Δευτέρα, Μαΐου 13, 2013

Κατάλογος Χαρακτήρων Γιούγκερμαν


Τρέχα γύρευε...  Έχω τον πρωταγωνιστή, έχω και ένα κάρο χαρακτήρες. Ας τους βάλω να παίξουν λοιπόν ... Προς το παρόν πάμε να δούμε αυτούς του Καραγάτση στον Γιούγκερμαν...

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ

Με σειρά εμφάνισης στο μυθιστόρημα- Γιούγκερμαν Α’ τόμος και τα Στερνά του Β’τόμος. Σύνολο εκατόν έξι χαρακτήρες.

  1. Συνταγματάρχης Λιάπκιν (Ρώσος)
  2. Ίλαρχος Γιούγκερμαν (Κοζάκος- Φιλανδός- πότης)
  3. Κάποιος θερμαστής (τραγουδούσε μελωδικά την παλιά καντσονέτα της πατρίδας του, της Νάπολης. σελ.12 «Sul mave lucido, l’astro d’argento)
  4. Βούλα Παπαδέλη (Κλέφτηκε με Γιώργο Μάζη 15-16 χρονών)
  5. Γιώργος Μάζης (αποπειράθηκε να κλεφτεί με Βούλα Παπαδέλη- σπουδάζει στη Βιέννη ψυχιάτρος, ψυχαναλυτής, βοηθός του Φρόϋντ και είναι από εύπορη οικογένεια)
  6. Θωμάς Παπαδέλης ( γύρω στα 50-60, πατέρας Βούλας Παπαδέλη και άλλων πέντε παιδιών του Λάμπη που είναι ο μεγαλύτερος 22 χρονών, της Νίτσας, του  Κωστάκη, του Χρήστου και της Νινίκας )
  7. Θυρωρός ξενοδοχείου
  8. Ένας μάγκας του δρόμου στον Πειραία (βλέπει τον Γιούγκερμαν με τη στολή και του φωνάζει «Καλώς τα καρναβάλια»)
  9. Βαρκάρης 1
  10. Βαρκάρης 2 – (Μπάμπης)
  11. Καταστηματάρχης ρούχων
  12. Νεαρή (κοντή, κρεατομένη στο δρόμο, «καμάκι» Γιούγκερμαν)
  13. Πόρνη της Τρούμπας (Καμπαρετζού)
  14. Αντεμάρ ντε Κρέσυ (τυχοδιώκτης- εραστής της μητέρας του Γιούγκερμαν)
  15. Καρλ (πατέρας του Γιούγκερμαν)
  16. Ελίζ (δασκάλα του Γιούγκερμαν και ερωμένη του πατέρα του)
  17. Λίλυ (Μητέρα του Γιούγκερμαν)
  18. Αντωνία (τροφαντή υπηρέτρια στο σπίτι του Γιούγκερμαν)
  19. Σύλβι (μεγαλύτερος αδερφός του Γιούγκερμαν)
  20. Πιοτρ Τιμοφέιτς Αρκάνωφ(Υποδιοικητής στρατιωτικής σχολής, όπου φοιτά ο Γιούγκερμαν)
  21. Πρίγκηπας Γρηγόρης Ιλαριόνοβιτς Τουρανέβσκυ(Ανθυπολοχαγός του Πεζικού,φίλος του Γιούγκερμαν)
  22. Αννούσα (ερωμένη του Τουρανέβσκυ και του Γιούγκερμαν παράλληλα)
  23. Κλητήρας
  24. Διευθυντής Τράπεζας (μεγαλόπρεπη μηδενικότητα)
  25. Αντώνης Σταβάδος (Προϊστάμενος του τμήματος Αλληλογραφίας Εξωτερικού του Υποκαταστήματος Πειραίως-από πατέρα Χιώτη, Βερολινέζα μητέρα, γεννημένος στη Μασσαλία και μεγαλωμένος στην Αλεξάνδρεια)
  26. Μιχάλης Καραμάνος (38 χρονών ευγενικός κι έξυπνος άνθρωπος)
  27. Γιάννης Μόγιας (τύπος του λιμανιού, «μεγάλη λέρα»)
  28. Νάσος (συμπλήρωμα του Μόγια)
  29. Δημητρόπουλος (Τμήμα Αξιών, σελ.113, Α’τόμος)
  30. Καμαριέρα (σελ. 122)
  31. Ασπασία Γιαγκοπούλου
  32. Αλκμήνη Γιαγκοπούλου (σελ- 126-127, γύρω στα 50 ανύπαντρες)
