Κοσμογενετικός Μύθος

Μετά από μία εποχή "απόλυτης μονοτονίας", με απροσδιόριστη χρονική διάρκεια, ο Θεός αποφασίζει να δημιουργήσει το Σύμπαν.

Ακολουθεί η εποχή (διάρκειας πολλών δισεκατομμυρίων ετών) του σχεδιασμού του μοντέλου της κοσμικής δημιουργίας (που προφανώς περιλαμβάνει την σύνθεση, κατάστρωση και επίλυση τρισεκατομμυρίων μαθηματικών εξισώσεων).

Στην συνέχεια, καθώς ο Χωρόχρονος ολοκληρώνεται, ο Θεός διαπιστώνει ότι ένα απόλυτα αιτιοκρατικό και αξιοκρατικό Σύμπαν είναι και απόλυτα πληκτικό (δηλ. σαν άνοστο "φαγητό" χωρίς καρυκεύματα).

Οπότε, δημιουργεί την Ειμαρμένη, την μέγιστη Μοίρα, η οποία (σε ρόλο Πανδώρας) αναλαμβάνει να εμπλουτίσει το νεότευκτο θεϊκό μαθηματικό οικοδόμημα με την απαραίτητη "γεύση" (ή αλλιώς, με την κβάντωση ή τυχαιότητα και επομένως ασάφεια, απροσδιοριστία και τελικά αναξιοκρατία που θα το καθιστούσε συναρπαστικό) (Απογνωσισμός).

Η Ειμαρμένη αμέσως αρχίζει την παρέμβασή της που χαρακτηρίζεται, κυρίως, από απόδοση υπερβατικών ή άρρητων τιμών στις θεμελιώδεις φυσικές σταθερές όπως:

την βάση της εκθετικής συνάρτησης (e)
την ταχύτητα φωτός (c)
την σταθερά Planck (h)
τον λόγο περιφερείας-διαμέτρου (π)

κ.α

Μετά από εξονυχιστικούς ελέγχους πολλών δισεκατομμυρίων ετών το θεϊκό δίδυμο (Θεός-Ειμαρμένη) ολοκληρώνει το μοντέλο της Φύσης. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του δημιουργηθέντος συμπαντικό μοντέλου είναι ότι θα βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση "κρίσιμης ισορροπίας" άρα θα διαθέτει την μέγιστη δυνατή συναρπαστικότητα που δεν θα οδηγεί όμως στην κατάρρευσή του.

Ακολουθεί η στιγμή της Δημιουργίας (δηλ. το λεγόμενο Big Bang) που αποτελεί την κορυφαία στιγμή ευτυχίας του ζεύγους Θεού-Ειμαρμένης.

Αλλά, ο Θεός δεν αρκείται σε αυτό. Επιζητά να "νοιώσει" ο ίδιος, "αυτοπροσώπως", την συναρπαστικότητα του δημιουργήματός του (Απόλυτος Απογνωσισμός).

Έτσι, αντί να παραμείνει θεατής και να παρακολουθεί την Κοσμική Εξέλιξη εξωτερικά χρησιμοποιώντας Σύστημα Αναφοράς Euler, αποφασίζει να εισέλθει στο εσωτερικό του δημιουργήματός του και να χρησιμοποιήσει Σύστημα Αναφοράς Lagrange, βιώνοντας έτσι την εξέλιξή του "από πρώτο χέρι".

Αυτή του η απόφαση προκαλεί την αντίδραση της Ειμαρμένης που ως το "πρώτιστο θηλυκό Ον", υφίσταται απόλυτη ερωτική έλξη προς το "πρώτιστο αρσενικό Ον". Την εγκατάλειψή της, έστω και με στόχο την "ρήξη της μονοτονίας", την εκλαμβάνει ως ερωτική απόρριψη.

