτευσέ , με προσγείωσε και με έκανε να απογειωθώ ξανά ! Ήταν μια χρονιά του υπερθετικού . Μεγάλη αγάπη, μεγάλες στιγμές , μαζί με μεγάλους ανθρώπους . Μεγάλα λόγια , αλλά και μεγάλες πράξεις , μεγάλες ιδέες και μεγάλα ταξίδια , μεγάλες απώλειες , μεγάλη πίκρα και ένα φραπέ μέτριο με-γάλα , μερικές αξίες δεν αλλάζουν με τίποτα ότι χρονιά κι αν μπαίνει! Στην τελική μένει μόνο η μεγάλη καρδιά , δεν πάει στο καλό και η Ιπποκράτους ; Κοπελιά, δικός σου είναι ο τσαχπίνης ;Μπράβο-μπράβο και δώσε ναυτάκι Συριανό με την τραγουδιάνα!
Κλείνω τα μάτια όμως , και το μόνο που μένει είναι οι καλές στιγμές με όλους τους ανθρώπους, που βρέθηκαν κοντά μου και αυτή τη χρονιά και μου χάρισαν ανεπανάληπτες στιγμές , που σπατάλησαν μαζί μου το χρόνο τους και βρέθηκαν κοντά μου και στις κακές και στις καλές μέρες μου. Το δεύτερο μισό του 2005 από τον Ιούλιο και μετά συνεχίστηκε σε λιμάνια, καμπίνες, με ατελείωτα ξημερώματα στον Πειραιά , ατελείωτες τσικουδιές στα Χανιά, με εμένα να έχω κάνει το Πειραιάς –Ηράκλειο Πειραιάς –Χανιά, Πειραιάς –Ρέθυμνο, Παγκράτι –Κολιάτσου! Αυτό το καλοκαίρι ήταν από τα καλυτερότερα μου κι ας τελείωνε ο Ιούλιος , κι ας βρισκόμουν στη Σίνα με ένα τρελό που ήθελε ντε και καλά να μου βαρέσει τατουάζ ! Έτσι κι αλλιώς από όλη τη χρονιά μόνο εκείνο το καυτό Κυριακάτικο μεσημέρι να θυμάμαι 24/07, στα Everest στο Κολωνάκι μονό εγώ, εσύ και τα περιστέρια , να έχουμε λιώσει από το γέλιο , μου φτάνει για να έχω ακόμα ένα υπέροχο χαμόγελο στα χείλη ακόμα και τις δύσκολές στιγμές, και να μπορώ να πω, πως ναι, γνώρισα μέσα σε αυτή τη χρονιά ανθρώπους που άξιζαν τον κόπο !Ήρθε και ο Σεπτέμβριος χωρίς ιδιαίτερο άγχος, αφού με βρήκε να χρωστάω μονάχα ένα μάθημα και μέχρι αρχές Οκτωβρίου να ταξιδεύω από πρωτεύουσα στην συμπρωτεύουσα και πάει λέγοντας ! Αλλά το σκηνικό από τον Οκτώβρη και μετά άρχιζε να αλλάζει ήρθε η ώρα, έπρεπε να κρατήσω μια υπόσχεση που είχα δώσει 26 Μαΐου κάπου στην Αθήνα ,πως από εδώ και εμπρός θα κοιτάξω εμένα και μόνο εμένα , τα σχέδια μου , και θα κάνω ότι μπορώ για να πραγματοποιήσω επιτέλους τα όνειρα μου . Νόμιζα πως δεν είχα στόχους και όνειρα , αλλά δεν ήταν έτσι, μάλλον είχα πάρα πολλά που περίμεναν στη σειρά και επειδή δεν γινότανε κανένα ,είχε αρχίσει και με είχε πάρει από κάτω, κι όμως να που σιγά-σιγά όλα αλλάζουν! Το 2005 ήρθε να κλείσει με αρκετή δουλειά , αρκετές ευθύνες , χωρίς ταξίδια ούτε καν μέχρι την Πάτρα, αλλά καθηλώθηκα μόνο στη διαδρομή Τ.Πετροπούλου- Ρ. Φεραίου! Αλλά παρ’ όλα αυτά μου χάρισε τη Rock Αποπλάνησή στον αέρα και αξιόλογες γνωριμίες που με το ζόρι θέλανε να με κάνουν χειμερινή κολυμβήτρια και να με παίρνουν σε εκδρομές στα βουνά! Κι όμως δεν μπορώ να πω πέρασα υπέροχα , αλλά εγώ καγιάκ δεν έκανα, στη μνήμη των Ινδιάνων και του τελευταίου αρχηγού τους Jeronimo!
Υστέρα από όλα αυτά εκείνο που μπορώ να ευχηθώ για το 2006, δεν είναι τίποτα άλλο από το να είναι σαν το 2005 και καλύτερο!

