Δευτέρα, Απριλίου 20, 2009
Τόσο ίδιοι και τόσο μόνοι
Ξυπνούσαν την ίδια ώρα,πίνανε τον ίδιο καφέ,ακούγανε την ίδια μουσική,βούρτσιζαν τα δόντια τους με τις ίδιες κινήσεις,διασκέδαζαν με τον ίδιο τρόπο,πληκτρολογούσαν με τον ίδιο χαρακτηριστικό ήχο,περπατούσουν σε διαφορετικούς δρόμους,εκείνος στην μια άκρη του πλανήτη και εκείνη μίλια μακριά και όμως κάνανε την ίδια διαδρομή...
Κάνανε την ίδια δουλειά,σπαζόντουσαν με τον ίδιο τρόπο,γελούσαν με τα ίδια πράγματα, ερωτευόντουσαν τους ίδιους ανθρώπους,κάνανε τις ίδιες σκέψεις και οι δυο είχαν ένα μυστικό που τους πλήγωνε βαθιά και δεν το συζητούσανε ποτέ με κανέναν.
Βράδυ ανοιξιάτικο,ο Αντώνης της χαμογέλασε και της είπε πως είναι η θηλυκή εκδοχή του φίλου του,του Παύλου,εκείνη από την κούραση κατάφερε να μειδιάσει και να του πει ότι της το έχουν ξαναπεί και για άλλους.
- Αντώνη μου,βίοι παράλληλοι σε έναν επίπεδο κόσμο είναι καταδικασμένοι να μην συναντηθούν ποτέ.
-Δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει το μέλλον Άρτεμις,μπορεί στην επόμενη γωνία να τον συναντήσεις στη ζωή σου. Μα σου λέω είστε ίδιοι
-Ούτε καν στην γωνία,οι γωνίες ενός τριγώνου,ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο είναι, αθροιζόμενες δίνουν πάντα μέχρι 180 μοίρες
- Η ζωή είναι κυκλική,μην το ξεχνάς
-Γι αυτό σου λέω,επειδή είναι κυκλική,έχω επιβαρύνει το κάρμα μου,που όλα τα σκατά που έκανα ξαναγυρίζουν σε μένα
(Γέλιααα)
-Καλάααα
-Έλα ρε Αντώνη το ότι πάτησα τα 30 φεύγα δεν σημαίνει ότι πρέπει να με προξενέψεις ντε και καλά,εξάλλου σου έχω ξαναπεί ότι έχω μια εντελώς αντίθετη άποψη για το θέμα. Ποτέ καμία μα καμία διαδρομή δεν είναι ίδια με την άλλη,όσες φορές και αν την έχεις κάνει,κάθε φορά ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο και όσο κι αν μοιάζεις με έναν άνθρωπο,πάντα θα υπάρχει και κάτι που σου ξέφυγε
- Καλά ντε,χαλάρωσε,απλά να ξέρεις πως εκεί έξω,κυκλοφορεί ένας σωσίας σου,που κοιμάται όταν κοιμάσαι, που γελάει όταν γελάς, που σκέφτεται τα ίδια πράγματα, που τρώει το ίδιο φαγητό που τρως! Βάζω στοίχημα πως αν ήταν γυναίκα,θα φορούσατε τα ίδια στρινγκ
-Όταν βγάζω τα φρύδια μου,τι κάνει;
(Γέλια)
Γύρισε σπίτι κουρασμένη,χρονιάρες μέρες το ίδιο σκηνικό όπως κάθε χρόνο,ήθελε να βάλει τα κλάματα,μα που τέτοιες πολυτέλειες είχε ξεχάσει πως είναι να ξαλαφρώνεις, ξεφορτώνοντας τα δάκρυα σου.
