Πέμπτη, Ιανουαρίου 19, 2012

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ ΛΗΜΜΑΤΑ (ΜΟΝΟ ΟΡΟΙ)


ΤΕΧΝΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

Passim
Sic

Αγγλοποίηση: εξαγγλισμός
Άγκιστρο
Αγκύλη
Ακρεμόνας
Ακρώνυμο
Αλφαβητική κατάταξη
Αναγνωσιμότητα
Ανάλεκτα
Ανάτυπο
Αναφορά
αναχρονισμοί
   (μέτρα και σταθμά, παλαιά έκδοση, «διόρθωση» τίτλων)
Ανθολογία
Αντί προλόγου
Ανώνυμος
Άνω τελεία
Άνω και κάτω τελεία
Ανωφερής (δείκτης)
Απάνθισμα
Αποσιωπητικά
Αράδα
Αρίθμηση
Αριθμοί (και η γραφή τους)
Αρκτικόλεξο
Αρχαιόγλωσσες λέξεις και φράσεις
Αρχεία
Αρχίγραμμα
Αστερίσκος
Αφιέρωση FΣελίδα αφιέρωσης
Αφτιά
ampersand

Βακτηρία: βλ. Κεραία
Βιβλιογραφία
Βιβλιοδεσία
Βινιέττα F Κοσμήματα
Βιο-χρονολόγιο: βλ. Χρονολόγιο
Βούλα F Κοσμήματα
Βραχυγραφία F συντομογραφία
Verso

Γλωσσάρι
Γραμματοσειρά
Γράφημα

Δείκτης
Δεκαεξασέλιδο
Δημοσίευση
διπλή τελεία F Άνω και κάτω τελεία
Διόρθωση
Δίσκος
Δίστιγμο F Άνω και κάτω τελεία
Δοκίμια τυπογραφικά  
Δοκίμιο
Δομή (της εργασίας)

Εδάφιο
Εικόνα
Εικονογράφηση
Εισαγωγικά
Έκδοση
Εκδότης
Εκλογή βλ. επιλογή.
Εκτός εμπορίου (έκδοση)
Έμφαση (bold, υπογράμμιση)
Eξαγγλισμός
Εξώφυλλα
Ενωτικό (-)
Επιγραφή (Σελίδα επιγραφής)
Επικεφαλίδα
Επιλογή (ή εκλογή)
Επιμέλεια Επιμελητής
Επίμετρο
Επίτιτλος
Έργα τέχνης
Εργασία
Ερωτηματικό
Εσοχή
Εσώτιτλος
Ευαναγνωσία
Ευρετήριο

Ημερομηνία
Ημίτομος

Θαυμαστικό

Ιλουστρασιόν
Ιστοσελίδα
Internet
ISBN

Κακέκτυπο
Καπιταλάκια
Κατάλογος
Κατωφερής (δείκτης)
Κενό (τυπογρ. διάστημα): λευκό
Κεντράρισμα
Κεραία
Κεφαλαία
Κεφαλάρι
Κεφάλαιο
Κλίση
Κοίλο
Κολλητό (δέσιμο)
Κόμμα
Κοπιράιτ
Κοσμήματα
Κουβερτούρα
Κυματοειδής γραμμή (~ )

Λεζάντα
Λευκό (φύλλο, διάστημα)
Λήμμα
Λιγκατούρα
Λιτότης
Λογότυπο(ς):
Λογοκλοπή

Μαύρα γράμματα
Μεσότιτλος
Μετάφραση
Μέτρα και σταθμά
Μύστακες

Νυ (το γράμμα του αλφαβήτου)
«Non-sexist language»

Ξενόγλωσσες λέξεις και φράσεις

Ονοματεπώνυμο
ό.π., ό.π.
Οπισθόφυλλο
Όρθια (στοιχεία)

Πάνω τελεία F Άνω τελεία
Πάνω και κάτω τελεία F Άνω και κάτω τελεία
«Παπάκι»
Παράγραφος
Παράθεμα
Παράθεση
Παράλειψη
«Πάρα πολύ»
Παραπομπή
Αναφορά, Αρχεία.
Εργασία, Επίμετρο. Πίνακας περιεχομένων.
Παράτιτλος
— Για την αριθμητική ή άλλη υποδιαίρεση των κεφαλαίων, ενοτήτων κ.λπ, βλ. Τίτλος.
Παράφραση
Παρενθέσεις
Παύλα (─)
Βλ. και Ενωτικό.
Πεζοκεφαλαία
Περιθώρια
Πηγές
Πίνακας περιεχομένων
Πίνακες
Βλ. Γραφήματα, Ραβδογράμματα, Εικόνες, Λεζάντες, Πίνακας περιεχομένων, Κατάλογοι
Πλάγια στοιχεία 
Πλαγιότιτλος
Προμετωπίδα
Προσθήκη

Ραφτό δέσιμο
Ράχη
Recto
Πβ. με Verso

Σαλόνι
Σελίδα
Σελιδαρίθμηση
Σελιδάριθμος
Σελιδοποίηση
Σελίδωση
Σημείωση
Στίξη
Στίχος: αράδα
Στοίχιση
Συγγραφέας
Βλ. και Ανώνυμος, Ονοματεπώνυμο
Συλλαβισμός
συλλογή
Σύμβολο
Σύμμεικτα
Συνόψιση
   Βλ. και Περίληψη.
Σύντμηση
Συναγωγή: βλ. συλλογή
Συντομευμένη παραπομπή
Συντομογραφία

Τελεία
Βλ. και Άνω τελεία, Άνω και κάτω τελεία, Αποσιωπητικά
Τελικό νυ
Τεχνογραφία
Τίτλος
Τονισμός
Τόπος (έκδοσης)
Τοποχρονολογία
Τράβηγμα
Τσιτάρισμα (Παράθεση)
Τυπογραφικές διορθώσεις
Τυπογραφικό: Δεκαεξασέλιδο.

Υπέρτιτλος
Υπογράμμιση
Υποκεφαλίδα
Υποσημειώσεις
Υπότιτλος
Υφέν
Ύφος

Φύλλο (χαρτιού)
Φωτογραφίες

Χαρτί
Χειρόγραφο
Χρονολογία (έκδοσης)
Χρονολόγηση και ημερομηνία
Χρονολόγιο

Ψευδότιτλος

Ώα 

Τετάρτη, Ιανουαρίου 18, 2012

I can't escape myself



So many feelings
pent up in here
Left alone I´m with
the one I most fear
I´m sick and I´m tired
of reasoning
Just want to break out
Shake off this skin

I can´t escape myself

All my problems 
loom larger than life
I can´t swallow 
another slice
Seems like my shadow
marks every stride
And I learn to live with
what´s trapped inside

I can´t escape myself

So many feelings
pent up in here
Left alone I´m with
the one I most fear
I´m sick and I´m tired
of reasoning
Just want to break out
Shake off this skin

I can´t escape myself
I can´t escape myself
I can´t escape myself 

Φόβε,μπάτσε της σκέψης
δεν έπρεπε να αφήσω
εσένα να διαλέξεις

Σάββατο, Ιανουαρίου 14, 2012

Αδιαβατικός χώρος


11-1-2012 Βελίκα Λάρισας- Τη φωτογραφία την τράβηξα με το κινητό μου :)

Νομός Λάρισας και τουρισμός
Μαμ, κακά και νάνι και σεξ και οργασμοί. Ένστικτα και ανάγκες και iPhone.Υποκρισίες και μοναξιά. Δυστυχία, νευρώσεις, με και χωρίς δανεικά υλικά αγαθά .Έτσι κι αλλιώς σε είχανε πείσει, πως το να κυνηγάς την ευτυχία είναι σαν να κυνηγάς ανεμόμυλους .Σταμάτα λίγο και σκέψου και δημιούργησε πέρα από τις λέξεις .Ξέρεις οι λέξεις αντανακλούν ιδέες.Φτιάξε γέφυρες με το μυαλό, με ποιήματα, με χέρια, με μπετόν, με σίδερα, δείξε και στους άλλους,πέρνα απέναντι. Ποτέ δεν ήταν η ευτυχία εκεί που την έψαχνες. Δεν είσαι δυστυχισμένος επειδή δεν έχεις μεγάλο αυτοκίνητο, είσαι γιατί τώρα που στο πήρανε κατάλαβες το πραγματικό κενό σου.

