Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;

Στην ερώτηση πως βλέπεις το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο, εγώ πάντα αναρωτιόμουνα... - Ποιο ποτήρι ρε παιδιά;
Δεν αναρωτήθηκα από την άλλη, ούτε λεπτό, για την κατανάλωση των ληγμένων δακρυγόνων ακόμη και στη Λάρισα. Δεν αναρωτήθηκα ούτε στιγμή, γιατί; Το ήξερα καιρό τώρα, απλά δεν ήλπιζα ότι κάτι θα άλλαζε. Δεν έχει σημασία αν αυτό το κάτι είναι προς το χειρότερο ή προς το καλύτερο, αρκεί που κάτι άλλαξε έστω και για λίγο. Ναι για πολύ λίγο, γιατί όταν ο Κούγιας αρχίζει και αναρωτιέται ξανά, τότε αμέσως προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα ότι όσες τράπεζες κι αν καούν, οι Κούγιες υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρχουν. Κάποιοι λένε πως δεν υπάρχει λόγος γι αυτό το ξέσπασμα, κι όμως υπάρχουν περισσότεροι από έναν, δεν θα τους γράψω για πολλοστή φορά,(http://scholeva.blogspot.com/2007/11/blog-post_06.html)όσοι δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν είναι άξιοι της μοίρας τους. Αννννν υπήρχε Όσκαρ μαλακίας ο Κούγιας θα το έπαιρνε !

Υ.Σ Το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου απονέμεται στον Ειδικό Φρουρό !
Η φωτό είναι του Δημήτρη δες http://stoxasths-photo.blogspot.com/


Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Preacherman, don't tell me,
Heaven is under the earth.I know you don't know
What life is really worth.
It's not all that glitters is gold;'Alf the story has never been told:
So now you see the light, eh!
Stand up for your rights. Come on!

Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!
Get up, stand up: stand up for your rights!
Get up, stand up: don't give up the fight!

Most people think,
Great God will come from the skies,
Take away everything
And make everybody feel high.
But if you know what life is worth,
You will look for yours on earth:
And now you see the light,
You stand up for your rights. Jah!
Get up, stand up! (Jah, Jah!)
Stand up for your rights! (Oh-hoo!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Don't give up the fight! (Life is your right!)
Get up, stand up! (So we can't give up the fight!)
Stand up for your rights! (Lord, Lord!)
Get up, stand up! (Keep on struggling on!)
Don't give up the fight! (Yeah!)

We sick an' tired of-a your ism-skism game -
Dyin' 'n' goin' to heaven in-a Jesus' name, Lord.
We know when we understand:
Almighty God is a living man.You can fool some people sometimes,
But you can't fool all the people all the time.
So now we see the light (What you gonna do?),
We gonna stand up for our rights! (Yeah, yeah, yeah!)

So you better:
Get up, stand up! (In the morning! Git it up!)
Stand up for your rights! (Stand up for our rights!)
Get up, stand up!
Don't give up the fight! (Don't give it up, don't give it up!)
Get up, stand up! (Get up, stand up!)
Stand up for your rights! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Don't give up the fight! (Get up, stand up!)
Get up, stand up! (...)
Stand up for your rights!
Get up, stand up!
Don't give up the fight!

Perfect Day

Oooo! Τι υπέροχη κατάντια….Οοοο! Τι εκτόνωση … Οοοο! Τι θλίψη… Είπα να πέσω στα ναρκωτικά πως αλλιώς να τα αντέξεις όλα αυτά, αλλά θα κάνω κάτι καλύτερο… Μετά από τόσα χρόνια παρέα με την σπασμένη , κομματιασμένη μου κιθάρα, ήρθε η ώρα να πάρω μια καινούργια, δεν μου φτάνει το γράψιμο πια, δεν μπορεί να περιγράψει τίποτα.