Σκέφτηκε πάλι τον Μιχάλη,δεν τον ξέχασε ποτέ, χρόνια είχαν περάσει από τότε που είχανε χωρίσει και εκείνη δεν είχε καταφέρει να προχωρήσει μπροστά.Θυμήθηκε τα τελευταία του λόγια,χωρίζανε γιατί ήταν τόσο διαφορετικοί της είπε,διαφορετικοί στόχοι,διαφορετική καριέρα,διαφορετικό υπόβαθρο και διαδρομή όπως της έλεγε και τότε κατάφερε και ξέσπασε σε κλάματα.Ναι η αλήθεια είναι ότι ήτανε τόσο διαφορετικοί, ίσως και γι αυτό νατον θαύμαζε και να τον αγαπούσε τόσο. Ναι ήταν μια δυναμική γυναίκα που μετά από χρόνια είχε καταφέρει να κάνει και καριέρα και λεφτά που δεν τα ονειρεύτηκε ποτέ,τα έκανε όλα για να αποδείξει σε εκείνον και στον εαυτό της απλά ότι μπορούσε,όσο ήτανε μαζί,ήταν ικανή να τα παρατήσει όλα μόνο και μόνο για να κάνει την διαδρομή στο πλάι του, μα εκείνος είχε αποφασίσει να την πετάξει κλοτσηδόν από το βαγόνι και εκείνη συνέχισε μόνη.
Ήρθε στο μυαλό της ο Παύλος εκείνος ο άγνωστός άντρας για τον οποίο της μιλούσε όλο το βράδυ ο Αντώνης στο μπαρ,δεν ήξερε καν πώς να τον φανταστεί,άναψε τσιγάρο ξάπλωσε στον καναπέ και κοιτούσε το ταβάνι,οι σκέψεις της καρφώθηκαν για μερικά λεπτά στον άγνωστο άνδρα.Ψιθύρισε,ίδιες διαδρομές,ίδια καριέρα,ίδιο στρίνγκ…
- Κουράγιο Παύλο….
Σάββατο, Απριλίου 18, 2009
Καλή Ανάσταση
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί,η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής,ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι παύσονται. Είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. Ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη.
(Αποστόλου Παύλου Α' Προς Κορινθίους επιστολή Κεφάλαιο ιγ΄ στίχοι 1-13)
Εύχομαι σε όλους σας καλή ανάσταση με υγεία, και μετά το Μ.Σάββατο οι ζωές όλων μας να αλλάξουν προς το καλύτερο και σας αφιερώνω κάτι αργοπορημένα, αφού το ακούμε στο Μυστήριο του Ευχελαίου της Μ. Τετάρτης,αλλά έχω την αίσθηση ότι ουδέποτε του δώσαμε και πολύ σημασία. Σας φιλώ όλους και σας προσκαλώ στη Ραψάνη να σας φιλέψω, αρνάκι, κοκορετσάκι, κρασάκι ραψανιώτικο δικό μας και ότι άλλο τραβάει η ψυχούλα σας στον καθαρό αέρα, θα σας τραγουδήσω κιόλας. Θα φύγετε τίγκα στην χοληστερίνη, ελάτε λοιπόν, σας περιμένω…
Υ.Σ Η φωτό είναι θεϊκή, και ναι το ομολογώ ότι στα μουλωχτά το απόγευμα, τσάκισα ένα λαγουδάκι ξεκινώντας από τα αυτιά,τον κώλο τον άφησα για το τέλος!
Υ.Σ 2 Πώς να έρθετε
Η Ραψάνη απέχει 7.5 χλμ από τη διασταύρωση της εθνικής οδού Λάρισας-Θεσσαλονίκης που βρίσκεται μετά τα Τέμπη.
Αποστάσεις
Από Αθήνα 390 χλμ
Από Θεσσαλονίκη 125 χλμ
Από Λάρισα 37.5 χλμ
Γιατί εκτός, από Λαρισαία και Τζαμαϊκανή είμαι και Ραψανιώτισσα
Έχω και άλλες περίεργες διασταυρώσεις, μην το ψάχνετε...
Το τραγούσι στο gcast είναι έκπληξη...
