Πέμπτη, Οκτωβρίου 02, 2008
Total 2%
Κάθομαι στην πολυθρόνα με τους ώμους ριγμένους μπροστά, μόλις έχω γυρίσει απέξω και στο βωμό της δίαιτας ανοίγω το ψυγείο και βγάζω ένα total 2%!!!Τα μικρά κουταλάκια όλα στο πλυντήριο πιάτων. Γιατί με περάσατε; Πέρασαν οι καλές εκείνες εποχές τότε στον Πύργο της Ηλείας που μαζευόταν όλη η πενικιλίνη στο νεροχύτη μου. Τώρα αναβαθμίστηκα. Αρπάζω το μεγάλο κουτάλι και αρχίζω … Λίγο πριν τελειώσει και αυτό το γιαούρτι αντιλαμβάνομαι πως όλη εκείνη την ώρα είχα βυθιστεί μέσα στο κεσεδάκι του γιαουρτιού και το κοίταζα σαν άλλο φλιτζάνι ελληνικού καφέ ενώ ο νους μου ταξίδευε μακριά. Δεν είχε τίποτα να μου πει το τελειωμένο κεσεδάκι καθώς έγλυφα και την τελευταία κουταλιά, δεν έδειχνε ούτε μεγάλους δρόμους , ούτε γράμματα ούτε αδιέξοδα. Αγάπα τα χέρια , τα πόδια την οσμή , αλλά ποτέ πρόσωπα στο τέλος θα τα μισήσεις …
Τετάρτη, Οκτωβρίου 01, 2008
Αυτές τις μαλακίες πούλα τες στους Τουρίστες(δες θύματα που πήγαν να δούνε τη Madonna)
Οι σχέσεις μου με τη Μαντόνα είναι παντελώς ανύπαρκτες ,σίγουρα το μόνο που γνωρίζω για αυτή είναι ότι έχει την ηλικία της μάνας μου και ότι ενστερνίζομαι κάργα το φοβερό διάλογο που ανοίγει την ταινία του Ταραντίνο “Reservoir dogs”
-Θα σου πω τι εννοεί το Like a Virgin.Μια γκόμενα που γουστάρει ένα τύπο με μεγάλη ψωλή. Όλο το τραγούδι μιλάει για μεγάλες ψωλές .
-Είναι για ένα ευάλωτο κορίτσι. Έχει γαμηθεί μερικές φορές και συναντάει έναν τύπο που είναι πολύ ευαίσθητος .
-Αυτές τις μαλακίες πούλα τες στους τουρίστες.To ΣΑΝ ΠΑΡΘΕΝΑ δεν είναι για ένα ευαίσθητο κοριτσάκι . Αυτό είναι το True Blue σε αυτό συμφωνώ.
-Τι είναι το like a virgin ;
-Ήταν ένα μεγάλο χιτ της Μαντόνα .Δεν παρακολουθείς τα σουξέ;
-Συγνώμη που δεν είμαι ο πιο φανατικός οπαδός της Μαντόνα. Εμένα δεν μ’ αρέσει.
-Μ’ αρέσουν τα πρώτα της το Papa Don’t Preach.
-Με μπερδεύετε κάτι έλεγα τώρα..
-Εκείνη την Κινεζούλα πως την λέγανε ;
-Μια παλιά ατζέντα που βρήκα .
-Πως την λέγανε;
-Μα τι σκατά έλεγα;
-Είπες ότι το True Blue είναι για ένα καλό κορίτσι που γνωρίζει έναν ευαίσθητο τύπο και το ΣΑΝ ΠΑΡΘΕΝΑ μιλάει για μεγάλες ψωλές .
-Μιλάει για μια μεγάλη γαμιόλα .Όλη μέρα ψωλές.
-Πόσες ψωλές;
-Πολλές .Μια μέρα γνωρίζει αυτό το μεγάλο γαμιά. Μιλάμε ο τύπος την έχει σαν γερανό ανοίγει λαγούμια. Μιλάμε για χοντρό γαμήσι και η τύπισσα νιώθει όπως παλιά. Τόμπυ Τσού την έλεγαν; Δεν θα έπρεπε να πονάει πια αλλά ο τύπος την πονάει. Όπως την πρώτη φορά, Ο πόνος της θυμίζει πως ήταν την πρώτη φορά. Άρα σαν Παρθένα.
Ο διάλογος συνεχίζεται φυσικά είναι απολαυστικότατος και τον έχω μάθει απέξω! Το reservoir dogs προσπαθώ να το δω πάνω από δέκα χρόνια και όλο κάτι γίνεται και δεν το βλέπω ποτέ, μια με παίρνει ο ύπνος , μια ξύνομαι , μια βγαίνω έξω και εσχάτως τρέχω και για την κωλοδουλειά! Προχθές το βράδυ πάλι τα ίδια. Ξάπλωσα το έβαλα στο DVD και κοιμήθηκα. Από τότε που ξεκίνησα τη δουλειά στην εφημερίδα είμαι και εγώ Like a Virgin και ψωλές! Έμαθα αυτά που γνώριζα ήδη, ότι δεν μπορείς να γράφεις στην εφημερίδα όπως γράφεις στο blog, αν και πιστέψτε, κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να μου δώσουν χώρο σε μια free press που όλα είναι περιορισμένα και σε ένα κοινό εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχω εδώ!!!
