Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 03, 2010
Εκλεισε ο Εκδοτικός Οίκος «Ελληνικά Γράμματα»
Έκλεισε ο εκδοτικός οίκος «Ελληνικά Γράμματα», θυγατρική του ΔΟΛ. Στον εκδοτικό οίκο εργάζονταν 90 άτομα. Η εξέλιξη αυτή ακολουθεί τη δημοσιοποίηση των προβλημάτων στο Alter, τις απολύσεις σε εφημερίδες και τις περικοπές μισθών σε πολλούς εκδοτικούς οεργανισμούς.
Υστερα από 53 χρόνια λειτουργίας, τα «Ελληνικά Γράμματα» διακόπτουν οριστικά στις 15 Σεπτεμβρίου την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και μπαίνουν σε διαδικασία εκκαθάρισης.
Τα «Ελληνικά Γράμματα» πρόσφεραν εκδοτική στέγη σε πολλούς γνωστούς Ελληνες συγγραφείς. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τους Μήτσο Αλεξανδρόπουλο, Σόνια Ιλίνσκαγια, Γιάννη Ξανθούλη, Κώστα Μουρσελά, Νένη Ευθυμιάδη, Γιώργο Μανιώτη, Ευγένιο Τριβιζά, Χρήστο Μπουλώτη, Γιώργο Σκαμπαρδώνη, Σωτήρη Δημητρίου, Φωτεινή Φραγκούλη κ.ά. Στα ονόματα της ξένης λογοτεχνίας συγκαταλεγόταν ηχηρά ονόματα όπως αυτά του Ουμπέρτο Εκο, του Μπόρχες (Απαντα), του Πίτερ Κάρεϊ, του Ντέιβιντ Μίτσελ, του Ουίλιαμ Τρέβορ κ.ά.
Συγγραφείς με μάστερ
Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr)
Σεμινάρια δημιουργικής γραφής γίνονται άφθονα στην Ελλάδα, μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών όμως στο ίδιο αντικείμενο υπάρχει ένας και μοναδικός! Τον δίνει το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας σε φοιτητές που, μέσα σε τέσσερα διδακτικά εξάμηνα, θα παρακολουθήσουν μ' επιτυχία οχτώ μαθήματα και θα εκπονήσουν διπλωματική εργασία, έχοντας στο μεταξύ καταβάλει δίδακτρα ύψους 3.200 ευρώ.
Υπεύθυνος του προγράμματος, που πραγματοποιείται στη Φλώρινα κυρίως αλλά και στην Αθήνα, είναι ο πανεπιστημιακός και ποιητής Μίμης Σουλιώτης. Ειδικός σύμβουλος, ο συγγραφέας και ακαδημαϊκός Θανάσης Βαλτινός. Και στο διδακτικό του δυναμικό συναντάμε από τον Τίτο Πατρίκιο, τον Πάνο Θεοδωρίδη, τον Στρατή Χαβιαρά, τον Χάρη Βλαβιανό, τη Σοφία Νικολαΐδου και τον Μάνο Ελευθερίου ώς τη Μανίνα Ζουμπουλάκη και τον «Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ»...
Υψηλή ζήτηση
Η πρώτη φουρνιά των σπουδαστών του θ' αποφοιτήσει την ακαδημαϊκή χρονιά 2009-2010. Κι όσοι ενδιαφέρονται να ενταχθούν στο πρόγραμμα φέτος, πρέπει να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους από την ερχόμενη Τετάρτη ώς τις 30 Σεπτεμβρίου, μαζί με τ' απαιτούμενα δικαιολογητικά - από τους τίτλους των πανεπιστημιακών τους σπουδών, όποιες κι αν είναι αυτές, μέχρι επιστημονικό ή λογοτεχνικό δείγμα γραφής. Μόνο 25 άτομα δέχεται το μεταπτυχιακό ετησίως. Κι αν κρίνουμε από τις περσινές αιτήσεις (πάνω από 120), η ζήτηση αναμένεται να είναι και πάλι υψηλή.
