Τετάρτη, Μαρτίου 30, 2011

Safe at home

Αυτοαναφορικότητα ,κακή-καλή θα ήμουνα η τελευταία που θα μπορούσε να πει οτιδήποτε εναντίον της.  Με αυτήν πορεύτηκα μέχρι τώρα, απλά μερικές φορές αισθάνομαι πως δε μου φτάνει πια.  
Τι άλλο να γράψω; Για μουσικές που άκουσα; Για εικόνες που είδα; Για καινούργια ταξίδια ; Για βιβλία που διάβασα;  Συνεχίζω να τα κάνω όλα αυτά, ανοίγουν και τα ματάκια μου λίγο περισσότερο αλλά και πάλι όλα φιλτράρονται  από τα μέσα μου.  Πάω να γράψω και βρίσκω πάλι εμένα, τα ίδια κλισέ , τα ίδια συντακτικά λάθη, πάλι εγώ.  Ο κόσμος πουλιέται και καταστρέφεται ,ο κόσμος αλλάζει και όλοι νομίζουμε ότι έχουμε άποψη ενώ είμαστε μουγκοί . Τι να πω και τι να αναλύσω; Για μια ειρήνη που δεν ήρθε ποτέ; Για την ευτυχία ή τη μιζέρια την δικιά μου; Ποιος χέστηκε;  Εδώ πεθαίνει ο διπλανός σου και το καταλαβαίνεις μετά από καμιά βδομάδα από την μπόχα. Όχι άλλη ανάλυση.

Δεν έχω να αναθεωρήσω τίποτα , ούτε και κανένας κόσμος μου γκρεμίστηκε για να τον ξαναχτίσω.  Μεγάλωσα σε μια εποχή που γκρεμιζότανε των παλιότερων γενιών οι κόσμοι και ο δικός μου έμεινε άδειος. Δύσκολο να ζεις χωρίς να πιστεύεις σε κάτι. Τα ίδια μας έλεγες και πριν πέντε χρόνια θα μου πείτε. Πέντε χρόνια μετά εξακολουθώ να μην  έχω καμία σταθερά, κάτω από τα πόδια μου άμμος.

Νιώθω μουδιασμένη, σαν να κάθισα πολλές ώρες πάνω σε ένα βότσαλο, στο ίδιο σημείο, παρακολουθώντας το κενό. Όχι δεν μπόρεσα να το γεμίσω, ούτε αυτό μπόρεσε να με ρουφήξει. Δε γεμίζει το κενό, ούτε με περιπέτειες, ούτε με ταξίδια, ούτε με γράψιμο, ούτε με διάβασμα, ούτε με λεφτά, ούτε με δόξα, ούτε με φίλους, ούτε με παιδιά, ούτε με σκυλιά , απλά στρογγυλεύει δεν έχει γωνίες. Με αγάπη;

Δεν γράφω πια γιατί τόσο καιρό πάνω στο βότσαλο ένιωσα ασφάλεια. Ένιωσα πως κάπου μπορώ να σταθώ,  από κάπου να πιαστώ και να γεμίσω το κενό. Να ιεραρχήσω τη ζωή μου με τρόπο κανονιστικό. Δε γίνονται  όμως αυτά τα πράγματα σε ένα μυαλό που λατρεύει το χάος.  Κι όμως έγινε. Η τάξη μου έδωσε ηρεμία και σώπασε το πληκτρολόγιο μου ,  όποιος με έχει ακούσει να πληκτρολογώ καταλαβαίνει τι εννοώ!

Τώρα όλα ήσυχα. Μια ευτυχισμένη ζωή, χωρίς περιπέτειες, καθωσπρέπει,  χωρίς εκπλήξεις και μια σιγουριά πως αν πεθάνω αύριο, κάποιος θα το καταλάβει.  Το είπε και ο Thornton  «When you're safe at home you wish you were having an adventure; when you're having an adventure you wish you were safe at home.»Μην το ψάχνεις, άκρη δε θα βρεις. Η ζωή του καθενός ένα κουβάρι , όσο πιο πολύ την μπλέκεις ,τόσο πιο δύσκολο να βρεις άκρη.


Αφιερωμένο στο φίλο μου Αχιλλέα που σήμερα έχει τα γενέθλια του! 

Τρίτη, Μαρτίου 29, 2011

Θέλω να γράφω ξανά όπως παλιά...




Όταν είσαι ασφαλής σπίτι σου, θα ήθελες να ζεις μια περιπέτεια και όταν ζεις μια περιπέτεια, θα ‘θελες να είσαι ασφαλής στο σπίτι σου.
Υπάρχει όμως μια περιπέτεια που μπορείς να ζήσεις ακόμα και μέσα από το σπίτι σου. Η περιπέτεια της γραφής!

Ούτε αυτό κάνω πλέον ... 

