Εκπαιδευμένοι στο οίδημα

Τρίτη, Μαρτίου 16, 2010

Πουλιά

Είναι πουλιά που πετάνε
Κι αλλά που κάθονται
Στη φωλιά, περιμένοντας
το πρώτο και το τελευταίο τους σάλτο
σ.χ

Δευτέρα, Μαρτίου 15, 2010

"Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο να αποδράσεις ή ένα μικρό πέρασμα από τα σκατά ή για πάντα μέσα σε αυτά ..."

Δεν μπορεί να είναι αυτό ζωή,δεν μπορεί να είναι αυτό για σένα και για μένα,για τη γενιά μας,όχι …

Να φτάνουμε τριάντα χρονών να μένουμε με τη μάνα μας και να θέλουμε τη νταντά στην ελληνική version του alpha να έρθει για να μας κάνει να είμαστε φρόνιμα παιδιά …

Όχι δεν είναι φυσιολογικό,να μην χαιρόμαστε τη ζωή,γιατί κάποιος μας κορόιδεψε πως η ζωή είναι να δουλεύεις δωδεκάωρα για εφτακόσια ευρω,χωρίς να μπορείς να πεις και τίποτα,όχι μωρό μου δεν είναι αργά,έλα σήκω φεύγουμε τώρα …

Ξέρω είναι δύσκολο,να αποτινάξεις τη συνήθεια από πάνω σου,ξέρω τους έχεις μάθει αλλιώς,ξέρω το διαφορετικό και το αλλιώς σου φαίνεται δύσκολο,πόσο πιο δύσκολο μπορεί να είναι από αυτό που ζούμε τώρα;

Είναι φυσιολογικό αυτό που ζούμε τώρα;

Αιχμάλωτοι σε ένα γραφείο,σε μια δουλειά που δεν ονειρευτήκαμε ποτέ,παγιδευτήκαμε, δεν είναι αργά,έλα να φύγουμε,δε θέλει σκέψη,όπου μας βγάλει …

Ξέρω θα πουν πως ονειροβατώ και όλο αυτό που θα μας βγάλει…Κι αυτό που ζούμε σήμερα που θα μας βγάλει;Δεν βγάζει πουθενά,βλέπω τις ελάχιστες εξαιρέσεις δίπλα μου,που πήραν άλλο δρόμο,μόνο καλύτερα μπορεί να είναι στο υπόσχομαι,έλα να αποδράσουμε, τον κόσμο δεν ξέρω αν μπορούμε να τον αλλάξουμε,αλλά έχουμε δικαίωμα να αλλάξουμε τις ζωές μας …

Μην βολευτούμε,τι να βολευτούμε δηλαδή,βόλεμα το βλέπεις εσύ αυτό; Πάμε και θα δεις πως θα βρούμε να την αράξουμε για τα καλά …

Έλα να γίνουμε εξαίρεση, δυο μαζί είναι καλύτερα και στο υπόσχομαι πως δεν θα ξαναέχανα το λιποζάν και οι σφίγγες θα σταματούσαν να τσιμπάν …

Αν.....

Αν...

Αν είχαν όλοι οι άνθρωποι να φάν,

και οι παππούδες δόντια να μασάν.

Αν η Τζέιν παντρευόταν τον Ταρζάν,

Αν κέρδιζε η γιαγιά μου στο κουνκαν.

Αν...

Αν είχα για ξαδέλφη τη Μουλάν,

αν ξέραν τα μωρά να κολυμπάν,

αν δε ξαναχανά το λιποζάν,

αν έπαβαν οι σφίγγες να τσιμπάν.

Ααααααααααααανννννννννννννν, αν αν αν αν...

θα γίνω μάγος, μάντης και σαμάν,

να πέφτουν τα παιχνίδια να μη σπαν, να μη σπάν...

Αν...

Αν ήξεραν οι κούκλες να μιλάν,

αν δεν ετσουζέ το σαπουάν.

Αν...

Αν ήταν ο μπαμπάς μου σουπερμάν,

η βρύση αν δεν ήταν τόσο πάν.

Αν...

Αν όλοι ήξεραν να παίζουν πιάν,

να παίζουν, να χορεύουν, να γελάν,

αν ήξεραν τα αστέρια να μετράν,

αν ήτανε οι μπάμιες κρουασάν.

Αααααααααααααααααααανννννννννν, αν αν αν αν,

θα γίνω μάγος, μάντης και σαμάν,

να πέφτουν τα παιχνίδια να μη σπάν, να μη σπάν...

Τον Δημήτρη Μητσοτάκη τον γνωρίσαμε από τους “Ενδελέχεια”. Ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος μουσικοσυνθέτης, στιχουργός και ντράμερ της μπάντα. Αυτή τη φορά τον βλέπουμε να μας παρουσιάζει την πρώτη προσωπική δουλειά του μαζί με τους “Ευδαίμονες” Σταύρο Αναστασιάδη (κοντραμπάσο, μπάσο), Αρετή Κοκκίνου (μαντολίνο, κιθάρες), Εύα Λαύκα (τραγούδι) και Θανάση Σολούκο (ακορντεόν, πιάνο).

