Σάββατο, Απριλίου 18, 2009

Καλή Ανάσταση


Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί,η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής,ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι παύσονται. Είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. Ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη.



(Αποστόλου Παύλου Α' Προς Κορινθίους επιστολή Κεφάλαιο ιγ΄ στίχοι 1-13)

Εύχομαι σε όλους σας καλή ανάσταση με υγεία, και μετά το Μ.Σάββατο οι ζωές όλων μας να αλλάξουν προς το καλύτερο και σας αφιερώνω κάτι αργοπορημένα, αφού το ακούμε στο Μυστήριο του Ευχελαίου της Μ. Τετάρτης,αλλά έχω την αίσθηση ότι ουδέποτε του δώσαμε και πολύ σημασία. Σας φιλώ όλους και σας προσκαλώ στη Ραψάνη να σας φιλέψω, αρνάκι, κοκορετσάκι, κρασάκι ραψανιώτικο δικό μας και ότι άλλο τραβάει η ψυχούλα σας στον καθαρό αέρα, θα σας τραγουδήσω κιόλας. Θα φύγετε τίγκα στην χοληστερίνη, ελάτε λοιπόν, σας περιμένω…

Υ.Σ Η φωτό είναι θεϊκή, και ναι το ομολογώ ότι στα μουλωχτά το απόγευμα, τσάκισα ένα λαγουδάκι ξεκινώντας από τα αυτιά,τον κώλο τον άφησα για το τέλος!

Υ.Σ 2 Πώς να έρθετε
Η Ραψάνη απέχει 7.5 χλμ από τη διασταύρωση της εθνικής οδού Λάρισας-Θεσσαλονίκης που βρίσκεται μετά τα Τέμπη.
Αποστάσεις

Από Αθήνα 390 χλμ
Από Θεσσαλονίκη 125 χλμ
Από Λάρισα 37.5 χλμ
Γιατί εκτός, από Λαρισαία και Τζαμαϊκανή είμαι και Ραψανιώτισσα
Έχω και άλλες περίεργες διασταυρώσεις, μην το ψάχνετε...
Το τραγούσι στο gcast είναι έκπληξη...
Ας ερχόσουν για λίγο και ας χανόσουν μετά

Πέμπτη, Απριλίου 16, 2009

Και εκ δεξιών του πατρός


Καθότανε πάντα στην αριστερή μεριά του καναπέ,τοποθετούσε το σώμα του,με τρόπο αέρινο, αθόρυβο, ούτε που καταλάβαινες,έτσι σε πλησίαζε κιόλας, ανυποψίαστα.Όλα έχουν τον τρόπο τους να κάθονται,οι καταστάσεις,οι άνθρωποι,τα πράγματα.Με το πλήρωμα του χρόνου, όλα βρίσκουν τον χώρο τους,όσα θέλουν να τον βρουν.

Και εκ δεξιών του πατρός εγώ και όλοι οι άλλοι,πάντα καθότανε στα αριστερά και δέσποζε σαν λιοντάρι. Ναι, εγώ αράδιαζα το σώμα μου σαν τσουβάλι,μα δεν έκανα θόρυβο, απλά πάντα ακολουθούσε το χαρακτηριστικό, πουφ..

Τον μεγαλύτερο θόρυβο τον κάνουν οι άδειοι τενεκέδες και γέμισα ένα σωρό τριγύρω μου, μια ζωή γεμάτη από άδειους τενεκέδες.Το αγαπημένο τραγούδι των παιδικών μου χρόνων ήταν το Stand by me,μέχρι και σήμερα δεν το έχω τραγουδήσει σε κανέναν. Που να βρεθεί χώρος με τόσους τενεκέδες;Πολλές φορές το τραγουδάω στον εαυτό μου, γιατί έρχονται ώρες που με αφήνει κι εκείνος.