  33. Μαρίκα Σταβάδου (σύζυγος Αντωνίου Σταβάδου (25)
  34. Πέτρος Σκιαδάς (Καταστηματάρχης Κασμιριών)
  35. Κόρη Σκιαδά (15 χρονών είχε σεξουαλικές επαφές με τον Γιούγκερμαν)
  36. Λάμπης Παπαδέλης (22 χρονών, αδελφός Βούλας Παπαδέλη)
  37. Νίτσα Παπαδέλη(αμέσως μικρότερη αδερφή του Λάμπη Παπαδέλη και αδελφή της Βούλας Παπαδέλη)
  38. Κωστάκης Παπαδέλης
  39. Χρίστος Παπαδέλης
  40. Νινίκα Παπαδέλη
  41. Σάββας Σκαβογιάννης(σελ.171-172 Α’τόμος, έχει περάσει τα 50. Δικηγόρος- Διευθύνων Σύμβουλος και κυριότερος μέτοχος της Ανωνύμου Κλωστουφαντουργικής Εταιρείας «Γόρτης» Βουλευτής Πειραιώς του Λαϊκού Κόμματος – τέως Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.)
  42. Αριστοτέλης Σκλαβογιάννης(σελ.172- Α’τόμος) ο μεαλύτερος αδερφός του Σάββα γύρω στα 60- Αγαθή φυσιογνωμία, λίγο ραμολιμέντο)
  43. Ντίνος Σκλαβογιάννης (σελ 172 –Α’ τόμος, ο μικρότερος αδερφός – 45 χρονών, λίγο παχύς- παράξενη μελαγχολία)
  44. Στρατής Σκλαβογιάννης (πατέρας των τριών παραπάνω)
  45. Γιάννης Μανωλέας(μεταξένια καλαματιανά μαντήλια, στο εργοστάσιο του οποίου είχε δουλέψει όταν ήταν μικρός ο Στρατής Σκλαβογιάννης, σελ-176-177 Α’τόμος.)
  46. Ιορδάνογλου (συνάδελφος στην υφαντουργία του Στρατή Σκλαβογιάννη, από σελ. 182-192 Διάλογοι με ενδιαφέρουσες γλωσσικές ποικιλίες ανάμεσα στους αδερφούς Σκλαβογιάννη)
  47. Κλέαρχος Κιτρινάκης (κουνιάδος του Σάββα Σκλαβογιάννη, που τον είχε βάλει να συνδιευθύνει το εργαστόσιο – Χαρακτηριστικό δείγμα νεόπλουτου αλλά όχι αριστοκράτη εκείνης της εποχής)
  48.  Ντίνα Σκλαβογιάννη (κόρη του Ντίνου Σκλαβογιάννη)
  49. Έλεν Σκλαβογιάννη (κόρη του Σάββα Σκλαβογιάννη)
  50.  Ελενίτσα- Πελαγία (κόρη του Αριστοτέλη Σκλαβογιάννη)
  51.  Ρίνχεν Βαλερί (γερμανίδα καμαριέρα)
  52. Λόττε (φιλενάδα του Γιώργου Μάζι στη Βιέννη- σελ 202)
  53. Διευθύντρια του Βάις Ρέσλ (μεσόκοπη Βιενέζα σελ 204-205)
  54. Μπόμπυ
  55. Μαγυάρος (πιανίστας του Βάις Ρεσλ, χοντρός)
  56. Δεσποινίδα Λουλού (18 χρονών- Φοιτήτρια Φιλοσοφίας, ερωμένη του Τέλη Σταματόπουλου)
  57. Ρομπέν Κοέν
  58. Φλωριάδης  (Γενικός Διευθυντής Πειραιώς  στην τράπεζα που δούλευε ο Γιούγκερμαν- σελ.212)
  59. Καϊμακάκης  (Διευθυντής Βιομηχανικών Πιστώσεων σελ.215)
  60. Αντιόπη (Υπηρέτρια του Γιούγκερμαν και ερωμένη του)
  61. Ελένη Σκλαβογιάννη
  62. Έφη Μαρκοπούλου
  63. Νταϊάνα Σκλαβογιάννη
  64. Πιστρ Τιμοφεΐτς Αρκάνωφ (Ρώσος, σοφέρ Σκλαβογιάννηδων)
  65. Ιωακείμ Ιορδάνογλου (σελ. 309- Γιος του Εξηνταβελώνη συναγωνιστή)
  66. Υβόν Παπαγιάννη 9κοσμική κυρία των Αθήνων- Διάλογος 310 και μετά)
  67. Πελαγία (κόρη κάποιου Σκλαβογιάννη- σελ 311)
