Πέμπτη, Ιουλίου 08, 2010

Μέντορες 2

Γενικά δεν δέχομαι υποδείξεις από τρίτους, πείτε το και ξεροκεφαλιά αλλά εδώ δεν δέχομαι καν υποδείξεις από τον ίδιο μου τον εαυτό γιατί αργά ή γρήγορα πάντα ανακάλυπτα αυτό που πραγματικά ήθελα μέσα από τις προηγούμενες λανθασμένες μου επιλογές,μόνο έτσι έμαθα να ξέρω τι θέλω.

Έτσι λοιπόν ποτέ δεν δέχομαι συμβουλές από ανθρώπους,που μου συμβουλεύουν να κάνω κάτι που εκείνοι δεν έκαναν ποτέ!
Το να σκοτώνεις για την ειρήνη είναι σαν να γαμάς για την παρθενιά!

Τετάρτη, Ιουλίου 07, 2010

Η μετανάστευση δεν είναι πανάκεια


Κατάντησε καραμέλα,φύγε από εδώ,μην κάθεσαι λεπτό.Τι κάνεις εδώ;Bγες στο εξωτερικό, κάνε μεταπτυχιακό,μείνε έξω και θα παίρνεις τουλάχιστον 3000 ευρώ το μήνα.Συνήθως στο λένε αυτοί που δεν έχουνε φύγει ποτέ από το σπίτι της μαμάς τους.

Αν ήταν αλλιώς τα πράγματα ίσως και να το είχα κάνει ή μάλλον σίγουρα θα το είχα κάνει,αργά ή γρήγορα.Θυμάμαι πέρυσι,αρχές του χρόνου,δεν με χωρούσε ο τόπος,δεν είχα τίποτα μα τίποτα να με κρατάει εδώ,μην σου πω ότι είχα και χιλιάδες πράγματα για να με διώχνουν,ούτε τότε ήταν εύκολο,το βίωνα με απίστευτό εσωτερικό πόνο.Λίγο ακόμα να κρατούσε η όλη κατάσταση ή εγώ θα είχα μπαρκάρει ή θα είχα πάθει κατάθλιψη.

Ευτυχώς για μένα ή δυστυχώς ο χρόνος θα δείξει,τα πράγματα έστρωσαν και όλα όσα νόμιζα ότι μπορούσα να τα βρω μόνο σε μέρη μακρινά,σκόνταψαν μπροστά στα πόδια μου. Βρήκα την ισορροπία μου,την ξεχασμένη μου αθωότητα,την ψυχική μου ηρεμία,την αγάπη και την αποδοχή και εν τέλει την ευτυχία,έπαψα να ψάχνω την τύχη μου γιατί απλά την είχα βρει.

Δεν είμαι κατά της μετανάστευσης αλλά εξακολουθώ να τη θεωρώ λύση ανάγκης.Πας σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη γιατί σε αυτό που βρίσκεσαι δεν μπορείς να κάνεις αυτά που θέλεις ή απλά κάπου αλλού μπορείς να τα κάνεις καλύτερα από ότι στο μέρος που βρίσκεσαι,δεν υπάρχουν ευκαιρίες,δεν υπάρχει ψωμί να φας,δεν υπάρχει ελευθερία κλπ.

Η μετανάστευση και τα μεταπτυχιακά δεν είναι πανάκεια και όπως είπε και ο φίλος μου ο Νίκος,που του το είπε άλλος φίλος του,στην Ελλάδα στο τέλος θα μείνουνε οι άχρηστοι και οι ρομαντικοί,εεεε αφήστε να μείνουμε και κάποιοι!

Γι αυτό αγαπητέ Θ. δεν θέλω να βγω στο εξωτερικό,ούτε καν ψάχνω μια ευκαιρία γι αυτό,δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα η ζωή μου σε κάποια άλλη χώρα και πιθανόν να μην μάθω και ποτέ,μα αν ποτέ χρειαζότανε να το κάνω θα το έκανα να είσαι σίγουρος.

Προς το παρόν μένω εδώ,με λίγο κρασί,λίγα χρήματα,λίγες ευκαιρίες,λίγο θάλασσα και το αγόρι μου,με τις δυνατότητες μου,την τωρινή δουλειά μου,τους ορίζοντές μου,τους ανθρώπους που αγαπώ και τη ζωή μου και είμαι καλά και ευχαριστημένη με όλα όσα έχω κι αν πάψω κάποτε να είμαι,μην φοβάστε και πάλι θα ξυπνήσει μέσα μου ο τυχοδιωκτικός εαυτός μου !

Δευτέρα, Ιουλίου 05, 2010

kiss me if you can

Tοις μετρητοίς ή και με δόσεις


Απολαμβάνω μια παγωμένη μπύρα,μεσημέρι Δευτέρας στο γραφείο μου,με κλειστά τα πατζούρια για την απαραίτητη δροσιά και σκέφτομαι τι μπορεί κανείς να αγοράσει σε αυτή τη ζωή,τοις μετρητοίς ή και με δόσεις…

Ζωή,αγάπη,φροντίδα,στοργή,υγεία,νοιάξιμο είναι μερικά πράγματα σαν κι αυτά,που δεν μπορείς να τα κάνεις δικά σου ούτε με δόσεις,ούτε τοις μετρητοίς.

Στη ζωή σκέφτηκα πως αν συνεχίσω να είμαι γερή,μπορώ να κάνω ότι κάνεις κι εσύ,κι εσύ,κι εσύ,ίσως και καλύτερα...

Μπορώ να αποκτήσω περισσότερα χρήματα,μπορώ να μάθω κι άλλες ξένες γλώσσες, να ασχοληθώ με την πολιτική (μακριά από μας)μπορώ να μάθω επιτέλους να οδηγάω και να αγοράσω Mercedes,μπορώ να διαβάζω και να μορφώνομαι με τις ώρες,μπορώ να κάνω διατριβή σε όλα τα ήδη της μουσικής,μπορώ να χτίσω μονοκατοικία στη Γαλήνη με τζακούζι και εσωτερική πισίνα,μπορώ να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο,να κάνω φίλους σε κάθε άκρη της γης,μπορώ να πάρω τη φωτογραφική που θέλω έστω και με δόσεις,μπορώ να παίζω manager ή pro,μπορώ μέχρι και να μάθω να λύνω μαθηματικά προβλήματα,μπορώ να πάρω το κινητό τελευταίας τεχνολογίας,μπορώ να μάθω να παίζω beach volley .

Πάντα να θυμάσαι πως ότι μπορείς να κάνεις εσύ μπορώ κι εγώ, κι αν δεν έτυχε να το κάνω,έπρεπε να σκεφτείς ότι ίσως,δεν γεμίζουν όλους τους ανθρώπους τα ίδια πράγματα δεν βρίσκουν όλοι οι άνθρωποι την ευτυχία στα κινητά τελευταίας τεχνολογίας ή στο άψογο μανικιούρ όπως και δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες,κάποιοι μπορεί να χρειαστεί να προσπαθήσουν περισσότερο.

Εκείνο που θα μας κάνει πάντα διαφορετικούς είναι ο τρόπος που αγαπάμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας κι εγώ ξέρω καλά τι σημαίνει μη αναστρέψιμη κατάσταση κιεγώ ξέρω καλά που κρύβεται η ευτυχία για μένα και όσα ταξίδια κι αν κάνω,κι όσα souvenir να αγοράσω,σίγουρα θα αποκτήσω καινούργιες εμπειρίες κι ίσως να εντυπωσιάζω πιο εύκολα τους ανθρώπους με τα ταξίδια και τις γνώσεις μου αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν θα με κάνει καλύτερο άνθρωπο,τίποτα από τα παραπάνω δεν θα κάνει το Θανάση να μου πει πως αισθάνεται.

Είναι μερικές φορές,που όσες καταθέσεις ή πιστωτικές κι αν έχεις,όσες γνώσεις και εμπειρίες,ηζωή στα καταργεί όλα και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα…

Γι αυτό σε παρακαλώ βιάσου και άκου αυτή την συμβουλή για να μην είναι αργά και την επόμενη φορά.Στη ζωή σου να διεκδικείς με περισσότερο πάθος τα πράγματα που δεν μπορείς να αποκτήσεις ούτε με δόσεις ούτε τοις μετρητοίς κι αν φοβάσαι πως η ζωή σου θα διαρκέσει λίγο,μην την γεμίζεις με gadgets, άλλά με ανθρώπους που μπορούν να σου αγγίξουν την ψυχή.

Ίδια ράτσα

Γιατί οι άνθρωποι έχουν αυτή την βλακώδη ανάγκη να ανήκουν κάπου ;

σ.χ

Ελεύθερη οντότητα,ελεύθερη σκέψη

Όλοι θέλουν μια ιδιότητα,αν είσαι κάτω από την φτερούγα ενός κόμματος μιας ιδεολογίας ή μιας σοβρακοφανέλας,αν είσαι ο πρόεδρος του τάδε συλλόγου κακοποιημένων χαμομηλιών ή γρατσουνισμένης σαρδέλας ή τέλος πάντων εκπροσωπείς συμφέρονταααα και καλά πολλών, τότε και βήμα έχεις στα μέσα και τα πάντα,αρκεί κάπου να ανήκεις και κάποιον να εκπροσωπείς.

Πειράζει που δεν μπορώ να το κάνω;Πειράζει που ανήκω μόνο σε μένα και εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και την ελευθερία της σκέψης μου;

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...