«Η έναρξη του μεταπτυχιακού συνέπεσε με τις πρώτες προσπάθειές μου να "εκθέσω" ποιήματά μου, οπότε σκέφτηκα θα 'ταν μια καλή ευκαιρία να δω εκ των έσω το πώς και το γιατί της δημιουργικότητας», λέει ο ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής Βαγγέλης Γαλάνης από τα Τρίκαλα, ένας από τους τυχερούς της περσινής χρονιάς.
Πώς ένα παιδί, σαν αυτά που συναντάει με την επαγγελματική ιδιότητά του, μπορεί με λίγα κομμάτια ξύλο να στήσει ένα ολόκληρο σενάριο οικογενειακής πραγματικότητας; Ετσι κι ο ίδιος, θέλησε να παρακολουθήσει «πώς μια εικόνα, ένας ήχος, μια λέξη ή ένα αστραπιαίο συναίσθημα εξελίσσεται σε λογοτεχνικό κείμενο που στη συνέχεια διαβάζεται, αναλύεται και γίνεται αντικείμενο κριτικής». Να βιώσει, μ' άλλα λόγια, τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ αναγνώστη και δημιουργού, μετρώντας παράλληλα την ...έμπνευση και τις δυνάμεις του.
«Εμείς δεν παράγουμε συγγραφείς, αλλά σίγουρα παράγουμε καλύτερους αναγνώστες», διαβεβαιώνει ο Μίμης Σουλιώτης, ο οποίος επί μία δεκαετία, μαζί με τον Θανάση Βαλτινό, εμψύχωνε σεμινάρια δημιουργικής γραφής σε κάμποσες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, έχοντας πλήρη συνείδηση πως το ταλέντο δεν διδάσκεται, αλλά η μετάδοση συγγραφικών εμπειριών και τεχνικών γραφής και χρήσιμη είναι και εφικτή.
«Ενδεχομένως να υπάρχουν φοιτητές που ενδιαφέρονται κυρίως για το "χαρτί"», παραδέχεται, «καθώς ένα διετές μεταπτυχιακό μετράει σε διαγωνισμούς όπως ο ΑΣΕΠ και συνοδεύεται από ένα μικρό επίδομα στο χώρο του Δημοσίου. Στην πλειονότητά τους, όμως, ήρθαν σ' εμάς για να... παίξουν με το γράψιμο».
Ανάμεσα στους παραπάνω κι ο Γιώργος Παναγιωτίδης, δάσκαλος σε δημοτικό των Σεπολίων, με τρεις ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του και βραβευμένος το 2008 από το περιοδικό «Διαβάζω» για το μυθιστόρημά του «Ερώτων και αοράτων» (εκδ. Γαβριηλίδη). Ανοιχτός σε νέους ορίζοντες, ήταν έτοιμος να γραφτεί στα σεμινάρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, όταν, σερφάροντας στο Ιντερνετ, είδε ότι ξεκινά στη Φλώρινα το μεταπτυχιακό.
«Το γεγονός ότι δεν επρόκειτο για κάποια μεγάλη φιλοσοφική σχολή, αλλά για μια παιδαγωγική της περιφέρειας, μ' έκανε να διστάζω» ομολογεί. «Η έκπληξή μου όμως ήταν ευχάριστη. Κι όσο κουμπωμένοι ήμασταν όλοι στην αρχή τόσο χαιρόμαστε σήμερα να διαβάζουμε και να γράφουμε, περιμένοντας ο ένας το σχόλιο του άλλου».
Μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα... «λύθηκε» και η φιλόλογος Ελεονώρα Αναγνώστου, η οποία ενώ αρχικά επεδίωκε να μελετήσει «τη λογοτεχνία από την πλευρά της συγγραφής» χωρίς να γράφει η ίδια, σήμερα επιδίδεται με τη σειρά της στην τέχνη της μυθοπλασίας. Κι όπως όλοι οι συμμαθητές της, συμμετέχει στη σύνταξη του περιοδικού που στήνεται αυτήν την εποχή στη σχολή και θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση το χειμώνα στην Αθήνα.