  68.  Πρώτος γιος Ιορδάνογλου-(φίλος της Πελαγίας και της Ελενίτσας σελ.331, διάλογος σπόντας, ερωτικός)
  69. Ο δεύτερος γιος του Ιορδάνογλου (20 χρόνος, πονηρός, τετραπέρατος, σελ.377-378 και σελ.406- 414-456)
  70.  Ιβάν Σεργκίεβιτς Λιουλιούκωφ (Ζωγράφος, Ρώσος, γύρω στα 50, μπορεί και μικρότερος- ψηλός- εύσωμος, πότης)
  71. Λάμπρος Πορφύρας (ποιητής, άσιμος, φίλος του Καραμάνου-σελ.41-42-Β’τόμος)
  72. Σωκράτης Χριστίδης (40 χρονών, σπούδασε στη Γερμανία και ήταν ειδικώς για οικοδομές εργοστασίων- σελ 132 Β’τόμος)
  73. Hugo Kruz (Γερμανός, μηχανολόγος κλωστοΐοφαντουργικών εργοστασίων)
  74. Μάνα – Μιχάλη Καραμάνου (Διάλογος με Γιούγκερμαν σελ 136-137. Αντιπαράθεση νεόπλουτων με πραγματικά ευγενείς, πλούσιους σελ 138-139 Β’τόμος)
  75. Αντωνόπουλος
  76. Λίλη (γυναίκα Αντωνόπουλου, σελ 149 Β’τόμος)
  77. Ντόρα (κουνιάδα Αντωνόπουλου)
  78.  Στρατηγός Σμυρναίος (Διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού)
  79.  Σταμίδης (Διευθυντής Κλωστοϋφαντουργίας Εδέσσης)
  80. Μαρκόπουλος (Δικηγόρος πατέρας της Έφης)
  81. Μαρκοπούλου (γυναίκα Μαρκόπουλου, μάνα της Έφης)
  82. Ο Πρόξενος της Αγγλίας (σελ.149 Β’τόμος)
  83. Ραΰμον(Πολωνοεβραίος)
  84. Μάνος Περίκος (Καπνέμπορος εκ Λειψίας- Διάλογος σελ.154-155, έχει μέσα και αναδρομή)
  85. Α. Ιερεμιάδης (σπουδαία επιστημονική, πολιτική και οικονομική προσωπικότητα)
  86. Δ. Κική Σκιαδά (γυναίκα Ιερεμίδη σελ.236, Β’Τόμος)
  87. Λουκάς Βερόπουλος (ιδιαίτερος γραμματέας του Γιούγκερμαν σελ.239, Β’τόμος, Ρουμπίνης σελ 240)
  88. Νατάσα (κόρη του Γιούγκερμαν και της Αννούσας)
  89. Καρλ (γιός του Γιούγκερμαν και της Αννούσας)
  90. Στάθης (σωφέρ Γιούγκερμαν σελ.250)
  91. Χουανίτο Περέιρα (Βραζιλιάνος, τραγουδιστής του καμπαρέ, «γκόμενος» της Νατάσας, κόρης του Γιούγκερμαν, σελ.287)
  92. Ευριδίκη Γιαννοπούλου (Μέτζο Σοπράνο, κορίτσι στο παγκάκι, σελ.296, 315)
  93. Διευθυντής Τραπέζης Λαρίσης(σελ.313)
  94. Λαρισαίος 1(διάλογος σε διάλεκτο σελ.313)
  95. Λαρισαίος 2 (διάλογος  σε διάλεκτο σελ.313)
  96. Φοίβος Τρισήλιος (ποιητής , 23 χρονών, σελ 317)
  97. Ανθυποπλοίαρχος (σελ.333 Β’τόμος)
  98. Ο πρώτος καπετάνιος (σελ. 335)
      99. Ο μαρκονιστής (σελ. 335)
    100. Λοστρόμος (σελ.336)
    101. Αντώνης Σβέρκος (Ναύκληρος του α/π Γαλήνη, σελ. 337)
    102. Ο Χάρος (διάλογος με Γιούγκερμαν σελ. 339-340, Β’τόμος)
    103. Σαλόνεν (Γέρος, οικονόμος, διάλογος με Γιούγκερμαν σελ.349,355-357)
    104. Γκουστάφ Πετερσέν (Γιατρός, σελ.363-365)
    105. Ναύαρχος Ροζεστβένσκυ (σελ.367)
    106. Ζηνόβιος Πέτροβιτς (σελ.368)

