Γδύσιμο,ντύσιμο. Ήταν ήδη πρωί. Μασούλαγε μονότονα τις φρυγανιές της κι εγώ κοιτούσα να βάλω ταιριαστές λέξεις στη σειρά την άδεια όψη μου για να γεμίσουν.
-Καλημέρα αγάπη.
-Κι εγώ καλή θέλω να΄ναι μωρό μου, όπως η χθεσινή. Γιατί σκεπτικός;
-Δεν είναι τίποτα, έτσι είμαι τα πρωινά . Αν με βρουν κι άλλα εδώ ,θα το συνηθίσεις.
-Θες να σε βρουν;
-Θες να με συνηθίσεις;
Σπίθες σκόρπισαν στον αέρα, έριξα στο τασάκι νερό. Καθαγιασμένος καφές, μυρωδιά μουσκεμένης στάχτης. Στάχτη που μου γαργαλάει το μυαλό , δεν μπορώ να προχωρήσω.
-Πάμε μέσα, φυσάει της είπα
Απάντησε κάτι.
Ακόμη μια χαμένη απόπειρα; Τη φίλησα και έφυγα
σ.χ 27/8/2011
Ραψάνη
4 σχόλια:
άκου καλό μου μιας και σπουδάζεις συγγραφή θυμίσου τον Κίτινγκ που διάβαζε ποίηση στα παιδιά από το βιβλίο και κατέληξε να τους σκίσει τη σελίδα. έτσι όπως έθεσες την νόρμα πριν στα συμφραζόμενα, πρέπει να είσαι η πρωτάρης ή τρομαγμένος για να την κρατήσεις. δεν λέω εσύ, όμως πρέπει να μάθεις τα πράγματα που παίζουν ρόλο, αυτοί που είμασταν αυτά που κάναμε παλιά, χωρίς να προσωποποιώ πλέον δεν περνάνε...
και τι περνάει τώρα;
αυτό δεν χρειάζεται να το πω εγώ, βλέπεις τους καιρούς, μυρίζεσαι τον άνεμο, αντιλαμβάνεσαι το περιβάλλον και όλα αυτά. εγώ δεν είπα μόνο τι περνάει, είπα τα πράγματα που παίζουν ρόλο, πάντοτε σκεφτόμενος του τι θες να κάνεις. η συγγραφή, η υποκριτική είναι κόσμος του πνεύματος, δεν είναι σουφλέ, είναι πολυσήμαντο λεξιλόγιο, πλούσιες λέξεις, αέρας τέχνης και όλα αυτά μέχρι να ανακαλύψεις το μέσο με το οποίο θα γίνουν πραγματικότητα, το δικό σου μέσο!
ο καθένας έχει τον τρόπο του
Δημοσίευση σχολίου