Δευτέρα, Μαρτίου 21, 2011

Golden Raspberry Award (Χρυσά Βατόμουρα)



Πηγή:http://www.larissafc.com by platt

1o Bραβείο.
Κωστας Πηλαδάκης για τις ταινίες:
-"Μια του κλεφτη, δυο του κλεφτη" (και μυαλό δεν εβαλες)
-"7 χρόνια φαγούρα" (και τίποτα δεν εμαθες)
-"Σκoτώνουν τα άλογα οταν γεράσουν" (αφιερωμένο στους παλαίμαχους) 
-"Αρχι-Μίδας" (γνωστό remaκe τις ταινιας "Χρυσο πιάνει Σκατά γίνετε"
Το βραβείο θα απονείμει ο Αχιλλέας μΠεος.

2ο Βραβείο.
Νίκος Κωστένογλου για τις ταινίες μικρού μηκους:
-"Bαθμός να'ναι και οτι να'ναι"
-"Εδω παπάς εκει παπάς"
-"Τρεις έντεκα τρεις δώδεκα τρεις δεκαπέντε και έντεκα"
-"Παπασούζας εναντίον Γκοτζίλα"
-"7 χρόνια στο Θιβετ και 2 βδομάδες στο Αγιο Ορος"
Το βραβείο θα απονείμει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

3ο Βραβείο.
Κωστας Κωνστάντος για τις εκπαιδευτικές εκπομπές στην μικρή οθόνη:
-"Πως να παρκάρεις ενα ποδήλατο"
-"Η τεχνη του φραπέ"
-"Γινε και συ μάνατζερ... μπορείς."
Guest star στην ταινια "Ο Φακίρης και ο Καρμοίρης"
Το βραβείο θα απονείμει ο Δαλάϊ Λάμα.

4ο Βραβείο στους παιχτες της ΑΕΛ για της υπερπαραγωγές:
-"Η απόδραση των 11"
-"Και τα 11 ηταν καθάρματα"
-"Αυτό ξερω αυτό παιζω"
-"Κατι κουρασμένα παλικάρια"
Το βραβείο θα απονείμει ο Φακούντο Πάρα

5ο Βραβειο δημοσιογραφίας στους γνωστούς οσφυοκάμπτες κωλοτούμπες:
-"Kαμια δουλειά δεν ειναι ντροπή"
-"Γλυφω για να ζήσω"
-"Ο Σάλιαγκας και ο Μάλιαγκας"
Και για της συμμετοχές στην εκπομπή μαγειρικής "Τουμπεκί ψιλοκομμένο" και φυσικής αγωγής "Η τεχνη της κωλοτούμπας".
Το βραβείο θα απονείμει ο Larry King με την Oprah Winfrey.

Ειδικό βραβείο για τα βιβλία που γίναν best seller.
-Geremi Sorele Njitap για το "Πως να φαίνεσαι 10 χρόνια νεότερος και τα μυστικά"
-Stephen Ayodele Makinwa για το "Πως να κερδιζεις λεφτά απ'το ποδόσφαιρο χωρις να εχεις ιδέα".
-Νικόλαος Νταμπίζας για το βιβλίο "Κορνερ, κεφαλιά, φαουλ" και η αισθηματική κομεντί "I love κάτω Ραχούλα".

Βραβειο ευρεσιτεχνίας στην τριπλέτα:
Ζιάγκα, Κατσάρα,Τζημα για το "Πως να ξύνετε τ@ρχιδια σας με τα δυο χέρια"

Παρασκευή, Μαρτίου 11, 2011

Η αγάπη ορμάει μπροστά



Χρόνια τώρα με φονάζει από μακριά
Κι ούτε ξέρω πως αντέχω και δε βρίζω
Να τη βλέπω ν' αρμενίζει στ' ανοιχτά
Κι εγώ έτσι στα ρηχά να πλατσουρίζω

Χρόνια τώρα με φωνάζει από μακριά
Και με βλέπει σκεπτικό και κουρασμένο
Και μου λέει έλα δοκίμασε άλλη μια
Εσένα ονειρεύομαι κι εσένα περιμένω

Κι ακόμα μια φορά
Πως θα τη φτάσω ελπίζω
Η αγάπη ορμάει μπροστά
Κι εγώ πίσω τρικλίζω
Πέφτω κι αυτή γελά
Μα εγώ πονάω και βρίζω
Και πάω να σηκωθώ ξανά

Κι ακόμα μια φορά
Λέω θα της τραγουδήσω
Τραγούδια τρυφερά
Κι αρχίζω να γρυλίζω
Φαλτσάρω και γελά
Και σταματώ και βρίζω
Και πάω να της το πω ξανά

Κι όταν καμιά φορά
Στέκει και την αγγίζω
Μου λέει είμαι φωτιά
Μα μοναχά δροσίζω
Κι άμα καώ γελά
Μα εγώ πονάω και βρίζω
Και πάω να γιατρευτώ ξανά