Στο τέλος ο Γιούγκερμαν συνομιλεί με τα φαντάσματα των φίλων του... και με τις σκιές της ζωής του.... 

Τετάρτη, Μαΐου 08, 2013

Πάσχα στον Παράδεισο 2013

Τα λόγια είναι περιττά...


Το κοκορέτσι, η φιλοξενία, οι λουκουμάδες με μέλι και με νουτέλα, τα ζάρια, η θέα, το τρίβιαλ, η γάτα, το ψήσιμο γενικώς, η πατατοσαλάτα του ψηλού, η οργάνωση .... ήταν όλα τέλεια ♥  
photoshoot by sophie_jamaica — στην πόλη Karítsa.



Τρίτη, Απριλίου 23, 2013

Σάββατο, Απριλίου 20, 2013

Ασπίδες



Χθες έκοψα τα μαλλιά μου και από τότε ανακάλυψα τον σβέρκο μου και κάτι ακόμα. Όταν πια περνάς τα δάχτυλα σου μέσα στα μαλλιά μου επιτέλους χαιδεύεις κεφάλι. Ένα κεφάλι που θέλω να αδειάσω εδώ πάνω σε αυτό το κρεβάτι με τα κόκκινα σεντόνια, αυτά με τα αρκουδάκια. Έρχονται βράδια που το γεμίζω με απίστευτες μουσικές, τσιγαρίλα, κουβέντες, ποιήματα μακριά από όλους αυτούς που νομίζουν ότι έστω και λίγο με ξέρουν. Έρχονται όμως και μέρες με σιδέρωμα, με τρέξιμο, καφέδες, ίδιες κινήσεις, ίδιες κουβέντες και ίδιες φάτσες και δεν ξέρω πια που είμαι εγώ, ποια είμαι εγώ. Όταν με βρίσκω και όταν μου μιλάς, όταν γεμίζεις το άδειο μου κεφάλι με νέα παράθυρα, ιδέες, δρόμους, με λόγια. Τι σαν είναι μόνο λόγια και ειρωνείες, από αυτές τις δικές μας που τις βγάζουμε έξω και τις μετράμε χωρίς να μας πολύ νοιάζει στ'αλήθεια ποιανού είναι η μεγαλύτερη. Δεν καταλαβαίνουν οι ανόητοι πως δεν μας νοιάζει. Αλήθεια πόσες θα ήταν οι καινούργιες αισθήσεις αν έκοβα κι άλλα τόσα από το κάθε μέρα; Πόσες καινούργιες συγκινήσεις θα με άγγιζαν που τώρα τις διώχνω καθημερινά με το σκουπόξυλο και πόσο πιο όμορφα θα ήταν όλα αν αφηνόμουν ; Μένει μονάχα να θυμηθώ να με αφήσω να το δοκιμάσω και μερικά αιχμηρά κοψίματα τίποτα άλλο.