Ας ερχόσουν για λίγο και ας χανόσουν μετά
Πέμπτη, Απριλίου 16, 2009
Και εκ δεξιών του πατρός
Καθότανε πάντα στην αριστερή μεριά του καναπέ,τοποθετούσε το σώμα του,με τρόπο αέρινο, αθόρυβο, ούτε που καταλάβαινες,έτσι σε πλησίαζε κιόλας, ανυποψίαστα.Όλα έχουν τον τρόπο τους να κάθονται,οι καταστάσεις,οι άνθρωποι,τα πράγματα.Με το πλήρωμα του χρόνου, όλα βρίσκουν τον χώρο τους,όσα θέλουν να τον βρουν.
Και εκ δεξιών του πατρός εγώ και όλοι οι άλλοι,πάντα καθότανε στα αριστερά και δέσποζε σαν λιοντάρι. Ναι, εγώ αράδιαζα το σώμα μου σαν τσουβάλι,μα δεν έκανα θόρυβο, απλά πάντα ακολουθούσε το χαρακτηριστικό, πουφ..
Τον μεγαλύτερο θόρυβο τον κάνουν οι άδειοι τενεκέδες και γέμισα ένα σωρό τριγύρω μου, μια ζωή γεμάτη από άδειους τενεκέδες.Το αγαπημένο τραγούδι των παιδικών μου χρόνων ήταν το Stand by me,μέχρι και σήμερα δεν το έχω τραγουδήσει σε κανέναν. Που να βρεθεί χώρος με τόσους τενεκέδες;Πολλές φορές το τραγουδάω στον εαυτό μου, γιατί έρχονται ώρες που με αφήνει κι εκείνος.
Οι τενεκέδες γέμιζαν το κενό μου και μιας και αποφάσισα να το ρίξω στην ανακύκλωση, άδειασε ο χώρος, τέρμα τα ψέματα, διψάω να σε βρω, να σταθώ πλάι σου, να ανήκω κάπου, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ το θέλω,τόσα χρόνια φτερό στον άνεμο, κουράστηκα, θέλω να έρθεις και να μου τραγουδήσεις jam by my side.Θέλω να ξυπνάω και να είσαι πάντα αριστερά μου
Jammin'
Ooh, yeah! All right!
We're jammin':
I wanna jam it wid you.
We're jammin', jammin',
And I hope you like jammin', too.
Ain't no rules, ain't no vow, we can do it anyhow:
I'n'I will see you through,
'Cos everyday we pay the price with a little sacrifice,
Jammin' till the jam is through.
We're jammin' -
To think that jammin' was a thing of the past;
We're jammin',
And I hope this jam is gonna last.
No bullet can stop us now, we neither beg nor we won't bow;
Neither can be bought nor sold.
We all defend the right; Jah - Jah children must unite:
Your life is worth much more than gold.
We're jammin' (jammin', jammin', jammin')
And we're jammin' in the name of the Lord;
We're jammin' (jammin', jammin', jammin'),
We're jammin' right straight from Yah.
Yeh! Holy Mount Zion;
Holy Mount Zion:
Jah sitteth in Mount Zion
And rules all creation.
Yeah, we're - we're jammin' (wotcha-wa),
Wotcha-wa-wa-wa, we're jammin' (wotcha-wa),
See, I wanna jam it wid you
We're jammin' (jammin', jammin', jammin')
I'm jammed: I hope you're jammin', too.
Jam's about my pride and truth I cannot hide
To keep you satisfied.
True love that now exist is the love I can't resist,
So jam by my side.
Χωρίς λόγια, χωρίς τίποτα άλλο, μόνο αυτό "I wanna jam it wid you"
Τρίτη, Απριλίου 14, 2009
Μαθήματα Γεωγραφίας
Εχθροί και συνένοχοι καλημέρα σας, εδώ η sophie_jamaica εκπέμπει δυνατά και σας παρουσιάζει την καινούργια,καπότα βίντεο που έφτιαξε «Μαθήματα Γεωγραφίας», η χαρακτηριστική κίνηση του αδερφού μου, με το χέρι,όταν το είδε,τα λέει όλα.
