Η πόσθη μάγκωσε!

Σήμερα διαβάζω αυτό! 

Καλημέρες πολλές σε όλους. Ο χρόνος με πιέζει μιας και από λεπτό σε λεπτό, θα χτυπήσει το θυροτηλέφωνο μου ο φίλος Γιώργος.

Πάει και τελείωσε, το συμφωνήσαμε ότι θα πάμε σε γυμναστήριο, που να’ναι χλίδα.  Πισίνες, τζακούζια , personal trainer και ιστορίες. Να σας πω εγώ δεν πολύ ψήνομαι, πρώτον για τα λεφτά , γιατί τα βρίσκω υπερβολικά  και ειδικά σε μια περίοδο που δεν έχω δουλειά και τρώω από τα έτοιμα . Δεύτερον με ξέρω καλά και ξέρω ότι δεν θα αντέξω για πολύ καιρό. Έτσι κι αλλιώς , έχω βάλει αρκετό περπάτημα και αρκετές βόλτες στη ζωή μου, ποτέ δεν ήμουνα του διαδρόμου, το θεωρώ από τα χειρότερα βασανιστήρια! Πάω μόνο με το σκεπτικό ότι θα είναι το πολύ για δυο μήνες αλλά και πάλι με δυο μήνες, δουλειά δεν κάνεις, άρα τζάμπα τα λεφτά και καταλήγω στο ότι  με βλέπω να πηγαίνω σχεδόν καθημερινά μόνο για την πισίνα και το τζακούζι!

Σήμερα έτσι για αλλαγή λέω να μην κάνουμε μετάφραση . Θα πάρω ένα αγαπημένο μου ποίημα και θα του αλλάξουμε τα φώτα  με την τεχνική Ουλιπό S+7 που σας έλεγα και σε προηγούμενη ανάρτηση εδώ .Το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο ικανοποιητικό αλλά τουλάχιστον έμαθα λέξεις που δεν ήξερα . Για την διαδικασία χρησιμοποίησα το μικρούλικο ορθογραφικό λεξικό του Τεγόπουλου-Φυτράκη που έδινε κάποτε η Ελευθεροτυπία. Θα μου πείτε δεν έχεις άλλο και θα σας πω, αυτό το σπίτι πνίγεται από λεξικά και βιβλία αλλά το συγκεκριμένο χωράει παντού και είναι το αγαπημένο μου εδώ και χρόνια! Tι είναι η μέθοδος S+7; Βρίσκουμε σε κάθε στίχο τα ουσιαστικά  , πάμε τα βρίσκουμε στο λεξικό και μετράμε εφτά λήμματα πιο κάτω και αντικαθιστούμε τη λέξη. Αν δεν είναι η λέξη ουσιαστικό προχωράμε παρακάτω μέχρι να βρούμε ουσιαστικό

Ωδή στα πουλιά

Πάνος Θεοδωρίδης, Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ, Ύψιλον/Βιβλία, Αθήνα, 1980