Γράφω για να μην ξεχάσω, να μην ξεχάσω. Το μυαλό μου άδειαζε συνεχώς. Δυστυχώς ελάχιστα πράγματα συγκρατώ από όλα όσα μου λένε, από όλα όσα διαβάζω από όλα όσα ζω, από όλα όσα αισθάνομαι. Γράφω για να έχω αναμνήσεις, για να με θυμάμαι, να θυμάμαι τη ζωή που έζησα,  τους ανθρώπους που συνάντησα ,γι αυτό κι όταν με βλέπεις από κοντά δεν έχω και πολλά να σου πω. Θα έπρεπε να γράφω πιο συχνά για να υπάρχει κάπου κάτι που να λέει πως έζησα, όπως έζησα γιατί όταν θα με ρωτήσεις δεν θα ξέρω να σου απαντήσω, δεν τα πάω καλά με τις πολυλογίες, τις περισσότερες φορές ή δεν ξέρω τι να πω ή δεν έχω τίποτα να πω.   

Δεν εξηγείται αλλιώς θα την είδα, ίσως σε κάποιο εφιάλτη, ποιος ξέρει; Πέτρωσα μια μέρα που αγκάλιαζα με τα χέρια μου τα γόνατα, που έκρυβα σκυμμένο το κεφάλι...

Poetry in animation

Poetry in animation κυριολεκτικά και μεταφορικά… Το εξαιρετικό «Preguntas Hermosas» (“Ομορφες ερωτήσεις) μιλάει για τον χρόνο που περασαν μαζί δυο άνθρωποι συνδυάζοντας  τους στίχους δυο ποιημάτων: του «Poema X»  του Πάμπλο Νερούδα (από την συλλογή ποιημάτων «Twenty Love Poems and a Song of Despair» που εκδόθηκε το 1924) και του «Under the Harvest Moon»  του Carl Sandburg (Chicago Poems, 1916).  Σε σκηνοθεσία David Viau και σε παραγωγη της εταιρείας Superfad.

Πέμπτη, Απριλίου 04, 2013

photoshoot by sophie_jamaica


Βελίκα σήμερα 








To 2010, η Mαρίνα Αμπράμοβιτς, στο MoMa, καθισμένη στη μια πλευρά ενός τραπεζιού μοιραζόταν ένα λεπτό σιωπής με αγνώστους ως μέρος της περφόρμανς. Μέχρι που απέναντί της κάθισε αναπάντεχα ο Ulay, με τον οποίο ήταν ζευγάρι από το 1975. Πριν χωρίσουν, το 1988, είχαν περπατήσει πάνω στο Σινικό Τείχος ξεκινώντας από τις δύο άκρες του, συναντήθηκαν στη μέση, αγκαλιάστηκαν και δεν είχαν δει, ποτέ, ξανά, ο ένας τον άλλο, μέχρι την παραπάνω συγκλονιστική στιγμή.

Ημερολογιακές σημειώσεις



Τι χαρά κι αυτή; Ακούω πάλι Radiohead και ετοιμάζομαι για ταξιδάκι και ανοίγω τις βαλίτσες, σκέφτομαι τι να πάρω μαζί μου ! Πόσο μου είχε λείψει τελικά ένα ταξίδι; Πόσοοοοοοοοοοοο;;;; Πως να το κάνουμε από travel girl  του παρελθόντος να κλειστώ μέσα σε λίγα τετράγωνα δεν είναι και λίγο!



Αν και του τελευταίους μήνες το έριξα στο περπάτημα μέχρι και στο σπίτι του φίλου μου του Γιώργου πήγα με τα πόδια  τις προάλλες, που ομολογουμένως μου πέφτει λιγουλάκι μακριά, οι τάσεις φυγής παραμένουν!