Κυριακή, Μαρτίου 06, 2011

Καρναβάλι


Είναι Κυριακή πρωί  κι έχουν όλα ειπωθεί. Κυριακή της αποκριάς  κι έχουν όλα γραφεί, εφευρεθεί , πεθάνει . Τα άτιμα, έχουν προλάβει ήδη καμιά δεκαριά φορές να ξανά πεθάνουν και να αναστηθούνε και πάλι. Έχω αρχίσει έναν άνισο αγώνα. Θα καταφέρω σε μια ζωή να διαβάσω όλα όσα έχουν γραφτεί; Μπα, δε προλαβαίνω.Θα βγω έξω.Να γράψω; Δε μπορώ. Εγώ τώρα πρέπει να ζήσω  έστω κι από αυτή την αποχαυνωτική θέση που διάλεξα να κάτσω κι αν δεν ζήσω, πρέπει τουλάχιστον να παρακολουθήσω.Δε θέλω να γράψω. Δε μπορώ. Το μολύβι  μου έχει μουγκαθεί, το πληκτρολόγιο βογκάει . Άναρθρες κραυγές, λερώνουν τα doc  μου . Θα πάω στον Τύρναβο να κάψω τον καρνάβαλο,θα μου βάλω μπουρλότο.Έχω κάτι εισιτήρια στην τσέπη ακυρωμένα, από αυτά που ακριβαίνουν κάθε μέρα, θα τα βάλω για προσάναμμα και την πλαστικοποιημένη κάρτα ανεργίας, κι αυτή θα τη βάλω. Άχρηστη μου είναι .Θα ανάψω κι ένα από τα κομμένα, θα κάνω κυκλάκια, κι αν ζω μέχρι την Καθαρή Δευτέρα , θα σε ξεματιάσω με λαγάνα και ταραμοσαλάτα. Έλα μην κλαις , γι αυτό υπάρχουν τα όνειρα, τα ταξίδια και τα σχέδια, για να αναβάλλονται .  Τι είναι μια αναβολή μπροστά σε μια ακυρωμένη ζωή; Όσο για τα χιόνια, μη σε τρομάζουν. Αυτόν τον χειμώνα τα έχω φάει με το κουτάλι. Εμείς θα πνιγόμαστε σε ένα υδρομασάζ που το βάφτισαν τζακούζι .Θα το παίζω μάγκας , όπως μ' έμαθες εσύ.Καλημέρα καρναβάλι. Καλώς ήρθες και πάλι. Ελπίζω φέτος να μην ξεχάσεις να φύγεις. Σήμερα θα σε κάψουμε .

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 23, 2011

Φλώρινα: Ομορφιά στα... άκρα!



Σου δίνουμε τους 20 λόγους που θα σε φέρουν στην Φλώρινα και τους γύρω θησαυρούς της!

Με ορμητήριο την πόλη της Φλώρινας, στις εσχατιές της χώρας, απολαύσαμε αυθεντική φιλοξενία, «χαθήκαμε» στην απεραντοσύνη των Πρεσπών, ακολουθήσαμε τα... βήματα του Αρκτούρου στο Νυμφαίο και το Δρόμο του Κρασιού στο Αμύνταιο και τον Άγιο Παντελεήμονα. Μόνο ένα δεν καταλάβαμε: γιατί έπρεπε να γυρίσουμε πίσω!

Η Φλώρινα είναι ευλογημένη γη: φυσικές λίμνες (έξι τον αριθμό), πλούσια πανίδα, αλπικά τοπία, κι ανθρωπιά που σκλαβώνει. Η πόλη έχει δεχτεί το... γαλλικό άγγιγμα από αρχιτέκτονες μετά τον Πόλεμο και αυτό σε συνδυασμό με την ύπαρξη του μελαγχολικού ποταμού Σακουλέβα τής δίνουν κάτι από βορειοευρωπαϊκό αέρα. Πεζόδρομοι που σφύζουν από κόσμο και ζωή, αρχοντικά που βουλιάζουν στην πρωινή πάχνη και μια φύση που σου φωνάζει: «Απόλαυσέ με όσο περισσότερο μπορείς». Σε μικρή απόσταση, ο «πρίγκιπας του χιονιού», το Νυμφαίο, σοκαριστικά καλοδιατηρημένος, σκορπάει από τις καμινάδες του μυρωδιά φρεσκοκαμένου ξύλου. Ασημένιες στέγες και τόνοι πελεκημένης πέτρας φαντάζουν έτοιμοι να υποδεχτούν το λευκό χειμωνιάτικο πέπλο. Και κάπου εκεί στα ακριτικά εδάφη των Πρεσπών, μόνο ο ήχος του αργυροπελεκάνου που βουτάει στα ανήλιαγα βάθη τους διακόπτει «αυθάδικα» την απέραντη γαλήνη, σε μια γωνιά του πλανήτη όπου τα διαβατήρια είναι απλώς περιττά... Οι εικόνες κατακλύζουν το μυαλό μου -και τον φακό του Σπύρου-, οι λέξεις με περιορίζουν κι η πένα μου, σαν τρελή, βιάζεται να καταγράψει όσα είδα. Το έκανα λοιπόν, τα συνόψισα σε είκοσι και σε προσκαλώ να τα μοιραστείς μαζί μου.

XIONOΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΓΛΑΣ
Στο χωριό Πισοδέρι (19 χλμ. από τη Φλώρινα και σε υψόμετρο 1.600-1.900 μ.) βρίσκεται αυτό το εξαιρετικό χιονοδρομικό κέντρο. Είναι το μοναδικό στην Ελλάδα που βρίσκεται πάνω σε κεντρικό ασφαλτόδρομο, μέσα σ' ένα δάσος από οξιές και βελανιδιές. Δέκα πίστες Ολυμπιακών προδιαγραφών, σ' ένα τοπίο απαράμιλλου κάλλους. Κάθε Σάββατο, από τις 21:00 μέχρι τις 23:00, είναι φωταγωγημένο για νυχτερινές επιδόσεις στο ski! Ανοιχτά καθημερινά 09:00-16:00. (Πισοδέρι Φλώρινας, τηλ. 23850 44144)

ΝΥΜΦΑΙΟ
Χαρακτηρισμένος ως ο δεύτερος πιο παραδοσιακός οικισμός της Ευρώπης, κι εμείς δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε. Μια αξέχαστη διαδρομή -απέχει 25 χλμ. από τη Φλώρινα- σε τοπία (συνήθως χιονισμένα) που θυμίζουν πολύ Σκανδιναβία θα σε οδηγήσει σ' ένα παραμυθένιας ομορφιάς σκηνικό: πλακόστρωτα δρομάκια, παραδοσιακοί ξενώνες και νοστιμότατοι τοπικοί μεζέδες... Μην τα χάσεις για κανένα λόγο! Στην κεντρική πλατεία, στο cafe Άτι (τηλ. 23860 31392) θα συναντήσεις την κυρία Νεράντζα που θα σε εκπλήξει ευχάριστα με τις πίτες της: φτιάχνει μυρωδάτη τσουκνιδόπιτα και υπέροχη μανιταρόπιτα με μανιτάρια βουνού!

ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ
Η πινακίδα στο Νυμφαίο με σήμα τη χαρακτηριστική... πατουσίτσα σε προειδοποιεί: «Ο θόρυβος ενοχλεί τις αρκούδες». Ήσυχα λοιπόν γνωρίσαμε τον Γιώργη, την Ειρήνη και τους υπόλοιπους 11 φίλους τους. Πρόκειται για καταφύγιο ορφανών και πρώην αιχμαλωτισμένων (για χορό) αρκούδων. Επιστημονική φροντίδα στο φυσικό τους περιβάλλον, σε μια αξιέπαινη προσπάθεια που προάγει την αγάπη και το σεβασμό του ανθρώπου για την άγρια ζωή. ( Νυμφαίο Φλώρινας, τηλ. 23860 41500, www.arcturos.gr)

TOΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Γίνεται να φύγεις από τη Φλώρινα χωρίς τις ξακουστές κόκκινες πιπεριές (γλυκές ή καυτερές), το πικάντικο μπούκοβο, τα φασόλια Πρεσπών (που μέχρι και γλυκό κουταλιού τα κάνουν!), τους γίγαντες ντόπιων παραγωγών, τα τσίπουρα και τα φημισμένα βιολογικά κρασιά Αμυνταίου; Πίστεψέ με, δεν γίνεται! (Πιπεριές Ναουμίδης, Αμύνταιο, τηλ. 23860 61238 / Γλυκά Βέικου, Πλ. Μόδη , τηλ. 23850 36262 / Κρασιά Πάντου, Πλ. Μόδη, τηλ. 23850 29623)

ΠΡΕΣΠΕΣ-ΨΑΡΑΔΕΣ
Μπορεί να χρειαστείς μία περίπου ώρα από τη Φλώρινα για να το προσεγγίσεις, ωστόσο αξίζει τον κόπο! Εκδρομή στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας, στο λεγόμενο Τριεθνές (το σημείο όπου συναντιούνται η Ελλάδα, η Αλβανία και η FYROM), τους Ψαράδες. Εκεί ο χρόνος μοιάζει μονίμως σταματημένος... στο pause, ο ελληνισμός πιο ζωντανός από ποτέ, οι τοπικές σπεσιαλιτέ κλέβουν την παράσταση και μια αίσθηση γαλήνης που δεν θα ξεχάσεις όσο ζεις. Επίσης, στους δρόμους του χωριού κι ανάμεσα στις καλαμιές της Μεγάλης Πρέσπας, ίσως δεις και το προστατευόμενο είδος μίνι αγελάδας να κυκλοφορεί ελεύθερο...

