ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΝΙΤΖΑ !

…. Επανέρχομαι δριμύτερη και συνεχίζω από το «Ξέρεις ποια είμαι εγώ πως με λένε και η σκούφια μου από πού κρατάει» ακάθεκτη! «….Είχα βέβαια την κακή ιδέα ένα ταλέντο που είχα κι εγώ να πάω να το κάνω επάγγελμα! Όλα τα παιδάκια ξέρανε από μικρά την κλίση τους, εγώ πάλι ακόμα την ψάχνω και ψάχνομαι γενικά, αν και είπαμε στο γράψιμο τα πάμε καλά και είπα να σπουδάσω δημοσιογραφιλίκι, αν και ήμουν από τους πρώτους που φώναξαν! ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ…» Είμαι λοιπόν μια wannabe δημοσιογράφος. Ποιο ταλέντο είπα να κάνω επάγγελμα τελικά ; Το ταλέντο της αλητείας, της ρουφιανιάς ή το επάγγελμα, για να μην πω λειτούργημα του δημοσιογράφου (εδώ γελάνε) !
Σαν ράτσα εμείς οι Έλληνες, αν όχι όλοι για να μην θιχτείτε, αρκετοί από εμάς την ρουφιανιά την έχουμε λίγο πολύ στο αίμα μας, αλλά δεν νομίζω ότι το πρόβλημα επικεντρώνεται στη χώρα μας, παντού τα ίδια σκατά…. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης που επικρατεί στο δημοσιογραφικό επάγγελμα, είναι ένα βιντεάκι που είχαν κάνει εν έτη 1996 στο Comfuzio,το «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΝΙΤΖΑ.»
Όποιος είχε την τύχη να το δει και να το θυμάται μπορεί πολύ καλά να καταλάβει τι εννοώ. Βέβαια για να πάμε και στο σήμερα, τίποτα το ιδιαίτερο δεν έχει αλλάξει ίσα-ίσα με λύπη μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι τα πράγματα έχουν γίνει πολύ χειρότερα. Ξέρω το θέμα που πάω να αναλύσω έχει καταντήσει τσίχλα που την έχουμε μασήσει όλοι. Σας υπόσχομαι να μην αναλωθώ στο θέμα για πολύ . Τώρα όσο αναφορά εμένα αγαπητοί μου, δεν ξέρω αν βαδίζω ή αν παραπατώ, δε λέω καλά τα γράφω, καλά τα λέω, αν και κατά την ταπεινή μου άποψη υπάρχουν πολλοί περισσότεροι εκεί έξω και που τα γράφουν και που τα λένε καλύτερα από εμένα και προπάντων από αυτούς που αποκαλούνται δημοσιογράφοι. Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που όχι απλά τα λένε καλά, αλλά έχουν και κάτι ουσιαστικό να μας πούνε , κάτι που δεν θα υποτιμάει τη νοημοσύνη κανενός, για μένα εκεί είναι όλη η ιστορία. Για αυτό καμιά φορά αναρωτιέμαι που πάω ξυπόλητη στα αγκάθια; Μπορεί να μην κάνω για αυτό το επάγγελμα, γιατί δυστυχώς η μανούλα μου δεν με προίκισε με το ταλέντο ούτε της αλητείας, ούτε της ρουφιανιάς, κι αν έχω την ψευδαίσθηση ότι θα πάω εγώ και κάποιοι άλλοι που μπορεί κι αυτοί να με ακολουθήσουν με το σταυρό στο χέρι, να αλλάξουμε την δημοσιογραφική πραγματικότητα, μάλλον γελιέμαι οικτρά .Από την άλλη αν αντιμετώπιζα με αυτό το σκεπτικό όλα όσα συμβαίνουν τριγύρω μας, του τύπου έλα μωρέ τώρα , που πάω να τα βάλω εγώ με το σύστημα, το καλύτερο που θα είχα να κάνω θα ήταν να αυτοκτονήσω. Όχι δεν σκοπεύω να γίνω ήρωας ούτε να αρχίσω καμία επανάσταση, απλώς έχω συνείδηση κι αυτή τουλάχιστον κατάφερα να την κρατήσω καθαρή κι αυτό θα παλεύω στη ζωή μου να κάνω. Ίσως είναι η μόνη λύση για μια λιγότερο άρρωστη κοινωνία . Καμιά φορά σκεφτόμουν ,τι ωραία θα ήτανε να είχαμε όλοι μας βήμα στα μέσα, ανεξαιρέτως μόρφωσης, φύλου, ιδιότητας, and so on ….Κι εκεί που το σκεφτόμουνα που λέτε, να που έμαθα πως μερικοί άνθρωποί το έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν και το ξαναδοκιμάζουν και τώρα κι αυτή τη φορά θα είμαι κι εγώ μέσα σ’ αυτούς . Η ιστορία ξεκινάει λίγο περίεργα … Ήταν ένα πρωινό Δευτέρας γύρω στις 10, που παρόλο που είχα 2 ώρες πριν εργαστήριο, η τσίμπλα στο μάτι ήταν ακόμα εκεί. Αφού η ώρα μου είχε περάσει ανιαρά με το να κάνω δελτία τύπου στο Publisher με την Πατρινιά καθηγήτρια να τονίζει το χαρακτηριστικό λι κάθε φορά που μας έλεγε delete και Publisher, άλλο να σας το γράφω κι άλλο να το ακούτε. Είχα πάρει λοιπόν το δρόμο της επιστροφής για να συνεχίσω τον υπνάκο μου χωρίς τα λι της εν λόγω καθηγήτριας. Βγαίνοντας από την είσοδο της σχολής ήταν κάτι τύποι που μοίραζαν κάτι φυλλάδια, κι έτσι έδωσαν σε μένα και σε ένα συμφοιτητή μου, που ήμασταν μαζί (γεια σου ρε Βαγγελάκη μανιταράνθρωπε…)
Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή νόμισα πως θα είναι από κανένα κόμμα, γιατί γίνονται διάφορα τελευταία με τα κόμματα στη σχολή μας . Έλα μου όμως που δεν ήταν… Μια πρόσκληση για μια εκδήλωση ήταν τελικά, το μόνο που παρατήρησα ήταν ότι είχε μετά μπουφέ και ποτό, τότε ακόμα νόμιζα πως ήταν ο μόνος λόγος που άξιζε τον κόπο να πάω για να σπαταλήσω το απόγευμα εκείνης της Δευτέρας μου. Όταν γύρισα σπίτι για καλή μου τύχη είπα να το διαβάσω, να λοιπόν τη είχα στα χέρια μου εκείνη τη Δευτέρα:

ΤΩΡΑ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ,
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ


«ΗΛΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ, ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ» είναι ο τίτλος αλλά και ο στόχος ενός ειδικού προγράμματος που υποστηρίζεται ενεργά από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και το Δήμο Πηνείας.

Η εφαρμογή του ξεκινά από σήμερα με την ενημέρωση πολιτών και φορέων.
Η παραγωγή και η μετάδοση των εκπομπών θα ξεκινήσει το Νοέμβριο του 2005.

Η ουσία του προγράμματος αποτελεί μια τολμηρή καινοτομία. Πολίτες, κάτοικοι του νομού, Ηλείοι της Διασποράς, φοιτητές της σχολής Πληροφορικής και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Α.Τ.Ε.Ι Πάτρας με έδρα τον Πύργο Ηλείας ,όπως και οι φορείς του νομού, προσκαλούνται να ανταποκριθούν στην πρόσκληση και το περιεχόμενο τριών λέξεων. Συμμετέχω, εκφράζομαι, δημιουργώ!

Πολίτες, φοιτητές και φορείς καλούνται να δημιουργήσουν, με υποστήριξη που θα τους παρέχεται, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα! Κατακτούν δηλαδή τη δυνατότητα να μετατοπιστούν από τη θέση του παθητικού δέκτη σ’ εκείνη του πομπού μηνυμάτων.

Τα προγράμματα που θα παράγουν πολίτες, φοιτητές και οι φορείς τους θα μεταδίδονται καθημερινά από συμβεβλημένους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς που δέχονται να παραχωρήσουν προς χρήση, στις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας ,τις ραδιοτηλεοπτικές τους συχνότητες, που εκπέμπουν σε όλη την Πελοπόννησο και στη Δυτική Ελλάδα.

