Γράφει η Σοφία Χολέβα
Δεν θα πνιγούμε απ'τη βροχή, μας έχουν πνίξει ήδη...
Καλή βροχερή μας εβδομάδα αγαπητοί αναγνώστες του ArtandCity, με αστραπές και βροντές και με πλημμύρες πολλές ξεκινάει αυτή η εβδομάδα. Λίγες μέρες ακόμη και τον φάγαμε και τον Οκτώβρη και σαν πολλά να τα τρώμε δηλαδή αμάσητα τώρα τελευταία είναι η αλήθεια. Έχουμε μαζέψει τόσες αλήθειες, που δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε.
Εντάξει παράπονο δεν πρέπει να έχετε; Έχετε; Παρέλαση είχαμε, ξυπόλητους σημαιοφόρους είχαμε, αλαλούμ και σιδερένια κιγκλιδώματα είχαμε, αστυνομικούς στους δρόμους είχαμε και πλημμύρες είχαμε και συνθήματα είχαμε και φωνές είχαμε και το χειρότερο από όλα είναι ότι και σαν πολύ φασισμό να έχουμε τώρα τελευταία και όχι μόνο κουκουλομένο που είχαμε πάντα έτσι κι αλλιώς - αλλά απροκάλυπτο πια και υπερήφανο και ψηφισμένο...
Επικίνδυνα χρόνια αγαπητοί μου, το λιγότερο επικίνδυνα ζούμε. Ξέρω ότι ήδη θα έχετε διαβάσει ή θα διαβάσετε μέσα στις επόμενες μέρες, άρθρα και γνώμες γνωστών και μη σχολιαστών της επικαιρότητας για το θέμα που προέκυψε με το αυτόφωρο του Βαξεβάνη και το δημοσίευμα του στο περιοδικό hotdoc, σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ. Μην μείνετε στις αναλύσεις τους, μην τις διαβάσετε καν, καθίστε για λίγο ήρεμοι και με όση κριτική σκέψη μπορεί να διαθέτετε σκεφτείτε τι έγινε με αυτό το θέμα, σκεφτείτε τι έχει γίνει μέσα στα τελευταία 2-3 χρόνια. Τα πράγματα τελικά είναι πολύ χειρότερα από όσο η φαντασία μας μπορεί να φτάσει. Αντί να είναι υπόλογοι αυτοί που πραγματικά φταίνε – Παπακωνσταντίνου- Βενιζέλος και ένα σύστημα ολόκληρο, πάνε και κυνηγάνε έναν άνθρωπο που κάνει απλά τη δουλειά του και το ίδιο δεν συνέβει μόνο με τον Βαξεβάνη αλλά και με τον καθένα από εμάς.
Σας είπα έχει πολύ ψωμί το συγκεκριμένο θέμα του Βαξεβάνη και σίγουρα θα διαβάσετε αναλύσεις επί αναλύσεων στις επόμενες μέρες. Για μένα δεν έχει σημασία τόσο να πω την άποψη μου, που ως γνωστόν όλοι έχουμε από μια (σαν τις κω... δες ένα πράγμα), σημασία έχει να καταλάβετε όλοι πόσο επικίνδυνοι ήταν και είναι αυτοί που μας κυβερνάνε. Πόσο ύποπτα είναι τα χρόνια που ζούμε και να αναρωτηθείτε τι χειρότερο μπορεί να μας περιμένει και τι μπορούμε ίσως εμείς να κάνουμε ή έχουμε χρέος να κάνουμε. Προς το παρόν αγαπητοί αναγνώστες απλά συνειδητοποιείστε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μαζέψτε ακόμα μια αλήθεια αλλά σας εκλιπαρώ μην ξεχνάτε τις αλήθειες σας... Το περιστατικό με τον Βαξεβάνη δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή υπενθύμιση ότι ζούμε σε ύποπτους καιρούς. Μην σφάζεστε μεταξύ μας, μην γκρινιάζετε όλοι την ώρα, μην ζηλεύετε και κρίνετε τον διπλανό σας. Σκεφτείτε πάνω από όλα τι μας έφερε μέχρι εδώ και τι μπορεί να μας βγάλει από εδώ. Ζητάω πολλά;
Υσ. Η Ιστορία πλάθει τον εαυτό της με τέτοιο τρόπο, ώστε το τελικό αποτέλεσμα ξεπηδάει πάντα μέσα από τις συγκρούσεις πολλών ατομικών θελήσεων, που καθεμιά τους πάλι έγινε ό,τι είναι χάρη σε πάμπολλες ειδικές συνθήκες ζωής. Έτσι, είναι αμέτρητες οι διασταυρούμενες ενέργειες και άπειρη η σειρά των παραλληλόγραμμων δυνάμεων, μέσα από τις οποίες ξεπηδάει μια συνισταμένη – το ιστορικό γεγονός. Αλλά κι αυτό το ίδιο μπορεί πάλι να θεωρηθεί προϊόν μιας δύναμης που, κοιταγμένη στο σύνολό της, εργάζεται ασύνειδα και δίχως βούληση. Γιατί εκείνο που θέλει το κάθε άτομο εμποδίζεται από το καθένα απ’ όλα τα άλλα, και ό,τι προκύπτει είναι κάτι που δεν το θέλησε κανείς.
Friedrich Engels, Γράμμα στον J. Bloch, 21.9.1890.
πηγή: Art and City: Επικίνδυνα χρόνια. http://www.artandcity.gr/2012/10/1_29.html#ixzz2AgKCi0Ze
.jpg)