Οι τενεκέδες γέμιζαν το κενό μου και μιας και αποφάσισα να το ρίξω στην ανακύκλωση, άδειασε ο χώρος, τέρμα τα ψέματα, διψάω να σε βρω, να σταθώ πλάι σου, να ανήκω κάπου, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ το θέλω,τόσα χρόνια φτερό στον άνεμο, κουράστηκα, θέλω να έρθεις και να μου τραγουδήσεις jam by my side.Θέλω να ξυπνάω και να είσαι πάντα αριστερά μου

Jammin'


Ooh, yeah! All right!
We're jammin':
I wanna jam it wid you.
We're jammin', jammin',
And I hope you like jammin', too.

Ain't no rules, ain't no vow, we can do it anyhow:
I'n'I will see you through,
'Cos everyday we pay the price with a little sacrifice,
Jammin' till the jam is through.

We're jammin' -
To think that jammin' was a thing of the past;
We're jammin',
And I hope this jam is gonna last.

No bullet can stop us now, we neither beg nor we won't bow;
Neither can be bought nor sold.
We all defend the right; Jah - Jah children must unite:
Your life is worth much more than gold.

We're jammin' (jammin', jammin', jammin')
And we're jammin' in the name of the Lord;
We're jammin' (jammin', jammin', jammin'),
We're jammin' right straight from Yah.

Yeh! Holy Mount Zion;
Holy Mount Zion:
Jah sitteth in Mount Zion
And rules all creation.

Yeah, we're - we're jammin' (wotcha-wa),
Wotcha-wa-wa-wa, we're jammin' (wotcha-wa),
See, I wanna jam it wid you
We're jammin' (jammin', jammin', jammin')
I'm jammed: I hope you're jammin', too.

Jam's about my pride and truth I cannot hide
To keep you satisfied.
True love that now exist is the love I can't resist,
So jam by my side.


Χωρίς λόγια, χωρίς τίποτα άλλο, μόνο αυτό "I wanna jam it wid you"

Τρίτη, Απριλίου 14, 2009

Μαθήματα Γεωγραφίας



Εχθροί και συνένοχοι καλημέρα σας, εδώ η sophie_jamaica εκπέμπει δυνατά και σας παρουσιάζει την καινούργια,καπότα βίντεο που έφτιαξε «Μαθήματα Γεωγραφίας», η χαρακτηριστική κίνηση του αδερφού μου, με το χέρι,όταν το είδε,τα λέει όλα.
Τώρα αξιώθηκα να κάνω και το βιντεάκι από το βράδυ του Σαββάτου αλλά μου βγήκε μια παπαριά, θα κάνω άλλο!

Τα νέα μου τα ίδια, περιμένω το απόγευμα τον τρελό Θεσσαλονικιό-Σκουλήκι , τον φίλο μου τον Λεωνίδα να τα σπάσουμε, χθες κατάφερα για πολλοστή φορά στη ζωή μου να γίνω ρόμπα και όπως λέει και ο κολλητός μου «Ρε Σοφία, ρε Σοφία, με όποιον πηδιέσαι, δεν είσαι αναγκασμένη να τον ερωτεύεσαι κιόλας, ξεκόλλα!!!»

Αυτή τη στιγμή ρουφάω μια μεγάλη τζούρα φραπέ όμορφου και χαμογελάω δυνατά, χρέος μου είναι να παραμείνω για πάντα “soldato positivo” , για πάντα, γιατί δεν μου επιτρέπεται να κλαίω, παρά μονάχα με γέλια…

Κυριακή, Απριλίου 12, 2009

Λάμπουσα

Σάββατο βράδυ στη «Λάμπουσα»,οι άντρες μου κι εγώ! Ψέματα,στην παρέα μας δυο αιθέριες υπάρξεις η Τζένη και η Βίκυ έκαναν τη βραδιά μοναδική.

