Κυριακή, Σεπτεμβρίου 20, 2009
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 14, 2009
Ψωλοχώρι
Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα,μπορεί να σπατάλησα μια ώρα στο δρόμο και στην κίνηση στο λεωφορείο και να έγινα σαρδέλα μέχρι να φτάσω στη δουλειά,μπορεί η μάπα μου να μη λέει με τίποτα να ανανεωθεί,μετά από ένα διήμερο αραλίκας,αλλά όλα τα λεφτά ήταν η φοβερή ατάκα,που άκουσα περνώντας το πρωί από τη λαϊκή αγορά της Δευτέρας …
«Εδώ οι καλές ντομάτες από το χωριό του Ψινάκη,εδώ οι καλές ντομάτες…»
Τον πλησιάζει μια γιαγιούλα και του λέει και ποιο είναι το χωριό του Ψινάκη;
«Μα,δεν ξέρεις το χωριό του Ψινάκη;Το Ψωλοχώρι κυρία μου»
Χα,χα,χα μου έφτιαξε τη μέρα για να μπορώ να τα αντέξω και σήμερα και όλη την εβδομάδα που προβλέπεται δυσοίωνη,σε αυτό το Ψωλοχώρι που λέγεται Ελλάδα..
Του σταυρού σήμερα,βοήθεια μας και καθώς διέσχιζα το δρόμο για να πάω στη στάση του λεωφορείου άκουσα κι ακόμα μια θεϊκή κουβέντα από έναν παραδίπλα πάγκο στη λαϊκή,«Καλά ρε Μήτσο, ογδόντα χρονών έφτασες,δεν βαρέθηκες ακόμα να τους χτυπάς παλαμάκια;»
Και σκέφτομαι εγώ,τι παλαμάκια και αηδίες, πάρε από παραδίπλα τις ψωλοντομάτες από το χωριό του Ψινάκη κι άρχισε να τους τις τρίβεις στη μάπα,ψωλοντομάτα και άγιος ο Θεός …
Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα να έχουμε,ώρα για δουλειά…
Υ.Σ
Αν αγαπάς κάτι, άστο ελεύθερο.
Αν επιστρέψει, θα είναι δικό σου για πάντα...
Αν δεν επιστρέψει, δεν ήταν ποτέ δικό σου....
Αλλά....
Αν κάθεται στο σαλόνι σου, χρησιμοποιεί το τηλεκοντρόλ σου, ανακατώνει τα πράγματά σου, τρώει το φαγητό σου, μιλάει στο τηλέφωνό σου, δανείζεται το αυτοκίνητό σου, παίρνει τα λεφτά σου και δε φαίνεται να συνειδητοποιεί πως το έχεις αφήσει ελεύθερο τότε... προφανώς
είτε το έχεις παντρευτεί είτε το έχεις γεννήσει!!
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 13, 2009
Adiaforos-Loon
Στη φωτό από αριστερά Loon-sophie_jamaica στο σπίτι της Πόπης (Πετροπούλου και Δραγατσανίου Πύργος Ηλείας 2005)
Αφιερωμένο
Anyone who strays too far from the majority view or the conventional wisdom is bound to be labeled “arrogant,” “a maverick,” “a Wildman,” “weird,” or even “crazy.”
Κυριακή, επιστροφή στο σπίτι, ατελείωτο σάπισμα από αυτό που παλιά έκανα σε καθημερινή βάση και τώρα μου λείπει. Χθες και προχθές με το μωρό λιώσιμο όλη μέρα με τις πιτζάμες σπίτι, γαλλικός καφές, έξω να βρέχει , χουχούλιασμα και το βράδυ έξω πάλι για καλό φαγοπότι με παρεάκι, η βραδιά βέβαια ήταν απρόβλεπτη γιατί το μωρό μου από την πολύ τη σούρα ,έβαλε φωτιά στα μαλλιά μου και κάηκε μια τούφα, αλλά κλάιν ευτυχώς έχω πολλά μαλλιά … Θα καούμε μου είχε πει, το είπε και το κάνε!
