Παρασκευή, Οκτωβρίου 15, 2010

50 Ways to Leave Your Lover



Είμαι τόσο μα τόσοοοοο χαρούμενη,σε καλό να μου βγει!Αύριο κατά τις πέντε το πρωί θα πάρω το δρόμο για τη Φλώρινα,μακάρι όλα να πάνε καλά αν και είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου!Πάω να δώσω εξετάσεις αύριο;Θα πρέπει να περάσω και από συνέντευξη;Προς το παρόν αισθάνομαι σαν να πάω εκδρομή για να συναντήσω φίλους!Μακάρι όλα να πάνε καλά…Φλώρινα σου έρχομαι …

Υ.Σ Όσο για το τραγουδάκι που παίζει το ακούω συνέχεια τις τελευταίες μέρες και δεν θέλω με τίποτα να χωρίσω απλά μ’αρέσει σαν τραγούδι :P

Τρίτη, Οκτωβρίου 12, 2010

all time αηδίες

Χθες το βράδυ παρήγγειλα μια τονοσαλάτα από το all time στην ηρώων πολυτεχνείου στη Λάρισα, μιας και κάνω δίαιτα και δεν ήμουνα σπίτι μου.Περιττό να πω ότι με το που την άνοιξα μύριζε χειρότερα από τα σκουπίδια μου. Έκανα την απερίγραπτη βλακεία και δοκίμασα μια πιρουνιά όχι παραπάνω και την πέταξα αμέσως στα σκουπίδια.

Μετά από λίγο όταν πήγα να μιλήσω ένιωθα όλο τον ουρανίσκο και τη γλώσσα μου μουδιασμένη,πήγα στον καθρέφτη του μπάνιου και είδα τη γλώσσα μου γεμάτη με κάτι σαν σπυριά. Έκανα εμετό,όχι ότι μου ερχότανε αλλά για να μην πάθω τίποτα χειρότερο, μετά από 3 ώρες και για όλη την βραδιά την έβγαλα στην τουαλέτα αγκαλιά με τη χέστρα και με μια απερίγραπτη διάρροια, σκέτο νερό δηλαδή αφού δεν είχα και τίποτα να βγάλω και όλα αυτά από μόνο μια πιρουνιά.Που να την έτρωγα όλη; Που σίγουρα αν την είχα πάρει σε σως όλο και κάτι θα κάλυπτε τη μυρωδιά και μπορεί και να την έτρωγα και δεν θέλω ούτε καν να φαντάζομαι τι θα είχα πάθει!

Εγώ φταίω που είπα σε συναχωμένο άνθρωπο να μυρίσει και μου λέει πως κάνεις έτσι, απλά ο τόνος μυρίζει και έκανα την βλακεία και έφαγα!Σήμερα προς το παρόν είμαι οκ αλλά έχω ακόμα κάτι τεράστια εξογκώματα στην μέση της γλώσσας μου.
Γιατρέ θα ζήσω;

Υ.Σ Δεν έχω πάθει άλλη φορά τέτοιο πράγμα αν και τρώω χρόοοονια έξω, σοκαρίστηκα!

Κυριακή, Οκτωβρίου 10, 2010

Τέσσερα


Το λεωφορειάκι μου!

Χαμένες μέρες όσες πάω και γυρίζω στη δουλειά με τα ακουστικά από το iPod στα αυτιά.Αυτά που ακούω, παρατηρώ και μυρίζω καθημερινά στο αστικό είναι απίστευτο υλικό για γράψιμο! Τι κι αν έχω κάτω από το σπίτι,το αυτοκίνητο με το μεγάλο Ν από πίσω να με περιμένει,(πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια που έχω πάρει το δίπλωμα) προτιμώ το αστικό!

Μαζοχισμός το ξέρω κι ας ταλαιπωριέμαι κι ας περιμένω στη στάση κάθε πρωί μέσα στο κρύο, παρέα με τη Χρυσούλα, μια συμπαθέστατη «τρελή», πριξαρχίδο της γειτονιάς που άρχισε μαθήματα ζωγραφικής κάπου στην Καραθάνου και παίρνει κι αυτή μαζί με εμένα το «τέσσερα» κάθε πρωί.

Είμαι απαίσια οδηγός πρέπει να το παραδεχτώ ή μάλλον όχι μια χαρά είμαι αλλά η οδήγηση θέλει όλη την προσοχή μου και δεν με αφήνει παράλληλα να σκεφτώ και να παρατηρήσω, οπότε από το να πατήσω κανα πρωί τη Χρυσούλα και να στραπατσαριστώ κι εγώ , επιμένω φανατικά να πηγαίνω στη δουλειά με το «τέσσερα», που μια χαρά θα πήγαινα και με τα πόδια,αλλά ανάθεμα τις αποστάσεις!