Σκάστε πουλιά, η αγάπη μου κοιμάται

σ'ενα στρώμα βαρύ από υγρασία

το παράθυρο δεν κλείνει , η πόρτα μάγκωσε

και συ δε με θυμάσαι πια

Θα'ρθει καιρός σε κάποια ταβέρνα

που θα μεθύσουμε πάλι μαζί

θα νιώσω τότε στενό τον καβάλο

και το θάνατο να σ'αγγίζει

γλυκά.Μα εσύ δεν με θυμάσαι πια

οργιάζοντας κάπου στο προσκέφαλο

ενώ αγωνίζομαι να κοιμηθώ

μέσα στο στόμα μιας άλλης κυράς

Ει, θα'ναι όμορφα τέτοιες μέρες

στη δυτική Χαλκιδική. Σκάστε πουλιά

η, πως την λένε, ροχαλίζει απάνθρωπα

και να δακρύσω δε μπορώ

Μετατροπή με S+7

Σκάστε πούρα το αγγείο μου κοιμάται

Σ’ ένα στύλο βαρύ από υδατοκαλλιέργεια

Η παράκαμψη δεν κλείνει, η πόσθη[1] μάγκωσε

Θα’ ρθει η κακεντρέχεια σε κάποιον ταγό

Που θα μεθύσουμε πάλι μαζί

Θα νιώσω τότε στενό το καβουρνιστήρι

Και τον θαυματοποιό να σ’αγγίζει

Γλυκά. Μα εσύ δεν με θυμάσαι πια

Οργιάζοντας κάπου στο προσκύνημα

Ενώ αγωνίζομαι να κοιμηθώ

Μέσα στη στοργή μιας άλλης κυρίευσης  

Ει, θα'ναι όμορφα τέτοια μερμήγκια

στη δυτική Χαλκιδική. Σκάστε πούρα

η, πως την λένε, ροχαλίζει απάνθρωπα

και να δακρύσω δε μπορώ

Υ.Σ Είδα χθες την Χρεοκρατία. Μπράβο για την προσπάθεια αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας!

Υ.Σ Έπεσα πάνω στην λέξη σύγλινο και δεν ήξερα τι σημαίνει. Τελικά το ανακάλυψα  εδώ

Υ.Σ Ήθελα χθες να δω την συνέντευξη του Ορχάν Παμούκ αλλά ήμουνα έξω και δεν την πρόλαβα!

---

[1] Πόσθη < αρχαία ελληνική, θηλυκό, χωρίς πληθυντικό

(ανατομία) το δέρμα που περιβάλλει το πέος 

Circe’s Palace

«Κίρκη»: ζωγραφικός πίνακας του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχάουζ.

Circe’s Palace

Around her fountain which flows

With the voice of men in pain,

Are flowers that no man knows.

Their petals are fanged and red

With hideous streak and stain;

They sprang from the limbs of the dead.—

We shall not come here again.

Panthers rise from their lairs

In the forest which thickens below,

Along the garden stairs

The sluggish python lies;

The peacocks walk, stately and slow,

And they look at us with the eyes

Of men whom we knew long ago

  T.S ELIOT

ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ

Γύρω από το συντριβάνι της που τρέχει

Με τη φωνή ανθρώπου που πονεί

Είναι λουλούδια που κανείς δεν έχει

Ξαναδεί. Με μυρωδιά σιχαμερή

Και πέταλα που στάζουν φαρμάκι.

Φυτρώνουν απ’ τα μέλη των νεκρών.

Ποτέ να μην ξανάρθουμε εδώ.

Πάνθηρες λιάζονται στη βρύση.

Το δάσος σκοτεινιάζει πιο πέρα.

Στις σκάλες του κήπου στριφογυρίζει

ο πύθωνας. Παγόνια περπατούν

αργά κι επίσημα. Και μας κοιτούν

με μάτια ανθρώπων που είχαμε γνωρίσει.

Σήμερα  ξημέρωσε μια μέρα που τα είχα όλα και καφέ και  σοκολατένια kellogg’s ! Χθες πήγα από τον Πηνειό για να τραβήξω τα άλογα αλλά ήταν απόγευμα και τα είχανε πάρει. Μόνο τα πρωινά φαίνεται κάνουν την εμφάνιση τους!  Όσο σκέφτομαι και εκείνα τα χάδια της Σαββίνας Γιαννάτου. Ναι μας έκανε κι αυτή μάθημα σε αυτό το μεταπτυχιακό. Τι μας έκανε;  Ασκήσεις φωνητικής. Τι σχέση έχουν με την δημιουργική γραφή; Δεν ξέρω, ούτε εκείνη ήξερε αλλά ήταν ωραία όλα, τα οοοο και τα ααα, τα άσε με , τα σιιι σιιι χαμηλά από την κοιλιά ή όταν κάναμε το δάσος ή κάποιον πλανόδιο  της ανατολής, το μάγο, τον μουγγό . Το Μάιο έχουμε μάθημα και με Αλκίνοο Ιωαννίδη. Αυτός τι θα κάνει μαθήματα κιθάρας; Ενδιαφέρομαι!!! Το νέο είναι ότι τα μαθήματα αντί για Φλώρινα θα γίνουν στην Ωχρίδα ή αλλιώς Αχρίδα κατά το αρχαιότερο. Σας φιλώ και καλή σας μέρα… 

Υ.Σ 1 T.S.Eliot

Υ.Σ 2  Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ
Υ.Σ 3 ΕΚΕΒΙ

Και το καλύτερο το άφησα για το τέλος , άσχετο με γραφή αλλά σχετικό με τσίπουρα!

http://www.inpatra.gr/kedek/an3.php?$sr=2

Το Σάββατο το βράδυ, όλοι οι σύνεδροι είναι καλεσμένοι από την Οργανωτική επιτροπή σε κλασικό τσιπουράδικο του Βόλου! 

ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ

 

Σαββίδης Συμεών / Γύρω-γύρω όλοι

Θέλω μια κούπα καφέ και σοκολατένια kellogg’s. Όχι σήμερα δεν πήγα για περπάτημα, προς το παρόν τουλάχιστον. Ξύπνησα  από το γαμημένο το σταθερό τηλέφωνο που δεν έλεγε να ησυχάσει. Ε ,ναι λοιπόν, με ξυπνήσατε. Τα καταφέρατε!

Πάντως νομίζω ότι σε αυτή τη ζωή, υπάρχουν χειρότερα πράγματα από αυτό.  Ας πούμε το να ταξιδεύεις τη διαδρομή Κοζάνη-Λάρισα πάνω σε λεωφορείο και δίπλα σου να κάθεται, μια γύρω στα 22, ξανθιά, με μια μύτη χειρότερη και από του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Η γκόμενα από τα Καλύβια, να μιλάει με ούι  α λα Γιάννα και  σε όλη την διαδρομή  να έχει πάρει πάνω από πέντε τηλέφωνα και να διηγείται  πανομοιότυπα την ίδια ιστορία. Φρίκη !Μέχρι να κατέβω την εμπέδωσα για τα καλά. Μια ζωή γκαντέμο, είχα ξεχάσει να πάρω τα ακουστικά μαζί μου!

Αυτή η ξανθιά μισοριξιά , φοιτήτρια στα ΤΕΙ της Λάρισας , είχε πάει να πουλήσει  τσαμπουκά στον καραβανά  γκόμενο της που έμενε στην Κοζάνη! Είχαν και καλά χωρίσει γιατί αυτή είχε γίνει πλέον υστερική  και ζηλιάρα(έψαχνε κινητά κλπ) , αφού είχε αποκαλύψει ότι εκείνος είχε προφίλ στο facebook !

Εκείνος δεν παραδέχτηκε τίποτα και έλεγε ότι και καλά ένας φίλος του, είχε κάνει το προφίλ για πλάκα. Αυτή πήγε εκεί και άρχιζε όπως ισχυριζότανε να χτυπάει την πόρτα του σπιτιού του και αυτός της έλεγε να φύγει και ότι δεν θα της άνοιγε. Με τα πολλά της άνοιξε όταν εκείνη τον απείλησε ότι θα σπάσει  το αυτοκίνητο του. 

Εκείνη του έκανε παραπόνα ότι κάποιος τον επηρεάζει  και του αλλάζει τα μυαλά για την σχέση τους και ότι δεν της πήρε δώρο γενεθλίων και επετείου και ότι ενώ είχανε πει μέχρι το Πάσχα που είναι η γιορτή της, να δώσουνε λόγο,  αυτός την έκανα με ελαφρά. Αδερφέ δεν ξέρω ποιος είσαι, αλλά είσαι ήρωας από πολλές απόψεις !  

Να μην σας τα πολυλογώ, ειπώθηκαν φρικιαστικά πράγματα, χτυπούσα το κεφάλι μου στο τζάμι, όπως ότι και καλά εκεί που του έπαιρνε πίπα, σηκώθηκε και πήγε τρέχοντας στο μπάνιο και έκανε και καλά ότι ξερνάει  και ο μαλάκας της ιστορίας  έτρεξε από πίσω της να δει τι έπαθε και αυτή του είπε : Φύγε από εδώ άσε με ,εξαιτίας σου είμαι έτσι!

Από τα συμφραζόμενα η γκόμενα δεν γούσταρε τις πίπες!

Φτάνει όμως. Αυτή την ιστορία καλύτερα θα ήταν να μην την είχα ακούσει ποτέ αν και ακούω και βλέπω τόσες κάθε μέρα. Δεν χρειαζότανε με τίποτα να σας την διηγηθώ, το έκανα όμως γιατί ήθελα με κάποιον να μοιραστώ αυτή την εμπειρία μου. Δεν αντέχω πια τόση συσσωρευμένη βλακεία , κάτι έπρεπε να κάνω κι εγώ!