ΒΑΡΚΑΔΑ ΣΤΟ ΤΡΙΕΘΝΕΣ
Νοίκιασε μια «πλάβα» (€30) από το λιμανάκι των Ψαράδων και φτάσε κυριολεκτικά στα... άκρα! Κούμπωσε όμως το μπουφάν σου, γιατί ο αέρας... ξυρίζει, κι αφήσου στη μαγεία του τοπίου. Ο κύριος Μιχάλης θα σε οδηγήσει σε απόσταση αναπνοής από τα ασκηταριά του 12ου και του 14ου αι., που, σκαρφαλωμένα στο βράχο, χρησίμευαν ως καταφύγια εξόριστων και ασκητών, κρατώντας επτασφράγιστα τα μυστικά τους... Εδώ υπάρχει και το μεγαλύτερο καταφύγιο νυχτερίδας (υπολογίζονται 100 είδη) στην Ευρώπη. Η βόλτα διαρκεί, το πολύ, μία ώρα και ποτέ μετά τη δύση του ήλιου. (κος Μιχάλης Παπαδόπουλος, τηλ. 6972 275193)

ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ
Μες στα βαθυγάλαζα νερά της Μικρής Πρέσπας, επισκέψου το δεύτερο κατοικημένο νησί σε λίμνη στην Ελλάδα, τον Άγιο Αχίλλειο και την ομώνυμη εκκλησία. Ένα σκηνικό πραγματικά βγαλμένο από βιβλίο του Τόλκιν αντικρίζεις μόλις διαβείς την 600 μέτρων πεζογέφυρα που το ενώνει με τη στεριά. Μεσοβυζαντινές εκκλησίες που χάνονται στα βάθη του χρόνου και πολλά προστατευόμενα πτηνά, στους καλαμιώνες της λίμνης.

ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΙΣ 23/12
Ένα all day party στήνεται στους -συνήθως χιονισμένους- δρόμους της Φλώρινας και συγκεντρώνει φανατικούς θαυμαστές απ' όλη την Ελλάδα. Θα δεις μεγάλες φωτιές σε κεντρικά σημεία, τεράστια καζάνια με ζεστή φασολάδα για όλους, τσίπουρα, μουσικές κι εγκάρδιες ευχές για καλά Χριστούγεννα. Μην το χάσεις... αξίζει!

NIGHTLIFE ΣΤΟΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ
Ποιος είπε ότι η Φλώρινα δεν ξενυχτάει; Όλο το... παιχνίδι γίνεται στον πεζόδρομο της Παύλου Μελά, στην καρδιά της πόλης. Τα διπλανά μπαράκια είναι ασφυκτικά γεμάτα με ντόπιους αλλά και φοιτητές, σ' ένα πάρτι που κρατάει μέχρι το ξημέρωμα. Το Cream με τις ωραίες παρουσίες, το Bo με το απίστευτο decor, το Liberty με τα αναρίθμητα σφηνάκια κι ο κατάλογος δεν τελειώνει...

ROOM CLUB
Σ' ένα νεοκλασικό κτίσμα του 1919 στεγάζεται το πιο δυνατό club της πόλης. Τις πιο ωραίες υπάρξεις θα δεις συγκεντρωμένες εδώ, σ' έναν χώρο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα αθηναϊκά clubs. Ανοιχτά Τρίτη-Σάββατο (ποτό €8, φιάλη €70). (Παύλου Μελά 24)

ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΣΑΚΟΥΛΕΒΑ
O μελαγχολικός ποταμός Σακουλέβας που διασχίζει τη Φλώρινα ενδείκνυται για περπάτημα, με το κρύο να σε «χτυπάει» στο πρόσωπο και να σε μεταφέρει νοερά στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα της αρεσκείας σου - Παρίσι, Βουδαπέστη, Βιέννη... Μετά τη βόλτα σου, πιες μια ζεστή σοκολάτα στο trendy cafe Roza στον πεζόδρομο, στις όχθες ποταμού. (Λ. Ελευθερίας 77, τηλ. 23850 22953)

COMING SOON
Στα λιγνιτωρυχεία Αχλάδας, από το 1936 γίνεται εντατική εξόρυξη λιγνίτη από την οικογένεια Ρόζα. Για το καλό του Νομού, πραγματοποιούν, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, μικρές εκπαιδευτικές (με σχετική ενημέρωση για τον λιγνίτη) εκδρομές στα ορυχεία, ενώ σύντομα θα δημιουργηθεί κι ένα μικρό μουσείο- εκθετήριο. (Γραφεία-Πληροφορίες, Παπαθανασίου 2, Φλώρινα, τηλ. 23850 24188)

ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ
Είκοσι πέντε χιλιόμετρα από την πόλη της Φλώρινας, στο Αμύνταιο, που φημίζεται για τα κρασιά και το ξινό νερό του, θα συναντήσεις αυτό το παραδοσιακό μεζεδοπωλείο -πού αλλού;- δίπλα στις ράγες του τρένου. Ταξιδιάρικο decor με παλιά αντικείμενα που συγκέντρωσε η κυρία Κυριακή και χειροποίητο τσίπουρο κατευθείαν από το καζάνι. Οι δε μεζέδες κερδίζουν τις εντυπώσεις (δοκίμασε γεμιστά μανιτάρια, αλίπαστα, κροκέτες με καυτερή πιπεριά), σ' έναν κατάλογο που δεν τελειώνει... Καθημερινά από τις 11:00 (€10). (Βασιλέως Γεωργίου 6, Αμύνταιο, τηλ. 23860 22882)

