During the "A_MAZE" Workshop in Florence, came out the idea, a day during lunch, together with
Ruffy and
sophie_jamaica, of shooting a short movie about Romeo and Juliet, the classical drama by William Shakespeare in which we would have chosen our parts and acted each one of us in its own language.Because we didn't have so much time, we couldn't shoot it, so I decided to propose you all on this website a very unusual project. The idea is to shoot the short movie using internet; each one of us in its country.Welcome to the group, discussions are open.
Ταξίδι στην Φλωρεντία . Όταν αναχωρούσα μαζί με τον Θωμά από το Μακεδονίας , με την Alitalia για Ρώμη , κουβαλώντας το σαξόφωνο του , αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα τι θα με περίμενε στην Ιταλία …
Ουσιαστικά βρέθηκα μόνη μαζί με έναν άγνωστο τρελαμένο μηχανικό του ΕΜΠ , αλλά προπάντων μουσικό, συνθέτη, μαέστρο , πιανίστα, σαξοφωνίστα ,που ως ταλεντάρα ο άνθρωπος δικαίως είχε προκριθεί και εκπροσώπευε τη χώρα μας στο Roots&Routes στη Φλωρεντία στο τομέα των μουσικών , ο Θωμάς και η Καλομοίρα ένα πράγμα !
Δεν μου ήταν ακριβώς και παντελώς άγνωστος , αφού επί δύο βδομάδες βρισκόμασταν στον ίδιο χώρο για δουλειά στο Stage στη Λάρισα, ο καθένας στο πόστο του βέβαια, και δεν θα ξεχάσω ποτέ μα ποτέ την θεϊκή συνέντευξη που μου έδωσε περί swarovski με αφορμή το σκουλαρίκι του !Να σας πω την αλήθεια περισσότερα έμαθα από τα νέα παιδιά και από τις συνεντεύξεις που μου δώσανε παρά από τον Αγγελάκα .
Όταν κάναμε την τράμπα στη Ρώμη για να πάμε Φλωρεντία , στο ίδιο αεροπλάνο στις μπροστινές μας θέσεις καθότανε η αποστολή από Ισπανία , να είναι καλά τα παιδιά , μας βοήθησαν στην συνέχεια δεόντως !!!
Δεν ξέρω τι κάνανε οι άλλες ομάδες , των μουσικών και των χορευτών(ή μάλλον ξέρω…) , αλλά η ομάδα των media ήμασταν και γαμώ τα παιδιά ή μάλλον για να μιλήσω και πιο συγκεκριμένα η δικιά μου υποομάδα στα media γιατί κι εκεί ο καθένας πήρε το πόστο του , ήταν θεϊκή(αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει )
Το ότι πέρασα καλύτερα με τους ξένους παρά με τους Έλληνες , αυτό είναι γεγονός και νομίζω ότι επιβεβαιώνει και έναν κανόνα , ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε λιγάκι κωλόπαιδα βρε παιδί μου, σαν τον Κυριάκο !
Με τον Viktor από την Ουγγαρία , τον Sascha από Γερμανία , τον Lorenzo από Ιταλία ,την Annika και την Saira από Αγγλία , τον Martin,την Pamela, τον Francesco, τον Kuorosh, την Olga , που δουλέψαμε μαζί αλλά και όλα τα παιδιά από τα media , έζησα μια ανεπανάληπτη εμπειρία, που σίγουρα δεν τελειώνει εδώ .
Ο καλός μου φίλος Lorenzo από την Φλωρεντία, που σπουδάζει στο Λονδίνο σκηνοθεσία θεάτρου , μου υποσχέθηκε ότι θα έρθει φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα , μετά την Κολονία φαντάζομαι …
Ήθελε να γυρίσουμε ένα κομμάτι από τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του Σαίξπηρ , ουσιαστικά ήθελε να το ξεφτιλίσουμε το πράγμα εντελώς, γι αυτό γούσταρα με τρέλα, μου έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ιουλιέτας , ενώ εκείνος θα έπαιζε τον Μερκούτσιο και ο Sascha τον Ρωμαίο και βεβαίως ο καθένας θα τα έλεγε στη γλώσσα του! Ελληνίδα Ιουλιέτα, Γερμανός Ρωμαίος και τα μυαλά στα κάγκελα !
