Τετάρτη, Οκτωβρίου 31, 2012

Μαρτύρια της σάρκας ...promo video



Σας αρέσουν οι σαδιστικές, διεστραμμένες ιστορίες;
Τίτλος: Μαρτύρια της σάρκας

Συγγραφέας: Monica J. Ο' Rourke
Σειρά: Σκοτεινοί Τόποι
Μετάφραση: Πλεξίδας Ιωάννης
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Νοεμβρίου

Νόμιζε ότι ήξερε τι θα πει φόβος... αλλά έκανε λάθος. Ο τρόμος ήταν τώρα ψηλαφητός... Η ακαταμάχητη αίσθηση ότι ο θάνατος ήταν επαπειλούμενος, είχε κλέψει τις τελευταίες ρανίδες της λογικής της.

"Ασυμβίβαστα ζοφερό και ενοχλητικά ερωτικό, το "Μαρτύρια της σάρκας" είναι ό,τι πιο σκληρό στη λογοτεχνία τρόμου" Cemetery Dance Magazine

υ.σ Το καλό είναι ότι άρεσε στην ίδια τη Μόνικα, οπότε από εκεί και πέρα, πάμε για τα καλύτερα και για τα άλλα που έρχονται ... ετοιμαστείτε .....



Γυρίσματα Ρωμιός και Τζουλιέττα


Σήμερα ήταν μια ανεπανάληπτη μέρα. Δεν μπορώ καν να την περιγράψω με λόγια.Καταλαβαίνετε δηλαδή τι σημαίνει αυτό για μένα!Υπέροχη, κουραστική, με κρύο, καφέδες, τσιγάρα, γέλια και γύρισμα δίπλα στο ποτάμι.Είναι τόσο απίστευτα όμορφα τα πλάνα που μας τράβηξε ο Λευτέρης. Που πως να το πω; Κωλολένε  άσχημα. Έτσι μου ερχότανε να τα πάρω και να τα ανεβάσω όλα να τα δείτε και χωρίς μοντάζ, είναι απίστευτα σας λέω, αλλά τι να κάνουμε δεν με αφήνει η παραγωγή! Μα  εδώ που τα λέμε δεν γίνεται έτσι κι αλλιώς. Να σας δώσω στεγνά το φινάλε της παράστασης; Εμμμ δυσκολάκι!

Ευχαριστώ μέσα από την καρδία μου, την Έλενα που με πρότεινε και με γνώρισε με τόσους υπέροχους ανθρώπους, τον Άκυ και όχι Άκη που μας ανέχεται και μας σκηνοθέτησε, τον Δημήτρη Φ. για το ταλέντο του και τον Δημήτρη Λ, τον μεγάλο μου έρωτα στο εν λόγω βίντεο- φιναλέ για πολλούς και διάφορους λόγους, ξέρει αυτός , καθώς και τη Ρένα και την Μαρία που ήταν εκεί και η παρουσία τους μας έκανε όλους να χαμογελάμε.

Τέλος θέλω να ευχαριστώ και τον Γιάννη Π. που με εμπιστεύτηκε για τη δουλειά του(άσχετη με την παράσταση αλλά που με βρήκε μέσα από αυτή) γιατί πέρα από πολύ καλός άνθρωπος είναι και πολύ εντάξει και ντόμπρος που λέμε και δεν θυμάμαι από πότε έχω να συναντήσω τέτοια άτομα ειδικά στις δουλειές μου.

υ.σ 1 Η Μαρία Γ, λέει ότι γράφω απίστευτα στην κάμερα! Βρε λες να το γυρίσω και στην ηθοποιία;(αστειεύομαι)
υ.σ 2 Πάντως την ερωτευμένη μια χαρά δεν την έπαιξα Δημήτρη Λ;
υ.σ 3 Δείτε και τα πράσινα παπούτσια μου, το χέρι μου καθώς και το βυσσινί βιβλίο του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας να πρωταγωνιστούν στο παραπάνω βιντεάκι που έφτιαξα με τα χεράκια μου. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να δείξω ακόμη τίποτα περισσότερο.
υ.σ 4 Και μην ξεχνάτε, η πρεμιέρα της παράστασης είναι 8 Δεκεμβρίου στο Stage στη Λάρισα.
υ.σ 5  Δείτε το βιντεάκι σε HD
υ.σ 6 Ευχαριστώ τον μπαμπά μου για το Mac!

Δευτέρα, Οκτωβρίου 29, 2012

Flies Die

Γάτες της πιλοτής 2

Νιαουριστές ψυχούλες μου...