ΤΟ ΚΟΥΤΟΥΚΙ
Στις όχθες της Βεγορίτιδας, στον Άγιο Παντελεήμονα, το σκηνικό θα σε μεταφέρει σε χωριό! Θα επιλέξεις το Κουτούκι για το φαγητό σου γιατί από τα χέρια και τις κατσαρόλες της κυρίας Θάλειας «ξεπηδούν» γευστικοί θησαυροί. Γριβάδι (ψάρι λίμνης) πλακί, πιπεριές, κρύα σαλάτα «τουλτζένα», σπιτικό λουκάνικο, τραχανάς , χοιρινό με λάχανο και πολλά παραδοσιακά γλυκά. Το τζάκι σκορπίζει τη ζεστασιά του στο χώρο και η ζωντανή μουσική σε συνδυασμό με το δικής τους παραγωγής τσίπουρο φτιάχνει την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Καθημερινά 18:00-02:00 & Σάβ.-Κυρ. και μεσημέρι. Ενδ. τιμή: €10-12. (Παραλία Αγίου Παντελεήμονα, Αμύνταιο, τηλ. 23860 61117)

U GOT NAIL
Tι κι αν βρίσκεσαι στην άλλη άκρη της Ελλάδας, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ομορφιά σου. Σ' ένα self-decorated σαλόνι ομορφιάς, η Χριστιάνα και το έμπειρο team της θα σε κάνουν... θεά! Μανικιούρ με επαγγελματικά προϊόντα Trosani, πεντικιούρ (και ιατρικό), αποτρίχωση, σολάριουμ με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, σ' ένα μαγαζί-θεσμό στη Φλώρινα, αφού μετρά πάνω από δέκα χρόνια κι ήταν αφετηρία για τρία καταστήματα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. (Αρχ. Παπαθανασίου 4, Φλώρινα, τηλ. 23850 25551)

ΛΥΓΚΗΣΤΙΣ
Ο Μίμης έχει φτιάξει πολύ ωραία κατάσταση στο κέντρο της Φλώρινας, γι' αυτό και κάθε βράδυ γίνεται χαμός. Χειροποίητοι μεζέδες διά χειρός... μαμάς, με λαχανικά από τον μικρό τους κήπο και τσίπουρο δικής τους παραγωγής! Θα γευθείς ακόμη καλοψημένα ντόπια κρέατα αλλά και ψαρικά, όπως πέστροφα καπνιστή και καλαμάρι. Καθημερινά, εκτός Κυριακής, από τις 12:00. (Παύλου Μελά 33, Φλώρινα, τηλ. 6972 660068)

ΤΟ 25ΑΡΙ
New entry στη Φλώρινα, θα το βρεις στον πεζόδρομο στις όχθες του ποταμού. Απόλυτα νεανικό και κεφάτο στέκι! O Κυριάκος και ο Χρήστος με την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό τους δημιουργούν υπέροχη ατμόσφαιρα και άκρως... απολαυστικούς μεζέδες. Τσίπουρο παραγωγής, ντόπια κρέατα, λουκάνικο που δεν χορταίνεις και κυνήγι τον χειμώνα. Κάθε Πέμπτη τζάκι & live μουσική. Καθημερινά από τις 11:00. (Αβέρωφ 36, Φλώρινα, τηλ. 23850 22650)

LA PASTA
Είναι το ολοκαίνουριο και μοναδικό ιταλικό εστιατόριο της Φλώρινας! Ιταλός ιδιοκτήτης, ιταλός σεφ και φούρνος με ξύλα είναι τα συστατικά της επιτυχίας σε συνδυασμό βέβαια πάντα με την έμφυτη φλωρινιώτικη φιλοξενία. Απολαύστε λαχταριστή pizza, antipasti αλλά και κυρίως πιάτα στις όχθες του ποταμού και μάλιστα σε συμφέρουσες τιμές. Καθημερινά από τις 19:00 & Σάβ.-Κυρ. και μεσημέρι. (Λ. Ελευθερίας 35, Φλώρινα, τηλ. 23850 24712)

ΒEST WESTERN LINGOS
Προσιτή πολυτέλεια στο κέντρο της Φλώρινας! Στα 40 ανακαινισμένα δωμάτιά του απολαύστε άνετη διαμονή. Στα plus, το ότι διαθέτει και οργανωμένο συνεδριακό κέντρο. (Ταγματάρχη Ναούμ 1, Φλώρινα, τηλ. 23850 28322, www.hotel-lingos.gr)