Στο δωμάτιο είχα την τύχη και την ατυχία μαζί να μένω με την Έλενα από τον Πλαταμώνα ,η οποία κατέφθασε αργότερα στη Φλωρεντία μέσω Βιέννης . Ένα παιδί θαύμα ερμηνεύτρια όπερας και όχι μόνο , που όσο φωνάρα έχει ,άλλο τόσο ιδιότροπο άτομο είναι , αλλά έτσι είναι οι μεγάλοι καλλιτέχνες !
Οι καλύτερες στιγμές μας ,ήταν σίγουρα όταν οργώσαμε άλλοτε με τα πόδια και άλλοτε με το Opel του Lorenzo όλη την Φλωρεντία , με μια κάμερα στο χέρι , με όλο το ελεύθερο για πειραματισμό , αλλά και με το άγχος της επαγγελματικής δουλειάς , για την Παρασκευή και το Σάββατο που καλύψαμε ζωντανά όλο το show στο Stazione Leopolda .Ανεπανάληπτα συναισθήματα ένιωσα και στο τέλος του show , όταν βρέθηκα με την Annika στα παρασκήνια .
Δεν βρέθηκα ποτέ μπροστά από την κάμερα , αφού αυτή την δουλειά την είχε αναλάβει εξολοκλήρου η Annika. Κάμερα και editing 8 με 12 ώρες την ημέρα επί 8 μέρες ,αλλά και για να μην ξεχνιόμαστε , παρέσερνα τον Sascha και τον Viktor να κάνουμε σκαστά στο καφέ Michelangelo και να πίνουμε καφέ αλλά ελληνικά 3 με 4 ώρες σερί !Δουλεύαμε με Mac τι άλλο, ρίχναμε απίστευτο ιδρώτα και γέλιο , τρώγαμε καλά , σιχάθηκα τις πατάτες και τα μακαρόνια που έτρωγα κάθε μέρα και παραλίγο να με έπειθαν να γίνω vegetarian !
Προσπάθησα να πίσω τον Lorenzo ότι οι Έλληνες , δεν λένε συνεχώς όπα-όπα , αλλά δεν τον έπειθα με τίποτα, θεωρούσε ότι είμαστε μέσα στην τρελή χαρά , ξυπνάμε το πρωί λέμε όπα, το μεσημέρι όπα , και το βράδυ τρία όπα μαζί…. Το μαλάκας μπορεί να το λέμε και πιο συχνά το όπα δεν νομίζω…Επίσης αναρωτιότανε γιατί το μόνο διάσημο από την Ελλάδα πλέον είναι ο γύρος ενώ στην αρχαιότητα είχαμε σε όλους τους τομείς και από έναν διάσημο !Είχε φάει τρελό κόλλημα επίσης με την Θήβα και τον Οιδίποδα , και όσο κι αν προσπάθησα να τον πίσω ότι δεν έχει να δει τίποτα στη Θήβα , να το ξανασκεφτότανε για καμιά Σαντορίνη και τα σχετικά, εκείνος επέμενε ότι το πρώτο μέρος που θέλει να δει με το που έρθει είναι η Θήβα!!!!
Όσο όμορφα πέρασα 8 μέρες στην Φλωρεντία , με σκληρή δουλειά , τόνους πάστα , λίτρα μπύρας , εξάσκηση στα Αγγλικά , γέλια , κούραση και σπασμένα νεύρα , το ίδιο καλά και ανεπανάληπτα πέρασα και στο ταξίδι της επιστροφής , που αν και αυτή τη φορά ήταν οδικός με το αυτοκίνητο του Κώστα και με πλοίο από την Αγκόνα –Ηγουμενίτσα , ήταν απερίγραπτο … Καθόμασταν στο κατάστρωμα , με ολόγιομο φεγγάρι ,ξηρούς καρπούς , άφθονο πάγο , βότκα και λεμονάδα και τον Θωμά να μας παίζει σαξόφωνο . Εκείνο το βράδυ , εγώ ο Κώστας και ο Δημήτρης πρέπει να ήμασταν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στη θάλασσα!
http://www.rootsnroutes.tv/fgroup-id9
