Οι φίλοι μας οι δημοσιογράφοι

Οι φίλοι μας οι δημοσιογράφοι κατά το οι φίλοι μας τα ζώα είναι μια κακιά φάρα, περίεργη και χωρίς καθόλου μπέσα. Δεν ξέρω τι χρειάζεται για να γίνεις καλός δημοσιογράφος, παλιά καλοί δημοσιογράφοι ήταν οι σπουδαγμένοι, που είχαν βγάλει μια νομική, μια φιλοσοφική, αρκετοί ερχόντουσαν και από τις θετικές επιστήμες είχαν διαβάσει και πέντε βιβλία ξέρανε να μιλάνε ελληνικά και καμιά ξένη γλώσσα, αυτοί ήταν η μειοψηφία.Η πλειοψηφία των δημοσιογράφων, ήταν με το ζόρι απόφοιτοι λυκείου, που αφού είχαν αποτύχει να γίνουν οτιδήποτε άλλο, πήγανε για γιατροί και δεν τους βγήκε, έγιναν δημοσιογράφοι…

Το επίπεδο στο επάγγελμα(στο λειτούρημα,θέλω να πω,χα-χα)ήταν και παραμένει χαμηλό, και το επίπεδο δεν μπορεί να το ανεβάσει μόνο η μόρφωση. Μετά το 1992 αν δεν κάνω λάθος άνοιξαν στην Ελλάδα οι Πανεπιστημιακές σχολές δημοσιογραφίας , το 2003 άνοιξαν και Τεχνολογικής εκπαίδευσης τρομάρα τους, και γέμισε ο κόσμος από ιδιωτικές σχολές, το αποτέλεσμα το ίδιο. Έχω γνωρίσει νέα παιδιά στο χώρο, πανέξυπνα που οι γνώσεις τους με τρόμαζαν, απλά όλα αυτά πήγαιναν στα σκουπίδια, αφού στα παραδοσιακά μέσα αυτά που χρειάζεται να ξέρεις, είναι πέντε μανιέρες, να είσαι γρήγορος και να λιώνεις σόλες.

Εξάλλου το γνωστό μότο δημοσιογράφος γίνεσαι με το να βγεις στο πεζοδρόμιο είναι γεγονός, γιατί παπαριές σου μαθαίνουν στην σχολή, μόνο δημοσιογραφία δεν το λες αυτό και δεν σας κρύβω ότι μέσα μου αρχίζω να μετανιώνω που δεν πήγα στην Ιταλία να σπουδάσω νομική που ήθελε να με στείλει ο πατέρας μου, όσο να’ ναι χτυπάει καλύτερα να λες ότι είσαι τελειόφοιτος νομικής σπουδαγμένος στα εξωτερικά, να μην τελειώσεις ποτέ και να έρθεις να κάνεις τον δημοσιογράφο στην Ελλάδα, παρά να λες είμαι πτυχιούχος του τμήματος Πληροφορικής&Μ.Μ.Ε του ΤΕΙ Πάτρας, στο παράρτημα του Πύργου Ηλείας. Ποτέ δεν είναι αργά λέω να πάω να κάνω μια εγγραφή, για το πρεστίζ μου ρε γαμώτο!

Την δημοσιογραφία την μαθαίνεις μόνο στην πράξη, στην τριβή ,στην δουλειά, κι εκεί δεν τους νοιάζει, αν είσαι αστροφυσικός, παπάς , πουτάνα ή καντηλανάφτης , αρκεί να το έχεις στο αίμα σου και ακόμα και ταλέντο να μην έχεις αρκεί να γίνεις αλήτης και ρουφιάνος, γιατί δημοσιογραφία και ενημέρωση αυτό είναι στην Ελλάδα. (Πάντα και παντού υπάρχουν, εξαιρέσεις και φωτεινά παραδείγματα)

