Κυριακή, Φεβρουαρίου 15, 2009
Όταν πήρα την απόφαση να γράψω
Πήρα την απόφαση να ξαναγράψω, αφήνοντας τον εαυτό μου ελεύθερο να καταγράψει στο word ότι μπούρδα μου έρθει στο κεφάλι.
Ξεκινάω…
Θέλω να γίνω συγγραφέας .
Μη γελάτε, αλήθεια., είναι η καινούργια λόξα μου, τις άλλες μου τις τουφεκίσανε, καιρός ήταν!
Ο Bukowski λέει πως για να γίνεις συγγραφέας :
« Δεν έχεις παρά να γαμήσεις ένα σεβαστό αριθμό γυναικών
ωραίων γυναικών
και να γράψεις κάμποσα υποφερτά ερωτικά ποιήματα.»
Μαλακίες όσα λέει ο Bukowski και όλοι οι άλλοι
Τα έχω κάνει όλα αυτά και άλλα τόσα…
Αλλάζει το φύλλο βέβαια, χα-χα-χα (ήταν ωραίοι;)
καιιιιιι καλύτερα τεκίλα, η μπίρα είναι μόνο για όσους πάσχουν από πέτρα!!!!
Γιατί δεν έχω γίνει ακόμα συγγραφέας;
Ξυπνάω τα απογεύματα, τα ξύνω μέχρι να ματώσουν, στέλνω βιογραφικά, παντού, βέβαια αδιαφορώ για οποιαδήποτε δημοσιογραφική θέση, σας είπα θέλω να νοικιάσω επιτέλους δικό μου σπίτι και να έχω χρόνο να γράφω, πίπα κώλο και στο τσάμπα, δεν έχει, το βρέφος- δημοσιογράφος , πέθανε πριν καν να ακουστεί το πρώτο του κλάμα.
Μου είπαν να πάω στα μαθήματα δημιουργικής γραφής που κάνει ο Λαμπρούλης εδώ στη Λάρισα, αν σου πω ότι λυπάμαι να δώσω τα 30 ευρώ το πιστεύεις; Δεν μπορεί; θα παίζει κανένα καλό γκομενάκι ; Σκέφτομαι να πάω καμιά μέρα να δω τι παίζει, αν έχει κανένα καλό κομμάτι χαλάλι τα 30 ευρώ στον Κωστάκη, γιατί αλλιώς δεν παίζει.
Βιογραφικά και ξανά βιογραφικά και μαλακίες , βιογραφικά στη Λάρισα, βιογραφικά στην Αθήνα, βιογραφικά στη Θεσσαλονίκη, στα μισά με παίρνουν και στο τέλος λέω εγώ ότι βρήκα κάτι άλλο, γιατί στην πραγματικότητα δεν γουστάρω, το βλέπω τέλος, εκτός από τις αρπαχτές στα μαθήματα για ecdl που κάνω, θα ανοίξω καμιά επιχείρηση, και καλά να είναι οι πρόγονοι που προνόησαν και για μένα το ρεμάλι.
Από δημιουργικότητα; Χειρότερα δεν γίνεται… Από δουλειά σκατά…. Γι αυτό το έριξα στα ταξίδια, αλήθεια αυτή είναι η πόρτα διαφυγής όταν δεν υπάρχει, δημιουργικότητα, δουλειά, ζωή …
Θεσσαλονίκη, Θερμαϊκός , ώρα για αναδιοργάνωση, όσο για την μαύρη κατάθλιψη, αποχωρεί σιγά-σιγά, αφήνοντας τα σημάδια της …
Αφού δεν μπορώ να γίνω τίποτα άλλο, αφού δεν μπορώ να κάνω τίποτα πιο δημιουργικό από το να γράφω, θα γίνω συγγραφέας , και θα ζω από κάτι άλλο!
Τον είδες αυτόν στην Άρτα που του έφαγε τα αρχίδια ; Είδες αδικίες;
Σε αυτούς κρέμονται, τα δαγκώνεις , αιμορραγούν και φαίνονται ;
Εμένα ξέρεις πόσες φορές με έχουν ευνουχίσει;
Το καλό με εμένα είναι ότι ξαναφυτρώνουν, όχι τα αρχίδια καλέ …
«κάν' το μονάχα όταν νιώσεις
πως αν δεν το κάνεις
θα τρελαθείς,
θ' αυτοκτονήσεις ή θα σκοτώσεις.
αλλιώς, μην το κάνεις.
αν δεν νιώσεις πως ο ήλιος
σου καίει μέσα σου
τα σπλάχνα,
μην το κάνεις.