Λάμπουσα= Ψησταριά - Κυπριακή Κουζίνα (Το χωριό του πατέρα του Βαλεντίνου στα κατεχόμενα της Κύπρου)


Αφεντικό= Βαλεντίνος= συμμαθητής του αδερφού μου στο δημοτικό

Λιάρδα…

Ο Αχιλλέας κι εγώ το κανονίσαμε,κάτι σε πασχαλιάτικο,σε αποχαιρετιστήριο για το κάψιμο στην Ολλανδία, κάτι σαν συνάντηση παλιών συμμαθητών,όλα μέσα.Ο Γιώργος δεν έπινε και δεν έτρωγε γιατί την Δευτέρα βγάζει τη χολή του και μετά πάμε Άμστερνταμ, και είχε σκάσει.

Ήπιαμε γύρω στις 15 κανάτες κόκκινο βιολογικό κρασί και μετά συνεχίσαμε στο “Reina”, με το Σταύρο να μας κερνάει απίστευτα σφηνάκια, να βαράει άσχημα κι εγώ να χτυπιέμαι,είχα γίνει μούσκεμα από τον ιδρώτα και να παίζουμε με τις ρόγες του Αχιλλέα,εγώ,ο Γιάννης και ο Νίκος,χα-χα,τελειωμένοι


Υ.Σ Το φαγητό ήταν υπέροχο,όποιος δεν έχει φάει στη «Λάμπουσα»,δεν ξέρει τι θα πει καταστηματική ηδονή.O Βαλεντίνος έχει κι αυτός μπλα-μπλά με πτυχίο και μου πρότεινε να κάνουμε κάτι μαζί στη Λάρισα,δημοσιογραφικά,κι εγώ του είπα αν θέλει κανένα alternative πορνοπεριοδικό είμαι μέσα!Ο αδερφός μου εξηγούσε πως πατάμε τον ναργιλέ στον Δαβλέρη που εκτός από χολή είχε βγάλει και τα μάτια του να παίζει με το iPhone του αδερφού μου,αφού δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο,χαχα!Άντε πάντα τέτοια παλικάρια μου!


(Αν κι εγώ χθες τραγουδούσα …

Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο
ούτε έχω μάθει γράμματα πολλά
ξέρω όμως ένα κι ένα κάνουν δύο
και πως τα φωνήεντα είναι εφτά

Τόσο καιρό μαζί μου και δεν έχεις μάθει
τα δικά μου χούγια και τα φυσικά
η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται
όταν η λήγουσα είναι μακρά

Υ.Σ2 Γιατί το 95% των φίλων μου είναι άντρες ; Γιατί τις γυναίκες τις βαριέμαι απίστευτα! Προτιμώ να ακούω για το στρατό, παρά για όζες…
(βλέπε για τους νότιους, όζα=μανό!!!)

Υ.Σ3
Έχει και βιντεάκι τρελλιάρικο, αύριο τώρα,κατεβάζω ταινίες και η σύνδεση γαμιέται. Πάω για DVD από του Γιώργου, αύριο τον βάζουμε για εγχείρηση και θα είμαστε όλοι στο Πανεπιστημιακό,με ένα χυμό στο χέρι!
Υ.Σ4

Σάββατο, Απριλίου 11, 2009

The Prodigy - Firestarter



Όταν βγήκε το firestarter πήγαινα δημοτικό και δεν θα ξεχάσω την συμμαθήτρια μου την Ελένη τη Σπανού,που μου έδωσε στα μουλωχτά κάτω από το θρανίο την κασέτα που έγραφε πάνω,Τhe prodigy –Firestarter..Ήταν άλλες εποχές τότε,της κασέτας,εκείνες τις θρυλικές κασέτες τις κρατάω ακόμα,αλλά πια δεν έχουν τίποτα να μου δώσουν πέρα,από αναμνήσεις! Τους prodigy τους θυμήθηκα για δυο λόγους ο ένας είναι γιατί χθες τα σπάγαμε με Prodigy με το Θωμά και ο άλλος η έκφραση του πρώτου ξαδέρφου Χρυσόστομου, «Το μουνί και το πριόνι,όποιος δεν το ξέρει ιδρώνει!»

The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked.  The second time I told my story, I felt on...