Όλοι μπορούν να δημοσιογραφούν όποιος θέλει δηλαδή, αρκεί να το έχει μεράκι και λίγο ψώνιο κι ας είναι κτηνίατρος , μπετατζής, αεροπόρος, πάντα γελούσα με τον πατέρα μου που μου έλεγε ότι πρέπει να κατοχυρώσουμε τα επαγγελματικά μας δικαιώματα σαν κλάδος, χρόνια ανακατεμένος με τον συνδικαλισμό, νόμιζε πως όπως αυτός είναι φαρμακοποιός και φαρμακείο μπορεί να ανοίξει μόνο όποιος έχει τελειώσει φαρμακευτική , ότι έτσι είναι και με την δημοσιογραφία, χαχαχαχα!
Μπάτε σκύλοι αλέστε κι άμα δεν χορτάσατε μην με καταριέστε …

Υπάρχουν ταλαντούχα νέα παιδιά, με τρομερές γνώσεις που ξέρουν πολλά από όλα και όχι λίγο από όλα, που ασχολήθηκαν ή και εξακολουθούν να ασχολούνται με την δημοσιογραφία, για όσους έχουν τελειώσει κάτι άλλο και απλά κάνουν τους δημοσιογράφους δεν φοβάμαι, τους βλέπω μετά αφού κάνουν την καύλα τους πάνε γίνονται δάσκαλοι, δικηγόροι και γιατροί, έχουν την καβάτζα από πίσω, αυτούς που λυπάμαι και είναι πολλοί είναι οι συνάδελφοι μου, που έφτυσαν αίμα να περάσουν σε μια Πανεπιστημιακή σχολή Δημοσιογραφίας με μεγάλη βάση, να έχουν τρομερές γνώσεις και να καθόμαστε έξω με αρχιτεκτόνισσες και να τους μειώνουν ασύστολα, αυτό μου μαυρίζει την καρδιά. Αυτό με κάνει να λέω ναι οι δημοσιογράφοι είναι μια σκατό φάρα που αν μπεις και δουλέψεις θες δεν θες θα γίνεις κι εσύ σαν τα μούτρα τους, αλλά δεν δέχομαι πως όλοι οι δημοσιογράφοι και πόσο μάλλον η νέα γενιά είναι όλοι, άχρηστοι και αμόρφωτοι.

Έτσι κι αλλιώς δεν θα ξεχάσω τις στιγμές που βρισκόμουν στο αυτοκίνητο του πρώτου ξαδέρφου μου, που είναι γιατρός, που ήταν μαζί με την αδερφή του, που είναι συμβολαιογράφος και μην το ψάχνετε στο σόι μου έχουμε και πυρηνικούς φυσικούς, να μου λέει για το πόσο μαλάκες και άχρηστοι είναι οι δημοσιογράφοι και η δουλειά τους είναι ένα τίποτα και πως νομίζουν ότι έχουν εξουσία, κλπ, κλπ(εγώ είμαι δημοσιογράφος και εκείνη την περίοδο δούλευα και σε εφημερίδα και μου έβριζε και φίλους μου) Να ήταν η πρώτη φορά; Πάντα πρέπει να υπερασπίζομαι τον κλάδο, όπως έλεγε και ο φίλος μου ο Γιώργος δημοσιογράφος γίνεται όποιος δεν κάνει τίποτα και κάθεται και γράφει τι κάνουν οι άλλοι… Όσο βγαίνει στο γυαλί ο Κακαουνάκης, ο Τριανταφυλλόπουλος , ο Τράγκας κλπ, και όχι ο φίλος μου ο Κώστας, τόσο και χειρότερη δημοσιογραφία θα έχουμε , και όσο περισσότερο μένει ο Κακαουνάκης και οι άλλοι στην τηλεόραση , τόσο μεγαλώνει μέσα μου ο φόβος, ότι όταν βγει στο γυαλί ο φίλος μου ο Κώστας θα γίνει μια κακιά απομίμηση τους.