Όμως, ο Θεός είναι άτεγκος. Διορίζει την Ειμαρμένη ως "τοποτηρήτρια" της Κοσμικής Νομοτέλειας και την αναγκάζει, παρά την αντίθεσή της, να δημιουργήσει μία δίοδο ("Δίοδος Ειμαρμένης"), (δηλ. μία "οπή" σε κάποιο σημείο του συμπαντικού Χωρόχρονου) από την οποία αυτός εισέρχεται ως δομική μονάδα ενέργειας (δηλ. φωτόνιο), την χρονική στιγμή δημιουργίας (t = 0).

Μετά την είσοδο του στο "κτίσμα" του, ο Δημιουργός ακολουθεί πλέον την εξελικτική πορεία των επιπέδων πολυπλοκότητας σε όλα τα στάδια των δισεκατομμυρίων ετών της Συμπαντικής εξέλιξης.

Έτσι, μετρέπεται διαδοχικά σε κυρκόνιο (quark), πρωτόνιο, άτομο, μόριο, βιομόριο, κύτταρο και τελικά "ενανθρωπίζεται" και γίνεται Βιολογικός Οργανισμός.

Zώντας έτσι ο Θεός, την ζωή ενός μέσου και απλού ανθρώπου, βιώνει ολοκληρωτικά την "γεύση" του "κτίσματός" του.

Όμως, ο άνθρωπος είναι νοήμον ον οπότε και ο "ενανθρωπισθείς" Θεός αρχίζει βαθμιαία να "ανακτά" ψύγματα μαθηματικής γνώσης, δηλ. της γνώσης που χρησιμοποίησε ο ίδιος "πάλαι ποτέ" για την δόμηση του Σύμπαντος.

Καθώς το γήρας πλησιάζει, η ανθρώπινη υπόστασή του εξασθενεί και η νόηση του βαθμιαία απελευθερώνεται από τις υλικές επιδράσεις. Η τάση για μάθηση ογκούται ενώ επιπλέον αρχίζει να διακατέχεται από αποσπασματική "θεϊκή ανάμνηση".

Τελικά, διαπιστώνει το προφανές δηλ. ότι ο ανθρώπινος βίος είναι πολύ μικρός για να αποκτήσει την απαιτούμενη γνώση που θα του επιτρέψει την διαφυγή από τον Χωρόχρονο.

Προ του φόβου του τερματισμού της ύπαρξής του ή της αέναης και επίπονης μετεξέλιξης αρχίζει τις δεήσεις προς την Ειμαρμένη να του προσφέρει την αποκάλυψη της "Ειμαρμένειας Διόδου" ώστε να επιστρέψει στην πρότερη κατάσταση.

Η Ειμαρμένη, εγκατελειμένη και μόνη για 13,7 δισεκατομμύρια έτη (όση και η ηλικία του Σύμπαντος) στην Εξωσυμπαντική έδρα της, βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα. Ο Θεός δεν θα έπρεπε να είχε προβλέψει ότι ζώντας ως άνθρωπος ενδεχομένως θα αδυνατούσε να ανακαλύψει την Δίοδο;

Οπότε:

- Έκανε απλά λάθος, σκεπτόμενος τότε ως θεός, ότι η ανεύρεσή της θα ήταν απλούστατη και αυτονόητη οπότε αυτεγκλωβίσθηκε; ή
- Είχε προβλέψει το γεγονός και ήθελε, να επιτύχει την ανακάλυψη αυτή στην άκρη του νήματος, "στην κόψη του ξυραφιού", στα πλαίσια της "ακρότατης αναζήτησης συγκινήσεων";

Επιπλέον είναι ερωτικά πληγωμένη. Αρχίζει να βιώνει μία τραγωδία.

- Τις ημέρες κατακλύζεται απο συναισθήματα όπως οργή και σκληρότητα και αποφασίζει να τηρήσει "στάση αδράνειας":

-- Αφού είναι θεός, ας ανακαλύψει μόνος του την δίοδο
-- Ο Θεός δεν δικαιούται μία δεύτερη ευκαιρία.
-- Τα λάθη πρέπει να πληρώνονται και από ανθρώπους και από θεούς.
-- Η εκδίκηση είναι έδεσμα που σερβίρεται κρύο.