Πάρε με μαζί σου

Το καλύτερο γράμμα που μου έγραψα ποτέ, το έβαλα χθες το βράδυ στην κωλότσεπη, έκλεισα την πόρτα, βγήκα έξω και σφύριζα αδιάφορα στο πεζοδρόμιο. Έβγαλα το χαρτί και το έκανα σαΐτα, είπα να την πετάξω ψηλά να φτάσει ως τα αστέρια και τότε με μιας, την τσαλάκωσα μέσα στην παλάμη, την έκανα κουβάρι και την πέταξα στα σκουπίδια! Ήταν τέλεια, άρχισα να γελάω στη μέση της πλατείας, ήταν υπέροχα!!!Ανακούφιση, επιτέλους κατάφερα να τα διώξω από πάνω μου, είναι βαρύ φορτίο, να κουβαλάς τόσους κρυφούς πόθους, είναι βάναυσό να σε ματώνουν κάθε μέρα. Χάρηκα όταν απαλλάχτηκα από αυτό που πάντα πίστευα για προορισμό μου, ίσως να μην είμαι τόσο δυνατή όσο νόμιζα, ίσως να είμαι πιο μικρή από τα όνειρα μου. Ανακούφιση, τώρα πια χωρίς όνειρα η ζωή είναι πιο ελαφριά, πιο μονότονη , δεν θα βασανίζομαι πια κάθε μέρα για όλα αυτά που θα μπορούσα να κάνω και δεν έκανα…. Τραγικό, αλλά είναι τέτοια η ανακούφιση…. Έτρεξα, άναψα τσιγάρο, λαχάνιασα και σε είδα να με περιμένεις, κοίταξα για λίγο πίσω, σκέφτηκα να πάω να βγάλω τα όνειρα μου από τα σκουπίδια , μα δίστασα, προχώρησα μπροστά , άνοιξα την πόρτα, μπήκα στο αυτοκίνητο , έβαλες μπροστά και φύγαμε γρήγορα … Ίσως κάποτε τα ξεθάψω από τα σκουπίδια, ίσως κάποτε πετάξω ως τα αστέρια …

18 χρόνια χωρίς τον Παύλο

Πάλι από την Αρχή ...

Συγγνώμη

Τώρα που γίναμε πολλοί δεν ξέρω γιατί πρέπει να συνεχίσω να κάνω τον παλιάτσο, έτσι για ποικιλία μάλλον ,έτσι για διαφορά, όταν δεν χαμογελάς δεν σ’ αγαπάνε.
Όπως στρώνεις κοιμάσαι λένε και εγώ πια βλέπω εφιάλτες. Ψελλίζω συγγνώμη, δεν το ακούει πια, τελικά μερικές φορές αναρωτιέμαι πόσο κάθαρμα μπορεί να είμαι, απίστευτο. Έχω κάνει μαλακίες και μαλακίες στη ζωή μου, με έχουν πληγώσει και έχω πληγώσει τόσες και τόσες φορές, αλλά αυτό είναι διαφορετικό, δεν μπορώ να γράψω γιατί αν γράψω θα με κράξω πολύ φωναχτά και δεν κάνει… Συγγνώμη


I'm not a perfect person
There's many things I wish I didn't do
But I continue learning
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I'm sorry that I hurt you
It's something I must live with every day
And all the pain I put you through
I wish that I could take it all away
And be the one who catches all your tears
That's why I need you to hear

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you [x4]

I'm not a perfect person
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
and the reason is you

I've found a reason to show
A side of me you didn't know
A reason for all that I do
And the reason is you

Αλήτες

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΑΒΛΕΨΙΑ ΓΙΑΤΡΟΥ!Αυτό έμαθα σήμερα…. Οπατέρας μου είχε ένα όγκο εμφανή εξωτερικά, στο κεφάλι. Ένας χειρούργος είχε εκτιμήσει ότι είναι αιμάτωμα, ενώ ήταν όγκος! Συνέστησε δε να μην γίνει αξονική τομογραφία!

Νοιώθα ξεκρέμαστος, γιατί ήδη του χει φάει το κόκκαλο, έκανε μετάσταση στα πνευμόνια και στα επινεφρίδια και απ ότι λένε το επόμενο βήμα είναι ο εγκέφαλος!

Μπορεί κάποιος να μου πεί τι ξέρει για το συγκεκριμένο; έχει κάποιο γνωστό με τα συγκεκριμένα που να χει σωθεί;
Ξέρει κανείς αν επιδέχεται ακτινοβολία ή κάτι σχετικό το κρανίο;

Όποια γνωση σας θα είναι σημντικό όπλο για μένα! Γιατί μετα με βλέπω να παίρνω κανονικό όπλο!

info.belarisa@gmail.com
http://belarisa.wordpress.com

όποιος μπορεί να βοηθήσει….

Παρελθόν

<
Τώρα είμαι σε χειρότερη κατάσταση!Το videaki τραβήχτηκε και ανέβηκε στο YouTube 3 Οκτωβρίου το 2006 στον Πύργο Ηλείας!!!


Το τελευταίο video είναι αφιέρωση της Μυρσίνης για μένα, μόλις μου το έστειλε στο MSN, από τη μακρινή Γλασκόβη… Πες στην Κατερίνα πως μαζεύω βαλίτσες και έρχομαι… Αααα Μυρσίνη έχω ακόμα εκείνο το γράμμα που μου είχες γράψει στο σχολείο με κόκκινο στυλό θα το σκανάρω και θα το ανεβάσω στο blog!!!!

Πάνω πάνω το ιστορικό γράμμα!