όταν στ' αλήθεια έρθει η ώρα,
κι αν έχεις το χάρισμα,
θα γίνει
από μόνο του
και θα συνεχίσει να γίνεται
ώσπου να σβήσει ή να σβήσει.
άλλος τρόπος δεν υπάρχει. δεν υπάρχει.
δεν υπήρξε ποτέ.»
Γείτων , γράψε …
Υ.Σ 01, τι ωραίες εποχές????Πόσα τεύχη έχω ακόμα κρατημένα, ψψψψψψ??
ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, του Τσάρλς Μπουκόφσκι
Δεν έχεις παρά να γαμήσεις ένα σεβαστό αριθμό γυναικών
ωραίων γυναικών
και να γράψεις κάμποσα υποφερτά ερωτικά ποιήματα.
Μη σε νοιάζει για την ηλικία σου
και για τα νιόβγαλτα ταλέντα.
Πίνε απλώς περισσότερη μπύρα
μπύρα, πολλή μπύρα
και πήγαινε στον ιππόδρομο τουλάχιστον
μια φορά την εβδομάδα
και παίρνε τα
αν μπορείς.
Είναι δύσκολο να μάθεις να τα παίρνεις
όλοι οι άσχετοι είναι υποψήφιοι χασούρες.
Και μην ξεχνάς τον Μπράμς σου
και τον Μπαχ σου
και την μπύρα σου.
Μην πολυκουράζεσαι.
Να κοιμάσαι μέχρι αργά το απόγευμα.
Απόφευγε τις πιστωτικές κάρτες.
Τέλος πάντων, πλήρωνε τοις μετρητοίς.
Να θυμάσαι πως δεν υπάρχει μαλακία
σ' αυτόν τον κόσμο που να κάνει πάνω από πενήντα δολάρια
(το 1977).
Αν έχεις τη δυνατότητα ν' αγαπήσεις,
αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου
μα έχε πάντα υπ' όψη σου την πιθανότητα
μιας ολοκληρωτικής αποτυχίας
-είτε δίκαιη είναι η αιτία της
είτε άδικη-
μια πρόωρη εμπειρία θανάτου δεν είναι
απαραίτητα κακή.
Μείνε μακριά από εκκλησίες και μπαρ και μουσεία
και να καιροφυλαχτείς
σαν αράχνη-
ο χρόνος είναι σταυρός του καθενός,
συμπεριλαμβανομένων
της αποπομπής
της αποτυχίας
της προδοσίας
όλης της σχετικής σαβούρας.
Κρατήσου με τη μπύρα.
Η μπύρα τρέφει αδιάκοπα το αίμα,
η μπύρα είναι σύντροφος πιστός.
Πάρε μια μεγάλη γραφομηχανή
και καθώς τα βήματα έρχονται και φεύγουν
κάτω απ' το παράθυρό σου
πάλεψέ την άγρια, δώσ' της να καταλάβει.
Βάρα στο ψαχνό.
Και να θυμάσαι τις παλιοκαραβάνες
που πάλεψαν γερά,
τον Χεμινγουέη, τον Σελίν, τον Ντοστογιέφσκι, τον Χάμσουν.
Αν νομίζεις πως αυτοί
δεν τρελάθηκαν
δίχως γυναίκα
δίχως φαΐ
δίχως ελπίδα
δεν είσαι ώριμος ακόμη.
Πιες περισσότερη μπύρα,
υπάρχει καιρός.
Κι αν δεν υπάρχει,
καλά είναι κι έτσι.
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
αν δεν βγει από μέσα σου με ορμή
σε πείσμα όλων,
μην το κάνεις.
αν δεν έρθει απρόσκλητο
απ' την καρδιά
κι απ' το μυαλό
κι από το στόμα
κι από τα σωθικά σου,
μην το κάνεις.
αν κάθεσαι μπρος στην οθόνη
του υπολογιστή σου
και την κοιτάζεις με τις ώρες
και γέρνεις σαν καμπούρης
πάνω από τη γραφομηχανή σου,
γυρεύοντας με κόπο
τις λέξεις που δεν έρχονται,
μην το κάνεις.
αν το κάνεις για τα λεφτά
ή
για τη δόξα,
άσ' το καλύτερα.
αν το κάνεις
γιατί νομίζεις πως θα ρίξεις
γυναίκες ή άντρες στο κρεβάτι σου,
μην το κάνεις.
αν κάθεσαι εκεί πέρα
και γράφεις
τα ίδια και τα ίδια,
μην το κάνεις.
αν ζορίζεσαι
όταν σκέφτεσαι να το κάνεις,
τότε να μην το κάνεις.