Υ.Σ Και όπως έλεγε και ο Μακρυγιάννης "Μεγάλοι άνθρωποί ,μεγάλα λάθη , οι μικροί θα κάνουν μικρά"

Noises off

Άκουγα για κρίσεις πανικού ,για ανθρώπους που σιγά-σιγά τα χάνουν , για άλλους που δεν τα είχανε καλά με τον εαυτό τους και άλλα πολλά κι αλήθεια δεν μπορούσα να τα καταλάβω, γιατί δεν τα είχα νιώσει ποτέ μου, με το χέρι στην καρδιά ..
Αλλά σιγά-σίγα άρχισαν να εμφανίζονται όλο και περισσότερες μέρες σαν τη σημερινή στη ζωή μου, που όλα μου πάνε στραβά κι από ότι θέλω γίνεται συνεχώς το αντίθετο λες και κάποιος βάλθηκε να με εξοντώσει!
Σήμερα ξύπνησα με την χειρότερη διάθεση όχι ότι κοιμήθηκα και καλά , από το άγχος ξεφυσούσα όλο το βράδυ και γυρνούσα σαν το αρνί στο κρεβάτι. Από τη μία η μηχανή που χάλασε, να τρέχω στο Γερμανό με τους ηλίθιους υπαλλήλους του, που σου χαμογελάνε πάντα, και σου μιλάνε λες και σε ξέρανε και από χθες , δεν έχω κέφια για γέλια κύριε μου, μπα σε καλό. Να ψάχνω σαν την τρελή card reader, για να μου στρίψει τελείως να κάνω κι ένα format στη μηχανή να σβηστούν όλες οι φωτογραφίες και από sophie_jamaica να γίνω sophie_serajevo, και να νιώθω πως όλοι σήμερα θέλουνε να παίξουν με τα νεύρα μου .Από την άλλη όλο το βράδυ σκεφτόμουνα την εξεταστική που πλησιάζει, απειλητικά, μην ξεχνάς σε δέκα μέρες αρχίζω να γράφω κάθε μέρα από τις 9/01 μέχρι τις 13/01 και 10-13/01 2 μαθηματάκια, έτσι για να γουστάρουμε !Είναι κι ότι 3 μέρες μου απέμειναν μονάχα εδώ , τα λεφτά που ξόδεψα , το ταξίδι τον 7 ωρών που με περιμένει , οι αξόφλητοι λογαριασμοί, ο εξαερισμός στα καλοριφέρ, τα αγγλικά , οι εργασίες για τον καλλιτέχνη τα άπλυτα και τα μανταλάκια συν τη δίαιτα συν το σταμάτημα του τσιγάρου. Την εκπομπή που την πάς. Μα τι λέω έχω ξεφύγει εντελώς, το ξέρω ευχαριστώ , περάστε αύριο.
Όλα αυτά μαζί συν ένα μικρό προβληματάκι υγείας, σήμερα ήμουν έτοιμη να εκραγώ ,ούτε περίοδο να είχα και όχι δεν περιμένω! Μακάρι να ήμουνα πιο αισιόδοξη για το 2006 αλλά δεν το βλέπω να μου μπαίνει με το καλό! Τουλάχιστόν ήρθε το βράδυ και εκτονώθηκα μιλάμε έριξα το τρελό γέλιο , 3 ώρες γέλιου , η καλύτερη θεραπεία που χρειαζόμουνα για να καταπολεμήσω το άγχος. Πήγα θέατρο λοιπόν , στο θέατρό του Μύλου συγκεκριμένα και είδα την κωμωδία του Μάικλ Φρέιν (Michael Frayn ) «Noises off» , ελληνιστή «Το σώσε»!
Εγώ πάντως προτείνω
Σαρδέλα γεμιστή 1kg σαρδέλα , αλάτι, πιπέρι, 2 τομάτες μέτριες , μαϊντανός , 50 ml ελαιόλαδο
Για τη γέμιση
50 ml ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι , 100 γρ κάπαρη, 100 γρ τομάτα, ώριμη, 100γρ κρεμμύδι, 2 σκελίδες σκόρδο.
Σκευή Ξύλο κοπής λαχανικών, μαχαίρι εργασίας , ταψί, κατσαρόλα, ξύλινη σπάτουλα.
Όποιος είδε το έργο ξέρει και το μυστικό της επιτυχίας !