Χθες πέρασα απίστευτα  με τον Bob  και τον Marley! Ο Marley είναι ο καινούργιος της παρέας. Το μικρό λυκοσκυλάκι του Γιάννη. Εγώ πότε θα γίνω γατομάνα;

To PONY μου και ο Marley

Και το ποιηματάκι μας για σήμερα είναι του Archibald MacLeish:

MOTHER GOOSE’S GARLAND

Around, around the sun we go:

The moon goes round the earth.

We do not die of death:

We die of vertigo.

Κατά λέξη μετάφραση

«Το στεφάνι της μάνας-χήνας»

Γύρω, γύρω από τον ήλιο πηγαίνουμε

Το φεγγάρι γυρίζει γύρω από τη γη.

Δεν πεθαίνουμε από θάνατο:

Πεθαίνουμε από ίλιγγο.

Ποιητική μετάφραση

ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ

Η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο.

Γύρω από τη γη γυρίζει το φεγγάρι.

Δεν πεθαίνουμε από θάνατο.

Πεθαίνουμε από  ζάλη.

Υ.Σ Archibald MacLeish
Υ.Σ2 Τι θα κάνετε την Τετάρτη το βράδυ;
Υ.Σ3 Το καλοκαίρι φύγαμε για Αλλόνησο

Το Ινστιτούτο Πολιτισμού και Εκπαίδευσης και το Εργαστήριο Γλώσσας και Προγραμμάτων Γλωσσικής Διδασκαλίας του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας μετά από αίτημα πολλών συναδέλφων που μετείχαν στα προηγούμενα Σεμινάρια Κατάρτισης στη διδακτική της γλώσσας διοργανώνουν το

4ο  Σεμινάριο

Τόπος:     Αλλόνησος Μαγνησίας
Χρόνος:   14 ως 17 Ιουλίου 2011
 Η βασική θεματική του φετινού σεμιναρίου θα είναι:

Η Τέχνη στην υπηρεσία της Γλώσσας

Το σεμινάριο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όσο και σε μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς φοιτητές.
Θα χορηγηθεί βεβαίωση παρακολούθησης.

Πληροφορίες

https://sites.google.com/site/alonnesos2011/home

Άννα Βακάλη τηλ. 6945 965782 avakali@otenet.gr

Ένας ζωγράφος

Γύρισα από την καθημερινή μου βόλτα στις όχθες του Πηνειού. Εφτά χιλιόμετρα είναι αυτά που κάνω σχεδόν κάθε μέρα. Η εικόνα με τα ελεύθερα άλογα που έχει ο δήμος στις όχθες εκεί κοντά στο Αλκαζάρ είναι μαγευτική, ίσως να είναι και ο λόγος που θέλω να πάω κάθε μέρα. Μπαμπέσα άνοιξη ,από εκεί θα μου φορτώθηκε η αλλεργική ρινίτιδα. Ίσως αύριο τραβήξω καμιά φωτό. Τελικά υπάρχει και αυτή η Λάρισα!

Όπως ήδη θα καταλάβατε από την προηγούμενη ανάρτηση, όσοι την διαβάσατε δηλαδή, το να κάνεις μια μετάφραση και ειδικά σε ποιήματα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.  Πώς να κρατήσεις το ρυθμό ή τη ρήμα, πώς να κρατήσεις την ειρωνεία αν εσύ ο ίδιος δεν την καταλαβαίνεις και άλλα πολλά φυσικά.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, η μετάφραση ποίησης, είναι ουσιαστικά σαν να ξαναγράφεις ποίηση, σαν να γεννάς κάτι καινούργιο και όχι απλά να μεταφράζεις. Τι είναι πιστή μετάφραση τελικά; Η κατά λέξη ή η ποιητική. Ας πούμε η ποιητική αλλά και εκεί το θέμα δεν μπορεί να είναι καθόλου αντικειμενικό , οπότε και γι αυτό κυκλοφορούν διάφορες μεταφράσεις και το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην ποίηση.Μερικές φορές διαβάζεις το πρωτότυπο,διαβάζεις και από μετάφραση και νιώθεις μια φρίκη. Τι μας σώζει τελικά;Το καλύτερο θα ήταν να γεννήσουμε ποιητές στην Ελλάδα που να μπορούν να μεταφράζουν ξένους ποιητές που είναι κοντά σε αυτούς, δεν είναι τυχαίο ότι οι καλύτερες μεταφράσεις ποιημάτων έχουν γίνει από δαύτους. Εκτός από ξένες γλώσσες θα πρέπει να έχουν διαβάσει και πολύ και να ξέρουν σχεδόν τα πάντα για την ποίηση που μεταφράζουν.  