Δεν είμαι ακόμα ικανοποιημένη, μα καθόλουυυυ, τα πρώτα θετικά email όμως στην εφημερίδα για πέντε πραγματικά παπαριές που έγραψα σχετικά με internet και τα μπλόγκικα της Λάρισας (και λέω παπαριές γιατί για μένα όλα αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά τετριμμένο )με κάνουν να πιστεύω πως ίσως τα καλύτερα να έρχονται και όχι με τον ραδιοφωνικό σταθμό που ανοίγει η Τύπος Α.Ε , αλλά με την ηλεκτρονική μορφή της εφημερίδας που ελπίζω να ολοκληρωθεί σύντομα και που εκεί θα μπορώ να γράφω όσοοοο θέλω ! Αύριο απεργούμε, δεν έχει δουλειά έχει πανό ! Αυτές τις μαλακίες πούλα τες στους τουρίστες… Καλόοοοοο Μήνααααα. Ακούςςςςςς Μηνάααα ;
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 27, 2008
Γιορτή
Όλα βαίνουν καλώς, στην εφημερίδα τρέξιμο τα γνωστά, αν και η βούρτσα είναι βαριά τώρα που ανοίγουμε και ραδιόφωνο και δεν θέλωωωωωω καθόλου! Έχω ένα εικοσιτετράωρο και κάτι ψιλά για ύπνο και θα το εκμεταλλευτώ όσο δεν πάει…
Εντάξει αφού είδα και τον συμφοιτητή μου τον Βασίλη τον Σκουλαράκο από την Αταλάντη στην TV , στο πρωινό του Λυριτζή και του Οικονόμου , όλα τα περιμένω τώρα, αν και ένα σαράντα τα εκατό των συμφοιτητών μου δουλεύουν σε ΜΜΕ , κάμποσοι υπηρετούν την μαμά πατρίδα και οι άλλοι ή τα ξύνουν ή δουλεύουν σε καφετέριες !
Όσο για το Βασίλη ήταν από τους πρώτους που γνώρισα στον Πύργο, άσχετα αν μετά δεν κάναμε παρέα . Το ήξερα ότι δούλευε στο πρωινό της ΝΕΤ ,αλλά δεν ήξερα ότι βγαίνει και στο γυαλί και τα λέει και μια χαρά και του πάει το γυαλί κάργα. Σήμερα το μεσημέρι και ενώ είχα κοιμηθεί γύρω στις δεκατέσερεις ώρες , άνοιξα το χαζοκούτι στο Alter στο TV weekend, να σου και πλάνα από το πρωινό της ΝΕΤ με το Βασίλη σε πρώτο πλάνο , αν δεν παράκουσα, τι ωραίο μανάρι είναι αυτό πρέπει να σχολιάζανε χα-χα-χα!
Σέρνω τα πόδια μου με τις καινούργιες χειμωνιάτικες – καμηλοπάρδαλη παντόφλες μου ως την κουζίνα , γαλλικός με γεύση φουντούκι , μμμμμ! Βάζω φωτιά σε ότι με καίει και σε ότι μου τρώει την ψυχή, τον Γιάννη στα τέρματα ,χμμμ τι θεικό κέικ είναι αυτό;
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 23, 2008
Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο
«Γι’ αυτό κρύψου να μην σε ξαναδώ στο λάθος δεν μπορώ να αντισταθώ , προσπάθησε να μην σε ξαναδώ δεν γίνεται πιο κάτω από εδώ» μου τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και μου πάει γάντι .
Σήμερα αράζω στην κρεβατάρα μου με το Τζίμη αγκαλιά , ανάβω τα ρεσό μου, ενώ προσπαθώ να κουνήσω το κουρασμένο μου κορμί πάνω στο στρώμα που έχει κάνει λακούβα γιατί παίζουν απίστευτες τραγουδάρες στο ράδιο και καραγουστάρω. Έχω γυρίσει από τη δουλειά και νιώθω ένα με το πάτωμα ,αύριο πάλι τρέξιμο από το πρωί , γιατί μην ξεχνάτε πως εγώ κάνω λειτούργημα όσο στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν ! Χα-χα-χα….Α να μην ξεχάσω να σβήσω τα κεριά πριν ξεραθώ για τα καλά, και μετά βλέπω στον ύπνο μου την Κατερίνα Κούκα να μου τραγουδάει ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ . Αύριο άραγε θα έχω κουράγιο να το ξενυχτίσω;
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 15, 2008
Ο φωτογραφικός μου εαυτός
http://stoxasths-photo.blogspot.com/
Ο φωτογραφικός μου εαυτός , η Λάρισα με τις φωτογραφίες του Δημήτρη !Απλά φανταστικός ....
