Τετάρτη, Φεβρουαρίου 17, 2010

Μέσος όρος


Προσπαθούν να με πείσουν πως η ηλιθιότητα είναι ο μέσος όρος,ναι και καθημερινά κάνουν κάτι γι αυτό. Στη δική μου καθημερινότητα ο μέσος όρος των ανθρώπων που συναναστρέφομαι ή που βλέπω στα κανάλια με κάνει να αισθάνομαι τέρας μορφώσεως, τεράστιο φως μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας.Κάτι πρέπει να γίνει ή να παραδεχτώ ότι ένα νόμπελ μου ανήκει και κάποια στιγμή θα το πάρω ή ότι πρέπει να αλλάξω επειγόντως, περιβάλλον και χώρα,αααα και να μην βλέπω τηλεόραση!

Υ.Σ Μάλλον το δεύτερο πρέπει να γίνει,αλλά επειδή πολύ άμεσα δεν παίζει,μέχρι τότε θα με θεωρώ πανέξυπνη,χαχαχαχα!

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 11, 2010

Ο Lucifer μέσα μου



P.SΓέμισε ο κόσμος από Μέντορες,μην κάνετε ποτέ ότι σας λένε οι άλλοι,αλλά μόνο ότι γουστάρει η ψυχούλα σας

http://www.mavri-magioneza.com/el/stixoi/stx-mavri-magioneza

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 10, 2010

Στόχος


Ήμουνα πάντα της άποψης πως τίποτα από όσα κάνουμε σε αυτή τη ζωή δεν πάει χαμένο και εξακολουθώ να το πιστεύω ενώ από την άλλη ασυνείδητα κάνω ότι μπορώ για να χαθεί.Προσπαθώ να βρω την αιτία που το δημιουργεί,αλλά και πάλι μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω και να το δεχτώ απλά ως ένα ακόμα γνώρισμα του χαρακτήρα μου.

Όσο κι αν μερικές φορές διατυμπανίζω ότι με ακολουθεί μια γκαντεμό ίωση,στην πραγματικότητα η τύχη ήταν πάμπολλες φορές στο πλάι μου.Οι περισσότεροι θεωρούν δύσκολο στο να τους ανοιχτεί μια πόρτα για να προχωρήσουν,στην δικιά μου περίπτωση, όλο μου ανοίγανε πόρτες,έμπαινα μέσα προχωρούσα,ενθουσιαζόμουνα και μετά απλά έφευγα και ποτέ μα ποτέ δεν γυρνούσα πίσω,μισοδουλειές.

Έδινα μια κλωτσιά σε όλα όσα με κόπο είχα κάνει και πήγαινα για άλλα τα οποία δεν είχανε καμία σχέση με τα προηγούμενα,αυτό ίσως οφείλεται και στο χάος που επικρατεί στο μυαλό μου.Από την άλλη ολοκλήρωσα αρκετά,αλλά όλα από λίγο,λίγο από αυτό,λίγο από εκείνο και τέρμα.Όλα τελειώνουν θα μου πεις, και κάποια στιγμή πρέπει να πας παρακάτω, απλά εγώ ποτέ δεν έμεινα μέχρι το τέλος για να το δω

Καμία σειρά,καμία συνέχεια και φτου και πάλι απ’ την αρχή,κανένας εμφανής στόχος, φτερό στον άνεμο.Πλέον μου είναι ολοφάνερο πως έτσι δεν γίνεται τίποτα,το μόνο που γεμίζει η ζωή σου είναι από νέες αρχές και στοιβαγμένα ένα σωρό πράγματα που έμειναν στη μέση,από δρόμους που όλο τους περπατάς και όλοι σε βγάζουν στο ίδιο σημείο.