Πηγαίνοντας στο σπίτι του φίλου μου του Γιώργου με τα πόδια 

Τι στο κολύμπι το έχω ρίξει , πήγαινε έλα στην πισίνα, θα είχα φτάσει τώρα στο Καραϊβικό αρχιπέλαγος αλλά δυστυχώς παραμένω διαρκώς στο ίδιο σημείο και απλά μετά πάω στο υδρομασάζ για παρηγοριά :P Τουλάχιστον όλη αυτή η ιστορία έχει και τα καλά της, γυμνάζομαι, ακούω περισσότερη μουσική  που καραγουστάρω με το ipod και μετράω και πόσα χιλιόμετρα κάνω. Χιλιόμετρα που δεν  βγάζουν πουθενά. Υπέροχες μέρες με βρίσκουν γεμάτη με γατότριχες με φίλους που αναρωτιόμαστε και τώρα τι; Κοντεύεις τριάντα άλλοι τα πάτησαν λεφτά δεν έχεις αλλά ποιος τα χέζει κι αυτά, το χειρότερο από όλα είναι που δεν έχεις μουσικές, που δεν έχεις έρωτες, που δεν έχεις τρέλα και όνειρα, όνειρα όπως είχες έφηβος ή πριν μια δεκαετία. Θα καταντήσω μια τρελή που θα σιδερώνει ακούγοντας Σαράτση και "Αθώες Συνήθειες" στη Φωνή της Ελασσόνας;;;;

Από την άλλη έχουμε και τo reunion στον Πύργο και μερικές λέει δεν μπορούν να έρθουν γιατί γεννάνε το δεύτερο παιδί τους, κι εμείς δεν μπορούμε να φανταστούμε τους εαυτούς μας ούτε καν σαν θείους . Ωρέ που πάμε;  Εμείς καθόμαστε σε έναν καναπέ και διαβάζουμε τις διαγνώσεις των ψυχολόγων του άλλου και ο άλλος ξεκίνησε Λακανική ψυχανάλυση λέει....  Δεν περιγράφονται με λόγια.

ριγιούνιον!
Όσο για το μεταπτυχιακό, σπεύσατε μας λένε γιατί του χρόνου δεν θα υπάρχει Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Θα σπάσω όλα τα ρεκόρ, θα έχω δυο σπανιότατα πτυχία, φίλους που κουράζονται τα βράδια και λεν δεν θέλω άλλο σεξ ,θα το έχουν μάλλον σε αφθονία. Αφού πηδάνε ακόμα τα παιδιά  κάτι είναι κι αυτό! Εγώ βρήκα αφορμή για ταξίδι, βρήκα αφορμή να φωτογραφίσω και με την καινούργια μηχανή, θα πάω και μουσείοοο. 


Κατά τα άλλα δεν γράφω.  Κάνουμε βραδιές με μπύρες από το περίπτερο ακούμε Παυλίδη στα τέρματα, ρουφάμε ναιντίλα κάργα και λίγο Sigur Ros. Λένε οι φίλοι μου για τα γκειλίκια τους, πάμε σε βραδιές ποίησης άλλοι διεκδικούν χώρο για τη γραφή τους, άλλοι την θάβουν, άλλοι ξεπουλάνε κινητά στο ίντερνετ άλλοι ψάχνουν ακόμα για γνωριμίες κι άλλοι έχουν παραιτηθεί.  Άλλοι ακόμα ψάχνουν τρόπους να εκδικηθούν τον μεγάλο τους έρωτα άλλοι κλέβουν χορδές από κιθάρες άλλοι ανεβαίνουν σε πάλκα και τρέμουν όταν απαγγέλουν τα ποιήματα τους ακόμα. 

Εγώ θάβομαι ακόμα πιο πολύ στο πάπλωμα κι ακούω το creep και θυμάμαι το στοίχημα που είχα βάλει με τη Μαρούλα στην έκτη δημοτικού για το "Φωτιά στο Λιμάνι". Τελείωναν οι μπαταρίες από το κασσετόφωνο και νόμιζε πως έλεγε "μην πετάξεις τη ζωή σου στα σκουπίδια, μα ήταν φυσικά στα σκυλιά, κέρδισα τελικά λίγες δραχμές(εγώ της είχα γράψει την κασσέτα). Πόσο θα ήθελε να γυρνούσα στο τότε, να βρισκόμασταν και πάλι στο δωμάτιο της και να ακούγαμε Ξύλινα Σπαθιά. Τι ειρωνεία κάθε μέρα περνάω κάτω από το σπίτι της.

Οι φίλοι μου θέλουν να ξαναβρούν δουλειά, όχι για να κάνουν παιδιά αλλά να συνεχίσουν να πάνε στα στριπτιτζάδικα, εγώ πάλι θέλω να σε πάρω και να πάμε να ζήσουμε σε ένα σπίτι με κήπο και ζώα, πισίνα δεν θέλω, είπαμε πήγαινε έλα στο ίδιο σημείο σαν χρυσόψαρο στη γυάλα δε λέει, έναν κήπο θέλω μωρέ... 