ΠΕΤΡΙΝΟΙ ΞΕΝΩΝΕΣ ΠΛΕΙΑΔΕΣ
Αληθινά κοσμήματα για την περιοχή αποτελούν οι τέσσερις σουίτες και τα έξι δίκλινα του ξενώνα, εξολοκλήρου φτιαγμένος από πέτρα. Εδώ και δύο χρόνια δύσκολα βρίσκεις δωμάτιο, ειδικά τη χειμερινή περίοδο. Επιπλέον, στην όμορφη αίθουσά του διοργανώνει και lives με διάσημους καλλιτέχνες. Highlight το ολοκαίνουριο LAK corner, σε αποκλειστικότητα για τη Φλώρινα. Τιμή: Από €60 το δίκλινο. (Δημ. Παπαθανασίου, Φλώρινα, τηλ. 23850 44070, www.PleiadesFlorina.gr)

Florina

Τρίτη, Φεβρουαρίου 22, 2011

Κάτουλλος

Με τη Σοφία Νικολαΐδου στον Ερμή

Το Ρώσικο Μαιευτήριο, ο Τσελεμεντές και η δολοφονία ενός βασιλιά.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΩΤΗ ΒΑΛΛΑΤΟ

http://www.lifo.gr/mag/features/2522
Περπατώντας προς την πλατεία Ελευθερίας, εκεί απέναντι από τις «θρυλικές» πια αποθήκες του Φεστιβάλ (ένα εισιτήριο μηδενικό, πάρτι με δωρεάν ντόπια ρετσίνα του σπόνσορα και κιλά φυλλάδια του Κέντρου Κινηματογράφου), σκέφτομαι μερικές εικόνες από το βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου. Το κοριτσάκι που κατουρήθηκε πάνω του και πιτσίλισε το παπούτσι του Ανδρέα Παπανδρέου, τη γιαγιά που περιέλουσε με καυτό λάδι μια γάτα, τη Θεσσαλονίκη στις φλόγες. Τα σουτζουκάκια του Ρογκότη, εκεί στο δεξί μέρος της πλατείας (στη γωνία με την Καλαποθάκη), έχουν παραδώσει πια τα ηνία σε μια (καλή) μοντέρνα κρεατοταβέρνα, τα ψηλά δέντρα της πλατείας όμως παραμένουν και σου προκαλούν το αίσθημα ότι είσαι κοντά σε θάλασσα ή σε λίμνη ή σε κάποιο ποτάμι (τι δέντρα είναι αυτά, άραγε;). Η Σοφία Νικολαΐδου που έγραψε αυτό το υπέροχο βιβλίο με τίτλο Απόψε δεν έχουμε φίλους με περιμένει στο στενάκι της οδού Ρογκότη, κάτω από μια απλωμένη (κερκυραϊκού τύπου) μπουγάδα με ρούχα που έχουν τη στάμπα του Αρκτούρου - προφανώς διαφημιστικό τρικ για το κατάστημα με αναμνηστικά της περιβαλλοντικής οργάνωσης που βρίσκεται στον ίδιο δρόμο. Το ραντεβού μας είναι έξω από τον Ερμή, αυτό το πρώην μπακάλικο-οινομαγειρείο, που έχει πια επεκταθεί μέχρι την παρακείμενη στοά χωρίς να έχει χάσει τη γοητεία του παλαιού μπιστρό. Ένα μαγαζί που μου θυμίζει συνδυασμό ενός εστιατορίου στην Κοπεγχάγη, ενός μπαρ στις Βρυξέλλες και μιας μπρασερί στη Νίκαια. Κόκκινο κρασί δικής τους παραγωγής, φιλέτο με άγρια μανιτάρια, σπέσιαλ χουνκιάρ μπεγιεντί, ψάρια από «μιλημένο» ψαρά και minimal techno στα ηχεία. Η Σοφία έχει έρθει κατευθείαν από τη Φλώρινα, όπου κάθε Σαββατοκύριακο διδάσκει δημιουργική γραφή στους φοιτητές του εκεί πανεπιστημίου. «Είναι ένα βιβλίο με τρεις γενιές Ελλήνων. Είναι η γενιά της Κατοχής, η γενιά του '80 και η γενιά των Δεκεμβριανών του 2008. Η γενιά της Κατοχής παίρνει τις αποφάσεις της σε πολύ κρίσιμα πράγματα, καθώς και πάνω στο δίλημμα "ζωή ή θάνατος". Στη δεκαετία του '80 οι αποφάσεις της τότε γενιάς είχαν να κάνουν με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ στην τελευταία γενιά, αυτή των Δεκεμβριανών, τα πράγματα είναι ρευστά». Μέχρι εκείνη την Κυριακή του Δεκεμβρίου του 2008 είχε σχεδόν έτοιμο το βιβλίο της. Η Κατοχή και η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία συνέθεταν το παζλ που έδενε την ιστορία της πόλης με την κινηματογραφική φαντασία της. Απόκληροι ήρωες, προδότες, αισιοδοξία, μια πόλη, μια χώρα που αλλάζει κάθε