Σήμερα λέω να ασχοληθούμε με ένα ποίημα του John Matthias [1] σε ελεύθερο στίχο

A Painter

Marc Chagall[2] knew nothing

About dialectics [3].

Gaily, daily, in Vitebsk[4]

Cows and horses danced in the air.

Superstructure he hopelessly

Muddled with structure.

Gaily, daily, in Vitebsk,

Cows and horses danced in the air.

After October, Chagall was

Commissar of the arts for a year

But was dismissed: The Man

Leaping Over The City[5]

Daily, daily, in Vitebsk,

Icons of Lenin and Stalin objectively[6] stare

Κατά λέξη μετάφραση

Ένας ζωγράφος

Ο Μαρκ Σαγκάλ δεν ήξερε τίποτα

Γύρω από την διαλεκτική .

Ανέμελα(χαρούμενα-ξέγνοιαστα) ,καθημερινά στο Βιτέμπσκ

Αγελάδες και άλογα χορεύουν στον αέρα.

Την υπερδομή αδέξια(αμήχανα, ανέλπιδα)

Την μπέρδευε με τη δομή.

Ανέμελα(χαρούμενα-ξέγνοιαστα) ,καθημερινά στο Βιτέμπσκ

Αγελάδες και άλογα χορεύουν στον αέρα.

Μετά τον Οκτώβρη, ο Σαγκάλ ήταν

Κομισσάριος των τεχνών για ένα χρόνο…

Αλλά τον απέλυσαν: "Ο άνθρωπος

που πηδάει πάνω από την πόλη."

Καθημερινά, καθημερινά, στο Βιτέμπσκ

Εικονίσματα του Λένιν και του Στάλιν κοιτάζουν αντικειμενικά.

Ποιος θέλει να κάνει τώρα την ποιητική; Κάνεις ε… άντε καλά!

Απλά σε μερικά ποιήματα και η κατά λέξη μετάφραση μπορεί να είναι και ποιητική δεν χρειάζεται πάντα να τους αλλάζουμε τα φώτα, αν και το συγκεκριμένο επιδέχεται βελτιώσεις, αρκεί να μην χαθεί η ειρωνεία του!

Υ.Σ Ξεκίνησα να κάνω αυτή τη διαδρομή στο Αλκαζάρ μόνη, μετά ήρθε η Έλενα , μετά κάποιος άλλος και πάει λέγοντας , τσούρμο μαζεύτηκε!

Υ.Σ Ευτυχώς άρχισα να χαπακώνομαι και την παλεύω την αλλεργία άνετα.

Υ.Σ Για τον Μαρξισμό οι τέχνες πρέπει να εκφράσουν την πραγματικότητα . Δηλαδή την πάλη των τάξεων βλέπε αγρότες με δρεπάνια κλπ, και όχι «φαντασίες», όπως αγελάδες και άλογα που πετάνε όπως έκανε ο Σαγκάλ και γι’ αυτό και τον έπαψαν

Υ.Σ Τι είναι σοσιαλιστικός ρεαλισμός; Θα σας το πω με ένα παράδειγμα. Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας Ρώσος στρατηγός που σε μια μάχη είχε χάσει το ένα του μάτι και το ένα του πόδι. Έψαχνε κάποιον να τον ζωγραφίσει όπως ήτανε. Ήρθε ο πρώτος ζωγράφος τον ζωγράφισε όπως ακριβώς ήταν και όταν ο στρατηγός είδε το πορτρέτο του, δεν του άρεσε καθόλου και αποκεφάλισε τον ζωγράφο. Αυτό έγινε πολλές φορές με πολλούς ζωγράφους ξανά και ξανά ώσπου μια μέρα ήρθε ένας ζωγράφος για να τον ζωγραφίσει και του ζήτησε να κάτσει σε ένα άλογο και να κρατάει ένα μεγάλο κιάλι τηλεσκόπιο  στο μάτι που δεν είχε και να κάνει ότι κοιτάζει μακριά. Έτσι ο ζωγράφος , τον ζωγράφισε όπως «πραγματικά» ήτανε από την μεριά που είχε το πόδι του και ούτε το μάτι φαινότανε ότι του έλειπε. Αυτός είναι ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός και φυσικά γλύτωσε και ο ζωγράφος το κεφάλι του!