Δείτε δεξιά στη φωτογραφία , υπάρχει ακόμη μια μουσούδα!

Επιτέλους γίναμε φίλοι με τον γκρι παιχνιδιάρη γάτο της Θεοτοκοπούλου και προχθές μου γνώρισε και τους φίλους του... Κοντεύω να τρελαθώ κάτω από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερα πανέμορφα γατιά, εδώ στις φωτογραφίες θα δείτε τα τρία από τα τέσσερα που έχω εντοπίσει εγώ! Κάθε μεσημέρι τους πηγαίνω φαγητό, παίζουμε και τα χαιδεύω. Τα βρίσκω  να τριγυρνάνε είτε στη δικιά μας πιλοτή ή στην πιλοτή της διπλανής πολυκατοικίας . Είμαι πεπεισμένη πια ότι κάποιος φροντίζει αυτές τις γάτες εκτός από εμένα που τις ανακάλυψα πρόσφατα.



Νιαουρίνα οι άλλοι δυο είναι γάτοι

Επικίνδυνα χρόνια

                                


Γράφει η Σοφία Χολέβα 

Δεν θα πνιγούμε απ'τη βροχή, μας έχουν πνίξει ήδη...

Καλή βροχερή μας εβδομάδα αγαπητοί αναγνώστες του ArtandCity, με αστραπές και βροντές και με πλημμύρες πολλές ξεκινάει αυτή η εβδομάδα. Λίγες μέρες ακόμη και τον φάγαμε και τον Οκτώβρη και σαν πολλά να τα τρώμε δηλαδή αμάσητα τώρα τελευταία είναι η αλήθεια. Έχουμε μαζέψει τόσες αλήθειες, που δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε.
 

Εντάξει παράπονο δεν πρέπει να έχετε; Έχετε; Παρέλαση είχαμε, ξυπόλητους σημαιοφόρους είχαμε, αλαλούμ και σιδερένια κιγκλιδώματα είχαμε, αστυνομικούς στους δρόμους είχαμε και πλημμύρες είχαμε και συνθήματα είχαμε και φωνές είχαμε και το χειρότερο από όλα είναι ότι και σαν πολύ φασισμό να έχουμε τώρα τελευταία και όχι μόνο κουκουλομένο που είχαμε πάντα έτσι κι αλλιώς - αλλά απροκάλυπτο πια και υπερήφανο και ψηφισμένο...

Επικίνδυνα χρόνια αγαπητοί μου, το λιγότερο επικίνδυνα ζούμε. Ξέρω ότι ήδη θα έχετε διαβάσει ή θα διαβάσετε μέσα στις επόμενες μέρες, άρθρα και γνώμες γνωστών και μη σχολιαστών της επικαιρότητας για το θέμα που προέκυψε με το αυτόφωρο του Βαξεβάνη και το δημοσίευμα του στο περιοδικό hotdoc, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ. Μην μείνετε στις αναλύσεις τους, μην τις διαβάσετε καν, καθίστε για λίγο ήρεμοι και με όση κριτική σκέψη μπορεί να διαθέτετε σκεφτείτε τι έγινε με αυτό το θέμα, σκεφτείτε τι έχει γίνει μέσα στα τελευταία 2-3 χρόνια. Τα πράγματα τελικά είναι πολύ χειρότερα από όσο η φαντασία μας μπορεί να φτάσει. Αντί να είναι υπόλογοι αυτοί που πραγματικά φταίνε – Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλος και ένα σύστημα ολόκληρο, πάνε και κυνηγάνε έναν άνθρωπο που κάνει απλά τη δουλειά του και το ίδιο δεν συνέβει μόνο με τον Βαξεβάνη αλλά και με τον καθένα από εμάς.
 

Σας είπα έχει πολύ ψωμί το συγκεκριμένο θέμα του Βαξεβάνη και σίγουρα θα διαβάσετε αναλύσεις επί αναλύσεων στις επόμενες μέρες. Για μένα δεν έχει σημασία τόσο να πω την άποψη μου, που ως γνωστόν όλοι έχουμε από μια (σαν τις κω... δες ένα πράγμα), σημασία έχει να καταλάβετε όλοι πόσο επικίνδυνοι ήταν και είναι αυτοί που μας κυβερνάνε. Πόσο ύποπτα είναι τα χρόνια που ζούμε και να αναρωτηθείτε τι χειρότερο μπορεί να μας περιμένει και τι μπορούμε ίσως εμείς να κάνουμε ή έχουμε χρέος να κάνουμε. Προς το παρόν αγαπητοί αναγνώστες απλά συνειδητοποιείστε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μαζέψτε ακόμα μια αλήθεια αλλά σας εκλιπαρώ μην ξεχνάτε τις αλήθειες σας... Το περιστατικό με τον Βαξεβάνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή υπενθύμιση ότι ζούμε σε ύποπτους καιρούς. Μην σφάζεστε μεταξύ μας, μην γκρινιάζετε όλοι την ώρα, μην ζηλεύετε και κρίνετε τον διπλανό σας. Σκεφτείτε πάνω από όλα τι μας έφερε μέχρι εδώ και τι μπορεί να μας βγάλει από εδώ. Ζητάω πολλά;
 

Υσ. Η Ιστορία πλάθει τον εαυτό της με τέτοιο τρόπο, ώστε το τελικό αποτέλεσμα ξεπηδάει πάντα μέσα από τις συγκρούσεις πολλών ατομικών θελήσεων, που καθεμιά τους πάλι έγινε ό,τι είναι χάρη σε πάμπολλες ειδικές συνθήκες ζωής. Έτσι, είναι αμέτρητες οι διασταυρούμενες ενέργειες και άπειρη η σειρά των παραλληλόγραμμων δυνάμεων, μέσα από τις οποίες ξεπηδάει μια συνισταμένη – το ιστορικό γεγονός. Αλλά κι αυτό το ίδιο μπορεί πάλι να θεωρηθεί προϊόν μιας δύναμης που, κοιταγμένη στο σύνολό της, εργάζεται ασύνειδα και δίχως βούληση. Γιατί εκείνο που θέλει το κάθε άτομο εμποδίζεται από το καθένα απ’ όλα τα άλλα, και ό,τι προκύπτει είναι κάτι που δεν το θέλησε κανείς.
Friedrich Engels, Γράμμα στον J. Bloch, 21.9.1890. 


πηγή: Art and City: Επικίνδυνα χρόνια. http://www.artandcity.gr/2012/10/1_29.html#ixzz2AgKCi0Ze

Σάββατο, Οκτωβρίου 27, 2012

Ρωμιός&Τζουλιέττα

Τι συμβαίνει όταν ξυπνήσουν οι ήρωες μας λίγους αιώνες αργότερα και μάλιστα σε μια πόλη που ευημερεί και ζει για τα λεφτά; 

Τι θα συμβεί όταν η κρίση ξεσπά και μας αγκίζει όλους μας;;; 

Η συνέχεια σε λίγο καιρό μπροστά στα μάτια σας!!!


Ρωμιός και Τζουλιέττα
H Έλενα Γκατζά "μετά φόβου" παρουσιάζει:

"Ρωμιός και Τζουλιέττα"...

Ιδέα - σενάριο: Έλενα Γκατζά.

Σκηνοθετική επιμέλεια: Άκυς Μητσούλης.

Μουσική επιμέλεια: Θέμης Σαμαντζής.

Κινησιολογική επιμέλεια: Φαίη Σούκου.

Video Editing: Σοφία Χολέβα.

Σκηνογραφία - Αφίσα: Δημήτρης Λαπούσης.

Κοστούμια: Ελένη Ψύρρα.

Φωτογραφία: Μαρία Γώγου.

Πρωταγωνιστουν: Έλενα Γκατζά - Δημήτρης Φωτίου

Επιμέλεια Προώθησης: Θάνος Γκουρομπίνος.

έρχεται.....ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012......




Δεκέμβριος 2012.


πηγή: Art and City: Ρωμιός και Τζουλιέττα. http://www.artandcity.gr/2012/10/11138.html#ixzz2AUGncgAI

Παρασκευή, Οκτωβρίου 26, 2012

Η καντίνα

Μην πιστεύεις πια στις λυγισμένες λέξεις μου
Δεν θα είμαι εκεί ούτε σήμερα, ούτε αύριο
Δε θα έρθω ποτέ έξω από την πόρτα σου
Θα μείνω εδώ στην καντίνα να φτιάχνω σάντουιτς
και να μετράω πόσες φορές άναψε το κόκκινο
και να μετράω αυτούς που πέρασαν με κόκκινο
και το βρεγμένο δρόμο και τους περαστικούς
τα αδέσποτα και τις  λαδόκολλες που τύλιξα με όχι

Θα μετράω αναμονές και τους ξενύχτηδες
που στήνονται στη σειρά για ένα βρώμικο
και θα σκέφτομαι πάντα να διασχίσω
απέναντι το δρόμο αλλά να φοβάμαι
τα μεθυσμένα διερχόμενα αυτοκίνητα
και ποτέ να μην το κάνω

σ.χ

Συνεχίζεται ......

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...