Σκέφτομαι το αύριο και δεν εννοώ το ραντεβού με τον οδοντίατρο, το γυμναστήριο και τον καφέ με την Έλενα που μου ζήτησε να τραγουδήσω στην Κάρμεν , που θα ανεβάσει το δημοτικό ωδείο Λάρισας , αλλά το τι θα κάνω στη ζωή μου γενικότερα, ξέρεις …
Το παρόν ελπιδοφόρο κατά ένα περίεργο τρόπο, παντού τριγύρω σκατά και εγώ τα μυρίζω για γιασεμιά , αλλά δεν παύει να είναι σκατά… Στη ζωή μου μέχρι τώρα έκανα ετερόκλητα επαγγέλματα , νομίζω ότι αυτό θα συμβαίνει μέχρι να τα τινάξω, αρχίζω και βάζω κάτω τα επιχειρηματικά μου σχέδια , δεν θα γίνουν άμεσα έχω και μια 18μηνη σύμβαση στο δημόσιο να τελειώσω, κάτι σαν φανταριλίκι , αλλά νομίζω ότι τα επιχειρηματικά μου όνειρα ασφυκτιούν …
Και τώρα το καλύτερο, όσο περνούν τα χρόνια αντιλαμβάνομαι με χαρά, ότι όλοι μα όλοι οι άνθρωποι που με πλησίασαν σε αυτή τη ζωή, μηδενός εξαιρουμένου , έκρυβαν μέσα τους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο απίστευτη ενέργεια για δημιουργία. Aπό το απόγευμα ακούω συνέχεια adiaforo και loon, δυο γνώριμοι από τα παλιά.Tον adiaforo δεν το έχω ζήσει τόσο καλά, τον συνάντησα κάποτε στα Χανιά, αλλά με τον loon πέρασα τέσσερα ολόκληρα χρόνια στον Πύργο κολλητιλίκια. Mαζί με τη Γιάννα, την Τάνια και τον Ανδρέα ήταν από τους καλύτερους φίλους των φοιτητικών μου χρόνων και ήταν πάντα εκεί. Πάτε κάτω στο gcast και απολαύστε τους. Εντελώς freestyle δηλαδή τραγουδάνε ότι τους έρχεται, δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο τίποτα!
adiaforos-loon-Kathws-PREPI.mp3
adiaforos-H-KATARA-TOY-LOON.mp3
adiaforos-loon-tziboykodotes.mp3
adiaforos-loon-to tetragono.mp3
Εγώ πεθαίνω για kathws-prepi ακούστε τα στο gcast στο τέλος της σελίδας
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 11, 2009
EVERYDAY LIFE
Παρασκευή στη δουλειά,πρώτη εβδομάδα στο γυμναστήριο,κάθε μέρα έξω,είτε με το μωρό είτε με παρεάκι για ποτό.. Εγώ η Σοφία Χολέβα η αγία του αραγκλαμαντάν,δηλώνω υπεύθυνα ότι έχω σαλτάρει,αλλά ζω…
Ευτυχώς που το απόγευμα φεύγω για μια 2ήμερη απόδραση που ελπίζω να με ξεκουράσει, γιατί πραγματικά βρίσκομαι στα όρια της υπερκόπωσης.Που να δούλευα και πουθενά αλλού που θα κουραζόμουνα κιόλας;
Σήμερα δεν έχω έρθει ακόμα σε συγγραφικό οργασμό,δεν με ενδιαφέρει να γράψω τίποτα το εντυπωσιακό ή φαμφαρώδες,ούτε να ακούσω καλά λόγια για το γράψιμο μου.Βασικά δεν με ενδιαφέρει τίποτα,το μόνο που σκέφτομαι είναι ένα τεράστιο μαλακό κρεβάτι με ένα τεράστιο πουπουλένιο μαξιλάρι,τέλεια θερμοκρασία δωματίου,ησυχία,λούτρινα αρκουδάκια στα πόδια μου και το μεγάλο μωρό δίπλα μου και ύπνο βαθύ,γαλήνιο, ήρεμο.
Πρωινό μαζί,τσιγαράκι στη βεράντα,μασάζ,απίστευτές λιχουδιές,θα τις κάψουμε από εβδομάδα στο γυμναστήριο,χωρίς ίντερνετ και μαλακίες, μόνο αγκαλιές με αγαπημένους ανθρώπους που δεν ξέρεις ποτέ γιατί τους αγαπάς,γιατί σου χαμογελούν πάντα,γιατί ήταν πάντα ή δεν ήταν πάντα εκεί,γιατί το έχουν αποδείξει ότι αξίζει να είσαι το καλό παιδί μαζί τους…
Υ.Σ Σήμερα έχω ακόμα ένα λόγο παραπάνω να χαίρομαι,γιατί έλαβα ένα email από την καλύτερη φίλη των παιδικών μου χρόνων τη Μαρούλα που ζει στο Λονδίνο και που έχουμε χαθεί από τότε που ήμασταν σχεδόν δεκατέσσερα. Της υποσχέθηκα ότι με το που έρθει Ελλάδα θα βρεθούμε,γιατί οι παιδικοί φίλοι,οι φίλοι των πιο αγνών χρόνων, ότι μα ότι κι αν γίνει δεν ξεχνιούνται ποτέ
Υ.Σ2 Ελπίζω σήμερα να μην πέσουν τίποτα δίδυμοι πύργοι ή ότι άλλο σε δίδυμο anyway , ούτε κανένα σινούκ κλπ κλπ! Πάμε όλοι μαζί αφιερωμένο για τη σημερινή μέρα, πρέζααααα όμορφη τις πάπιες ταΐσαμε…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...