Βράδυ Κυριακής και είναι σαν να το βλέπω μπροστά μου το «τέσσερα» να ξεπροβάλει για να με σώσει από το κρύο και από την πάρλα της Χρυσούλας που θα κοιτάξω να κάτσω όσο πιο μακριά της μπορώ και θα αφήσω την δίπλα θέση από εκείνη αδειανή και θα χαμογελάσω όταν δω τον ανυποψίαστο συνεπιβάτη να κάθεται δίπλα της και εκείνη να του πιάνει την κουβέντα!

Λίγες μέρες έμειναν ακόμα με εμένα πάνω στο «τέσσερα» πάμε για άλλα καλύτερα,σίγουρα καλύτερα αλλά την τελευταία μέρα που θα το πάρω για να πάω στη δουλειά στις 5 Ιανουαρίου 2011 δηλαδή θα ήθελα να υποκληθώ μπροστά σε όλες τις γνωστές φάτσες του «τέσσερα» και να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις υπέροχες στιγμές που μου χάρισαν εδώ και σχεδόν 1,5 χρόνο.Γεια σας παιδιά,μπορεί ποτέ να μην μιλήσαμε μεταξύ μας αλλά κάναμε κάθε πρωί την ίδια διαδρομή,εύχομαι κάποια μέρα να σας συναντήσω ίσως σε ένα άλλο δρομολόγιο!

Αφιερωμένο στον Μενέλαο που δεν με άφησε να το συνεχίσω!

Αξίες


Κι αν ο χρόνος μετράει τη ζωή με τότε, τώρα και θα ,εγώ τη μετρώ με αξίες και άξιζε στα αλήθεια τον κόπο που μετά από τόσα χρόνια κάναμε μια αγκαλιά κι ας παίζανε κλαρίνα από πίσω κι ας φοβόμουν κι ας ήξερα ότι τίποτα δεν θα άλλαζε πια… Άξιζε που δώσαμε στις ψυχές μας αυτή την ανακούφιση που θα κρατήσει για πάντα…

σ.χ

Σάββατο, Οκτωβρίου 09, 2010

Γιατί γράφω

Γράφεις επειδή το έχεις ανάγκη. Ακόμα κι αν γράφεις αστεία, εύθυμα, ανεβαστικά … υπάρχει μια ανάγκη μέσα σου που σε σπρώχνει προς τα εκεί. Ήσουν ο πιο φτωχός/
άσχημος/ παρεξηγημένος/ μόνος/ αποτυχημένος/ δαρμένος στο σχολείο; Δεν επικοινωνούσες με το περιβάλλον σου; Δε σε καταλάβαιναν οι γονείς σου; Έχεις την τάση να κλείνεσαι σε φανταστικούς κόσμους και να χαζεύεις τα ντουβάρια με τις ώρες; Ήσουν ερωτευμένος/ η με άτομο που σε είχε στο κλάσιμο επί χρόνια; Τότε μπορεί να αισθάνεσαι διακαώς την ανάγκη να γράψεις. (Και μεταξύ μας, αν δεν το κάνεις, δεν θα είσαι και η ψυχή της παρέας ακριβώς…)

Θα πεις, εκατομμύρια άνθρωποι περνάνε τέτοια και χειρότερα αλλά δεν γίνονται συγγραφείς. Ναι, αλλά όσοι γίνονται τελικά συγγραφείς έχουν περάσει εκατομμύρια τέτοια και χειρότερα. Έχουν κάτι μέσα τους που είναι κενό, για λόγους που μόνον πολυετής ψυχανάλυση μπορεί να εξηγήσει(εγώ ξέρω το κενό μου!), έχουν μια τρύπα, ένα αδειανό σημείο στο βάθος της ψυχής τους, μια αδηφάγο ανάγκη επικοινωνίας που δεν τους αφήνει να κλείσουν μάτι. Γράφουν πιστεύοντας ότι θα γεμίσει η τρύπα ή γράφουν επειδή αυτό τους προσφέρει ανακούφιση. Γράφουν επειδή το γράψιμο είναι μεγάλη ικανοποίηση, στα όρια της ευτυχίας, και μόνον όταν γράφεις συστηματικά μπορείς να το καταλάβεις αυτό. Γράφουν επειδή έτσι μόνον βγάζουν άκρη με τη ζωή, με τους άλλους, με οτιδήποτε. Γράφουν επειδή αν σταματήσουν θα πάνε κατευθείαν στο Δαφνί. Τέλος γράφουν επειδή είναι η μόνη λύση.