αν προσπαθείς να γράψεις
όπως κάποιος άλλος,
ξέχνα το.
άσ' το καλύτερα.
αν μπορείς να περιμένεις
να βγει από μέσα σου
μουγκρίζοντας,
τότε περίμενε υπομονετικά.
Κι αν δεν βγει μ' έναν βαθύ βρυχηθμό,
κάνε κάτι άλλο.
αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις
στη γυναίκα,
στην γκόμενα
στον γκόμενο,
στους γονείς σου
ή σε οποιονδήποτε άλλο,
δεν είσαι έτοιμος να γίνεις συγγραφέας.
μη γίνεις σαν όλους αυτούς τους γραφιάδες,
μη γίνεις σαν τόσους και τόσους
που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς,
μη γίνεις γελοίος, πληκτικός,
φαντασμένος, μην αφήσεις
την αυταρέσκεια να σε κατασπαράξει.
οι βιβλιοθήκες του κόσμου
έχουν τρελαθεί
στο χασμουρητό
με το σινάφι σου.
μην προστεθείς κι εσύ σ' αυτούς.
μην το κάνεις.
αν δεν πετάγεται απ' την ψυχή σου
σαν πύραυλος,
άσ' το καλύτερα.
κάν' το μονάχα όταν νιώσεις
πως αν δεν το κάνεις
θα τρελαθείς,
θ' αυτοκτονήσεις ή θα σκοτώσεις.
αλλιώς, μην το κάνεις.
αν δεν νιώσεις πως ο ήλιος
σου καίει μέσα σου
τα σπλάχνα,
μην το κάνεις.
όταν στ' αλήθεια έρθει η ώρα,
κι αν έχεις το χάρισμα,
θα γίνει
από μόνο του
και θα συνεχίσει να γίνεται
ώσπου να σβήσει ή να σβήσει.
άλλος τρόπος δεν υπάρχει. δεν υπάρχει.
δεν υπήρξε ποτέ.
Charles Bukowski ( μετάφραση Σώτη Τριανταφύλλου )
ωραίων γυναικών
και να γράψεις κάμποσα υποφερτά ερωτικά ποιήματα.
Μη σε νοιάζει για την ηλικία σου
και για τα νιόβγαλτα ταλέντα.
Πίνε απλώς περισσότερη μπύρα
μπύρα, πολλή μπύρα
και πήγαινε στον ιππόδρομο τουλάχιστον
μια φορά την εβδομάδα
και παίρνε τα
αν μπορείς.
Είναι δύσκολο να μάθεις να τα παίρνεις
όλοι οι άσχετοι είναι υποψήφιοι χασούρες.
Και μην ξεχνάς τον Μπράμς σου
και τον Μπαχ σου
και την μπύρα σου.
Μην πολυκουράζεσαι.
Να κοιμάσαι μέχρι αργά το απόγευμα.
Απόφευγε τις πιστωτικές κάρτες.
Τέλος πάντων, πλήρωνε τοις μετρητοίς.
Να θυμάσαι πως δεν υπάρχει μαλακία
σ' αυτόν τον κόσμο που να κάνει πάνω από πενήντα δολάρια
(το 1977).
Αν έχεις τη δυνατότητα ν' αγαπήσεις,
αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου
μα έχε πάντα υπ' όψη σου την πιθανότητα
μιας ολοκληρωτικής αποτυχίας
-είτε δίκαιη είναι η αιτία της
είτε άδικη-
μια πρόωρη εμπειρία θανάτου δεν είναι
απαραίτητα κακή.
Μείνε μακριά από εκκλησίες και μπαρ και μουσεία
και να καιροφυλαχτείς
σαν αράχνη-
ο χρόνος είναι σταυρός του καθενός,
συμπεριλαμβανομένων
της αποπομπής
της αποτυχίας
της προδοσίας
όλης της σχετικής σαβούρας.
Κρατήσου με τη μπύρα.
Η μπύρα τρέφει αδιάκοπα το αίμα,
η μπύρα είναι σύντροφος πιστός.
Πάρε μια μεγάλη γραφομηχανή
και καθώς τα βήματα έρχονται και φεύγουν
κάτω απ' το παράθυρό σου
πάλεψέ την άγρια, δώσ' της να καταλάβει.
Βάρα στο ψαχνό.
Και να θυμάσαι τις παλιοκαραβάνες
που πάλεψαν γερά,
τον Χεμινγουέη, τον Σελίν, τον Ντοστογιέφσκι, τον Χάμσουν.
Αν νομίζεις πως αυτοί
δεν τρελάθηκαν
δίχως γυναίκα
δίχως φαΐ
δίχως ελπίδα
δεν είσαι ώριμος ακόμη.
