Γιατί πολλαπλασιάζονται σαν τις κατσαρίδες οι άνθρωποι που
μου λένε πως χαραμίζομαι «εδώ»; Ίσως γιατί άρχισα να πιστεύω κι εγώ το ίδιο !
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 21, 2010
κατραπακιές
Κάθε φορά που θα τρως μια κατραπακιά,θα λες πως δεν πειράζει και η ζωή συνεχίζεται,μα εσύ δεν θα είσαι ποτέ ξανά ίδιος,όπως τότε που δεν τις είχες φάει.
Η ζωή προχωράει αλλά όχι απαραίτητα και εμείς.Εμείς κολλήσαμε κάπου στο χρόνο και σε μια άλλη διάσταση συνεχίζουμε να υπάρχουμε ακόμα, ενώ εδώ συνεχίζουμε να τρώμε κατραπακιές !
σ.χ
Η ζωή προχωράει αλλά όχι απαραίτητα και εμείς.Εμείς κολλήσαμε κάπου στο χρόνο και σε μια άλλη διάσταση συνεχίζουμε να υπάρχουμε ακόμα, ενώ εδώ συνεχίζουμε να τρώμε κατραπακιές !
σ.χ
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 19, 2010
Τι γυρεύω εδώ;
Καθόντουσαν δυο τους στο καθιστικό,εκείνη είχε τρελαθεί από ανία,άκουγε μόνο τις διαφημίσεις που έπαιζε η ΝΕΤ αλλά δεν έβλεπε τίποτα,γιατί από ώρα εκείνος το είχε γυρίσει στο teletext .
Άλλοι καθόντουσαν στη βεράντα και παίζανε στοίχημα,άλλοι στην κουζίνα βλέπανε στη μέσα τηλεόραση που είχε Nova ποδοσφαιρικό αγώνα,ενώ εκείνη με απελπισία είχε σωριάσει τον εαυτό της σε έναν καναπέ ακριβώς απέναντι από τον δικό του…
Κάποια στιγμή αφηρημένη και ενώ κοιτούσε το χειριστήριο από το playstation και τα λιωμένα κουμπιά ή από το πολύ λιώσιμο από το pro ή από τσιγάρα που ξεχάστηκαν να σβηστούν άκουσε να διαφημίζουν μια ταινία που θα έπαιζε η ΝΕΤ στις 10:00 το a lot like love…Αααα ψιθύρισε εκείνη, ασυναίσθητα φωναχτά,χωρίς καμία διάθεση συζήτησης , ωραία ταινιούλα,και ο Κούτσερ ωραίο μανάρι!Τότε εκείνος γύρισε με βλέμμα αγριεμένο ενώ μόλις είχε στρίψει το τσιγάρο του και της είπε:
Τι Κούτσερ,τι Πούτσερ,μπάλα και ξύλο,εγώ δεν ξέρω από αυτά,δεν έχω δει ποτέ ταινία στη ζωή μου, ούτε έχω πάει σινεμά και το μόνο που βλέπω στην τηλεόραση είναι ποδόσφαιρο!
Καλά του είπε εκείνη, μη νομίζεις ότι εγώ ξέρω και συνέχισε να περιπλανιέται στο μυαλό της, στο μοναδικό μέρος που ένιωθε ασφαλής και που και που αναρωτιότανε :Τι γυρεύω εδώ;
Άλλοι καθόντουσαν στη βεράντα και παίζανε στοίχημα,άλλοι στην κουζίνα βλέπανε στη μέσα τηλεόραση που είχε Nova ποδοσφαιρικό αγώνα,ενώ εκείνη με απελπισία είχε σωριάσει τον εαυτό της σε έναν καναπέ ακριβώς απέναντι από τον δικό του…
Κάποια στιγμή αφηρημένη και ενώ κοιτούσε το χειριστήριο από το playstation και τα λιωμένα κουμπιά ή από το πολύ λιώσιμο από το pro ή από τσιγάρα που ξεχάστηκαν να σβηστούν άκουσε να διαφημίζουν μια ταινία που θα έπαιζε η ΝΕΤ στις 10:00 το a lot like love…Αααα ψιθύρισε εκείνη, ασυναίσθητα φωναχτά,χωρίς καμία διάθεση συζήτησης , ωραία ταινιούλα,και ο Κούτσερ ωραίο μανάρι!Τότε εκείνος γύρισε με βλέμμα αγριεμένο ενώ μόλις είχε στρίψει το τσιγάρο του και της είπε:
Τι Κούτσερ,τι Πούτσερ,μπάλα και ξύλο,εγώ δεν ξέρω από αυτά,δεν έχω δει ποτέ ταινία στη ζωή μου, ούτε έχω πάει σινεμά και το μόνο που βλέπω στην τηλεόραση είναι ποδόσφαιρο!
Καλά του είπε εκείνη, μη νομίζεις ότι εγώ ξέρω και συνέχισε να περιπλανιέται στο μυαλό της, στο μοναδικό μέρος που ένιωθε ασφαλής και που και που αναρωτιότανε :Τι γυρεύω εδώ;
XS-S-M-L-XL-XXL-XXXL…
Βρείτε μου επιτέλους έναν κόσμο να χωράω… Θα περιτριγυρίζομαι ή από πανηλίθιους ή από διάνοιες!Mέση κατάσταση δεν υπάρχει;
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 16, 2010
Κεφάλι
Μακάρι το μυαλό να μάθαινε να φτύνει,
για να ξερνά όσα σκατά μου βάζουν
κάθε μέρα στο κεφάλι
σ.χ
για να ξερνά όσα σκατά μου βάζουν
κάθε μέρα στο κεφάλι
σ.χ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...