---

[1] http://en.wikipedia.org/wiki/John_Matthias

[2] http://en.wikipedia.org/wiki/Marc_Chagall

http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/great-works/chagall-marc-over-the-town-19141918-744400.html

[3] http://revmarx.blogspot.com/2009/08/blog-post_569.html

[4] http://en.wikipedia.org/wiki/Vitebsk

[5] Τίτλος πίνακα του Chagall

[6] Αντικειμενικότητα βασικός όρος του μαρξισμού

Ιστορίες

Γύρισα από Φλώρινα, παραφορτωμένη εικόνες και με μια αλλεργική ρινίτιδα που με ταλαιπωρεί αφάνταστα .  Νομίζω ότι ήρθε η ώρα σίγά-σιγά να επανακάμψω. Έχω αρκετά  να γράψω στο blog  που συσσωρεύτηκαν αυτό το διάστημα σιωπής αν και η αλήθεια είναι ότι έχω εργαστεί αρκετά παραγωγικά  με πράγματα που όμως δεν μπορώ να δημοσιεύσω προς το παρόν εδώ. 

Άρχισε πάλι το κάθε τι να είναι μια αφορμή για γραφή αλλά μαζεύτηκαν τόσα πολλά πια που πρέπει πρώτα να τα σημειώνω για να μην τα ξεχάσω και δεύτερον να αφιερώνω αρκετό χρόνο την ημέρα μόνο στο γράψιμο, για να προλάβουν να γραφτούν όλα πριν χαθεί η ζωντάνια τους.

Τελικά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο. Να αφήνεις κάτι να ωριμάζει μέσα σου και μετά να γράφεις γι αυτό ή να το γράφεις την ώρα που σε καίει; Νομίζω είναι αναλόγως την περίπτωση και το πώς θα σου βγει. Όταν σου βγει και αν σου βγει το γράφεις, το πότε το δημοσιεύεις είναι μια άλλη ιστορία.

Έχω πολλά να πω και νιώθω ότι με πνίγουν ή ότι δεν θα προλάβω να τα πω όλα . Προσπαθώ να τα βάλω σε μια σειρά. Δε γίνεται. Όλο αυτό το διάστημα που κόλλησα και δεν μπορούσα να γράψω έκανα μεγάλα ή μικρά ταξίδια και κύκλους γύρω από την Μαύρη Θάλασσα, κύκλους γύρω από τον εαυτό μου.

Συνάντησα έλληνες ναυτικούς παρέα με τις ωραίες ιστορίες τους και τσιγγάνες πάνω σε Mercedes να καπνίζουν με το αυτί. Έκανα μεταποιήσεις , ποιητικές μεταφράσεις, μελέτησα μετρική , λογοτεχνία και οργανική μορφή, έγραψα σονέτα, παρωδίες,  μοντερνιστικά ποιήματα, διηγήματα, ασκήσεις ύφους, σενάριο με τρις διαλέκτους( ποντιακά, κρητικά, βορειοελλαδίτικα) . Πειραματίστηκα με την καθαρεύουσα, έκανα κριτική στο έργο του Ταχτσή, ερωτεύτηκα τον Δημητρίου. Αντί για σταυρόλεξα , έκανα τεχνικές γραφής Ουλιπό[1], με αγαπημένη αυτή του S+7[2], ίσως αναρτήσω καμία από αυτές μου τις προσπάθειες. Για πρώτη φορά έπαιξα και σε ομαδικό σταυρόλεξο(αλλιώς το απεχθάνομαι) δίπλα σ’ ένα τζάκι στο σπίτι του Δημήτρη στην Καρύτσα. Ήταν πραγματικά υπέροχα . Είχα παρέα έξι άντρες, τι άλλο να ζητήσω!