Η πεζογράφος Σοφία Νικολαΐδου που, εν μέσω ασκήσεων, παιγνίων και προτεινόμενης βιβλιογραφίας, διδάσκει στο πρόγραμμα τόσο Ιστορία της Νεοελληνικής και Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας όσο και το σχετικό με το διδακτορικό της θέμα περί Λογοτεχνίας και Νέων Τεχνολογιών, βρίσκει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την «πληθυσμιακή σύνθεση» της τάξης:
Περισσότερες γυναίκες
«Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει συνήθως», λέει η ίδια, «η γυναικεία παρουσία δεν είναι συντριπτική. Υπάρχει ισορροπία στα φύλα, οι ηλικίες των φοιτητών κυμαίνονται μεταξύ 22 και 50 ετών, και -το πιο συγκινητικό- υπάρχουν άτομα που ταξιδεύουν κάθε Σαββατοκύριακο στη Φλώρινα από διάφορα σημεία της χώρας, ώς κι από την Πάρο! Κάποιοι δημοσιογραφούν σε free-press, κάποιοι δημοσιεύουν τακτικά σε λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ κάνα δυο έχουν ήδη εκδώσει γραπτά τους.
»Φανατικοί όλοι τους με τα γράμματα, έχουν συνήθως πίσω τους θεωρητικές σπουδές, αλλά πλάι στους εκπαιδευτικούς, τους δικηγόρους ή τους κοινωνιολόγους, υπάρχουν και απόφοιτοι του Πολυτεχνείου, σχολών πληροφορικής, ακόμα και γυμναστές. Είμαι μια ανομοιογένεια που δίνει στο μάθημα τροφή και... σπίθα, κάνοντας τη διδασκαλία ακόμα πιο ζωντανή».
* Περισσότερες πληροφορίες για το μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας www.nured.uowm.gr
Σεμινάρια δημιουργικής γραφής γίνονται άφθονα στην Ελλάδα, μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών όμως στο ίδιο αντικείμενο υπάρχει ένας και μοναδικός! Τον δίνει το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας σε φοιτητές που, μέσα σε τέσσερα διδακτικά εξάμηνα, θα παρακολουθήσουν μ' επιτυχία οχτώ μαθήματα και θα εκπονήσουν διπλωματική εργασία, έχοντας στο μεταξύ καταβάλει δίδακτρα ύψους 3.200 ευρώ.
Υπεύθυνος του προγράμματος, που πραγματοποιείται στη Φλώρινα κυρίως αλλά και στην Αθήνα, είναι ο πανεπιστημιακός και ποιητής Μίμης Σουλιώτης. Ειδικός σύμβουλος, ο συγγραφέας και ακαδημαϊκός Θανάσης Βαλτινός. Και στο διδακτικό του δυναμικό συναντάμε από τον Τίτο Πατρίκιο, τον Πάνο Θεοδωρίδη, τον Στρατή Χαβιαρά, τον Χάρη Βλαβιανό, τη Σοφία Νικολαΐδου και τον Μάνο Ελευθερίου ώς τη Μανίνα Ζουμπουλάκη και τον «Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ»...
Υψηλή ζήτηση
Η πρώτη φουρνιά των σπουδαστών του θ' αποφοιτήσει την ακαδημαϊκή χρονιά 2009-2010. Κι όσοι ενδιαφέρονται να ενταχθούν στο πρόγραμμα φέτος, πρέπει να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους από την ερχόμενη Τετάρτη ώς τις 30 Σεπτεμβρίου, μαζί με τ' απαιτούμενα δικαιολογητικά - από τους τίτλους των πανεπιστημιακών τους σπουδών, όποιες κι αν είναι αυτές, μέχρι επιστημονικό ή λογοτεχνικό δείγμα γραφής. Μόνο 25 άτομα δέχεται το μεταπτυχιακό ετησίως. Κι αν κρίνουμε από τις περσινές αιτήσεις (πάνω από 120), η ζήτηση αναμένεται να είναι και πάλι υψηλή.
«Η έναρξη του μεταπτυχιακού συνέπεσε με τις πρώτες προσπάθειές μου να "εκθέσω" ποιήματά μου, οπότε σκέφτηκα θα 'ταν μια καλή ευκαιρία να δω εκ των έσω το πώς και το γιατί της δημιουργικότητας», λέει ο ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής Βαγγέλης Γαλάνης από τα Τρίκαλα, ένας από τους τυχερούς της περσινής χρονιάς.
Πώς ένα παιδί, σαν αυτά που συναντάει με την επαγγελματική ιδιότητά του, μπορεί με λίγα κομμάτια ξύλο να στήσει ένα ολόκληρο σενάριο οικογενειακής πραγματικότητας; Ετσι κι ο ίδιος, θέλησε να παρακολουθήσει «πώς μια εικόνα, ένας ήχος, μια λέξη ή ένα αστραπιαίο συναίσθημα εξελίσσεται σε λογοτεχνικό κείμενο που στη συνέχεια διαβάζεται, αναλύεται και γίνεται αντικείμενο κριτικής». Να βιώσει, μ' άλλα λόγια, τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ αναγνώστη και δημιουργού, μετρώντας παράλληλα την ...έμπνευση και τις δυνάμεις του.
«Εμείς δεν παράγουμε συγγραφείς, αλλά σίγουρα παράγουμε καλύτερους αναγνώστες», διαβεβαιώνει ο Μίμης Σουλιώτης, ο οποίος επί μία δεκαετία, μαζί με τον Θανάση Βαλτινό, εμψύχωνε σεμινάρια δημιουργικής γραφής σε κάμποσες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, έχοντας πλήρη συνείδηση πως το ταλέντο δεν διδάσκεται, αλλά η μετάδοση συγγραφικών εμπειριών και τεχνικών γραφής και χρήσιμη είναι και εφικτή.
«Ενδεχομένως να υπάρχουν φοιτητές που ενδιαφέρονται κυρίως για το "χαρτί"», παραδέχεται, «καθώς ένα διετές μεταπτυχιακό μετράει σε διαγωνισμούς όπως ο ΑΣΕΠ και συνοδεύεται από ένα μικρό επίδομα στο χώρο του Δημοσίου. Στην πλειονότητά τους, όμως, ήρθαν σ' εμάς για να... παίξουν με το γράψιμο».
Ανάμεσα στους παραπάνω κι ο Γιώργος Παναγιωτίδης, δάσκαλος σε δημοτικό των Σεπολίων, με τρεις ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του και βραβευμένος το 2008 από το περιοδικό «Διαβάζω» για το μυθιστόρημά του «Ερώτων και αοράτων» (εκδ. Γαβριηλίδη). Ανοιχτός σε νέους ορίζοντες, ήταν έτοιμος να γραφτεί στα σεμινάρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, όταν, σερφάροντας στο Ιντερνετ, είδε ότι ξεκινά στη Φλώρινα το μεταπτυχιακό.
«Το γεγονός ότι δεν επρόκειτο για κάποια μεγάλη φιλοσοφική σχολή, αλλά για μια παιδαγωγική της περιφέρειας, μ' έκανε να διστάζω» ομολογεί. «Η έκπληξή μου όμως ήταν ευχάριστη. Κι όσο κουμπωμένοι ήμασταν όλοι στην αρχή τόσο χαιρόμαστε σήμερα να διαβάζουμε και να γράφουμε, περιμένοντας ο ένας το σχόλιο του άλλου».
Μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα... «λύθηκε» και η φιλόλογος Ελεονώρα Αναγνώστου, η οποία ενώ αρχικά επεδίωκε να μελετήσει «τη λογοτεχνία από την πλευρά της συγγραφής» χωρίς να γράφει η ίδια, σήμερα επιδίδεται με τη σειρά της στην τέχνη της μυθοπλασίας. Κι όπως όλοι οι συμμαθητές της, συμμετέχει στη σύνταξη του περιοδικού που στήνεται αυτήν την εποχή στη σχολή και θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση το χειμώνα στην Αθήνα.
Η πεζογράφος Σοφία Νικολαΐδου που, εν μέσω ασκήσεων, παιγνίων και προτεινόμενης βιβλιογραφίας, διδάσκει στο πρόγραμμα τόσο Ιστορία της Νεοελληνικής και Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας όσο και το σχετικό με το διδακτορικό της θέμα περί Λογοτεχνίας και Νέων Τεχνολογιών, βρίσκει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την «πληθυσμιακή σύνθεση» της τάξης:
Περισσότερες γυναίκες
«Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει συνήθως», λέει η ίδια, «η γυναικεία παρουσία δεν είναι συντριπτική. Υπάρχει ισορροπία στα φύλα, οι ηλικίες των φοιτητών κυμαίνονται μεταξύ 22 και 50 ετών, και -το πιο συγκινητικό- υπάρχουν άτομα που ταξιδεύουν κάθε Σαββατοκύριακο στη Φλώρινα από διάφορα σημεία της χώρας, ώς κι από την Πάρο! Κάποιοι δημοσιογραφούν σε free-press, κάποιοι δημοσιεύουν τακτικά σε λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ κάνα δυο έχουν ήδη εκδώσει γραπτά τους.
»Φανατικοί όλοι τους με τα γράμματα, έχουν συνήθως πίσω τους θεωρητικές σπουδές, αλλά πλάι στους εκπαιδευτικούς, τους δικηγόρους ή τους κοινωνιολόγους, υπάρχουν και απόφοιτοι του Πολυτεχνείου, σχολών πληροφορικής, ακόμα και γυμναστές. Είμαι μια ανομοιογένεια που δίνει στο μάθημα τροφή και... σπίθα, κάνοντας τη διδασκαλία ακόμα πιο ζωντανή».
* Περισσότερες πληροφορίες για το μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας www.nured.uowm.gr
Μίμης Σουλιώτης, Περί ποιητικής (ξδ')
Γράφει σαν βουβός εκ γενετής,
κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι,
πετάει τον κόπο του απογεύματος,
βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους,
θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα,
στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει
το «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)
κάτι φαντάζεται, αλλάζει χέρι ή μολύβι,
πετάει τον κόπο του απογεύματος,
βγάζει νέο χαρτί για αλλιώτικους τόνους,
θα γράψει ή καλύτερα ή χειρότερα,
στην απλή τούτη τέχνη δεν ισχύει
το «κάθε πέρσι και καλύτερα».
Από τη συλλογή Περί ποιητικής (1974-1999) (1999)
Κάτι άλλο;
Αυτές οι μέρες ήταν γεμάτες από εμπνεύσεις για ατελείωτο γράψιμο, όμως δεν πρόλαβα να κλειστώ στο δωμάτιο με τα κατεβασμένα πατζούρια και τις έχασα, τουλάχιστον έζησα έντονα και γέλασα πάρα πολύ …
Υ.Σ Κι όμως κι άλλος γάμος στις 25 Σεπτεμβρίου, τραβάω τα μαλλιά μου, κλαίω από τα νεύρα μου…ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΦΕΤΑ ΕΛΕΟΣ!
Υ.Σ Κι όμως κι άλλος γάμος στις 25 Σεπτεμβρίου, τραβάω τα μαλλιά μου, κλαίω από τα νεύρα μου…ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΦΕΤΑ ΕΛΕΟΣ!
Σάββατο, Αυγούστου 28, 2010
ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΑΣ
Λοιπόν που να σας τα λέω, μ __ναροςςς! Σε προηγούμενο post μου Όλα του γάμου δύσκολα σας γκρίνιαζα για το γάμο του αδερφού του καλύτερου μου φίλου,που στην αρχή σκεφτόμουνα, να μην πάω καν,αφού δεν ήξερα τι να φορέσω,ενώ ο Γιώργος μου επισήμανε ότι με ήθελε στην πένα!Τώρα να δείτε τι έχει να γίνει!
Σάββατο αξημέρωτα,αφού έχω ρίξει έναν ατελείωτο ύπνο από την προηγούμενη,σηκώνομαι χαρωπή-χαρωπή και τσούπ-τσούπ πάω στην αγορά.
Πρώτη στάση ATM Εθνικής! Παθαίνω σοκ με το υπόλοιπο,ευτυχώς εγώ δεν είμαι σε στενωπό,ούτε σε αδιέξοδο οικονομικό όπως λένε τα Ημισκούμπρια!Τελικά αυτές οι μαλακό ώρες στη δουλειά δεν πάνε χαμένες, αλλά είμαι κι εγώ σωστή διαχειρίστρια!!!(μαμά ακούς; )
Επίθεση, εμπρός μαρς !Ναι το αποφάσισα θα πάρω φόρεμα για το γάμο,αν και στην ντουλάπα μου έχω χιλιάδες σεμνά και κουλτουριάκα φορέματα δεν πάει κανένα για το γάμο και το πιο τραγικό έχω δυο που είναι για γάμους και για πανηγύρια τα οποία τα έχω φορέσει από μια φορά το καθένα!Μου είπε ο Γιάννης να βάλε ή αυτό ή εκείνο που έχεις είναι πολύ ωραία. Μα τι λες χρυσό μου; Με γαμπρό Λαρισαίο και πεθερά Θεσσαλονικιά είμαι να εμφανιστώ με το λινό στο γάμο; Τρελάθηκες; Θα φάω πόρτα, δεν θα μου δώσουνε ούτε μπομπονιέρα !
Τι φόρεμα να πάρω; Στην αρχή πέφτω στην ίδια λούμπα.Μπαίνω στο δοκιμαστήριο και κάθε φόρε βγαίνω σαν κουφετάκι.Ωραία δεν μπορώ να πω αλλά έχω αλλεργία δεν μπορούσα να τα αντέξω πάνω μου πάνω από πέντε λεπτά! Έχω αλλεργία στα τουαλετέ, μέχρι που εμφανίστηκε μπροστά μου εκείνο το θεσπέσιο άσπρο φόρεμα με κάτι στρασοσχεδιάκια.
Είπα να μην το πάρω γιατί είναι άσπρο και γιατί στους γάμους δε λέει να σε μπερδεύουνε με τη νύφη, το είχε και σε άλλα χρώματα αλλά εμένα μόνο αυτό μου άρεσε, ουγκ!
Για να είμαι ειλικρινής,μου το πρότεινε η πωλήτρια και στην αρχή το κοιτούσα με μισό μάτι,αλλά από μέσα μου είπα δεν το δοκιμάζω όλα τα άλλα ήταν πατάτες!
Το φοράω,έρχεται και μου το κουμπώνει από πίσω και μόλις με κοιτάω με αυτό στον καθρέφτη, με ερωτεύτηκα!Τι μ—ναρος είναι αυτός έλεγα, φτούσου κοπελάρα μου!Μιλάμε σούπερ ντούπερ,κοντούτσικο για να φαίνονται οι ποδάρες μου(ΨΩΝΑΡΑΑΑΑ),εφαρμοστό,με μισή πλάτη και έναν ώμο έξω,και να μου κάνει ένα θεσπέσιο κωλαράκι!Βασικά πολύ σέξι,εμ τελικά μέχρι και τα τρία κιλάκια που έχασα τώρα τελευταία,έκαναν τη διαφορά!Αυτό μια χαρά φοριέται και στα μπουζούκια,βέβαια έχω να πατήσω το πόδι μου προ αμνημονεύτων χρόνων,αλλά ευκαιρία να πετάξω τα λινά, και τα βιβλία και να το ρίξω στα μίνι και στα μπουζούκια! Σήμερα με αυτό το φόρεμα βγήκε προς τα έξω το σκυλί που έκρυβα μέσα μου!
Τεσπά για να μην τα πολυλογώ οι αγορές είχαν και συνέχεια αφού φυσικά πλήρωσα τα μαλλιοκέφαλα μου για λίγο μόνο ύφασμα,μου έφτιαξε τρομερά η διάθεση και ειδικά όταν το φόρεσα με τα δωδεκάποντα μου!Το καλύτερο από όλα;Ο Γιάννης δεν ήθελε να έρθει μαζί μου στο γάμο, γιατί βαριέται κι εκείνος όπως κι εγώ αφόρητα όλες αυτές τις κοινωνικές εκδηλώσεις, μου έλεγε τράβα μόνη σου και βρες και πες μια δικαιολογία για μένα μου είπε, αλλά, αλλά λέω, μόλις γύρισα σπίτι ,φόρεσα το φόρεμα,τον ξύπνησα και έκανα τρις στροφές μπροστά του,αυτό ήταν!Χωρίς να πω τίποτα τον έπεισα να με συνοδέψει και στην εκκλησία αλλά φυσικά και στο τραπέζι.
Μου είπε χαρακτηριστικά,τελικά λέω να έρθω κι εγώ στο γάμο ,που να σε αφήσω μόνη σου;(χαχαχαχα!) Άντε παιδιά θα παντρευτεί κανένας άλλος τώρα που πήρα φόρα;Όσο για φωτό από το φόρεμα,να περιμένετε μετά τις 11 Σεπτεμβρίου όπου είναι ο γάμος και προβλέπεται να το φορέσω…
Σμάκια πολλά και καλό σας Σαββατοκύριακο!
Σάββατο αξημέρωτα,αφού έχω ρίξει έναν ατελείωτο ύπνο από την προηγούμενη,σηκώνομαι χαρωπή-χαρωπή και τσούπ-τσούπ πάω στην αγορά.
Πρώτη στάση ATM Εθνικής! Παθαίνω σοκ με το υπόλοιπο,ευτυχώς εγώ δεν είμαι σε στενωπό,ούτε σε αδιέξοδο οικονομικό όπως λένε τα Ημισκούμπρια!Τελικά αυτές οι μαλακό ώρες στη δουλειά δεν πάνε χαμένες, αλλά είμαι κι εγώ σωστή διαχειρίστρια!!!(μαμά ακούς; )
Επίθεση, εμπρός μαρς !Ναι το αποφάσισα θα πάρω φόρεμα για το γάμο,αν και στην ντουλάπα μου έχω χιλιάδες σεμνά και κουλτουριάκα φορέματα δεν πάει κανένα για το γάμο και το πιο τραγικό έχω δυο που είναι για γάμους και για πανηγύρια τα οποία τα έχω φορέσει από μια φορά το καθένα!Μου είπε ο Γιάννης να βάλε ή αυτό ή εκείνο που έχεις είναι πολύ ωραία. Μα τι λες χρυσό μου; Με γαμπρό Λαρισαίο και πεθερά Θεσσαλονικιά είμαι να εμφανιστώ με το λινό στο γάμο; Τρελάθηκες; Θα φάω πόρτα, δεν θα μου δώσουνε ούτε μπομπονιέρα !
Τι φόρεμα να πάρω; Στην αρχή πέφτω στην ίδια λούμπα.Μπαίνω στο δοκιμαστήριο και κάθε φόρε βγαίνω σαν κουφετάκι.Ωραία δεν μπορώ να πω αλλά έχω αλλεργία δεν μπορούσα να τα αντέξω πάνω μου πάνω από πέντε λεπτά! Έχω αλλεργία στα τουαλετέ, μέχρι που εμφανίστηκε μπροστά μου εκείνο το θεσπέσιο άσπρο φόρεμα με κάτι στρασοσχεδιάκια.
Είπα να μην το πάρω γιατί είναι άσπρο και γιατί στους γάμους δε λέει να σε μπερδεύουνε με τη νύφη, το είχε και σε άλλα χρώματα αλλά εμένα μόνο αυτό μου άρεσε, ουγκ!
Για να είμαι ειλικρινής,μου το πρότεινε η πωλήτρια και στην αρχή το κοιτούσα με μισό μάτι,αλλά από μέσα μου είπα δεν το δοκιμάζω όλα τα άλλα ήταν πατάτες!
Το φοράω,έρχεται και μου το κουμπώνει από πίσω και μόλις με κοιτάω με αυτό στον καθρέφτη, με ερωτεύτηκα!Τι μ—ναρος είναι αυτός έλεγα, φτούσου κοπελάρα μου!Μιλάμε σούπερ ντούπερ,κοντούτσικο για να φαίνονται οι ποδάρες μου(ΨΩΝΑΡΑΑΑΑ),εφαρμοστό,με μισή πλάτη και έναν ώμο έξω,και να μου κάνει ένα θεσπέσιο κωλαράκι!Βασικά πολύ σέξι,εμ τελικά μέχρι και τα τρία κιλάκια που έχασα τώρα τελευταία,έκαναν τη διαφορά!Αυτό μια χαρά φοριέται και στα μπουζούκια,βέβαια έχω να πατήσω το πόδι μου προ αμνημονεύτων χρόνων,αλλά ευκαιρία να πετάξω τα λινά, και τα βιβλία και να το ρίξω στα μίνι και στα μπουζούκια! Σήμερα με αυτό το φόρεμα βγήκε προς τα έξω το σκυλί που έκρυβα μέσα μου!
Τεσπά για να μην τα πολυλογώ οι αγορές είχαν και συνέχεια αφού φυσικά πλήρωσα τα μαλλιοκέφαλα μου για λίγο μόνο ύφασμα,μου έφτιαξε τρομερά η διάθεση και ειδικά όταν το φόρεσα με τα δωδεκάποντα μου!Το καλύτερο από όλα;Ο Γιάννης δεν ήθελε να έρθει μαζί μου στο γάμο, γιατί βαριέται κι εκείνος όπως κι εγώ αφόρητα όλες αυτές τις κοινωνικές εκδηλώσεις, μου έλεγε τράβα μόνη σου και βρες και πες μια δικαιολογία για μένα μου είπε, αλλά, αλλά λέω, μόλις γύρισα σπίτι ,φόρεσα το φόρεμα,τον ξύπνησα και έκανα τρις στροφές μπροστά του,αυτό ήταν!Χωρίς να πω τίποτα τον έπεισα να με συνοδέψει και στην εκκλησία αλλά φυσικά και στο τραπέζι.
Μου είπε χαρακτηριστικά,τελικά λέω να έρθω κι εγώ στο γάμο ,που να σε αφήσω μόνη σου;(χαχαχαχα!) Άντε παιδιά θα παντρευτεί κανένας άλλος τώρα που πήρα φόρα;Όσο για φωτό από το φόρεμα,να περιμένετε μετά τις 11 Σεπτεμβρίου όπου είναι ο γάμος και προβλέπεται να το φορέσω…
Σμάκια πολλά και καλό σας Σαββατοκύριακο!
Παρασκευή, Αυγούστου 27, 2010
ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ
Με την ριπή του άνεμου στα μαλλιά
της γυναικός που στροβιλίζεται μεσ' το σαλόνι
και παίρνει τη ζωή όπως της έρχεται
Και με στολίδια και παιδιά
που την λατρεύουν κι όλο λέγουν τ' όνομά της
Και με τους άντρες που σηκώνουν
το χέρι όρθιο στον ουρανό
μεσ' την εξαίσια λειτουργία των παλμών τους
στον στρόβιλο του βαλς που πλησιάζει
τα στήθη τους στα στήθη της γυναίκας
Ανδρέας Εμπειρίκος
της γυναικός που στροβιλίζεται μεσ' το σαλόνι
και παίρνει τη ζωή όπως της έρχεται
Και με στολίδια και παιδιά
που την λατρεύουν κι όλο λέγουν τ' όνομά της
Και με τους άντρες που σηκώνουν
το χέρι όρθιο στον ουρανό
μεσ' την εξαίσια λειτουργία των παλμών τους
στον στρόβιλο του βαλς που πλησιάζει
τα στήθη τους στα στήθη της γυναίκας
Ανδρέας Εμπειρίκος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