Αποκτούν έτσι οι πιο δημιουργικές δυνάμεις του νομού μας ,οι συλλογικές εκφράσεις του τόπου μας ,τη δυνατότητα να δημιουργήσουν και να εκπέμπουν προγράμματα λόγου, διαλόγου, πολιτισμού, ψυχαγωγίας ,ενημέρωσης ,ανθρώπινης επικοινωνίας .

Η νέα γενιά, η εκπαιδευτική κοινότητα στο σύνολο της, σπουδαστές, μαθητές, εκπαιδευτικοί αποκτούν, για πρώτη φορά, τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν για εκπαιδευτικούς λόγους την υποδομή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης !
Αποκτούν την δυνατότητα να ενσωματώσουν στην εκπαιδευτική δημιουργία τη
Δύναμη του ήχου και της εικόνας !


Νέες και νέοι κατακτούν νέα πεδία δημιουργίας και έκφρασης ,γόνιμης αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου τους με την παραγωγή δικών τους μουσικών και ψυχαγωγικών ή ενημερωτικών προγραμμάτων. Αποκτούν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν και να στείλουν μήνυμα σε χιλιάδες ακροατές και τηλεθεατές .

Για τη συμμετοχή κάθε ενδιαφερόμενου, φυσικού προσώπου, ομάδας, φορέα ,κλπ.
Αρκεί ένα τηλεφώνημα και μια συνάντηση με την ομάδα στήριξης αυτής της ριζοσπαστικής πρωτοβουλίας .Για επικοινωνία ,συνάντηση και ενημέρωση καλέστε καθημερινά πρωί και απόγευμα στο τηλέφωνο 26210 37146.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ



19:00 Έναρξη Εκδήλωσης
19:10 Χαιρετισμός δημάρχου Πηνείας Βασίλη Παπαδόπουλου
19:15 Εισαγωγική τοποθέτηση Νομάρχη Ηλείας Παναγιώτη Δημητουλόπουλου
με θέμα: ‘Αυτοδιοίκηση, Θεσμός συμμετοχής, δημοκρατίας ,δημιουργίας’
19:30 Ομιλία Πολυδεύκη Παπαδόπουλου με θέμα: ‘Ανακαλύπτοντας την τοπική επικοινωνία’
19:45 Ομιλία Γιάννη Δράκου με θέμα: Η σημασία του προγράμματος και η εφαρμογή του στην πράξη.
20:15 Τοποθετήσεις-διάλογος
21:00 Συζήτηση-Ποτό –Μπουφές!


ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
Ο κ. Πολυδεύκης Παπαδόπουλος είναι σύμβουλος Επικοινωνίας- Δημοσιογράφος ,Επιστημονικός συνεργάτης του τμήματος Μ.Μ.Ε του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σύμβουλος Μ.Μ.Ε, ελληνικών και διεθνών οργανισμών, σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας και συντελεστής του προγράμματος .


Ο κ. Γιάννης Δράκος είναι σύμβουλός επικοινωνίας -πολιτικός αναλυτής . Σύμβουλος οργανισμών, διευθυντής του Political and Financial Forecast, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας μελέτης και εφαρμογών σύγχρονης επικοινωνίας «ΕΠΙΡΡΟΗ Α.Ε» οργανωτής της ελεύθερης δημοτικής ραδιοφωνίας στην Ελλάδα και συντονιστής του προγράμματος.

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 31/10/05 στις 19:00 στο Συνεδριακό Κέντρο Της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηλείας .

Και να που πήγα και δεν έμεινα μόνο στον μπουφέ. Περιττό να σας πω ότι ανέβηκα και μίλησα μπροστά σε πολύ κόσμο, χωρίς να έχω ετοιμάσει τίποτα, ξεπέρασα και τις ανασφάλειες μου και να που είπα και πάρα πολλά , γιατί χρόνια υπήρχε αυτό μέσα στο μυαλό μου.. Θέλουμε εναλλακτικά μέσα λοιπόν , από τότε κάναμε αρκετές συναντήσεις , άνθρωποι κάθε ηλικίας και είδα πόσα πολλά είχαμε να πούμε, κι ας είχαμε όλοι διαφορετικές αφετηρίες. Νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κύριο Δράκο που ήταν εκείνος που έκανε την δημοτική ραδιοφωνία στην Ελλάδα και που επιχείρησε το ίδιο πρόγραμμα και παλαιότερα στο 9,84, την Έλλη που είναι παιδίατρος και η πιο δραστήρια γυναίκα που έχω γνωρίσει, το Βασίλη τελειόφοιτο μαθηματικό και όλα τα παιδία της ομάδας ,που βρέθηκαν στο δρόμο μου, που παρόλο που ξέρουν πολλοί περισσότερα από εμάς ποτέ δεν μας αντιμετώπισαν με σνομπισμό, ίσα-ίσα κάθε φορά βλέπω τη λαχτάρα στα μάτια τους να μας δώσουν τα φώτα τους… Αχ, να ξέρατε πόσα πολλά έχω να σας πω γι’ αυτό , αλλά άλλη φορά αρκετά σας κούρασα ήδη. Στις 19 του μήνα τελικά βγαίνουμε στον αέρα, έχω μια απερίγραπτη χαρά που ένα όνειρο μου τελικά πραγματοποιείται , βέβαια από την άλλη έχω και μια επιφύλαξη για το τι θα γίνει στην πορεία κι αν αυτό το πρόγραμμα θα λειτουργήσει. Είπαμε Beware the Greeks beaving premious ή αλλιώς Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες ! Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι το ίδιο πρόγραμμα θα ξεκινήσει από το 2006 και στους νομούς Λαρίσης – Μαγνησίας.
Ουφ κουράστηκα το μόνο που με σώζει είναι το υστερόγραφό!




Υ.Σ Ημερομηνία: 18 - 19 Νοεμβρίου στο GAGARIN (Παρ + Σαβ)Artists/Groups: THE WAILERS Διοργάνωση: Stereomatic

Ναι ξέρεις ποια είμαι εγώ; Πως με λένε και η σκούφια μου από που κρατάει;

Εχθροί και συνένοχοι καλησπέρα σε όλους σας.

Καιρός να σας συστηθώ! Είμαι η μικρή Λαρισαία, κατά το μικρή Ολλανδέζα! Εδώ και καιρό έχω κόψει τις κοτσίδες μου από τότε που άρχισα να αντιλαμβάνομαι την τρέλα που κουβαλάει ο καθένας μας. Μου ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ σε αυτό τον κόσμο της τρέλας που ο καθένας πιστεύει ότι κατέχει την αλήθεια. Αν και μικρή λοιπόν γιατί μέχρι τις 2 Αυγούστου 2006 μπορώ να λέω ακόμα πως είμαι είκοσι, από πιτσιρίκα και με λέγανε μπαμπέσα και λέρωνα χαρτιά με τις ατσούμπαλες και ανορθόγραφες λέξεις μου! Εν ολίγοις τα έγραφα όλα κυριολεκτικά και μεταφορικά κι έτσι λυτρωνόμουνα!Είχα βέβαια την κακή ιδέα ένα ταλέντο που είχα κι εγώ, λέμε τώρα να πάω να το κάνω επάγγελμα! Όλα τα παιδάκια ξέρανε από μικρά την κλίση τους, εγώ πάλι ακόμα την ψάχνω και ψάχνομαι γενικά, αν και είπαμε στο γράψιμο τα πάμε καλά και είπα να σπουδάσω δημοσιογραφιλίκι, αν και ήμουν από τους πρώτους που φώναξαν:

ΑΛΗΤΕΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ 

Βέβαια γιατί φτάσαμε ως εδώ να προσάπτουμε στους δημοσιογράφους τέτοιους χαρακτηρισμούς θα το αναλύσουμε κάποια άλλη φορά. Σας αφιερώνω το παρακάτω άσμα του Νικόλα του Άσιμου"

Όλοι δηλώνετε ιδιότητα, καταναλώνετε ποσότητα, και μου στερείτε τον ήλιο.

Κι εγώ δεν έχω καν ταυτότητα κι αν είμαι μια μηδαμινότητα , φτιάχνω δικό μου βασίλειο. Αν μου ξηγιόσουνα αλάνικα , τραγούδια μεξικάνικα, θα σου ‘φτιαχνα πολλά. Και ξεπερνώ τη Λολομπρίτζιτα ,σαν το ‘ριξα στη βίζιτα, αντικανονικά. Δεν χαμπαριάζετε ρε μόμολα, όταν σας έδινα τα πόμολα, να διαλύστε τον τοίχο. Κολλήσατε στο μποτιλιάρισμα κι ας σας το ‘χα κάνει χάρισμα ,να ξεπεράστε τον φρίκο. Κι αν η ζωή σου θέλει βλήματα, τελειώσανε τα θύματα και πάλι απ’ την αρχή. Θε να σε φτιάξω εγώ αθάνατη, παράτα τη και γάμα τη, τη σχετική ζωή. Ρε μη μου πια τους κύκλους τάραττε, σιγά το χάρτη τρισκατάρατε και μια πορδή μου θα φτάσει. Και σαν ο πεντεφρής σου σε πονεί, Θε να του βάλω λουκουμόσκονη ,να λουκουμιάσει η πλάση. Εσύ ξεφούσκωνες τα λάστιχα, σε γράψαν στα κατάστιχα, των τεντυμποϊστών .Κι εγώ έχω γίνει γομολάστιχα, που σβήνει τα τετράστιχα, ανθρώπων και θεσμών. "

Με περηφάνια ομολογώ πια ότι σπουδάζω στους Αγίους Τόπους στο τμήμα Πληροφορικής και Μ.Μ.Ε των Α.Τ.Ε.Ι της Πάτρας που εδρεύει στον Πύργο Ηλείας, άλλη μεγάλη ιστορία κι αυτή, όρεξη να έχετε να με διαβάζετε, θα τα πούμε κι αυτά κάποια στιγμή...Για τους στενούς, αγαπητικούς και συγγενείς είμαι το Σοφάκι τους, για όλους τους άλλους απλώς η sophie_jamaica... Κατά τ' άλλα για όσους με γνωρίζουνε είμαι ολόιδια με χθες...Ας συνεχίσουμε με τα τετριμμένα. Με τη σχολή δόξα τω Θεώ μου, παρόλα τα ευτράπελα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, μπόρεσα ήδη και ξελάσπωσα. Τέρμα τα ιδρωμένα βαγόνια, τα ταξιδιάρικα όνειρα μου που χωρούσαν μέσα στις βαλίτσες μου, το γ@@μημένο τρένο της Πελοποννήσου. Το τελευταίο διάστημα η ρουτίνα με έχει κατακλύσει  αλλά δεν παραπονιέμαι. Αλήθεια ίσως αυτό ήταν που έλειπε από τη ζωή μου!

Σχολή- σπίτι-φροντιστήρια-σπίτι από τις 19/11 θα λέω και ραδιόφωνο-σπίτι, αφού με τη Ζωούλα μου, συμφοιτήτρια και γειτόνισσα μου, βγαίνουμε στον αέρα!Καλά αυτό το θέμα κι αν έχει ψωμί! Πως ξεκίνησε η όλη η ιστορία, πως φτάσαμε ως εδώ θα τα αναλύσουμε λίαν συντόμως και για τη συνέχεια  που κι εμένα μου είναι άγνωστη ,εδώ θα είμαι να σας τα λέω :) Έτσι περνάνε οι μέρες μου, άντε και μερικές μέρες χαμένες από χανγκόβερ, από άνευ ουσίας ξενύχτια παίζοντας χαρτιά και τόσα άλλα!

Τόσα πάθη ,τόσες αδυναμίες, τόσες καταχρήσεις, τόσοι έρωτες που χάθηκαν όλα; Τα έφαγε όλα η ρουτίνα; Όχι, έγιναν αναμνήσεις, ίσως ότι πολυτιμότερο έχω σε αυτή τη ζωή. Παλιότερα έκανα ένα μεγάλο λάθος, προσάρμοζα τη ζωή μου και τις ανάγκες μου, σύμφωνα με τις ζωές και τις ανάγκες των άλλων. Πάνε αυτά προπολλού! Έπαψα πια να τρέχω και τώρα τρέχουν οι άλλοι για μένα! Κάπου εδώ σας αφήνω γιατί έχω επισκέψεις...

Υ.Σ Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μ.Γ, για το ταξίδι που έκανε, που είναι δίπλα μου και που είναι ο πιο αληθινός rock τύπος που γνώρισα ποτέ μου:)


Υ.Σ Είδες άμμο και νόμισες πως είναι ακρογιαλιά.... Έρημος ήταν δικέ μου ..... Έρημος