Μανίνα Ζουμπουλάκη «Πώς να γράψεις» IntroBooks

Το πρώτο κρύο


Χειμώνας ,απ’ τα συρτάρια ξεμύτισαν τα χειμωνιάτικα μου ρούχα.Πλέω μέσα τους.Μόνο ένας ανάποδος άνθρωπος ξεκινάει δίαιτα λίγο πριν το πανωφόρι κρύψει τα πάντα.Το πρώτο κρύο με κάνει και ανατριχιάζω πριν βάλω τις πιτζάμες μου το βράδυ.Οκτώβρης.

Δεν έχω υπάρξει πιο αδύνατη στην ενήλικη ζωή μου και για να σας πω τον πόνο μου,δε λέει μια η ζωή χωρίς αλκοόλ,με παξιμάδια και γιαούρτια!Μπορεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ήμουνα μέσα στην κατάχρηση και να είχα το πολύ τέσσερα-πέντε κιλά παραπάνω,αλλά ζούσα τη ζωή και δοκίμαζα τα πάντα και έτσι γεμάτη από εικόνες, γεύσεις,ταξίδια,μυρωδιές και συναισθήματα,μπορούσα να γράψω,μπορούσα να έχω τον χαρακτήρα που έχω. Δεν μπορείς να δώσεις,όταν δεν δίνεις πρώτα στον εαυτό σου αυτό που θέλει!

Χειμώνας και έρχονται ώρες που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου,νιώθω πως όσο μεγαλώνω τόσο μεγαλώνει και ένας φόβος μέσα μου,που δεν περιγράφεται.Κάποτε ταξίδευα μόνη μου για το Άμστερνταμ,τώρα φοβάμαι να πάω μέχρι τη Φλώρινα κι όμως θα πάω!

Τώρα πάω για ύπνο από τις δώδεκα αν δεν με έχει πάρει νωρίτερα ο ύπνος στον καναπέ μαζί σου με ανοιχτή τηλεόραση και το αερόθερμο ακόμα να καίει!Τώρα πια προτιμώ να βλέπω τα τρυφερά σου μάτια κάτω από το πάπλωμα όταν ξυπνώ και να πίνουμε μαζί καφέ γαλλικό με γεύση καραμέλα και να μυρίζουν πάντα έτσι οι χειμωνιάτικες Κυριακές μου.

Κάποτε ήμουνα πιο άγρια και οι άνθρωποι που συνάντησα με έκαναν ακόμα πιο σκληρή. Αγριόγατα που τις Κυριακές ξυπνούσε αργά το απόγευμα και το σπίτι μύριζε ξερατά από το προηγούμενο βράδυ.Έτρωγα σίγουρα κάτι «βρόμικο» και μέσα στις καταχρήσεις μέχρι τα μεσάνυχτα είχα μπει σε ένα τρένο χωρίς καν να το πολύ σκεφτώ.

Χειμώνιασε,με αγάπησαν,μαλάκωσα και επιτέλους αδυνάτισα!

"Κανένας μεγάλος συγγραφέας δεν έζησε μια τέλεια, ευτυχισμένη ζωή.Τέτοιες ζωές είναι προνόμια των κακών συγγραφέων." Oscar Wilde


Τετάρτη, Οκτωβρίου 06, 2010

Απεχθάνομαι

Απεχθάνομαι τα στερεότυπα,απεχθάνομαι τους κατά τα άλλα συμπαθέστατους φίλους μου, ειδικότερα τους συνομήλικους ή μικρότερους από μένα ,που ανήκουν ή ψηφίζουν ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα ακόμα,για να είμαι πιο σωστή,που ψηφίζουν ακόμα όλα τα κόμματα που είναι μέσα στη βουλή!

Απεχθάνομαι όσους το παίζουν κάτι,έξυπνοι ,ψαγμένοι,μάγκες ή αλήτες!Απεχθάνομαι μερικές φορές μέχρι και τον ίδιο μου τον εαυτό για την εικόνα που προβάλω προς τα έξω και καταλήγω στο συμπέρασμα πως κανείς δεν μπορεί να με μάθει αν δεν με ζήσει από κοντά μην σου πω αν δεν ζήσει στο ίδιο σπίτι με μένα!

Τρίτη, Οκτωβρίου 05, 2010

Redemption Song



στην αρχή όσο κι αν δεν το πιστεύετε είχα ένα χνουδάκι από την κουβέρτα στο δαχτυλό μου και το φυσούσα για να φύγει !