Υ.Σ Στο gcast παίζει το τραγούδι «Μέντορες» από τους «Μαύρη Μαγιονέζα»

Δεν θέλω τίποτα σπουδαίο τελικά

Φωτογραφία του Ανδρέα Φραγκιουδάκη- Ιανουάριος 2009 «Ελληνικό» Πύργος Ηλείας

Μόνη στο σπίτι στριφογυρνώ στο καναπέ και αρνούμαι να πάω στο κρεβάτι μου,δεν υπάρχει εξάλλου κάποιο αντικείμενο σε ολόκληρο τον πλανήτη που να το προσδιορίζω ως κρεβάτι μου! Μάταια προσπαθώ να κοιμηθώ, ανοίγω φως, ανοίγω ψυγείο, ανοίγω μπύρα, στρίβω τσιγάρο μπας και εξευμενίσω αυτές τις παλιό αναμνήσεις που κάνανε άγρια εισβολή στο μυαλουδάκι μου και με τρελάνανε και κάνω βαθιά βουτιά στον καναπέ…

Ηὕρηκα γιατί είχα πέσει σε ανίατη χλαπάτσα τόσο καιρό!!! Από τα τσουτσεκικά μου χρόνια, μάλωνα με φίλους , συγγενείς κλπ για την μη απολυτότητα… Ποτέ στη ζωή μου από παιδάκι ακόμα δεν θεώρησα τίποτα απόλυτο, ακόμα κι αν κάποια πράγματα φαινόντουσαν τόσο δεδομένα, εγώ αρνούμουνα πεισματικά να τα δεχτώ, δεν μου άρεσαν τα δεδομένα, δεν τα γούσταρα πως το λένε και έτσι πορεύτηκα στη ζωή μου μέχρι πριν από δυο χρόνια περίπου, που φοβήθηκα πολύ και έβαλα τη ζωή μου κάτω από απολυταρχικές , απόλυτες καταστάσεις, ανελεύθερες, πιεστικές κι αν σε μερικούς τους γουστάρει το όλο σκηνικό, εμένα με παρέλυσε ολοκληρωτικά, μια γουλιά ξανθιάς μπύρας και συνεχίζω την αυτοψυχανάλυση μου..

Διάβαζα ένα άρθρο ενός συναδέλφου και αναρωτήθηκα γιατί, γιατί από το 2005 γράφω αυτό εδώ το blog, γιατί έχω ξεράσει τόσες φορές τα εσώψυχα μου εδώ, γιατί ανεβάζω φωτογραφίες μου, γιατί γράφω σενάρια, ειδήσεις, απόψεις, γιατί έφτιαχνα βιντεάκια, γιατί; Από ματαιοδοξία, από ανάγκη για αυτοπροβολή; Δεν ξέρω γιατί, ξέρω μόνο ότι αυτό με κάνει και νιώθω καλά, ίσως με κάνει να γλιτώνω και τα λεφτά του ψυχολόγου, ξέρω μόνο,πως όταν με βλέπετε να γράφω ασύστολα ακόμα κι αν είναι μαλακίες, αν βλέπετε ότι ανεβάζω φωτογραφίες κι ότι χαμογελάω,σημαίνει ότι είμαι καλά, όταν δεν γράφω να με προσέχετε εκεί παίζει χοντρό πρόβλημα.

Καθετί απόλυτο γεννιέται για να ζήσει την ολέθρια καταστροφή, ίσως να μην νιώσω ποτέ στη ζωή μου ολοκληρωμένη, γιατί ποτέ δεν θα μπορέσω να δεχτώ στο πετσί μου τα ολοκληρωτικά,(πειράζει που νιώθω ήδη;) για μένα δεν υπάρχουν… Έτσι κι εγώ σε αυτή ακριβώς τη φάση βρίσκομαι, είμαι ένα συντρίμμι μετά από την κατάρρευση του απολυταρχικού καθεστώτος που είχα επιβάλει στη ζωή μου. Οι παρενέργειες είναι πολλές και οι πληγές ακόμα μεγαλύτερες, αφού έπιασα τον εαυτό μου να λέει θα φέρω το κρεβάτι μου από την Λάρισα στην Αθήνα, χαχαχα… Τόσα χρόνια, με τόσα απόλυτα, έμειναν κατάλοιπα και θα κλείσω με κάτι από magic de spell «Δεν θέλω τίποτα σπουδαίο τελικά, μόνο εσένα και τραγούδια ηλεκτρικά»