λεπτό, αυτό. «Εκείνο το απόγευμα της εβδόμης Δεκεμβρίου επέστρεφα με το τρένο από τη Φλώρινα, χωρίς να έχω απόλυτη συναίσθηση του τι συνέβαινε σε όλη τη χώρα ύστερα από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Έφτασα στον σταθμό της Θεσσαλονίκης και αντίκρισα μια άλλη, διαφορετική πόλη. Τη διέσχισα ανάμεσα σε φωτιές και συντρίμμια για να φτάσω σπίτι μου και ήταν κάτι τόσο ισχυρό που μου πυροδότησε κάτι εξίσου έντονο ώστε να ενταχθεί μέσα στην ιστορία που ήθελα να διηγηθώ στο βιβλίο μου. Ξαφνικά, έδεσε το παζλ και κάποια πράγματα ξαναγράφτηκαν με βάση αυτή την οπτική». Τώρα το techno έχει δώσει την θέση του στο «Be thankful for what you got» του William DeVaughn και ο νεο-mod μπάρμαν του μαγαζιού εξηγεί στους θαμώνες την ουσία των στίχων («είναι γραμμένο για τους ράπερ που μεγαλοπιάνονται όταν βγάζουν λεφτά, είναι για  να τους θυμίζει την καταγωγή τους και την ταπεινότητα μέσα στην οποία μεγάλωσαν»). Η Σοφία πίνει αργά ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και μου αναλύει το γεγονός ότι το βιβλίο της αποδομεί τρεις διαφορετικές γενιές των Ελλήνων σε τρεις διαφορετικές κομβικές στάσεις της Ιστορίας, μιας Ιστορία που υπάρχει χαραγμένη σε κάθε γωνιά της πόλης. «Ο απλός κόσμος δεν παρατηρεί την Ιστορία της πόλης του γιατί υπάρχει η επιχωμάτωση της καθημερινότητας. Στη Βασιλίσσης Όλγας, για παράδειγμα, υπάρχει ένα σημείο στο οποίο είχαν δολοφονήσει τον Γεώργιο Α'. Απέναντι έχει ένα περίπτερο. Ο περιπτεράς δεν δίνει σημασία γιατί έχει τα δικά του θέματα, τη μείωση της πελατείας, τους φόρους που χρωστάει κ.λπ. Αλλά, ταυτόχρονα είναι και ένας τόπος που εκλύει και άλλα πράγματα, εκτός από αυτά. Είναι τα επάλληλα στρώματα της πραγματικότητας, η οποία καταπίνει τα πάντα». Το Ρώσικο Μαιευτήριο, τα απολυμαντήρια στην Καλαμαριά («εκεί που τώρα είναι καφετέριες, αλλά κάποτε κράταγαν τους πρόσφυγες πριν τους δώσουν την άδεια να βγουν στην πόλη»), η πλατεία μπροστά από το Ντορέ, η κατάβαση από τα Κάστρα ένα απόγευμα με καλό καιρό όταν η θέα φτάνει μέχρι τον Θερμαϊκό και τα παπόρια που είναι αρόδο στην σκοτεινή θάλασσα, τα μνήματα πίσω από τα πανεπιστήμια («το μέρος που ζω»), το υποβλητικό κτίριο της Φιλοσοφικής («εκεί που σπούδασα»), τα νοσοκομεία της πόλης. Η Θεσσαλονίκη της Σοφίας Νικολαΐδου. « Έχω πάει σε νοσοκομείο, έχω χάσει άνθρωπο, έχω θάψει άνθρωπο και έχω γεννήσει. Έχω δει πώς είναι ένα διανυκτερεύον νοσοκομείο». Ανεβαίνουμε στον πάνω όροφο, εκεί όπου έχει παραμείνει η παλιά ατμόσφαιρα του οινομαγειρείου. Σε ένα ράφι δίπλα από άδειες καράφες, μπουκάλια ούζου και στοιχισμένα κρασοπότηρα υπάρχουν οι δυο τόμοι του Τσελεμεντέ. Η Σοφία αρπάζει τον πρώτο με ενθουσιασμό, ανοίγει στην πρώτη σελίδα και διαβάζει φωναχτά: «Η εφεύρεση ενός νέου φαγητού φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία στην ανθρωπότητα απ' όση η ανακάλυψη ενός νέου άστρου». Το βλέμμα της αστράφτει, πίνει μια τελευταία γουλιά από το κρασί της και μοντάρει νοερά μια νέα ιστορία για το επόμενο βιβλίο της.

ΕΡΜΗΣ- Ρογκότη 4, Θεσσαλονίκη, 2310 270783. Το βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου «Απόψε δεν έχουμε φίλους» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Κριτικές της για βιβλία δημοσιεύονται στα «Νέα Σαββατοκύριακο». snikolaidou.gr

🐰