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 28, 2010

Βατοπέδι: Πολιτικό σκάνδαλο ή πολιτική εξαπάτηση;



Του Θάνου Δημάδη

Οι αποκαλύψεις που έκανε η τηλεόραση του ΣΚΑΙ με έγγραφα του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών ανατρέπουν τα όσα γνωρίζαμε ή για την ακρίβεια μας είχανε «διδάξει» για το Βατοπέδι. Τι είναι αυτά που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα; Ότι το Βατοπέδι είναι ένα πρώτης τάξεως «σκάνδαλο» και ότι το δημόσιο ζημιώθηκε από τις ανταλλαγές με τους μοναχούς κατά μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού δημιουργούν νέα δεδομένα προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία το πολιτικό μας σύστημα και εν προκειμένω η εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία χρησιμοποιεί τις θεσμικές διαδικασίες των εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής. Μέχρι στιγμής έχουμε ως δεδομένο τις εκτιμήσεις του ΣΟΕ που λένε ότι οι αγοραπωλησίες γης με τη Μονή Βατοπεδίου δεν προκάλεσαν ζημία στο ελληνικό δημόσιο. Σε αυτό συνηγορούν- σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ- και αντίστοιχες εκτιμήσεις ευρωπαϊκών και διεθνών οίκων.

Η κυβέρνηση αμφισβήτησε την εγκυρότητα των γνωμοδοτήσεων που έκαναν οι ορκωτοί εκτιμητές απορρίπτοντάς τες. Δικαίωμά της. Ας δεχτούμε ότι η κυβέρνηση καλά έκανε και δεν δέχτηκε ως αξιόπιστες τις εκθέσεις του ΣΟΕ, με την υποψία ότι ίσως τα μέλη του κινήθηκαν με γνώμονα κομματικές σκοπιμότητες για να «καθαρίσουν» τις σκιές σκανδάλου στις ύποπτες ανταλλαγές. Ένα όμως κρισιμό ερώτημα παραμένει. Αφού η κυβέρνηση είχε δίκιο σε αυτήν την επιλογή της, για ποιο λόγο τόσους μήνες τώρα και όσο η εξεταστική επιτροπή ήταν σε εξέλιξη δε ζήτησε τη συνδρομή νέων διεθνών οίκων αγια την επαναξιολόγηση των σχετικών αγοραπωλησιών. Γιατί το ζήτησε τώρα και ενώ πρώτα είχε καταθέσει και υπερψηφίσει πρόταση για διενέργεια Προανακριτικής επιτροπής για το Βατοπέδι; Η κυβερνητική πλειοψηφία αποκαλεί «σκάνδαλο» την υπόθεση του Βατοπεδίου χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν τεθεί υπ'όψιν άλλες εκθέσεις που θα αντικρούουν τις εμπειρογνωμοσύνες του ΣΟΕ και θα επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό περί "σκανδάλου".

Αργά ή γρήγορα θα μάθουμε τι πραγματικά έχει συμβεί. Καθώς και το αν τελικά υπήρχαν κάποιοι- και ποιοι είναι αυτοί- που εμπνεύστηκαν και έστησαν με επιτυχία αυτή την ιστορία υπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα. Το χειρότερο όλων όμως σε μία τέτοια περίπτωση θα είναι άλλο. Ότι στο όνομα της διαφάνειας και της αποκάλυψης κάθε σκανδάλου θα έχει για ακόμα μία φορά τελεστεί ο μεγαλύτερος αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και μία από τις πιο βίαιες προσπάθειες χειραγώγησης της πολιτικής ζωής. Αυτό δείχνει να αργούν να το καταλάβουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένης και της ΝΔ η οποία επέλεξε τη φυγομαχία από την προανακριτική επιτροπή λίγο καιρό μετά αφότου τα στελέχη της εξερχόμενα του Αρείου Πάγου μιλούσαν για «σκευωρία». Δεν αντιλαμβάνονται ίσως ότι οι σκευωρίες συνήθως στην πολιτική- αν υποτεθεί ότι το Βατοπέδι είναι μία από αυτές- δεν καταρρέουν από μόνες τους αλλά γκρεμίζονται. Στην περίπτωση πάντως που επιβεβαιωθεί ότι το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου» ήταν ένα στημένο κατασκεύασμα, εξαιτίας του οποίου έπεσε η κυβέρνηση της ΝΔ, καταρρακώθηκε πολιτικά ο Κ. Καραμανλής, έφερε τον Γ. Παπανδρέου στην εξουσία και εγκλώβισε όλο αυτό το διάστημα την πολιτική ζωή του τόπου σε συζητήσεις περί παπάδων και περί «όσων δε φορούν παντελόνια» (κατά την κυρία Πελέκη), τότε αυτό θα είναι το σκάνδαλο και όχι το Βατοπέδι.