Τώρα τελευταία έπαθα φρίκουλο με την ποιητική μετάφραση και σας καλώ να πειραματιστούμε  παρέα,  να’ναι καλά ο Νάσος Βαγενάς. Περιμένω και τις δικές σας εκδοχές. Δυστυχώς θα πειραματιστούμε μόνο στην αγγλική γιατί η γράφουσα δεν είναι ικανή να κάνει μετάφραση σε άλλη γλώσσα (ελπίζω προς το παρόν!)

Για πρώτο πιάτο σας σερβίρω  Gavin Ewart [3]

The Select Party

Hands that wiped arses

Are holding glasses,

Lips that fellated

Are intoxicated,

Parts that were randy

Have counterparts handy-

But the fact of a quorum

Preserves decorum,

And the social unction

Inhibits the function

Of the natural passions

Concealed by the fashions.

Tongues that licked scrota

Don’t move one iota

From the usual phrases

That the century praises,

The undisturbed labia

Are deserted Arabia-

These cats are all mousers

But skirts and trousers

Keep the lid on the kettle

There are magnets, there’s metal.

By they don’t click together

Thru nylon and leather

Κατά  λέξη  μετάφραση

Χέρια  που σκουπίζουν κώλους

Κρατούν ποτήρια

Χείλια που πεολείχαν

Είναι μεθυσμένα,

Μέλη που ήταν ερεθισμένα (σεξουαλικά)

Έχουν( νιώθουν) πρόσφορα τα αντίστοιχα μέλη άλλων.

 Όμως το γεγονός της απαρτίας (της ομήγυρης)

Διατηρεί την κοσμιότητα (το πρέπων)

Και η κοινωνική επισημότητα

Εμποδίζει τη λειτουργία

Των φυσικών παθών

Που τα κρύβουν οι μόδες(τα ρούχα)

Γλώσσες που έγλειφαν όρχεις

Δεν μετακινούν μήτε ένα ιώτα

Από τις συνήθεις φράσεις

Που ο αιώνας επαινεί,

Τα αδιατάραχα (ανέγγιχτα) χείλη των αιδοίων

Είναι ερημωμένη Αραβία.

Αυτές οι γάτες είναι όλες ποντικοφάγες

Όμως οι φούστες και τα παντελόνια

Κρατούν το καπάκι στον βραστήρα

Υπάρχουν μαγνήτες, υπάρχει μέταλλο,

όμως δεν κολλούν το ένα με το άλλο

γιατί τα κρατούν χωρισμένα το νάιλον και το δέρμα

Μετάφραση  Νάσου Βαγενά

που κρατάει τον ρυθμό και τη ρήμα

 Η δεξίωση

 Χέρια που χαϊδεύουν φίδια (εγώ θα το έκανα αρχίδια)

Τώρα υψώνουν ποτήρια

Χείλη που πεολείχουν

Γελούν ή βήχουν.

Σφριγηλές περιφέρειες

Περιφέρονται αιθέριες

Κι όπως ο Οιδίπους(λένε πως ήξερε ποια ήταν η γυναίκα του !!!!)

Κρατούν τους τύπους

Οι καθώς πρέπει τρόποι

-που έρχονται πρώτοι-

αποτρέπουν το λάθος

του αχαλίνωτου πάθους

Κατά τα ειωθότα (?)

Δεν κινούν μήτε ιώτα

Απ’τις κόσμιες φράσεις

Που η στιγμή επιτάσσει

(Τα ολόδροσα αιδοία

κεκαυμένη Αραβία).

Παντελόνια και φούστες

(άτρητες κρούστες)

συγκρατούν το αφρισμένο

καπάκι κλεισμένο.

Σκεπάζουν το σπέρμα

Με κασμήρι και δέρμα.

Άντε περιμένω και την δικιά σας εκδοχή.

Υ.Σ Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει
να ’χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει

Εν λευκώ. Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης. Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου

 Υ.Σ 2Ευτυχώς που στη ζωή μου υπάρχουν ρόδες, αν και ακυρωμένη οδηγός, ευτυχώς που γράφω και το σκάω λίγο από τον παρόντα χρόνο από την ανελέητη πραγματικότητα της καθημερινότητας και από ότι μου λείπει και από ότι πονάει

---

[1] Ουλιπό

[2] S+7: παραγωγή ενός νέου κειμένου με την αντικατάσταση κάθε ουσιαστικού με ένα άλλο που βρίσκεται εφτά ουσιαστικά παρακάτω σε ένα οποιοδήποτε λεξικό. Αυτή η μέθοδος μπορεί να τροποποιηθεί είτε αντικαθιστώντας τον αριθμό 7 με κάποιον άλλο, είτε αλλάζοντας το σύμβολο + με ?, είτε αν αντί για τα ουσιαστικά επιλέξουμε να κάνουμε την ίδια διαδικασία για τα επίθετα, τα ρήματα κ.ο.κ.