Τώρα αξιώθηκα να κάνω και το βιντεάκι από το βράδυ του Σαββάτου αλλά μου βγήκε μια παπαριά, θα κάνω άλλο!
Τα νέα μου τα ίδια, περιμένω το απόγευμα τον τρελό Θεσσαλονικιό-Σκουλήκι , τον φίλο μου τον Λεωνίδα να τα σπάσουμε, χθες κατάφερα για πολλοστή φορά στη ζωή μου να γίνω ρόμπα και όπως λέει και ο κολλητός μου «Ρε Σοφία, ρε Σοφία, με όποιον πηδιέσαι, δεν είσαι αναγκασμένη να τον ερωτεύεσαι κιόλας, ξεκόλλα!!!»
Αυτή τη στιγμή ρουφάω μια μεγάλη τζούρα φραπέ όμορφου και χαμογελάω δυνατά, χρέος μου είναι να παραμείνω για πάντα “soldato positivo” , για πάντα, γιατί δεν μου επιτρέπεται να κλαίω, παρά μονάχα με γέλια…
Δευτέρα, Απριλίου 13, 2009
Κυριακή, Απριλίου 12, 2009
Λάμπουσα
Σάββατο βράδυ στη «Λάμπουσα»,οι άντρες μου κι εγώ! Ψέματα,στην παρέα μας δυο αιθέριες υπάρξεις η Τζένη και η Βίκυ έκαναν τη βραδιά μοναδική.
Λάμπουσα= Ψησταριά - Κυπριακή Κουζίνα (Το χωριό του πατέρα του Βαλεντίνου στα κατεχόμενα της Κύπρου)
Αφεντικό= Βαλεντίνος= συμμαθητής του αδερφού μου στο δημοτικό
Λιάρδα…
Ο Αχιλλέας κι εγώ το κανονίσαμε,κάτι σε πασχαλιάτικο,σε αποχαιρετιστήριο για το κάψιμο στην Ολλανδία, κάτι σαν συνάντηση παλιών συμμαθητών,όλα μέσα.Ο Γιώργος δεν έπινε και δεν έτρωγε γιατί την Δευτέρα βγάζει τη χολή του και μετά πάμε Άμστερνταμ, και είχε σκάσει.
Ήπιαμε γύρω στις 15 κανάτες κόκκινο βιολογικό κρασί και μετά συνεχίσαμε στο “Reina”, με το Σταύρο να μας κερνάει απίστευτα σφηνάκια, να βαράει άσχημα κι εγώ να χτυπιέμαι,είχα γίνει μούσκεμα από τον ιδρώτα και να παίζουμε με τις ρόγες του Αχιλλέα,εγώ,ο Γιάννης και ο Νίκος,χα-χα,τελειωμένοι
Υ.Σ Το φαγητό ήταν υπέροχο,όποιος δεν έχει φάει στη «Λάμπουσα»,δεν ξέρει τι θα πει καταστηματική ηδονή.O Βαλεντίνος έχει κι αυτός μπλα-μπλά με πτυχίο και μου πρότεινε να κάνουμε κάτι μαζί στη Λάρισα,δημοσιογραφικά,κι εγώ του είπα αν θέλει κανένα alternative πορνοπεριοδικό είμαι μέσα!Ο αδερφός μου εξηγούσε πως πατάμε τον ναργιλέ στον Δαβλέρη που εκτός από χολή είχε βγάλει και τα μάτια του να παίζει με το iPhone του αδερφού μου,αφού δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο,χαχα!Άντε πάντα τέτοια παλικάρια μου!
