Φίλοι. Νομίζω ότι έχω πάψει να έχω τέτοιους από τότε που ήμουνα δεκατέσσερα χρονών. Ζητώ συγγνώμη από τους φίλους μου. Οι περισσότεροι / ες είναι κάτι περιθωριακοί τύποι, κατεστραμμένοι του κερατά, νωθροί, ομοφυλόφιλοι, παχύσαρκοι , φαντασμένοι, θρασύδειλοι , δειλοί όπως κι εγώ . Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι. Νομίζω ότι με κάνουν παρέα γιατί κάθομαι και τους ακούω και όχι μόνο αυτό δίνω και συμβουλές τρομάρα μου. Όσο για μένα, μάλλον τους κάνω παρέα γιατί δε με παρεξηγούν. Χθες βρέθηκα σε ένα πάρτυ τίγκα στα παπάρια(εννοώ μόνο άντρες κι εγώ) .. Ένα παπάρι ήρθε και μου είπε «Γιατί δεν έφερες καμιά φίλη σου;» Τι να του έλεγα; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ρε φίλε… Τουλάχιστον είναι κάτι που στη ζωή μου το κάνω από επιλογή όχι από ανάγκη… Από επιλογή δεν έχω φίλους ή έχω αυτούς που έχω. Προφανώς είμαι ένα τρομερά μοναχικό άτομο, αν δεν ήμουνα δε νομίζω να έγραφα. Τώρα το γιατί και το πώς είναι αλλού παπά ευαγγέλιο . Μου δόθηκε η ευκαιρία να μείνω δυο μέρες εντελώς μόνη μου σε ένα σπίτι όπως παλιά. Απολάμβανα κάθε πολύτιμο λεπτό της μοναξιάς μου, σκεφτόμουνα εντελώς διαφορετικά ,είχα μια τρομερή ενέργεια μέσα από τη σιωπή. Σκέφτομαι μερικές φορές πόσο αλλιώς θα ήταν οι αποφάσεις στη ζωή μου…
Δεν περιμένω τίποτα από τους φίλους μου, μέχρι εκεί μπορούν. Το κακό είναι ότι δεν περιμένω τίποτα κι από εμένα κι αυτό δεν είναι από επιλογή. Θα μου πείτε, τι με έπιασε βραδιάτικα με όλα αυτά τα υπαρξιακά. Μπήκε το φθινόπωρο τι τα θες. Δεν πιστεύω στους ανθρώπους, άλλους τους βαριέμαι, άλλους τους φοβάμαι, άλλους τους θαυμάζω αλλά με κανέναν από αυτούς δε θέλω να κάνω παρέα! Έχω και αγάπη κι αυτή θέλω κάπου να τη δίνω και για να τη δώσω πρέπει κάπως να μου εγγυηθούνε ή κάπως να με κάνω να πιστέψω πια ότι αξίζει, ότι είναι αληθινή, ότι δεν υπάρχει κανένα συμφέρον, καμία πίσω σκέψη, δεν υπάρχει υποκρισία, ψέμα, πως είναι όλα διάφανα σαν το νερό. Πολλά ζητάω ε; Να γιατί προτιμάω τη μοναξιά μου. Τουλάχιστον δεν κοροϊδεύω τον εαυτό μου ή κι όταν το κάνω θέλω και το κάνω. Ότι λέω το πιστεύω,αυτό είναι το κακό με μένα. Μακάρι να έκαναν και οι άλλοι άνθρωποι γύρω μου το ίδιο, ίσως να μην μου άρεσε τότε να μένω τόσο μόνη …