[3]Gavin Ewart

Ρόδο

Το ρόδο μου, τ’ άφησα,

Πάει

Το κρίμα στο λαιμό μου

Αν έκανα καλά

Θα το δω

Πριν απ’ το θάνατο μου

                                       σ.χ  

Διαθεσιμότητα

Μπροστά μου το τάδε περιοδικό. Κλείνω τα μάτια και αρχίζω να το ξεφυλλίζω. Ανοίγω τα μάτια, έχω σταματήσει στη σελίδα 32. Ξανακλείνω τα μάτια. Δεξιά στήλη, τέταρτη παράγραφος, τρίτη σειρά, πέμπτη λέξη. Και αυτή είναι; Διαθεσιμότητα…

Ο Τρύφωνας μου είπε: « Και τώρα γράψε…»

Το πρωί πήγα για καφέ με την Άννα, μου έλεγε ότι δεν θα είχε πρόβλημα το αμόρε της να εξαφανίζεται για δυο βδομάδες χωρίς να ξέρει που είναι ή και να ξέρει, χωρίς να δίνει σημεία ζωής. Το καταλαβαίνει λέει,  γιατί θα είναι τόσο πολυάσχολος που δεν θα έχει χρόνο. Το ότι εκείνη είναι σαν ανάποδο γαμώτο και δεν είχε ποτέ γκόμενο είναι τυχαίο; Δε νομίζω. Όχι χρυσή μου, της είπα. Χορτάσαμε από δαύτους . Να κόψει το λαιμό του να βρει χρόνο και για μένα. Σχέση δε θέλει; Αγάπη δε θέλει;

Δε λέω, είχε τη ζωή του και πριν από εμένα, το πιθανότερο να την έχει ακόμα κι αν δεν θα έχει εμένα αλλά αφού με θέλει σε αυτή, πρέπει να κάνει χώρο να μπω. Άκουσε εκεί, δεν έχει χρόνο γιατί είναι πολυάσχολος και γιατί τρέχει όλη μέρα. Σύντροφο θέλω, όχι γκόμενο για ξεπέτα !Μα εμένα ο τάδε που με ενδιαφέρει είναι πρωταθλητής στο τάδε άθλημα και δεν μπορεί ούτε την πίεση, ούτε τα τηλέφωνα.

Δε μπα να είναι και ο Μπόλτ. Να βρει χρόνο. Αν έχει λίγο, κι αυτόν θέλει να τον αφιερώνει στον εαυτό του, ας μείνει με την παλάμη του παρέα. Καλή μου πρώτα απ’ όλα για να τα ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Ο τύπος δε γυρνάει ούτε για να σε… αλλά πες ότι οκ , εκεί έξω υπάρχουν ανωμαλάρες ουκ ολίγες . Αυτές τις παπαριές του στυλ , νιώθω πιεσμένος και τέτοια αν στις λέει γκόμενος,  σήκω και φύγε όπως είσαι! Υπάρχουν κι άλλες ανωμαλάρες στο κάτω-κάτω εκεί έξω. Φτάνει πια αυτό το αίσχος με όλες τις γκόμενες να τρέχουμε πίσω από παπάρια!

Εγώ καλή μου, θέλω μια αγκαλιά. Θέλω κάποιον που να είναι εκεί. Θέλω κάποιον που πετάει τα σκουπίδια. Θέλω κάποιον που ξέρει να ακούει, που ξέρει να χαϊδεύει. Που κάθεται στο κρεβάτι και με χαζεύει που κοιτιέμαι στον καθρέφτη. Που δε βρίσκει χρόνο για να με αγαπήσει, γιατί κάνει μόνο αυτό και απλά βρίσκει χρόνο για όλα τα άλλα.  Ζητάω πολλά; Χέστηκα. Αυτά ζητάω.