Κατα τα άλλα όλα κλείνουν, περιοδικά, εφημερίδες, εδώ μέχρι και site κλείσανε και όλοι κάθε μέρα χρωστάνε και τους χρωστάνε και κλείνουνε σαν άνθρωποι, σαν ευτυχισμένοι, σαν χαμογελαστοί, ούτε σαν δεν είναι πια.

Πάω για ύπνο αύριο πάω θάλασσα... 

Τρίτη, Απριλίου 02, 2013

Εισαγωγή

Ο ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση και ο συγγραφέας έχει αναπτύξει κάπως τις αφηγηματικές του ικανότητες και έχει κάνει ουσιαστικά βήματα για την κατάκτηση του μυθιστορήματος. Είναι ένα ώριμο έργο και από την άποψη της μορφής και από την άποψη της εξέλιξης του βασικού ήρωα. Ο Καραγάτσης, χάρη στη δημιουργική του φαντασία, απομακρύνεται από τις εμπειρικές αφορμές στις οποίες βασίστηκε για να γράψει το μυθιστόρημα και συνθέτει ελεύθερα το μύθο του. Αν αναλογιστούμε επίσης ότι παρά την έξαρση της ατομικότητας που παρουσιάζει ο ήρωας Βασίλης Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν, η ευρύτερη εποπτεία του συγγραφέα αγκαλιάζει πολλά κοινωνικά επίπεδα και εδώ είναι που θα πρέπει να εστιάσουμε. Οι ήρωες του Καραγάτση στο “Γιουγκερμαν¨ είναι άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων με τους οποίους έρχεται σε επικοινωνία ο ήρωας. Το κοινωνιολογικό εύρος δεν είναι περιορισμένο και μια μεγάλη ποικιλία ανθρώπινων τύπων, κοινωνικών ομάδων και τόπων εναλλάσσονται στο μυθιστόρημα. Άρα εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι έχουμε το κατάλληλο έδαφος και το κατάλληλο εύρος για την ανάλυση των γλωσσικών ποικιλιών που εμφανίζονται μέσα στο μυθιστόρημα.

 Στο μυθιστόρημα, το οποίο δημοσιεύει στα τέλη του 1938 , ο Καραγάτσης διηγείται την άφιξη στον Πειραιά, μέσω Κωνσταντινούπολης, του Βασίλη Κάρλοβιτς Σωρίνεν, κόμη φόν Ρόττενπούργκ τσού Γιούγκερμαν, που ήταν Φιλανδός ανθυπίλαρχος στο 1ο Σύνταγα των Κοζάκων της Φρουράς του Ρώσου τσάρου και τη σταδιακή του άνοδο, στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, σε μια θέση δύναμης και πλούτου. Παράλληλα, το μυθιστόρημα διηγείται την αφύπνιση της κοιμισμένης ανθρωπιάς του Βασίλη Γιούγκερμαν Σιγά, σιγά, κάτω προπαντός από την επίδραση κάποιων γυναικών, η αληθινή του προσωπικότητα, αριστοκρατική, αναδύεται. Η έννοια της αριστοκρατίας παίζει μεγάλο ρόλο στην κοσμοθεωρία του Καραγάτση γενικά αλλά και ειδικά στο μυθιστόρημα του «Γιούγκερμαν». Οι αριστοκράτες με τους νεόπλουτους δεν μοιάζουν μεταξύ τους, κι αυτό βεβαίως ο συγγραφέας μας το δίνει με διάφορους τρόπους μέσα από το μυθιστόρημα του αλλά κυρίως μέσω από τις γλωσσικές διαφορές των ηρώων του που ανήκουν στη μια αλλά και στην άλλη κοινωνική κατηγορία αντίστοιχα, με πιο χαρακτηριστική την ημιμάθεα της Γαλλικής γλώσσας για τους νεόπλουτους.