Το cd περιλαμβάνει δέκα τραγούδια σε μουσική, στίχους και ενορχήστρωση του Δημήτρη Μητσοτάκη, μία διασκευή του παραδοσιακού από τη Θάσο «Πέρδικά μου πλουμισμένη» καθώς και 1 bonus track σε μια «θυγατρική» εκδοχή του πρώτου τραγουδιού «Αν», στο οποίο συμμετέχουν οι κόρες του και μία φίλη τους! Το album αυτό κυκλοφορεί για λογαριασμό της Lyra. Μια πολύ όμορφη δισκογραφική προσπάθεια με πολλές εικόνες, ηχοχρώματα που πραγματικά ευφραίνει την καρδιά και ταξιδεύει το μυαλό και την ψυχή. Την μουσική θα μπορούσα να την κατατάξω στα έντεχνα rock αλλά δεν θα ήθελα να βάλω ταμπέλα. Με ήχους άλλοτε ρετρό, άλλοτε tango, παραδοσιακούς, jazz και έντεχνους δεμένοι τόσο καλά μεταξύ τους, παντρεύοντας όλα αυτά τα είδη και αφήνοντας στο τέλος ένα γλυκό παιχνίδισμα στα αυτιά μας. Έκπληξη στο album αυτό είναι η συμμετοχή της Μάρθας Φριντζήλα χαρίζοντας τη μαγευτική φωνή της στο “Η Θεά”. Άλλη μια έκπληξη είναι η μελοποίηση το τραγουδιού “Λαθραία ελπίδα” το οποίο είχε εμφανιστεί με άλλους στίχους και άλλο όνομα “πες μου” στη δουλειά των Ενδελέχεια με τίτλο “μια πεταλούδα που ξεφεύγει”. Όπως λέει και ο μουσικοσυνθέτης Δ.Μ. το τραγούδι αυτό το είχε γράψει αρχικά με αυτούς τους στίχους. Στη δουλειά αυτή θα δούμε και την συμμετοχή του Γιώργου Παυλή (τρομπέτα-κορνέτα), του Δημήτρη Δάσαλο-Νομικού (τρομπέτα) και του Κώστα Πιστιόλη (γκάιντα, καβάλι). Εντύπωση μου έκανε η χαμηλή τιμή του cd (από 12,50euro έως 12,90euro) που σου δίνει ένα λόγω παραπάνω να το αγοράσεις. Πιστέψτε με αξίζει!

Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω ότι αυτό που με ξίνισε λίγο είναι ότι θα ήθελα να δω μια φιλική συμμετοχή του τόσα χρόνια συνεργάτη και φίλου Δημήτρη Λεοντόπουλου τραγουδιστή των Ενδελέχεια.

Track list:
1. Αν
2. Δώρο
3. Τραβώ γραμμή
4. Λαθραία ελπίδα
5. Ξέρω είσαι εκεί
6. Η Θεά
7. Η πληρωμή
8. Φοβάμαι
9. Αθήνα
10. Πέρδικά μου πλουμισμένη
11. Αποχωρισμός
Bonus track
12. Αν (θυγατρικό)

Κείμενο: Αντρέας Σειντής

ΑΛ-ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΝΙΟΥΣ

Μπουγάτσα

Πρωινό Κυριακής,ο καναπές ξέστρωτος,το τζάκι γεμάτο αποτσίγαρα και γόπες,το τραπέζι της κουζίνας γεμάτο σακούλες και αποφάγια από delivery.Πλένει τη στοίβα στο νεροχύτη ,κάνει φραπέ,ανοίγει το laptop και χαζολογάει στο facebook.

Το τελευταίο status που είχε κλέψει από τη Μυρσίνη,της θύμισε πολλά,τελικά έζησε ένδοξα και σπουδαία τη ζωή και το ίδιο εξακολουθεί να κάνει και σήμερα,ευτυχώς της το θύμισαν οι φίλου της γιατί το είχε ξεχάσει …

Πήγε στο κρεβάτι και του γαργαλούσε τα πόδια,τότε ήταν που της έκανε μια τεράστια αγκαλιά και χουζούρευαν για ώρες στο κρεβάτι…

Μετά εμφανίστηκε μια μπουγάτσα,ντυμένη με ένα φόρεμα από ζάχαρη άχνη και με στρασάκια κανέλας να λιώνει στο στόμα της,ενώ εκείνος χαμογελούσε και που και που της χάιδευε το μάγουλο για να τινάξει λίγη ζάχαρη και κανέλα που παράπεσε!

Ξημέρωσε Δευτέρα και είχε ακόμα αυτή τη γλυκιά γεύση της μπουγάτσας στο στόμα,όχι δεν είχε βάλει ξυπνητήρι,αρκετά την κορόιδεψαν,γυρνάει πλευρό,σήμερα δεν θα πάει στη δουλειά,το όνειρο της μπουγάτσας θα πάρει μια μέρα παράταση…