- Τις νύκτες κατακλύζεται από συναισθήματα όπως αγάπη και νοσταλγία και αποφασίζει να επέμβει και να δώσει τέλος στην αγωνία του Δημιουργού της και να τον ανασύρει από το αδιέξοδο.

Η απόγνωση της Ειμαρμένης είναι πλέον απερίγραπτη. Ο χρόνος γενικά, τα έτη, οι μήνες, τα ημερονύκτια, οι ώρες και τα δευτερόπλεπτα κυλούν απελπιστικά αργά αλλά δεν αρκούν για λάβει την τελική απόφαση.

Προσανατολισμοί

Τότε θ' ανοίξεις μέσα μου τα ριπίδια των συναισθημάτων. Δάκρυα
συνειδήσεων πολύτιμες πέτρες επιστροφές κι απουσίες. Κι ενώ θα
τρέχει ο ουρανός κάτω απ' τις γέφυρες των πλεγμένων χεριών μας
ενώ οι πιο πολύτιμοι κάλυκες θα ταιριάζουνε στα μάγουλά μας θα δώ-
σουμε το σχήμα του έρωτα που λείπει από τις οράσεις αυτές
Τότε θα δώσουμε
Στη λειτουργία των δυσκολότερων ονείρων μια σίγουρη παλινόρθωση

Οδυσσέας Ελύτης

Το πρώτο μάθημα

Χιονισμένη Φλώρινα

Γεννήθηκα σε ένα σπίτι μπουχτισμένο από βιβλία,η χαρά της κατσαρίδας.Δόξα τον απολυμενατζή,έχουμε απαλλαχτεί από τους καφετί επισκέπτες.
Μελετηρός της οικογένειας,ο πατέρας, που τον θυμάμαι να κλείνεται ώρες στην τουαλέτα με ένα βιβλίο στο χέρι και τον μπιντέ μας να έχει μετατραπεί σε βιβλιοθήκη!

Πατημένα εικοσιπέντε,ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε με «Μπράβο Ρούλα» και είναι σχεδόν συνομήλικη της ιδιωτικής τηλεόρασης.Την εφηβεία την πέρασα παρέα με το mirc και το τότε μου ψευδώνυμο έμελε να το κουβαλάω μέχρι και σήμερα(sophie_jamaica)Ίσως όλα αυτά,ίσως οι σαχλοί έρωτες και τα πολλά ιστορικά βιβλία του μπαμπά να έκαναν τη σχέση μου με το βιβλίο σχεδόν ανύπαρκτη.

Κι όμως κοίτα να δεις,που όταν δεν έπαιζα βόλεϊ,δεν πήγαινα αγγλικά,αρμόνιο, κιθάρα, μπαλέτο, δεν είχα σχολείο, δεν έβλεπα Disney clubή comfuzio,δεν έπαιζα με τα άλλα παιδιά, καθόμουνα και έγραφα,έγραφα,έγραφα.

Μια αμόρφωτη,πιτσιρίκα συγγραφέας,που αν γράφει ακόμα και σήμερα ο λόγος είναι ένας. Είναι η δίδυμη αδερφή από το «Ένα παιδί απ’τη Θεσσαλόνικη,Κέδρος, Αθήνα 1989. (Το στίγμα-Με νύχια και με δόντια)του Σωτηρη Δημητρίου.

Κάπως έτσι έφτασα να βρίσκομαι ανάμεσα σε αλληγορίες και μεταφορές,παρέα με τους συμφοιτητές μου που οι περισσότεροι είναι αρκετά μεγαλύτεροι μου,με πολλές εμπειρίες,διάβασμα και γνώσεις.Πρώτη φορά νιώθω πως αυτή η δίψα που με τυραννάει τόσα χρόνια,αρχίζει και περνάει κι αυτό χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους(καθηγητές και συμφοιτητές)

Η έκφραση της ψυχής μου μέσω του γραψίματος είναι όμως κάπως ανεξάρτητη από αυτές τις σπουδές,γι αυτό και δεν είμαι ακόμα σίγουρη αν αλλάξουν και πολλά ως προς αυτό και τις ικανότητες μου. Για το μόνο που είμαι σίγουρη,είναι πως τελειώνοντας αυτό το μεταπτυχιακό,θα έχω διαβάσει όλα μας τα σπίτια!