Περικοπές

Πέρασαν οι εποχές που αφουγκραζόμουν, που ξυπνούσα το πρωί, πιο πρωί δηλαδή μεσημέρι και η μόνη έγνοια που είχα ήταν αν θα έπινα τον καφέ, μέτριο γλυκό ή σκέτο. Τώρα πια μόνο σκέτο. Περικοπές ακόμα και στη ζάχαρη! Δεν μ’ αρέσει να επαναλαμβάνομαι γιατί μου αρέσουν τα ανεπανάληπτα και ξέρω πως αυτή η χρυσή εποχή των γλυκών καφέδων έχει περάσει προ πολλού.

Τα έγραψα και στο καμουφλάζ και στη λασπόγουβα , και σε τόσα άλλα παλαιότερα post, δυστυχώς για μένα το προφητικό μου χάρισμα, δεν με βοήθησε σε πολλά, έζησα και ζω μόνο για να επιβεβαιώσω τις προφητείες μου! Είναι καλό τελικά να μπορείς να δεις λίγο πιο πέρα, δεν είναι τίποτα δύσκολο άμα ξέρεις να αφουγκράζεσαι, εμένα για παράδειγμα με βοήθησε στο να τα δέχομαι πιο στωικά τα πράγματα και να μην πέφτω θύμα των επαναστάσεων μου.

Εκείνο που με πικραίνει είναι ότι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από όσο είχα φανταστεί, πολύ χειρότερη από τους πιο φρικτούς μου εφιάλτες . Κάθε μέρα βγαίνω με λιγότερους φίλους για καφέ, γιατί κάθε μέρα απολύουν και έναν φίλο μου, συνεργάτη, γνωστό. Δεν ζω με τον τρόμο της επόμενης μέρας , γιατί δεν έχω να ταΐσω κανέναν άλλο εκτός από τα όνειρά μου, που τα έχω αφήσει εδώ και καιρό νηστικά.

Νιώθω πως μπροστά μου είναι τρις δρόμοι εξίσου δύσκολοι και οδυνηροί. Ο ένας είναι η αυτοκτονία, περιθωριοποίηση η φυγή πως το λένε, αν όντως είσαι ρεαλιστής αυτό πρέπει να κάνεις. Ο δεύτερος δρόμος είναι αυτός του συστήματος, της ζωής, του συμβιβασμού. Ο τρίτος είναι ο πιο δύσκολος. Να μπεις στο σύστημα με τους δικούς σου όρους και να προσπαθήσεις να το αλλάξεις, αρκεί να ξέρεις μέσα σου ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αλλά εσύ να προσπαθείς γι αυτό.

Θα δώσω ένα παράδειγμα μόνο για να αναιρέσω όσα είπα στην αρχή και να επαναληφθώ με τραγικό τρόπο. Το Comfuzio το 1996 ήταν η μόνη εκπομπή που έβγαινε ζωντανά από τη Θεσσαλονίκη μέσα από Αθηναϊκό κανάλι δες Star, από τότε αυτό δεν ξαναέγινε αν εξαιρέσουμε το ράδιο αρβύλα που ουσιαστικά αποτελείται σχεδόν από τους ίδιους ανθρώπους, αν και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με το θρυλικό comfuzio. Αυτοί οι άνθρωποι τότε αν και μέσα στο σύστημα κάνανε κάτι το διαφορετικό.

Ξέρω πως δεν θα ξαναγίνει αυτό και ούτε θα έρθει να μου προτείνει κανένα μεγάλο κανάλι από την Αθήνα να κάνω ζωντανά από τη Λάρισα , το δικό μου comfuzio. Ξέρω όμως ότι πια δεν χρειάζεται να μεταναστεύσω στην Αθήνα για να με ακούσουνε , ξέρω ότι υπάρχει ένας τεράστιος διαδικτυακός θησαυρός που περιμένει να τον κάνω δικό μου, ήδη πριν χρόνια όταν έκανα αυτό εδώ το blog είχα κάνει ένα μεγάλο βήμα, που τότε δεν αντιλαμβανόμουνα το πόσο μεγάαααλοοοο ήταν τελικά.

Γελάω και είμαι αισιόδοξη , όσο περίεργο κι αν ακούγεται πάντα ήμουν αισιόδοξη, δεν πιστεύω σε τίποτα πια, ρουφάω μόνο κάθε γέλιο, κάθε ανέμελη ολιγόλεπτη στιγμή, κάθε πικρό καφέ πριν από μια απόλυση!
Υ.Σ Εγώ δουλεύω ακόμα !!!

Το είχα ξεχάσει .... 3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΟΙΔΗΜΑ

Ακροβάτης

Πάρε τον εύκολο δρόμο
να'ρθείς πιο γρήγορα.
Σαλτάρω, σπάζομαι μόνος
σε θέλω σίγουρα.

ΤΩΡΑ,
που μ'έχουν κάνει ακροβάτη
πάνω σε σάπιο νήμα
και περιμένουν από κάτω
το μοιραίο βήμα.