Ο φωτογραφικός μου εαυτός , η Λάρισα με τις φωτογραφίες του Δημήτρη !Απλά φανταστικός ....
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 10, 2008
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Προοπτική … Να βρεις δουλειά με προοπτική , άντρα με προοπτική , να πάρεις πτυχία με προοπτική … Που είναι η προοπτική οέο ; Εγώ δεν την βρίσκω πουθενά . Στην πολιτική βρίσκεις προοπτική ; Όχι . Οι πολιτικοί έχουν προοπτική; Όχι … Το internet έχει προοπτική; Ναι . Η δημοσιογραφία έχει προοπτική ; Όχι.Ανθρώπους με προοπτική βρήκες ; Εδώ μπαίνει ένα θέμα . Τι θέμα δηλαδή η υποκειμενικότητα μπαίνει πάλι μέσα και τα γαμάει όλα . Αναλόγως λοιπόν τι θεωρεί ο καθένας προοπτική . Εγώ για να καταλάβετε υποκειμενικά αγαπούσα πάντα ανθρώπους με προοπτική που αντικειμενικά δεν είχαν προοπτική ! Τα έχασα όλα για όλα και κλαίω με λυγμούς … Τι έχασα δηλαδή; Τα χαμένα από χέρι , αλλά έτσι είμαι εγώ πάντα ποντάρω στα outsider .Περπατάω στο δρόμο, κλαίω οι περαστικοί άλλοτε κοιτούν κι άλλοτε με προσπερνούν με βιασύνη , στέκομαι έξω από ένα ανοιχτό παράθυρο υπογείου διαμερίσματος . Τα φώτα είναι σβηστά , το δωμάτιο είναι άδειο , κάτω είναι στρωμένο ένα πομπώδες χαλί, στη μέση κάθετε ένα μικρό τσιγγανόπουλο , στην κάτω δεξιά γωνιά το ταβάνι είναι ασφυκτικά γεμάτο από μπαλόνια, χρωματιστά γεμισμένα με ήλιο. Σταματάω και κοιτάω μέσα στο δωμάτιο. Αυτή η εικόνα έχει προοπτική, έχει βάθος … Κλαίω για κάτι που ήταν καταδικασμένο να τελειώσει , όμως ποτέ δεν αγάπησα τίποτα το αιώνιο ..Θέλω να πιω , θέλω να κοιμηθώ μεθυσμένη ίσως εκεί καταλάβω ότι η προοπτική είναι ακόμα μια ψευδαίσθηση…
Τέλος , η λέξη από μόνη της κραυγάζει πως δεν έχει προοπτική και συνήθως μετά από αυτή ακολουθεί η τελεία . Αφιερωμένο εξαιρετικά στην αφεντιά μου το τραγούδι που παίζει στο gcast Radiohead-Creep
When you were here before,
Couldn't look you in the eye
You're just like an angel,
Your skin makes me cry
You float like a feather
In a beautiful world
I wish I was special
You're so very special
But I'm a creep,
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here
I don't care if it hurts,
I wanna have control
I want a perfect body
I want a perfect soul
I want you to notice
when I'm not around
You're so very special
I wish I was special
But I'm a creep
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here, ohhhh, ohhhh
She's running out the door
She's running out
She run run run run...
run...
Whatever makes you happy
Whatever you want
You're so very special
I wish I was special
But I'm a creep,
I'm a weirdo
What the hell am I doin' here?
I don't belong here
I don't belong here...
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 06, 2008
Coffee time
Κοιμάμαι στη Λάρισα, ξημερώνω στο Βόλο! Για επαγγελματικούς λόγους , ζω βίους παράλληλους και μοιράζομαι στις δυο εν λόγω θεσσαλικές πόλεις .Μέχρι το τέλος του χρόνoυ θα ξυπνάω με θέα τον Παγασητικό. Επιστρέφοντας στη βασίλισσα του κάμπου καιενώ ο ήλιος έδυε ,σκεφτόμουνα ότι ο θεός παίζει ένα πολύ περίεργο εργάκι με την πάρτη μου, αλλά μ'αρέσει θα είμαι εδώ μέχρι το τέλος για δω που το πάει … Έλεος παιδιά , όχι άλλη φαμφάρα!Μήπως σε φαγουρίζει ο πρωκτός σου ;Ο δικός σου όχι, αλλά γνωστός μου με μεθοδευμένες κινήσεις , κωλοτρίβεται να ασχοληθεί με τα «κοινά» , εδώ θα είμαστε και θα το δείτε, θα ρίξω πολύ κλάμμα από τα γέλια !
Χρόνια Πολλά σε Κανταρά που εδώ και πέντε μέρες μπήκε στο ναυτικό μαζί με Μαρτάκη και στον τρελό ξάδερφο Χρυσόστομο που βρίσκεται στην Ιταλία και τηγανίζει καλαμαράκια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
The first time I told my story, I felt only pain. “How could this have happened to me?” I asked. The second time I told my story, I felt on...