Jagermeister

Είχα πιει μονάχα μια γουλιά και ξάφνου βρέθηκα στην αγκαλιά του! Το χαμόγελο του ζεστό έφτανε μέχρι τα αυτιά ,είχα τόσα χρόνια να τον δω αλήθεια.. Ο άντρας που με φιλούσε σταυρωτά ήταν ο Γιώργος απ’τα καλύτερα παιδιά , γι’αυτό και παρεξηγημένος ! Μετά από τόσο καιρό απουσίας δεν υπήρχε τίποτα κοινό στον ορίζοντα προς συζήτηση κι όμως υπήρχε μια γλυκιά αγάπη και έκπληξη στα μάτια μας . Έσπασε την αμηχανία και άρχισε να σχολιάζει το Room’s , το καινούργιο μπαράκι στη Βενιζέλου στο οποίο και βρισκόμασταν, το έθαβε κανονικά όπως κάνει συνήθως με όλους και με όλα, το ότι μου είπε ότι έλαμπα εκείνο το βράδυ με έκανε όντως να λάμπω γιατί καλή κουβέντα από το στόμα του ακούς μια φορά στα 30 χρόνια !Δεν περίμενα να τον δω είναι αλήθεια από τότε που πέθανε και η μητέρα του έγινε πλέον μόνιμος κάτοικός Αθηνών και δεν πατούσε το πόδι του στη Λάρισα! Όταν τον ρώτησα τι κάνει, χωρίς σκέψη μου απάντησε! Ζω τη ζωή μου στην Αθήνα Σοφάκι ! Πάει κι αυτός είπα από μέσα μου, άλλος ένας ημιτανσίον βέρος Αθηναίος !Πάντα τον αγαπούσα τον Γιώργο , κι ας ήταν ιδιότροπός και δύσκολος άνθρωπός. Δεν πρόκειται ποτέ να τον ξεχάσω γιατί ήταν εκείνος που μου έμαθε να ακούω ρέγκε ήταν αυτός που πρώτη φορά άκουσα στο σπίτι του Bob Marley όταν ήμουν 11 ετών . Ψαχνόμουνα ρωτούσα από εδώ κι από εκεί ,πιτσιρίκι πράγμα, καλέ μήπως ξέρει κανείς ποιος είναι αυτός ο Bob Marley που λάτρευέ ο Αντώνης Παραράς . Ο Γιώργος ήξερε γιατί άκουγε ο πατέρας του, και ο πιο σημαντικός λόγος που δεν θα πάψω ποτέ να τον αγαπάω, είναι η πιο πιστή απομίμηση Αντώνη Παραρά εν ζωή ! Α! και George που είσαι εύχομαι και γρήγορα με το χαρτί στο χέρι έχει ανάγκη η Ελλάδα φυσικούς σαν κι εσένα !
Γενικά το προχθεσινό βράδυ ήταν αλλόκοτο , γεμάτο απρόοπτες συναντήσεις , με ανθρώπους που ίσως η μνήμη λησμόνησε , η καρδία όμως ποτέ δεν έπαψε να τους φιλάει μέσα της ! Επίσης μια συνάντηση κορυφής χθες ήταν με τον Απόστολέ το αυγό σου η αλλιώς Αυγουλιέρα, ο οποίος τελείωσε και φεύγει το Φεβρουάριο για φαντάρος !Αμάν γλέντια! Δεν θα ξεχάσω τον Αποστόλη γιατί ήταν αυτός που μου γνώρισε τον Τόλη ,μεγάλο frontman ,που με τυράννησε για χρόνια! Να’ ναι καλά όμως γιατί τώρα πια έχω έναν αληθινό φίλο! Η συνέχεια στο πρώην Καφωδείο νυν Αγορά(αυτά παθαίνεις όταν λείπεις καιρό από ένα μέρος, όλα αλλάζουν κι εσύ τα θυμάσαι αλλιώς)ήταν εξαιρετική και εξαιρετικά συνηθισμένη ! Εμείς και εμείς η Ήρα η Ισιδώρα, ο Χρύσανθός , ο Αλέξης , η Χλόη, η Κατερίνα και εγώ να τραγουδάω μαζί με την κομπανία , πίνοντας ούζο "όλο ούζο-ούζο-ούζο το βαρέθηκα φέρτε μου ένα τσιγαράκι που το ορέχτηκα" Ήπια αρκετά και τα αποτελέσματα γνωστά . Ξημέρωσε δεύτερη μέρα Χριστουγέννων και το μεσημέρι με βρήκε ξαπλωμένη δίπλα στο τζάκι στο σπίτι στη Ραψάνη(ναι ναι όπως το κρασί του Τσάνταλη από εδώ βγαίνει )να χαζεύω τη φλόγα και να βλέπω στο mega Άγρυπνος στο Σιάτλ ! Το απόγευμά με βρήκε να ρουφάω τον καφέ μου στην παραλία του Πλαταμώνα με θέα το γνωστό τραγουδισμένο από τον Μητροπάνο κάστρο και το βράδυ όταν γύρισα στη πόλη προσπαθούσα να διαβάσω όχι με μεγάλη επιτυχία το παραδέχομαι! Χάλασε και το usb το καλώδιο από την ψηφιακή μου και μου σπάσανε λίγο σήμερα τα νεύρα , αλλά δεν πειράζει αύριο θα πάρω καινούργιο γιατί έχω βγάλει τόσες φωτογραφίες και θέλω να ανεβάσω καμία !Μου έφτιαξέ η διάθεση από την άλλη γιατί σήμερα πήρα κι άλλο δώρο με κούριερ από το Ρέθυμνό αυτή τη φορά ! Σ’ευχαριστώωωωωωωωωωωωωω Μιχάλη υπόσχομαι να ανταποδώσω σύντομα με ένα κοτεράκι !
Λοιπόν κάπου εδώ σας φιλώ σταυρωτά γιατί πρέπει να πάω να παίξω λίγο ταβλάκι να ξελαμπικάρω, έχω ραντεβού με την άλλη για καφέ και θα την στήσω !

Υ.Σ Xapla μην πιεις σαν και εμένα και πάθεις τίποτα, να προσέχεις !