Υ.Σ Άνοιξα κι άλλη μπύρα, αυτή τη φορά μαύρη!


Σκυλούκος στο πλοίο για Αίγινα από τον Loon που πήγε εκεί Καθαρά Δευτέρα και μου την αφιέρωσε ενώ εγώ είχα 40 πυρετό!

To gcast παίζει Mala vida -Mano negra

"Ο "Κόσμος" με άλλη ματιά..."

http://troktiko.blogspot.com/2009/03/blog-post_558.html

Διαβάστε εδώ για τον κ. Τόλη, μου το έστειλαν με email, ήμουνα κι εγώ θύμα του, πρέπει να γίνει κάτι…

Υ.Σ(Τι βρίσκεις όταν ψάχνεις… wipe out-underground ’97-ΠΟΠ+ΡΟΚ Συλλογή 2ο τραγουδιών, το cd πέφτει τυχαία στα χέρια μου, ενώ κάτι έψαχνα που ποτέ δεν βρήκα κλασσικά, ανέβασα στο gcast το κομμάτι 16 από Αντίδραση και το ομότιτλο τραγούδι τους, το αφιερώνω σε μένα που έπαψα να αντιδράω εδώ και χρόνια…)

Σάββατο βράδυ με Γιώργο Δαβλέρη, σκνίπα…

Παλιά μου τέχνη κόσκινο



Η σούρα φαίνεται στο μάτι



Τα δυο μεγάλα κεφάλια



Jah love’s gorilaki

Τον Γιώργο τον ξέρω από τον Ιούλιο του 1999,από τότε έχουμε χαθεί άπειρες φορές,τόσες δηλαδή όσες και ξαναβρεθήκαμε.Χθες βγήκαμε τα δυο μπακούρια και τα ήπιαμε λίγο παραπάνω.O Γιώργος δηλαδή,εγώ άντεξα γιατί και την Παρασκευή είχα γυρίσει σπίτι τελειωμένη,μετά από μια απίστευτη βραδιά με την Κατερίνα στο Graal.Ο έτερος Γιώργος Κατσαρός έμεινε σπίτι για να…και ο ξάδερφος Μιχάλης έπαιζε Playstation,η βραδιά ήταν μεγάλη.Eίχα χρόνια να ρίξω τόσο γέλιο,σήμερα έκλεισε σινεμαδάκι και μετά κάψιμο,όλα βαίνουν καλώς…

Υ.Σ Όπου Γιώργος και μάλαμα (μεγάλος μύθοςςςς)

http://nrgradio.webs.com/

http://nrgradio.webs.com/

http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/
http://nrgradio.webs.com/

http://www.myteipat.gr/cms/

Γιώργος Ευσταθίου και δεν συμμαζεύετε, συντονιστείτε για ένα απολαυστικό μασάζ στα αυτιά σας, το αλάνι μας, δέχεται και αφιερώσεις 24 ώρες το 24ώρο ή μάλλον όχι, κάποιες ώρες κοιμάται, τρώει, κάνει έρωτα, βγαίνει έξω, έχει μάθημα στη σχολή(και πηγαίνει το καλό που του θέλω), πολυάσχολος τύπος, μούρη σας λέω…