11-1-2012 Βελίκα Λάρισας-- Αυτό δεν είναι ευτυχία;
Θέλω μια σταγόνα βροχής να χοροπηδήσει πάνω στο πρόσωπο μου,θέλω μια γάτα να γουργουρίσει στην αγκαλιά μου , θέλω να αφήσω τα όνειρα μου να πάρουνε εκδίκηση.
Θέλω να ζήσω ελεύθερη και ευτυχισμένη…είμαι σίγουρη ότι το θες κι εσύ...

Καλή χρονιά σε όλους έστω και καθυστερημένα  

Το Οριζόντιο ύψος


Kείμενο του Αργύρη Χιόνη, που έφυγε λίγο πριν τελειώσει το 2011. Είναι απ' τη συλλογή , "Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες" (Εκδόσεις Κίχλη, 2008).
Το Οριζόντιο ύψος

Μια φορά κι έναν καιρό, πλάι σ' ένα πανύψηλο, υπερήφανο κυπαρίσσι, ζούσε μια ελάχιστη, ταπεινή αγριάδα, που ζήλευε το μπόι του κυπαρισσιού κι ήθελε να το φτάσει, γι' αυτό και τεντωνότανε αδιάκοπα στις άκρες των ριζών της, πασχίζοντας να σηκωθεί πιο πάνω από το χώμα.

Μάταιη προσπάθεια και αρκετά οδυνηρή, γιατί, κάθε φορά που έκανε αυτήν τη γυμναστική, για μέρες μετά, την πόναγε ανυπόφορα η μέση της.

Το κυπαρίσσι, που παρακολουθούσε αφ' υψηλού τον αγώνα της αγριάδας, σειόταν και λυγιόταν καμαρωτό και της έλεγε υπεροπτικά, με προφορά σχεδόν εγγλέζικη, της Οξφόρδης: "Δεν γνωρίζετε τι χάνετε, αγαπητή μου αγριάδα, εκεί στην επιφάνεια του εδάφους όπου βρίσκεσθε. Δίχως να θέλω διόλου να υπερηφανευθώ, σας πληροφορώ ότι από την κορυφή μου έχω απεριόριστη θέα του κόσμου και θα ήταν ακόμη πιο απεριόριστη, θα έβλεπα ως τη Γουατεμάλα, αν κάποια αναιδή βουνά, γύρω τριγύρω, δεν την περιόριζαν. Ωστόσο ευελπιστώ ή, μάλλον, έχω τη βεβαιότητα ότι η βροχή θα λιώσει, σιγά σιγά, αυτά τα αναιδή βουνά και τότε θα δω και τη Γουατεμάλα. Το σχέδιο αυτό είναι βεβαίως μακροπρόθεσμο, αλλά μπορώ να περιμένω, αφού, ως γνωστόν, ζω επτακόσια χρόνια."

Η αγριάδα, αν και δεν ήξερε ούτε πού βρίσκεται αυτή η Γουατεμάλα ούτε αν τα βουνά λιώνουν απ' τη βροχή ούτε, ακόμη, αν είναι πολλά τα επτακόσια χρόνια, ακούγοντας αυτά τ' ανήκουστα λόγια, ένιωθε την καρδιά της να μαραζώνει και, τις νύχτες που κοιμόταν, έβλεπε πάντα το ίδιο όνειρο. Ψήλωνε, λέει, ψήλωνε τόσο, που ξεπερνούσε κατά πολύ στο μπόι το κυπαρίσσι, ξεπερνούσε ακόμη και τα πιο ψηλά βουνά κι έβλεπε από κει πάνω όχι μόνο τη Γουατεμάλα αλλά και το Ακαλακούμπα, χώρα ακόμη πιο μακρινή, ακόμη πιο ωραία, όπου οι άνθρωποι χορεύαν ένα γρήγορο χορό που τόνε λέγαν ρούμπα. Βέβαια, όταν ξύπναγε, το πρώτο πράγμα που έβλεπε μπροστά της ήταν ένα σαλιγκάρι τόσο αργοκίνητο, που έμενε στο οπτικό πεδίο της όλη τη μέρα, προκαλώντας της κατάθλιψη και κάνοντάς την να μη βλέπει την ώρα πότε θα ξανανυχτώσει, για να κοιμηθεί και να ονειρευτεί το μακρινό Ακαλακούμπα και τον γρήγορο χορό που τόνε λένε ρούμπα.