(Αν κι εγώ χθες τραγουδούσα …
Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο
ούτε έχω μάθει γράμματα πολλά
ξέρω όμως ένα κι ένα κάνουν δύο
και πως τα φωνήεντα είναι εφτά
Τόσο καιρό μαζί μου και δεν έχεις μάθει
τα δικά μου χούγια και τα φυσικά
η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται
όταν η λήγουσα είναι μακρά
Υ.Σ2 Γιατί το 95% των φίλων μου είναι άντρες ; Γιατί τις γυναίκες τις βαριέμαι απίστευτα! Προτιμώ να ακούω για το στρατό, παρά για όζες…
(βλέπε για τους νότιους, όζα=μανό!!!)
Υ.Σ3 Έχει και βιντεάκι τρελλιάρικο, αύριο τώρα,κατεβάζω ταινίες και η σύνδεση γαμιέται. Πάω για DVD από του Γιώργου, αύριο τον βάζουμε για εγχείρηση και θα είμαστε όλοι στο Πανεπιστημιακό,με ένα χυμό στο χέρι!
Υ.Σ4
Λάμπουσα= Ψησταριά - Κυπριακή Κουζίνα (Το χωριό του πατέρα του Βαλεντίνου στα κατεχόμενα της Κύπρου)
Αφεντικό= Βαλεντίνος= συμμαθητής του αδερφού μου στο δημοτικό
Λιάρδα…
Ο Αχιλλέας κι εγώ το κανονίσαμε,κάτι σε πασχαλιάτικο,σε αποχαιρετιστήριο για το κάψιμο στην Ολλανδία, κάτι σαν συνάντηση παλιών συμμαθητών,όλα μέσα.Ο Γιώργος δεν έπινε και δεν έτρωγε γιατί την Δευτέρα βγάζει τη χολή του και μετά πάμε Άμστερνταμ, και είχε σκάσει.
Ήπιαμε γύρω στις 15 κανάτες κόκκινο βιολογικό κρασί και μετά συνεχίσαμε στο “Reina”, με το Σταύρο να μας κερνάει απίστευτα σφηνάκια, να βαράει άσχημα κι εγώ να χτυπιέμαι,είχα γίνει μούσκεμα από τον ιδρώτα και να παίζουμε με τις ρόγες του Αχιλλέα,εγώ,ο Γιάννης και ο Νίκος,χα-χα,τελειωμένοι
Υ.Σ Το φαγητό ήταν υπέροχο,όποιος δεν έχει φάει στη «Λάμπουσα»,δεν ξέρει τι θα πει καταστηματική ηδονή.O Βαλεντίνος έχει κι αυτός μπλα-μπλά με πτυχίο και μου πρότεινε να κάνουμε κάτι μαζί στη Λάρισα,δημοσιογραφικά,κι εγώ του είπα αν θέλει κανένα alternative πορνοπεριοδικό είμαι μέσα!Ο αδερφός μου εξηγούσε πως πατάμε τον ναργιλέ στον Δαβλέρη που εκτός από χολή είχε βγάλει και τα μάτια του να παίζει με το iPhone του αδερφού μου,αφού δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο,χαχα!Άντε πάντα τέτοια παλικάρια μου!
(Αν κι εγώ χθες τραγουδούσα …
Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο
ούτε έχω μάθει γράμματα πολλά
ξέρω όμως ένα κι ένα κάνουν δύο
και πως τα φωνήεντα είναι εφτά
Τόσο καιρό μαζί μου και δεν έχεις μάθει
τα δικά μου χούγια και τα φυσικά
η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται
όταν η λήγουσα είναι μακρά
Υ.Σ2 Γιατί το 95% των φίλων μου είναι άντρες ; Γιατί τις γυναίκες τις βαριέμαι απίστευτα! Προτιμώ να ακούω για το στρατό, παρά για όζες…
(βλέπε για τους νότιους, όζα=μανό!!!)
Υ.Σ3 Έχει και βιντεάκι τρελλιάρικο, αύριο τώρα,κατεβάζω ταινίες και η σύνδεση γαμιέται. Πάω για DVD από του Γιώργου, αύριο τον βάζουμε για εγχείρηση και θα είμαστε όλοι στο Πανεπιστημιακό,με ένα χυμό στο χέρι!
Υ.Σ4
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...