Ένας τρελαμένος εξ Ύδρας ορμώμενος, τελών έφηβος εν Κορυδαλλό και νυν διαμένων εν Πύργω Ηλείας που τζαμάρει διαρκώς …
Κιθαριστής φοβερός, τώρα τελευταία παίζει τον ρόλο του μπασίστα, εύχομαι με επιτυχία σε νεοσυσταθείσα μπάντα… Γιώργος Ευσταθίου και τα μαλλιά στα κάγκελα, αρκετά σε έγλειψα δώσε καμιά ώρα να κάνω εκπομπή στο nrgradio, θα σε παίζω Manu Chao

Welcome to Tijuana
Welcome to Tijuana
Tequila, sexo y marihuana
Welcome to Tijuana
Con el coyote no hay aduana

(Ααααα είναι και άπαιχτος dj και κάνει και εκπομπή 12:00-2:00 στον best 103,3, αλλά η μεγαλύτερη ιδιότητα που έχει κατακτήσει μέχρι τώρα στη ζωή του είναι άλλη, είναι γκόμενος της φίλης μου της Τάνιας, το νου σου....

Ντίρλααααα

Τρέλα, δεύτερη μέρα ντίρλα, αυτά είναι …..Hit the road Jack, με Δαβλέρη αγκαλιά δύο μέτρα παλικάρι λιάρδα να το σέρνω, πρώτα hobo , μετά φαί στα all day και μετά Αχούρι και μετά στο Audi να τρέχουμε με χίλιααααααα, δεν φοβάμαι τίποτα, η μέρα μεγαλώνει η ώρα άλλαξε, όλα πάνω μου άλλαξαν ο bill_hol πετάει για Ρώμη κι εγώ πετάω ψηλά, αγγίζω τα σύννεφά , τρέλαααα ρεεεεε, να πάνε να γαμηθούν όλα, αύριο πάμε «Σπιτάκι» και Βελίκα για τρέλες, αν ξυπνήσουμε…. Περιμένω να ανεβάσεις τις καμένες φωτό μας στο fb… Jah love’s sophie_jamaica

Coffee time with soprano Elena Gatza in Larissa

Έλενα,παιδί κι αυτό,μεγάλη ιστορία,κάποτε θα γίνει φίρμα,με έστηνε,από εδώ κι από εκεί για φωτογραφίες κι εγώ άλλο που δεν ήθελα,ψωνάρα του κερατά.Προσπαθούσε να με πείσει να πάω μαζί της Βαρκελώνη και Βαλένθια στις 20 του Απρίλη,ενώ η Μυρσίνη περιμένει να της πάω το κοκορέτσι στη Γλασκώβη,κι εγώ να έχω πρώτη φορά λεφτά στη ζωή μου και να μην ξέρω που να τα ξοδέψω.
Κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα,περιμένω απάντηση από Αθήνα για μια δουλειά,κι ακόμα ούτε φωνή, ούτε ακρόαση,μπορεί να πάει και μετά το Πάσχα,μπορεί να πάρω και τον μπούλο(πούλο)και άντε πάλι στο ψάξιμο.Η kath, οκτώ του μήνα την κάνει κι αυτή για Ισπανία με όλα τα ρεμάλια από Θεσσαλονίκη,ζηλεύω…Ο Lori,γκαταλείπει το Λονδίνο και γυρνάει Φλωρεντία άπραγος,σπούδαζε σκηνοθεσία θεάτρου,έψαχνε δουλειά Λονδίνο,κι εκεί δύσκολα τα πράγματα,καλοκαίρι θα έρθει Ελλάδα,μακάρι,γιατί έτσι είχε πει και πέρυσι κι ακόμα τον περιμένω…Του μαθαίνω ελληνικά μέσω facebook και έχουμε πλάκα,όταν τον ρώτησα αν ξέρει καμία ελληνική λέξη,έμεινα έκπληκτή όταν μου έγραψε,”zito i epanastasi”!Ποιος στα μαθαίνει αυτά τον ρώτησα και που απάντησε ο stefanos , ήμουνα σίγουρη!
Viva la revoluzione!