Πολλοί είναι οι ήρωες του Καραγάτση στο «Γιούγκερμαν» που «πετούν» από κανένα γαλλικό προσπαθώντας να δώσουν μια αριστοκρατία στην υπόσταση τους αλλά στην προσπάθεια αυτή πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο αφού συνήθως μιλούν λάθος ή απλός χρησιμοποιούν περιορισμένες εκφράσεις. Δεν είναι όμως μόνο αυτές οι γλωσσικές ποικιλίες που συναντούμε στο μυθιστόρημα. Κυρίαρχη είναι και η γλώσσα που μιλούσε όλη η χώρα την εποχή του τριάντα, σε γειτονιές, χαμόσπιτα, καταγώγια, στην Τρούμπα, στα μεγάλα αστικά κέντρα που διαμορφώνονται και αλλάζουν τη σύνθεση τους, ύστερα από την μικρασιατική καταστροφή αλλά και στην ελληνική επαρχία. Μέσα στο πλαίσιο της Ελλάδας του Μεσοπολέμου, πρέπει να προσεγγίσουμε τη γλώσσα και τις γλωσσικές ποικιλίες των ηρώων. Γιατί άραγε να ανησυχεί τόσο το θέμα της αριστοκρατίας τον Καραγάτση; Ας μην ξεχνάμε ότι ο Καραγάτσης (ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου, (1908-1960) ήταν γόνος μιας αρχοντικής, κυριαρχικής οικογένειας, με πελοποννησιακές ρίζες που φθάνουν μέχρι την Επανάσταση. Η οικογένεια Ροδόπουλου κατάγεται από την Πάτρα.

Ο πατέρας του συγγραφέα μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας εγκαταστάθηκε στη Λάρισα . O Καραγάτσης ήταν το πέμπτο και τελευταίο παιδί της οικογένειας του τραπεζικού υπαλλήλου, Γεώργιου Ροδόπουλου, απόγονου οικογένειας αριστοκρατών γαιοκτημόνων και της Ανθής Μουλούλη, με καταγωγή από τον Τύρναβο της Θεσσαλίας. Αδέλφια του ήταν η Ροδόπη [που έπασχε από ψυχασθένεια], ο Νίκος, ο Κωνσταντίνος [επανειλημμένα βουλευτής, υπουργός και Πρόεδρος της Βουλής] και η Φωφώ. Το επάγγελμα του πατέρα του, τον οδήγησε στο να μεγαλώσει ζώντας τα παιδικά του χρόνια σε διάφορες Ελληνικές πόλεις, όπου ο πατέρας του υπηρέτησε ως διευθυντής τράπεζας, όπως ο Πύργος το 1908, το Αίγιο το 1910, η Θεσσαλονίκη το 1913, η Λάρισα το 1914, στα Χανιά στην Κρήτη το 1918 και από το 1919 έως το 1921 στην Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που σχεδόν οι περισσότερες από αυτές τις πόλεις στις οποίες έζησε ο Καραγάτσης αποτελούν μερικούς από τους χώρους δράσης του “ Γιούγκερμαν”.

 Στην συνέχεια της εργασίας μας θα απαντήσουμε στα ερωτήματα: Τι είναι γλώσσα και γλωσσικές ποικιλίες, θα αναλύσουμε διεξοδικά τη γλώσσα και τις γλωσσικές ποικιλίες που συναντήσαμε στο μυθιστόρημα του Μ.Καραγάτση “Γιούγκερμαν” καθώς και το ιστορικό κοινωνικό πλαίσιο του Μεσοπολέμου μέσα στο οποίο κινούνται οι ήρωες του Γιούγκερμαν ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις γλωσσικές ποικιλίες των ηρώων του μυθιστορήματος. Στο δημιουργικό κομμάτι της εργασίας θα ασχοληθούμε με την δημιουργία νέων διαλόγων με κάποιες από τις ήδη υπάρχουσες γλωσσικές ποικιλίες επιλεγμένων χαρακτήρων του μυθιστορήματος.

  Απεβίωσε σε ηλικία 42 ετών ο Θεόδωρος Γκόγκας . Η κηδεία του θα τελεστεί αύριο Τρίτη 14 Μαΐου 2024 και ώρα 2.00 μ.μ. από το σπίτι της ο...