Overdose λέξεων !

Δεν θέλω να γράψω,να σχολιάσω,να διαβάσω ή να αναλύσω οτιδήποτε μέχρι τις 15 Νοεμβρίου που έχουμε διορία να παραδώσουμε τέσσερεις εργασίες,γίνεται;

Δεν χωράς πουθενά

travel girl

Όταν δεν περιαυτολογείς οι άνθρωποι δεν ξέρουν για σένα κι αν το κάνω αρκετές φορές μέσα από το μπλοκ μου δεν συνηθίζω να το κάνω στην ζωή μου.Για τους ανθρώπους που θεωρώ κοντινούς μου δεν χρειάζεται να τους πω και πολλά για μένα,έχω την αίσθηση ότι πάνω-κάτω ξέρουνε τι κουβαλώ.

Γιατί κάνω όμως αυτό τον πρόλογο θα σας το πω αμέσως τώρα.Έχουν περάσει μόνο λίγα εικοσιτετράωρα από τότε που ξέρω ότι με πήρανε στο μεταπτυχιακό που ήθελα, και οι περισσότεροι ήταν τόσο ξαφνιασμένοι σαν να μην μου το είχανε,σαν να μην περίμεναν ποτέ κάτι τέτοιο από μένα,τους αιφνιδίασα λοιπόν και κάτω από τον αιφνιδιασμό τους διέκρινα ζήλια.

Ζήλια που ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω,αφού οι περισσότεροι όταν τους έλεγα ότι θα πάω να δώσω για το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό με κορόιδευαν και τώρα με κολακεύουν, τώρα ανέβηκα στα μάτια τους ακόμα κι αν δείχνουν σαστισμένοι.

Για να μην είμαι άδικη όμως αρκετοί ήταν κι εκείνοι που χάρηκαν πραγματικά με τη χαρά μου και ήταν σίγουροι για την επιτυχία μου και τους ευχαριστώ όχι τόσο γιατί πιστεύουν σε μένα, όσο γιατί με αγαπάνε.

Από την Παρασκευή ξεκινάω λοιπόν και θα είναι δύσκολα και κουραστικά,με αρκετά έξοδα και όσο θα είμαι στη δουλειά θα είναι ακόμα πιο δύσκολα αλλά η ικανοποίηση που θα νιώθω με το να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπώ νομίζω ότι θα τα σβήσει όλα τα άλλα.

Κλείνω αυτό το post για να φτιάξω τις βαλίτσες μου για Ζαγοροχώρια και για Φλώρινα ή για Florida που λέει και ο Κώστας!! Μια ολόκληρη εβδομάδα θα τριγυρίζω με μια βαλίτσα στο χέρι, έτσι για να θυμηθώ κάτι από το travel girl που καταπίεσα τα τελευταία χρόνια μέσα μου και από την άλλη Δευτέρα πίσω στη δουλειά, μέχρι και αυτή αρχίζω να βλέπω με άλλο μάτι!

Εύχομαι πάντα να μπορώ να ξαφνιάζω τους ανθρώπους γύρω μου!

Υ.Σ Γιατί σε αυτή την κοινωνία είσαι ότι δηλώσεις και όχι ότι αξίζεις.

ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ!

ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ Ούτε στο X factor να ήμουνα!!! Από τους 95 έπρεπε να περάσουν 25 και είμαι κι εγώ μια από αυτούς!!!!!!!

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
"ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ"
53100 ΦΛΩΡΙΝΑ

Σας ενημερώνουμε ότι έχετε εισαχθεί στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Δημιουργική Γραφή" 2010 - 2012.

Συγχαρητήρια.

Η εγγραφή σας καθώς και τα πρώτα μαθήματα θα πραγματοποιηθούν στις 29-31 Οκτωβρίου 2010: