Δευτέρα, Ιουλίου 05, 2010

Ίδια ράτσα

Γιατί οι άνθρωποι έχουν αυτή την βλακώδη ανάγκη να ανήκουν κάπου ;

σ.χ

Ελεύθερη οντότητα,ελεύθερη σκέψη

Όλοι θέλουν μια ιδιότητα,αν είσαι κάτω από την φτερούγα ενός κόμματος μιας ιδεολογίας ή μιας σοβρακοφανέλας,αν είσαι ο πρόεδρος του τάδε συλλόγου κακοποιημένων χαμομηλιών ή γρατσουνισμένης σαρδέλας ή τέλος πάντων εκπροσωπείς συμφέρονταααα και καλά πολλών, τότε και βήμα έχεις στα μέσα και τα πάντα,αρκεί κάπου να ανήκεις και κάποιον να εκπροσωπείς.

Πειράζει που δεν μπορώ να το κάνω;Πειράζει που ανήκω μόνο σε μένα και εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και την ελευθερία της σκέψης μου;

Τα πεσκέσια …

Σήμερα με την εργασία μου κέρδισα ένα αρωματικό κερί μήλο από έναν καθηγητή MD PhD, Πλαστικό χειρούργο επειδή του έφτιαξα το laptop(δεν μπορούσε να μου κάνει δώρο μια λιποαναρρόφηση;)!

Ποτέ δεν το κατάλαβα γιατί μου κάνουν δωράκια, όπως ένα στυλό με ένα λιοντάρι πάνω, ένα τελάρο κεράσια Αγιάς, αυγά, μια χωριάτικη κότα . Καραμέλες, γλυκά, τυροπιτάκια τα πιο συνηθισμένα!

Οκ, τα περισσότεραείναι πεσκέσια δικά τους,τους τα φέρανε άλλοι και θέλουν προφανώς να τα ξεφορτωθούν αλλά και με αυτό τον τρόπο να σου δείξουν ότι σε ευχαριστούν γιατί τους βοήθησες. Bέβαια το θέμα είναι ότι έτσι κι αλλιώς εγώ πληρώνομαι για να το κάνω αυτό και δεν το κάνω για την ψυχή της μάνας μου και το βαριέμαι και ελεεινά,στο σπίτι μου δηλαδή μπορεί και να μην δουλεύει κανένα pc ,αλλά δεν πρόκειται καν να κάνω προσπάθεια να το φτιάξω, οπότε δεν με χαλάει και τόσο…

Τεσπά κάθομαι στο γραφείο μου αναμένοντας κάποιο καινούργιο πεσκέσι!

Παρασκευή, Ιουλίου 02, 2010

Για πάντα

Ο έρωτας κρατάει μια στιγμή
κι αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις
κι έναν σύντροφο που
να κρατήσει για πάντα…
σ.χ

Το swan από τ'αριστερά


Κάθεται και με κοιτά από τη γωνία , δυο φορές προσπάθησε να με προσεγγίσει. Με ρώτησε τι ώρα είναι κι άλλη φορά πως θα βρει το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς και ήταν η ροή της ζωής, του άγχους και των σκέψεων μου που δεν με άφησαν να τον προσέξω.

Σήμερα έμαθα ότι όλο αυτόν τον καιρό με παρακολουθούσε κι όταν ήμουνα απούσα έκλεβε από τα λόγια τα δικά μου, έπινε τον καφέ του όπως κι εγώ κι ας μην μπορούσε να ζήσει χωρίς ζάχαρη, έστριβε το τσιγάρο και έβαζε το φιλτράκι από τα αριστερά όπως ακριβώς κι εγώ…

Έγινε σπουδαίος και τρανός μόνο και μόνο επειδή έστριβε το τσιγάρο βάζοντας το swan από τα αριστερά και έτσι μου τράβηξε το ενδιαφέρον και έψαχνα να βρω τον κλέφτη των κινήσεων μου. Κρυβότανε συνέχεια αλλά κάποτε τον πέτυχα και τον ρώτησα τι ώρα είναι κι εκείνος έσκυψε το κεφάλι..

Φύγε μου είπε,τον ρώτησα γιατί και εκείνος διστακτικά μου απάντησε, φοβάμαι να κάτσω δίπλα σου, μήπως χάσω την λάμψη μου, τη σπουδαιότητα μου, τις γκόμενες που πηδάω , ξελογιάζοντας τες με τα λόγια τα δικά σου, φύγε σου λέω , ότι ώρα κι αν είναι, είναι αργά για εμάς τους δυο να κάνουμε παρέα.
Ξαφνιάστηκα και έστριψα στην επόμενη γωνία, ένα απίστευτο συναίσθημα χαράς με είχε κυριεύσει , είμαι τόσο περήφανη που είχα κάνει εκείνον τον άντρα να με φοβάται και να με ζηλεύει γιατί έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν είχα φίλους!

Πέμπτη, Ιουλίου 01, 2010

Johnny Cash - Hurt






I hurt myself today
to see if I still feel
I focus on the pain
the only thing that's real
the needle tears a hole
the old familiar sting
try to kill it all away
but I remember everything
what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
upon my liar's chair
full of broken thoughts
I cannot repair
beneath the stains of time
the feelings disappear
you are someone else
I am still right here

what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

if I could start again
a million miles away
I would keep myself
I would find a way

Καλό μήνααααα

«Το κομμένο σχοινί μπορείς να το ξαναδέσεις/θα κρατήσει πάλι, ωστόσο θα ‘ναι κομμένο. Ίσως πάλι ν’ ανταμώσουμε/μα εκεί που μ’ άφησες/δεν πρόκειται ποτέ να με ξαναβρείς».Μ.Μπρεχτ

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...