Έτσι ζούσαν κυπαρίσσι κι αγριάδα, πλάι πλάι, αλλά το καθένα στον κόσμο του, ώσπου μια μέρα φθινοπωρινή (χρόνια πολλά, πάρα πολλά πριν από τα επτακόσια), που ο ουρανός είχ' ένα χρώμα μολυβί, μια λάμψη ξαφνική, ονόματι αστροπελέκι, χτύπησε κατακέφαλα το κυπαρίσσι και το έκαψε. Η βροχή που ακολούθησε, μπόρα τρικούβερτη, αντί να λιώσει τα βουνά που του 'κρυβαν τη Γουατεμάλα, τη στάχτη του έλιωσε και γκρίζα λάσπη την υπερηφάνειά του έκανε.

Η αγριάδα, άναυδη στην αρχή, όταν συνήλθε κάπως, μακάρισε το ελάχιστό της μπόι και θρήνησε το κυπαρίσσι, που - πώς να το κάνουμε; - αν και φλύαρο και υπερφίαλο, της είχε χαρίσει τ' όνειρο των μεγάλων αποστάσεων, του απέραντου κόσμου.

Μετά απ' αυτό το θλιβερό γεγονός, σταμάτησε την έτσι κι αλλιώς ανώφελη γυμναστική της και μόνο αραιά και πού έβλεπε στον ύπνο της το εξωτικό Ακαλακούμπα. Κανένας όμως πια δε χόρευε εκεί τη ρούμπα.

Ήτανε, βέβαια, ακόμη νεαρά και εστερείτο πείρας, τόσο εστερείτο πείρας, που καν δε γνώριζε τις φυσικές της ιδιότητες. Έτσι, ένα ανοιξιάτικο πρωί, παραξενεύτηκε πολύ, νιώθοντας να τη φαγουρίζουνε οι ρίζες της, κι ακόμα πιο πολύ παραξενεύτηκε σαν είδε, δυο μέρες τρεις αργότερα, λίγο πιο κει, μέσ' απ' το χώμα να προβάλλει ένα μικρό, χλωροπράσινο βλαστάρι αγριάδας.

"Μπα, καινούργια απόχτησα γειτόνισσα!" ήταν η πρώτη σκέψη της, αλλά όταν είπε "καλωσόρισες, γειτόνισσα", άκουσε, την ίδια ακριβώς στιγμή, να λέει και το βλαστάρι τα ίδια λόγια, να την καλωσορίζει δηλαδή με τη φωνή της. Το ίδιο έγινε, ακριβώς, άλλες δυο μέρες τρεις αργότερα, όταν καινούργιο εμφανίστηκε, πιο πέρα, βλασταράκι.

Μπορεί, λοιπόν, να ήταν άπειρη, αλλά κουτή δεν ήταν. Έτσι κατάλαβε ότι στον εαυτό της μίλαγε, αφού τα νέα αυτά βλαστάρια από τις ρίζες της ξεπήδαγαν και σαρξ εκ της σαρκός της ήσαν.

Λόγια πολλά για να μη λέμε και χρόνο να μην κλέβουμε απ' την αιωνιότητα, μέσα σε χρόνια ελάχιστα, πολύ πιο λίγα από τα επτακόσια, η αγριάδα είχε, ρίζα τη ρίζα, καταβολάδα την καταβολάδα, βλαστάρι το βλαστάρι, όλο τον κάμπο καταχτήσει κι όλα τα βουνά ως την κορφή τους και πιο πέρα. Για το πιο πέρα δεν μπορώ να πω, τα μάτια μου μονάχα ως τις βουνοκορφές την ακολούθησαν. Πιο πέρα δεν άντεξαν. Έμαθα ωστόσο, από έγκυρες πηγές, πως έφτασε στο Ακαλακούμπα και πως στο δροσερό και καταπράσινο χαλί της χορεύουν τώρα γυμνοπόδαροι εραστές τη ρούμπα.
Επιμύθιο Ι: Όσο πιο κοντά στη γη βρίσκεσαι, τόσο πιο μακριά από τ' αστροπελέκια είσαι.

Επιμύθιο ΙΙ: Δια του οριζοντίου ύψους, η απόστασις, έως το Ακαλακούμπα, καλύπτεται εις χρόνον κατά πολύ συντομότερον των επτακοσίων ετών.

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...