Είμαι προς αναζήτηση ενός στόχου που θα με κρατήσει μαζί του,ενός ρεαλιστικού στόχου που θα βγάζει κάπου,δεν βιάζομαι να φτάσω εκεί,επιθυμώ απλά να έχει συνέχεια και διάρκεια,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα μπορώ να έχω παράλληλους δρόμους,αρκεί κάπου να οδηγούν και πάλι απ’ την αρχή…

Τρίτη, Φεβρουαρίου 09, 2010

Ηρεμία

Αλήθεια πόσες φορές στη ζωή σας,δεν υπήρξαν στιγμές που κάνατε κάτι που δεν γουστάρατε μια;Από κάτι που σας είπε το αφεντικό στη δουλειά,από το φαί της πεθεράς που δεν τρώγεται,αλλά εσείς το φάγατε με ευχαρίστηση,από την ανιαρή έξοδο με τους φίλους του/της γκόμενας σας ή γιατί απλά σας το είπε ο μπαμπάς σας.

Ευτυχισμένος άνθρωπος για μένα είναι όποιος χρειάστηκε να κάνει λιγότερες υποχωρήσεις στη ζωή του.Σημασία τελικά δεν έχει τι θέλεις από αυτή τη ζωή,αλλά τι δεν θέλεις,γιατί τα θέλω σου αλλάζουν αναλόγως με την ηλικία σου,τη φάση που είσαι στη ζωή σου,τις καταστάσεις γύρω σου.Μερικές φορές αναγκάζεσαι κιόλας,πετάει ο γάιδαρος;Πετάει λες κι εσύ,προσαρμόζεσαι,γιατί όσο καλά κι αν προγραμματίζεις τη ζωή,πάντα είναι έτοιμη για να σου τη φέρει και το πλάνο B μπορεί να χρειαστεί να εφαρμοστεί..

Καθημερινότητα,γεμάτη ανθρώπους που χρειάζονται να υποχωρούν συνέχεια,που μιζεριάζουν,που διατάζουν,που ο ένας καταπιέζει τον άλλο,οικονομική κρίση και όλα μαύρα και άραχνα,αν την δεις έτσι την γάμησες,όταν είσαι ήδη στον πάτο δεν καταλαβαίνω το λόγο που θες να πας ακόμα πιο κάτω.

Εντάξει κι εγώ δεν λέω,από τότε που έγινα ένα εργαζόμενο κορίτσι δεν είδα μια άσπρη μέρα,μεσαίωνας παντού,αλλά τι να κάνουμε ο καθένας πρέπει να αντιμετωπίσει αυτά που του έρχονται,όπως ανασφάλεια,ρουφιανιά και καθόλου μα καθόλου μπέσα πουθενά,αλλά ζωή δεν είναι μόνο δουλειά.

Ευτυχισμένος άνθρωπος για μένα είναι ο πλήρης άνθρωπος,ο ήρεμος άνθρωπος,ο άνθρωπος που δεν περίμενε τα γεράματα του για να ηρεμίσει,αλλά όταν βρισκότανε στη μεγαλύτερη ανηφόρα της ζωής του.Τι κι αν τίποτα σήμερα δεν μας βοηθάει να οδηγηθούμε προς αυτή τη ψυχική ηρεμία,αν κοιτάξουμε γύρω μας,αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά θα βρούμε σίγουρα κάτι που μπορεί να μας ηρεμίσει,είναι μεγάλο πράγμα να βρεις στη ζωή σου να ακουμπάς κάπου για λίγο την ψυχή σου.

Άλλοι το κάνουν στο γράψιμο,άλλοι κοιτώντας τη θάλασσα,άλλοι παίζοντας μουσική, άλλοι αγκαλιάζοντας τον άνθρωπο που αγαπούν,αρκεί κάπου να έχεις να ακουμπήσεις την ψυχή…

  Απεβίωσε σε ηλικία 42 ετών ο Θεόδωρος Γκόγκας . Η κηδεία του θα τελεστεί αύριο Τρίτη 14 Μαΐου 2024 και ώρα 2.00 μ.μ. από το σπίτι της ο...