Πιες περισσότερη μπύρα,
υπάρχει καιρός.
Κι αν δεν υπάρχει,
καλά είναι κι έτσι.
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
αν δεν βγει από μέσα σου με ορμή
σε πείσμα όλων,
μην το κάνεις.
αν δεν έρθει απρόσκλητο
απ' την καρδιά
κι απ' το μυαλό
κι από το στόμα
κι από τα σωθικά σου,
μην το κάνεις.
αν κάθεσαι μπρος στην οθόνη
του υπολογιστή σου
και την κοιτάζεις με τις ώρες
και γέρνεις σαν καμπούρης
πάνω από τη γραφομηχανή σου,
γυρεύοντας με κόπο
τις λέξεις που δεν έρχονται,
μην το κάνεις.
αν το κάνεις για τα λεφτά
ή
για τη δόξα,
άσ' το καλύτερα.
αν το κάνεις
γιατί νομίζεις πως θα ρίξεις
γυναίκες ή άντρες στο κρεβάτι σου,
μην το κάνεις.
αν κάθεσαι εκεί πέρα
και γράφεις
τα ίδια και τα ίδια,
μην το κάνεις.
αν ζορίζεσαι
όταν σκέφτεσαι να το κάνεις,
τότε να μην το κάνεις.
αν προσπαθείς να γράψεις
όπως κάποιος άλλος,
ξέχνα το.
άσ' το καλύτερα.
αν μπορείς να περιμένεις
να βγει από μέσα σου
μουγκρίζοντας,
τότε περίμενε υπομονετικά.
Κι αν δεν βγει μ' έναν βαθύ βρυχηθμό,
κάνε κάτι άλλο.
αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις
στη γυναίκα,
στην γκόμενα
στον γκόμενο,
στους γονείς σου
ή σε οποιονδήποτε άλλο,
δεν είσαι έτοιμος να γίνεις συγγραφέας.
μη γίνεις σαν όλους αυτούς τους γραφιάδες,
μη γίνεις σαν τόσους και τόσους
που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς,
μη γίνεις γελοίος, πληκτικός,
φαντασμένος, μην αφήσεις
την αυταρέσκεια να σε κατασπαράξει.
οι βιβλιοθήκες του κόσμου
έχουν τρελαθεί
στο χασμουρητό
με το σινάφι σου.
μην προστεθείς κι εσύ σ' αυτούς.
μην το κάνεις.
αν δεν πετάγεται απ' την ψυχή σου
σαν πύραυλος,
άσ' το καλύτερα.
κάν' το μονάχα όταν νιώσεις
πως αν δεν το κάνεις
θα τρελαθείς,
θ' αυτοκτονήσεις ή θα σκοτώσεις.
αλλιώς, μην το κάνεις.
αν δεν νιώσεις πως ο ήλιος
σου καίει μέσα σου
τα σπλάχνα,
μην το κάνεις.
όταν στ' αλήθεια έρθει η ώρα,
κι αν έχεις το χάρισμα,
θα γίνει
από μόνο του
και θα συνεχίσει να γίνεται
ώσπου να σβήσει ή να σβήσει.
άλλος τρόπος δεν υπάρχει. δεν υπάρχει.
δεν υπήρξε ποτέ.
Charles Bukowski ( μετάφραση Σώτη Τριανταφύλλου )
Σάββατο, Φεβρουαρίου 14, 2009
Τετάρτη, Φεβρουαρίου 11, 2009
Τρίτη, Φεβρουαρίου 10, 2009
Χάσαμε το τρένο
Τρέλα η ζωή είναι τρέλα όσο σκέφτομαι ότι το Πάσχα θα ανηφορίσω με ένα κοκορέτσι στον ώμο για Γλασκώβη και ότι σε μια εβδομάδα θα ανέβω στη Θεσσαλονίκη μετά από 2 χρόνια που την απαρνήθηκα. Ναι δυο χρόνια, γιατί δεν μετράω τις φορές που πήγαινα στο Μακεδονίας κατευθείαν για να φύγω, ούτε για λίγες ώρες που είχα ανέβει στο μέγαρο.
Έχασα πολύτιμο χρόνο και τώρα τρέχω και δεν φτάνω, υποτίθεται ότι ανεβαίνω για να βρω δουλειά, αλλά ας μην πω γιατί ανεβαίνω, χα-χα-χα!
Το τρένο το χάσαμε, δε μπορεί κάποιο άλλο θα περνάει ….
Κυριακή, Φεβρουαρίου 08, 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...